Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Παίκτης του Παναθηναϊκού Superfoods, πρέπει να θεωρείται, πλέον, ο Αλεσάντρο Τζεντίλε, ο οποίος στα 24 του χρόνια επιχειρεί ένα νέο ξεκίνημα στην καριέρα του, επιλέγοντας να βαδίσει στα… χνάρια του πατέρα του Νάντο, που κατέκτησε την κορυφή σε Ελλάδα κι Ευρώπη, φορώντας τα πράσινα.
Μπορεί να απομένει μόνο το τυπικό κομμάτι της επίσημης ανακοίνωσης, ωστόσο ο Σάντρο έρχεται για να γράψει την δική του ιστορία στον “εξάστερο”, που με την απόκτηση του, αν μη τι άλλο, αποδεικνύει την θέληση που υπάρχει η ομάδα να επιστρέψει και πάλι εκεί που την είχαν συνηθίσει όλα αυτά τα χρόνια οι φίλαθλοι της. Στην πρώτη θέση!
Η φετινή Ευρωλίγκα δεν σταματάει να μας εκπλήσσει σε όλα τα επίπεδα. Πέρα από το πολύ δύσκολο αγωνιστικό πρόγραμμα, τους πολλούς τραυματισμούς, που αλλάζουν τις ισορροπίες στις ομάδες συνεχώς, έχουμε και τις μεταγραφές, οι οποίες διαμορφώνουν νέα δεδομένα.
Εκεί λοιπόν που ο Παναθηναϊκός Superfoods έμοιαζε σιγά-σιγά να κλείνει το ρόστερ του, με την αντικατάσταση του τραυματία Γκιστ από τον Γκάμπριελ, την επιστροφή του Μάικ Τζέιμς και τη σταθεροποίηση των ρόλων, ήρθε η αποδέσμευση του Αλεσάντρο Τζεντίλε από την Ολίμπια Μιλάνο να ταράξει εκ νέου τα μεταγραφικά νερά.
Ο Ιταλός σταρ έρχεται για να κάνει την… διαφορά και για τους επόμενους, τουλάχιστον, έξι μήνες θα φοράει την φανέλα με το τριφύλλι στο στήθος, έχοντας τη διάθεση να συνεχίσει στην ελληνική ομάδα και μετά το πέρας αυτού του διαστήματος.
Who is who
Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ευρώπη, που όμως ακόμα δεν έχει καταφέρει να δικαιώσει τις προσδοκίες όσων πίστεψαν σε αυτόν και τον εμπιστεύτηκαν από πολύ μικρό. Είναι ιδιαίτερος παίκτης, πιο πολύ περίπτωση “love him or hate him”. Έχει φανατικούς θαυμαστές, αλλά και αρκετούς που δεν τον… παραδέχονται.
Προσωπικά για τον παίκτη έχω άποψη και μάλιστα αρκετά ξεκάθαρη, αλλά αυτό μάλλον λίγο θα ενδιαφέρει. Η πραγματικότητα είναι, όμως, ότι όποια άποψη και να έχουμε για αυτόν, βασίζεται στην πορεία του με την μοναδική ομάδα που έχει παίξει στο υψηλό επίπεδο, που δεν είναι άλλη από την Αρμάνι Μιλάνο, της οπαία είχε εξελιχτεί σε ηγέτη μέχρι το περασμένο καλοκαίρι.
Ήταν μέλος της Ολίμπια τα τελευταία έξι χρόνια, πήρε εγχώριους τίτλους, χωρίς όμως να μπορέσει να οδηγήσει την ομάδα στα υψηλότερα Ευρωπαϊκά σκαλοπάτια. Τη φετινή χρονιά έδειχνε ότι δεν ήταν καλά. Τόσο μέσα στο παρκέ όσο και έκτος αυτού. Τα νούμερα του ήταν χαμηλότερα από ποτέ και ο χρόνος του στο “rotation της” ομάδας είχε περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό.
