Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Στην Αμερική υπάρχει μία έκφραση, που λέγεται από τους παίκτες μετά το τέλος των αγώνων. “ That was an ugly win, but is still a win”. Κάτι τέτοιο μπορεί να ισχυριστεί και ο Παναθηναϊκός για το παιχνίδι απέναντι στην Μπασκόνια στο ΟΑΚΑ. Μια αναμέτρηση, που… έσπασε καρδιές και έφτασε να κριθεί στο τελευταίο σουτ ή μάλλον την τελευταία άμυνα, στην οποία ο Καλάθης ουσιαστικά δεν άφησε τον Μπομπουά καν να σουτάρει, δίνοντας ένα πολύτιμο δίποντο στην ομάδα του.
Βέβαια για να φτάσουμε εκεί, είδαμε ένα ματς, που στους παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ δεν βγήκαν παρά ελάχιστα πράγματα στην επίθεση, αλλά η άμυνα ήταν πάλι εκεί. Η σταθερή δύναμη που κρατάει την ομάδα ολόκληρη τη χρονιά ήταν το άρμα νίκης και μίλησε σε όλα τα κρίσιμα σημεία.
Άμυνα
Βέβαια για την άμυνα πρέπει να βγάλουμε το καπέλο στον Πασκουάλ και το τεχνικό επιτελείο του, που για μία ακόμα φορά μελέτησε πολύ σωστά τον αντίπαλο, με αποτέλεσμα να κλειδώσει παίκτες κλειδιά της ομάδας από τη χώρα των Βάσκων.
Οι γηπεδούχοι επικεντρώθηκαν στο να σταματήσουν τον πυραυλοκίνητο στα προηγούμενα παιχνίδια Σέιν Λάρκιν, αλλά και να κόψουν το τρανζίσιον παιχνίδι, που οι Βάσκοι κυνηγούσαν σε κάθε ευκαιρία στα περισσότερα ματς, από την εξασφάλιση κιόλας του αμυντικού ριμπάουντ.
Με τον Καλάθη να γίνεται σκιά του ταλαντούχου Αμερικανού, και την ομάδα να έχει πολύ καλές επιστροφές, οι Βάσκοι ουσιαστικά δεν μπόρεσαν ποτέ να κάνουν το παιχνίδι τους, αναζητώντας πλέον άλλου είδους λύσεις στο σετ παιχνίδι που είναι και σαφώς λιγότερες. Ο Παναθηναϊκός κράτησε τους αντιπάλους του δώδεκα πόντους κάτω από το μέσο όρο τους στη επίθεση και αυτό από μόνο του ήταν μία υποθήκη νίκης.
Εκτός του πολύ καλού σκάουτινγκ, είδαμε και πολλές παραλλαγές τόσο σε άμυνες, όσο και σε σχήματα μέχρι να μπορέσει ο Πασκουάλ να βρει τον τρόπο να πάρει τα αμυντικά σταματήματα που επιθυμούσε. Είδαμε zone press και πίεση στα 4/4 του γηπέδου, όταν οι Βάσκοι έπαιζαν με σχήματα που είχαν δυσκολίες να κατεβάσουν την μπάλα. Είδαμε παγίδες και είδαμε ακόμα και εναλλαγές αμυνών σε κάποιες επιθέσεις, με ζώνη για να μπορέσουν οι «πράσινοι» να μπερδέψουν τους αντιπάλους τους.
Αποτέλεσμα αυτών ήταν ο Παναθηναϊκός να κάνει αριθμό ρεκόρ στα κλεψίματα (11) και να σκοράρει πολλούς εύκολους πόντους από τα λάθη της Μπασκόνια. Επίσης είδαμε διάφορες παραλλαγές στα σχήματα, που απαιτούνταν τόσο λόγο ροτέισιον αλλά και λόγω ανάγκης να βρεθεί η πεντάδα που θα κλειδώσει τον αντίπαλο.
Και αυτή βρέθηκε, με τον Καλάθη και τον Τζέιμς στις δύο θέσεις των γκαρντ. Η πίεση που οι δυο τους άσκησαν στους Λάρκιν και Μπομπουά ήταν εξωπραγματική, αναγκάζοντας τους σε κακές επιλογές και πολλά λάθη. Η επίθεση των φιλοξενούμενων βγήκε εκτός ρυθμού και οι περισσότερες επιλογές ήταν της πυρκαγιάς και αυτό πιστώνεται σαφώς στην αμυντική διάθεση των παικτών του Πασκουάλ.
Με την τοποθέτηση του Σινγκλετον στο 4 και τη ταυτόχρονη παρουσία του Μπουρούση στο παρκέ, οι γηπεδούχοι κλείδωσαν και τον Σενγκέλια, ο οποίος είχε κάνει τρομαχτική ζημιά στο ποστ, κυρίως στο δεύτερο δεκάλεπτο στο οποίο οι Βάσκοι επέστρεψαν από το -11.
Η ομάδα του Σίτο Αλόνσο έμεινε στους 9 πόντους επιθετικής συγκομιδής στη τελευταία περίοδο, ενώ ο Λάρκιν που είναι ο παίκτης από τον οποίον εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το παιχνίδι της Μπασκόνια, έμεινε στους 6 πόντους, αλλά με 1/7 σουτ, ενώ υπέπεσε και σε 6 λάθη.
Τα ξεσπάσματα στην επίθεση
Στο επιθετικό κομμάτι ο Παναθηναϊκός δεν βρέθηκε σε καλή μέρα, αλλά τον κράτησαν τα ξεσπάσματα κάποιων παικτών ανά διαστήματα μέσα στο παιχνίδι.
