Ο Κώστας Σλούκας επιστρέφει στο προσωπικό του Blog στο Eurohoops! Λίγο πριν το ταξίδι στην Αθήνα και την επιστροφή του στο ΣΕΦ για να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά στην καριέρα του μετά την μεταγραφή του στη Φενέρμπαχτσε, γράφει για τα συναισθήματα που του γεννάει ο αγώνας της Πέμπτης. Το περιμένει δύσκολο συναισθηματικά, αλλά ήξερε πως αυτή η στιγμή κάποτε θα ερχόταν.
Απαιτητική χρονιά
Γεια σε όλους! Καλά Χριστούγεννα και εύχομαι να υποδεχτείτε όλοι με υγεία το 2017… Η σεζόν συνεχίζεται και η αλήθεια είναι πως πρόκειται για μια πολύ απαιτητική χρονιά με συνεχόμενα πολύ δύσκολα παιχνίδια. Από την μια το νέο σύστημα της Ευρωλίγκας, από την άλλη το πολύ ανταγωνιστικό Τουρκικό πρωτάθλημα.
Αγωνιζόμαστε ασταμάτητα και για μας κανένα ματς δεν είναι εύκολο. Δεν κρύβω πως η απουσία του Μπόγκνταν έχει ωθήσει εμένα και τον Μπόμπι Ντίξον να παίζουμε σταθερά πολλά λεπτά συμμετοχής και αυτό επιφέρει κούραση. Ετσι είναι, όμως, ο επαγγελματικός αθλητισμός σε αυτό το επίπεδο και δεν πρέπει να γκρινιάζουμε, αλλά να xαιρόμαστε.
Είμαστε ευλογημένοι να μπορούμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε και μας δίνει χαρά σε τόσο καλές συνθήκες. Διανύουμε μια περίοδο με διαδοχικά πολύ δύσκολα παιχνίδια και τώρα υπάρχει μπροστά μας ο αγώνας με τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ. Για αυτόν θέλω να μιλήσω.
Στο γήπεδο που ανδρώθηκα
Επιστρέφω στο γήπεδο που ανδρώθηκα μπασκετικά και έζησα αμέτρητες στιγμές, προπονήσεις, αναμετρήσεις, λύπες και πολλές χαρές για να παίξω αντίπαλος για πρώτη φορά στη καριέρα μου με τον Ολυμπιακό, από τότε που αποχώρησα από την ομάδα. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για μένα, όμως ξέρω ότι θα πρέπει να την διαχειριστώ, να καταφέρω να μείνω ανεπηρέαστος και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι.
Είναι μέρος του παιχνιδιού και της ζωής ενός επαγγελματία αθλητή. Θα είναι σίγουρα δύσκολο και θα δούμε την Πέμπτη το βράδυ αν τα κατάφερα… Επαιξα στον Ολυμπιακό για επτά χρόνια και αυτό ισοδυναμεί με ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της μπασκετικής μου ζωής.
Ηρθα 18χρονο παιδί, ανδρώθηκα και έγινα πρωταθλητής Ευρώπης. Εμαθα να δουλεύω ως επαγγελματίας και απέκτησα εμπειρίες από το υψηλό επίπεδο, από μεγάλα παιχνίδια, από τίτλους. Υπάρχουν κοινές εμπειρίες με πολλά παιδιά που είναι ακόμα στην ομάδα και θα μας δένουν για πάντα. Ιδίως από το 2012 και μετά όλα τα χρόνια ήταν έντονα και ζήσαμε πολλές μεγάλες στιγμές, πολλές αξέχαστες χαρές.
Η Φενέρμπαχτσε είναι η ομάδα μου, είναι το μπασκετικό μου σπίτι και φέτος νιώθω πια πολύ πιο άνετα. Είμαι σε θέση να βοηθήσω περισσότερο και να τους δικαιώσω για την πίστη τους σε μένα, γιατί δόξα τω Θεό, είμαι υγιής. Εχω και ζω όλα όσα επιθυμούσα στο γήπεδο κι αυτό με κάνει ακόμη πιο χαρούμενο και μου βγαίνει όλο και περισσότερο παιχνίδι με το παιχνίδι.
Εχω πει ξανά και το έγραψα και στην δήλωσή μου όταν υπέγραψα στην Φενέρ πως δεν ξεχνάω τίποτα από όλα όσα έζησα στο ΣΕΦ. Επειδή καταλαβαίνω ότι μπορεί να ανοίξει και πάλι η κουβέντα με τα πως και τα γιατί, όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν ότι είμαι άνθρωπος της δουλειάς και όχι της συζήτησης.
Ο,τι είχα να πω το είπα στην τελευταία μου συνάντηση με τους προέδρους και το ανέλυσα και στους ίδιους και στην γραπτή μου δήλωση. Οσοι χρειάζεται να ξέρουν, ξέρουν πως νιώθω για τον Ολυμπιακό και όσοι θέλουν να καταλάβουν, καταλαβαίνουν.
Ημουν και είμαι πάντα άνθρωπος χαμηλών τόνων, δεν δημοσιοποιώ τις σκέψεις μου, ούτε κάνω φέιγ βολάν τα αισθήματα μου για να κερδίσω την συμπάθεια του κόσμου. Πάντα θα εκτιμάω τους αδερφούς Αγγελόπουλους και γνωρίζω πολύ καλά πόσο τεράστιο ρόλο έχουν παίξει στην καριέρα μου.
Είναι πράγματα που ειπώθηκαν και επί προσωπικού και τα γνωρίζουν.Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά και κυρίως τους Ελληνες. Ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, ο Παπανικολάου, ο Μάντζαρης, ο Παπαπέτρου, προπονητές, μέλη της ομάδας.
Υπάρχει πραγματική φιλία, αλληλοεκτίμηση και ενδιαφέρον. Πάντα όποτε έχουμε την ευκαιρία μιλάμε και πάντα είναι σαν να μη πέρασε μια μέρα. Χάρηκα που δεν είχε τίποτα σοβαρό ο Γιώργος. Βέβαια, ήμουν σίγουρος πως δεν έχει πάθει τίποτα και του το έστειλα και σε μήνυμα μετά τον αγώνα με την Ζαλγκίρις!
Ακόμα και τώρα που έχω φύγει 2 χρόνια, ο Ολυμπιακός έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και όποτε έχω χρόνο βλέπω τους αγώνες του και μαθαίνω τα νέα των παιδιών.
Υπάρχει και ένα παιχνίδι με το οποίο οφείλω να ασχοληθώ, να προσηλωθώ και να βοηθήσω την ομάδα μου μέσα στο γήπεδο. Αυτό θα προσπαθήσω να κάνω, να βοηθήσω την Φενέρμπαχτσε να κερδίσει, γιατί αυτή είναι η ζωή και ο στόχος κάθε επαγγελματία παίκτη σε κάθε παιχνίδι.
Είναι η ομάδα μου, το σπίτι μου και με αυτήν έχω ήδη κατακτήσει 3 τίτλους και έχω παίξει ακόμη έναν τελικό Ευρωλίγκας και θέλω φέτος να κατακτήσουμε όσα περισσότερα μπορούμε.
Αυτό θα κρατήσει, όμως, όσο και η μάχη στο παρκέ. Με τον Ολυμπιακό μπορώ να είμαι μόνο για σαράντα λεπτά αντίπαλος, τίποτε άλλο. Σας ευχαριστώ πολύ! Καλή χρονιά σε όλους με υγεία και ό,τι καλύτερο για τον καθένα ξεχωριστά και τις οικογένειές σας!