Πλέον στον Παναθηναϊκό θα αντιμετωπίσει μία καινούρια κατάσταση. Δεν έρχεται για να λειτουργήσει ως ο απόλυτος ηγέτης, δεν είναι το βαρόμετρο της ομάδας και πρέπει να κερδίσει, με τη δουλειά του, το χρόνο συμμετοχής που θα έχει στο παρκέ. Στο Μιλάνο ήταν ηγέτης, ο γηγενής παίκτης που ήταν σημαία της ομάδας και η συναισθηματική σύνδεση με τους οπαδούς. Μιλάμε για τεράστια διαφορά τόσο στο αγωνιστικό όσο και στο ψυχολογικό κομμάτι. Είναι μία νέα αρχή για αυτόν, που έχει θετικά αλλά και αρνητικά σημεία και που σίγουρα αν τα καταφέρει θα είναι ότι πιο σημαντικό έχει πετύχει σε ατομικό επίπεδο.
Το πόσο θα προσφέρει στην ομάδα θα εξαρτηθεί από τον ίδιο. Από τον ρόλο που θα έχει, τη δουλειά και την προσαρμοστικότητα που θα επιδείξει στα νέα δεδομένα και τη διάθεση για να βοηθήσει σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού. Σε κάποια από αυτά είναι καλός και σε κάποια πρέπει να δουλέψει περισσότερο. Το μόνο σίγουρο είναι πως το ταλέντο είναι εκεί, αλλά από μόνο του… δεν αρκεί.
Για τον χαρακτήρα του έχουν ακουστεί πολλά, αλλά αυτά προσωπικά δεν μου προκαλούν ιδιαίτερη εντύπωση. Τα ίδια έλεγε πολύς κόσμος και για τον Ντάνιελ Χάκετ πριν έρθει στον Ολυμπιακό, φαινόμενα όμως που δεν εμφανίστηκαν ποτέ στην ομάδα του Πειραιά. Εξάλλου ο χαρακτήρας που θα βγάλει ένας παίκτης σε μία ομάδα είναι συνιστώσα του κλίματος που επικρατεί στο εσωτερικό της. Οπότε είναι κάτι που δεν χρίζει περαιτέρω σχολίων.
Τι θα προσφέρει αγωνιστικά
Θα προσπαθήσουμε με περιεκτικό τρόπο να παρουσιάσουμε τα πλήρη αγωνιστικά χαρακτηριστικά του παίκτη που απέκτησε ο Παναθηναϊκός, αναφερόμενοι, ξεχωριστά, και στις δυο… πλευρές του παρκέ.
Επίθεση
Πλήρες παιχνίδι που όμως χάνει την αποτελεσματικότητα λόγω κάποιων εξεζητημένων επιλογών, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να προσφέρει το απροσδόκητο, το απρόβλεπτο, το οποίο ενθουσιάζει την εξέδρα και προβληματίζει τους αντιπάλους.
Μπορεί να επιτεθεί τόσο με πρόσωπο όσο και με πλάτη στο καλάθι. Του αρέσει να σουτάρει μετά από ντρίπλα από μέση απόσταση, ενώ δεν έχει κανένα πρόβλημα να φτάσει μέχρι το ζωγραφιστό και να είναι πολύ επιθετικός αν βρει ανοιχτό διάδρομο.
Τα ποσοστά του στα τρίποντα είναι σε πτώση τα τελευταία χρόνια , ενώ σε καμία περίπτωση δεν τον λες σουτέρ θέσης.
Δεν κινείται ιδιαίτερα πίσω από σκριν για να πάρει την μπάλα. Του αρέσει να δημιουργεί κυρίως μόνος του τις καταστάσεις για να εκτελέσει τις προσπάθειες του. Αν πάρει κάποιες μπάλες μακριά από σκριν δύσκολα θα εκτελέσει άμεσα, αλλά θα προτιμήσει να βάλει την μπάλα στο παρκέ.