Η άμυνα των Βάσκων κλείδωσε σε κάποια σημεία τους γηπεδούχους, με τον Χάνγκα να δυσκολεύει πάρα πολύ τον Καλάθη, όσο τον είχε αναλάβει αυτός. Το τέταρτο φάουλ του έδωσε μεγάλη ανακούφιση στην επιθετική γραμμή των γηπεδούχων σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο του ματς.
Την αρχή στα ξεσπάσματα την έκανε ο Κρις Σίγκλετον, ο οποίος μπήκε σαν δαιμονισμένος στο παιχνίδι, σκοράροντας 19 από τους 27 πόντους της ομάδας στην πρώτη περίοδο, έχοντας και 3/4 τρίποντα!
Από εκεί και πέρα μίλησε ο Καλάθης, ο οποίος είχε ένα ακόμα πολύ πληθωρικό παιχνίδι με 14 πόντους, 6 ριμπάουντ, 6 ασσίστ και 4 κλεψίματα μέχρι να αφυπνιστεί επιθετικά ο Τζέιμς, που σκόραρε 11 από τους 16 πόντους του στα τελευταία 12 λεπτά του αγώνα.
Βέβαια παρά τα ξεσπάσματα, οι παίκτες του Παναθηναϊκού ήταν αρκετά άστοχοι, ειδικά σε σουτ που τα «έχουν» όπως λέμε στην μπασκετική γλώσσα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο 25ο λεπτό οι πράσινοι είχαν 12/38 σουτ, και από εκεί και μετά είχαν 10/20, γεγονός που δείχνει ότι παρά την εξαιρετική άμυνα, αν δεν ερχόταν ένα –έστω- και μίνι ξέσπασμα στην επίθεση, η νίκη θα ήταν σχεδόν αδύνατη υπόθεση.
Είναι πάντως πολύ σημαντικό ακόμα και σε μέρες που επιθετικά εν σου πάνε πολλά πράγματα να μπορείς να κατακτάς νίκες απέναντι σε τέτοιες ομάδες που είναι πολύ σημαντικές τόσο στο αγωνιστικό και βαθμολογικό κομμάτι, όσο και στο ψυχολογικό.
Πλέον ο Παναθηναϊκός εδραιώνεται στα υψηλά στρώματα της βαθμολογίας και φαίνεται ότι θα είναι στις ομάδες που θα παλέψουν πιο πολύ για το πλεονέκτημα έδρας, παρά για την πρόκριση. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε μία χρονιά που ξεκίνησε με πολλά όνειρα για τον κόσμο της ομάδας, πέρασε από ταραχώδεις περιόδους, κακές ήττες και αλλαγή προπονητή. Εκτός αυτού ήρθαν και οι τραυματισμοί που έφεραν αγωνιστική αποδιοργάνωση, αλλά η ομάδα εξακολουθεί να δείχνει μέταλλο και είναι μέσα στους στόχους της.
ΥΓ1. Το σχήμα με Τζέιμς και Καλάθη στην πεντάδα ταυτόχρονα ήταν πολύ αποδοτικό και στις δύο πλευρές του παρκέ. Το μειονέκτημα που έχει αμυντικά σε ύψος ο Τζέιμς, το καλύπτει με την τρομερή πίεση πάνω στην μπάλα, αλλά και με την σωστή αμυντική τοποθέτηση του σώματος του.
ΥΓ2. Αυτό βέβαια έχει και μία άλλη ανάγνωση που πρέπει να διαχειριστεί ο Πασκουάλ. Αν παίζουν τόσο καλά μαζί, ο Καλάθης θα παίζει πολύ. Και όταν λέμε πολύ εννοούμε τα σχεδόν 36 λεπτά που ήταν στο παρκέ απέναντι στην Μπασκόνια. Εκτός αυτού πλέον μαζεύεται πολύς κόσμος στο 2-3. Τζέιμς, Παππάς, Φελντέιν, Ρίβερς, Νίκολς και Τζεντίλε. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα μοιράσει τα κουκιά ο κόουτς.
ΥΓ3. Η τρομαχτική αποδοτικότητα του Σενγκέλια στο ποστ πρέπει να ανησυχήσει λίγο την ομάδα. Ο Γεωργιανός γύρισε σχεδόν μόνος του το παιχνίδι, δεν μπόρεσε να τον σταματήσει ούτε ο Γκάμπριελ, ούτε ο Φώτσης. Τα πήγε λίγο καλύτερα ο Νίκολς, ενώ στο τέλος κατάφερε να τον περιορίσει ο Σινγκλετόν που ήταν καταπληκτικός σε ένα ακόμα παιχνίδι.
ΥΓ4. Ο Τζέιμς έχει τόσο πολλούς τρόπους να απειλήσει, κάτι που τον κάνει πολύ σημαντικό στο υψηλό επίπεδο. Έχει σουτ πίσω από σκριν, είναι εξαιρετικός από μέση απόσταση, και αν βρει διαδρόμους επιτίθεται με μανία και στο ζωγραφιστό. Απέναντι στην Μπασκόνια έδειξε τι μπορεί να προσφέρει και στην άμυνα. Αν βελτιώσει και το “court vision” του, θα γίνει πολύ “dominant”.
ΥΓ5. Μένει ένα ματς ακόμα μέσα στο 2016 και είναι το τελευταίο του πρώτου γύρου. Σημαντικό και επικίνδυνο, στο Καζάν, με τον Λάνγκφορντ να είναι… σεληνιασμένος φέτος. Ο Παναθηναϊκός έχει τα αμυντικά όπλα να τον σταματήσει, για να πάρει μία νίκη που θα τον κρατήσει στην πρώτη τετράδα, πριν πάει στο ΣΕΦ να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό.