Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Τα μεγάλα και παραδοσιακά ντέρμπι έλλειπαν από το μενού αυτής της αγωνιστικής, έτσι ο Μεγεθυντικός φακός εστιάζει σε τρία ιντριγκαδόρικα παιχνίδια, που ξεχώρισαν σε αυτή την 11η… μέρα της φετινής ανανεωμένης Ευρωλίγκα.
ΑΡΜΑΝΙ ΜΙΛΑΝΟ – ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ
No Milos, no Nando, no problem.
Τι και αν έλλειπαν οι δύο μεγάλοι άσοι της Ρωσικής ομάδας. Μετά από ένα ισορροπημένο ημίχρονο η ΤΣΣΚΑ έπαιξε σπουδαία και ισοπέδωσε το Μιλάνο. Ο κεντρικό ήταν ένα από τα τρεία σημεία κλειδιά. Τζάκσον, Χίγκινς, Κουλάγκιν δημιουργούσαν από το κέντρο μετά από σκριν στην μπάλα και μοίραζαν μπάλες στις γωνίες για ελεύθερα σουτ.
Αποστάσεις!
Διέπρεψε η ομάδα του Ιτούδη σε αυτό το κομμάτι ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Οι split out πάσες κατέληγαν στις γωνίες είτε άμεσα, είτε με ενδιάμεσες πάσες, δημιουργώντας ένα σωρό ελεύθερα σουτ, σε μία ομάδα που είναι γεμάτη με καλούς σουτέρ. 8/12 τρίποντα είχαν οι φιλοξενούμενοι από τις γωνίες, δείχνοντας για μία ακόμα φορά τη σημασία των καλών αποστάσεων στο σύγχρονο μπάσκετ.
Άμυνα!
Η επίθεση βέβαια από μόνη της δεν κερδίζει. Όλα ξεκίνησαν από τη δαιμονισμένη άμυνα των Ρώσων στην Τρίτη περίοδο. Και αν στην αρχή οι γηπεδούχοι έχασαν κάποια εύκολα σουτ, από κάποιο σημείο και μετά η άμυνα τους έπνιξε. Η πίεση ήταν ασφυκτική, οι αλλαγές δεν έδιναν πλεονεκτήματα στο Μιλάνο και η ΤΣΣΚΑ όλο και άνοιγε τη διαφορά.
Κάκιστη εικόνα.
Μετά το πρώτο ημίχρονο καλό ημίχρονο που το Μιλάνο βρήκε κάποιες λύσεις, στο δεύτερο έχασε τον επιθετικό προσανατολισμό του. Βιαστικές επιλογές, κακές αποστάσεις, άσχημες εκτελέσεις και γενικότερα κακό διάβασμα οδήγησαν σε μία πολύ κακή εικόνα. Οι μόλις 26 πόντοι είναι το νούμερο που τα λέει όλα.
ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ – ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ
Παιδι-θαύμα!
Ότι και να έγινε στο ματς, στο τέλος την παράσταση έκλεψε ο απίθανος teenager Λούκα Ντόνσιτς. Με το σκορ στο 86-86 πήρε δύο επιθέσεις που δεν έδειχναν να βγάζουν πουθενά, ζάλισε τον Βέστερμαν και εκτέλεσε με τον αμυντικό κρεμασμένο επάνω του. Το είχε κάνει άλλη μία φορά στην τρίτη περίοδο, αλλά είναι άλλο πράγμα η βαρύτητα τέτοιων σουτ όταν η μπάλα καίει. Η νίκη οφείλεται κυρίως σε αυτόν.
Η βοήθεια του Ρουντι.
Με τα κουκιά να είναι μετρημένα στην περιφέρεια της Ρεάλ, ο Ρούντι Φερνάντεθ έχει πλέον αναλάβει σε μεγάλο βαθμό τη δημιουργία της ομάδας. Στήνει plays, διαβάζει καλά, πασάρει ακόμα καλύτερα και βοηθάει την ομάδα του σε περισσότερους τομείς. Στα παιχνίδια με Φενέρμπαχτσε και Ζαλγκίρις έχει 16 ασσίστ και μόλις ένα λάθος. Πραγματικά εντυπωσιακό.
Μπράβο στον Σάρας.
Η εικόνα της Ζαλγκίρις δείχνει μία ομάδα που είναι καλά δουλεμένη αι προσπαθεί να χτυπήσει στα δυνατά της σημεία. Αυτό σίγουρα είναι δουλειά του προπονητή Γιασικεβίτσιους που ψάχνει την ομάδα του και δοκιμάζει σχήματα και πρόσωπα. Απέναντι στην Ρεάλ δίαλεξε μετά το 25ο λεπτό χαμηλά σχήματα με Ουλάνοβας, Γιανκούνας και Μότουμ να εναλλάσσονται στους ψηλούς, αλλά να παίζουν και μαζί στο ίδιο σχήμα. Όλοι έχουν παιχνίδι με πρόσωπο αλλά και με πλάτη στο καλάθι, ενώ ανοίγουν το γήπεδο και τις αποστάσεις με το καλό τους σουτ. Γύρισαν το παιχνίδι από 71-62 σε 83-83 και υποτάχθηκαν μόνο από τα μεγάλα σουτ του Ντόντσιτς.
ΕΦΕΣ ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ – ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ
Κακό ματς, απίθανο φινάλε.
Το παιχνίδι στο Αμπντί Ιπεκτσί δεν ήταν όμορφο, για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα είδαμε και τις δύο ομάδες να έχουν κακές επιλογές, να βιάζονται αρκετά. Στο τέλος είδαμε συνεχόμενες τρελές φάσεις να κρίνουν το ματς. Διαδοχικά τρίποντα του Ντόελμαν και Ράις έδωσαν προβάδισμα στην Μπαρτσελόνα, ενώ ο Ντάνστον με ένα επιθετικό ριμπάουντ, και καλάθι και φάουλ έδωσε τη νίκη στην ομάδα του.
Ωραίος και μοιραίος.
Η Μπαρτσελόνα κατάφερε να γυρίσει το ματς χάρις κυρίως στον Ταιρίς Ράις, αλλά αυτός ήταν και ο μοιραίος στο τέλος. Ευστόχησε σε μεγάλα σουτ, ενώ επιτέθηκε στη ρακέτα όποτε έβλεπε διαδρόμους τους οποίος διάβαζε καλά. Επίσης έκανε καλή δουλειά και δημιουργικά με τις εξαιρετικές split out πάσες, που έφεραν αρκετά ελεύθερα σουτ. Αστόχησε όμως ενώ είχε ελευθερωθεί πολύ καλά από τον αντίπαλο του στο σουτ της νίκης στην τελευταία επίθεση.
Χτύπησαν τον Τόμιτς.
Οι περισσότερες επιθέσεις της Εφές είχαν στόχο να χτυπήσουν την αμυντική αδυναμία του Άντε Τόμιτς. Συνεχή σκριν πάνω στην μπάλα κούρασαν τον Κροάτη ψηλό που δεν μπορούσε να μαρκάρει στις αλλαγές τους Γκρέιντζερ και Ερτέλ. Οι δυο τους πέτυχαν πολλά σουτ μπροστά στα απλωμένα χέρια του Κροάτη. Σκόραραν αθροιστικά 30 από τους 72 πόντους της ομάδας τους.