Το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι το έχει βελτιώσει τα τελευταία δύο χρόνια σε μεγάλο βαθμό, ενώ ταυτόχρονα έχει βελτιώσει και τη δημιουργία του όταν παίρνει την μπάλα στο ποστ. Μπορεί να βοηθήσει πολύ στη δημιουργία από μέσα προς τα έξω, κάτι που κυνηγάει σε αρκετές καταστάσεις ο Πασκουάλ, με τον Ρίβερς, τον Νίκολς όταν παίζει στο 3 και φυσικά τον Μπουρούση.
Δεν τρελαίνεται για παιχνίδι στο transition, αλλά δεν λέει και όχι αν του παρουσιαστεί τέτοια ευκαιρία. Έχει το “killer instinct” που πρέπει να διαθέτει ένας σκόρερ, αλλά δεν έχει μάθει να το τιθασεύει όταν πρόκειται για το καλό της ομάδας.
Άμυνα
Στο Μιλάνο δεν… σκοτωνόταν. Στον Παναθηναϊκό πρέπει να αναδείξει και αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού του, καθώς η άμυνα και η πίεση αποτελούν βασικό κομμάτι της νοοτροπίας του Πασκουάλ, ο οποίος, επί την ευκαιρία, ήθελε να συνεργαστεί μαζί του και στην Μπαρτσελόνα και τρέφει απεριόριστη εκτίμηση στις δυνατότητες του 2ρονου Ιταλού…
Στην ατομική άμυνα μπορεί να τα καταφέρει καθώς έχει καλό κορμί, δεν είναι αργός παρά το ότι είναι σχετικά βαρύ… σκαρί, ενώ είναι και αρκετά ψηλός.
Μεγαλύτερο θέμα ίσως έχει με τις ομαδικές άμυνες, που απαιτούν αντίληψη, διάθεση, προσαρμογή και χημεία. Η άμυνα, όμως, είναι πάνω από όλα θέμα διάθεσης και αν ο παίκτης έχει τη διάθεση να προσφέρει μπορεί να βοηθήσει. Στην Ιταλία η άμυνα δεν είναι της ίδιας δυναμικής με την Ελλάδα και αυτό ίσως του έδινε περιθώρια να μη βγάζει τον καλύτερο εαυτό του, αλλά οι Ελληνικές ομάδες έχουν σαν… άρμα μάχης και αγωνιστική προτεραιότητα την άμυνα και εδώ πρέπει να δείξει πολύ καλύτερα στοιχεία ο Ιταλός.
Δημιουργία
Όπως αναφέραμε και λίγο παραπάνω είναι αρκετά βελτιωμένος όταν δημιουργεί από το ποστ. Γενικά έχει ταλέντο στο να διαβάζει άμυνες και να πασάρει κάτι όμως που δεν κάνει με τη συχνότητα που θα μπορούσε. Πολλές φορές ειδικά όταν παίρνει σκριν στην μπάλα προτιμά να εκτελεί ακόμα και κάτω από δύσκολες συνθήκες. Μπορεί να βελτιωθεί αρκετά και να αναδείξει και μεγαλύτερη ποιότητα το επιθετικό του ταλέντο, γιατί ένας εξαιρετικός δημιουργός δεν είναι το ίδιο προβλέψιμος με έναν παίκτη που τον ενδιαφέρει περισσότερο η εκτέλεση.
Πάντως όλα αυτά που αναφέρουμε για τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του είναι από την εικόνα του στην Ολίμπια Μιλάνο. Στον Παναθηναϊκό μπορεί να έχει πολύ διαφορετικό ρόλο και να δούμε έναν τελείως διαφορετικό παίκτη με άλλα αγωνιστικά χαρακτηριστικά. Όπως και να έχει, απαντήσεις για όλα θα δοθούν στο γήπεδο.