Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Είναι πολλές οι φορές στον αθλητισμό, που η θέληση για μια νίκη καθορίζει και υπερκαλύπτει τα πάντα! Αυτή ήταν η ιστορία της μάχης με την Φενέρμπαχτσε!
Ο Ολυμπιακός δεν είχε τον Γιώργο Πρίντεζη, έναν κομβικό παίκτη για την επιθετική του λειτουργία, τις αποστάσεις, το σκορ από το χαμηλό ποστ, δεν είχε δεύτερο καθαρόαιμο πλέι μέικερ πίσω από τον Μάντζαρη, αλλά είχε… ψυχή και μεγάλη αποφασιστικότητα!
Κάτι που φάνηκε από το πρώτο δευτερόλεπτο! Οι κόκκινοι έπνιξαν τον αντίπαλό τους στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, με ροτέισον 8 παικτών την κράτησαν στους 40(!) πόντους μετά από 30 λεπτά και άντεξαν στην αντεπίθεση της ομάδας του Ομπράντοβιτς στο τελευταίο δεκάλεπτο.
Όταν τα επίπεδα ενέργειας των ερυθρόλευκων μοιραία έπεσαν και μαζί έφθινε η αμυντική τους αποτελεσματικότητα και η παραγωγή σκορ στην επίθεση. Ο Ολυμπιακός κλείνει τον πρώτο γύρο με ένα ικανοποιητικό ρεκόρ 10-5, προστατεύει την έδρα του απέναντι σε ένα αντίπαλο με τους ίδιους στόχους ουσιαστικά στη κανονική περίοδο και παράλληλα με καλή ψυχολογία, θα δουλέψει για το επόμενο μεγάλο ματς!
Αυτό με τον Παναθηναϊκό στις 6 του Γενάρη, εκεί που καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα έχει και τον Γιώργο Πρίντεζη! Θεωρώ πάρα πολύ σημαντική τη συγκεκριμένη νίκη, μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση σε πολλούς τομείς και αξίζει να πούμε ότι είναι από τις λίγες φορές φέτος – τουλάχιστον προς το παρόν – που βοήθησε πολύ και ο κόσμος.
Ο αγώνας
Το πρώτο ημίχρονο ήταν ένα όνειρο για τον Ολυμπιακό! Η αποφασιστικότητα, η συσπείρωση, η πνευματική ετοιμότητα ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία. Η ομάδα δεν είχε τον Πρίντεζη, δεν είχε ούτε τον Χάκετ, ούτε τον αντικαταστάτη του, Ντομινίκ Ουότερς, είδε τον Σπανούλη να πονάει στους προσαγωγούς, αλλά δεν… καταλάβαινε τίποτα!
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχε αποφασίσει να κάνει τα πάντα για να μην αφήσει τον Βασίλη Σπανούλη να σκοράρει, αλλά το… πλήρωσε, γιατί ο αρχηγός του Ολυμπιακού έσπαγε τη μπάλα στους συμπαίκτες του και αυτοί την έστελναν στο καλάθι. Δεν ήταν μόνο οι πάσες που γράφτηκαν ασίστ.
Ο Ομπράντοβιτς επέμενε να κάνει παγίδα στον Vspan ακόμα και στα… 10 μέτρα! Με το που “έσπαγε” την μπάλα γρήγορα ο αρχηγός, ξεκινούσε μια κυκλοφορία της μπάλας απέναντι σε άμυνα που βρισκόταν σε ανισορροπία και ο Ολυμπιακός έβρισκε είτε ανοιχτό σουτ, είτε χώρο να επιτεθεί απέναντι σε Close out άμυνες.
Το σύνθημα το έδωσε ο Κεμ Μπιρτς με ένα τρομερό ξεκίνημα! Μέσα σε λίγα λεπτά σκόραρε 8 πόντους, κέρδισε πολλές μάχες, πήρε 6 ριμπάουντ, έγραψε 15 ράνκινγκ και συνέβαλε τα μέγιστα, προκειμένου να προηγηθούν οι κόκκινοι στο τέλος της πρώτης περιόδου με 18-9.
Η Φενέρ έχασε αρκετά ανοιχτά σουτ, δεν είχε καλές επιστροφές και ό,τι πήρε, ήταν κυρίως μέσα στο ζωγραφιστό. Ο Έρικ Γκριν με το που πάτησε παρκέ άρχισε να κάνει… δουλειά και προσέφερε άμεσο σκορ στον Ολυμπιακό, με μακρινά σουτ.
Με τον Αμερικανό να ξεκινάει με 3/3, με τον Γιανγκ να κάνει εξίσου καλή δουλειά και με την περιφερειακή άμυνα σε Σλούκα και Ντίξον να δουλεύει πολύ αποτελεσματικά, η διαφορά πήγε στους 20 πόντους (37-17)! Λύσεις προσέφερε σε επίθεση και άμυνα και ο Ιωάννης Παπαπέτρου.
Απίστευτο!
Το τελικό 40-21 στο ημίχρονο τα έλεγε… όλα! Το πιο απίστευτο; Από το πέμπτο λεπτό του αγώνα και μετά από ένα καλάθι του Πέρο Άντιτς, μέχρι το τέλος του ημιχρόνου, ο μοναδικός παίκτης του Ομπράντοβιτς που σκόραρε ήταν ο Γιαν Βέσελι!
Είναι αδιανόητο για μια ομάδα του επιπέδου της Φενέρ, να σκοράρει ΜΟΛΙΣ με ένα παίκτη για 15 ολόκληρα λεπτά! Ο Τσέχος έβαλε 14 πόντους, αλλά δεν “πόνεσαν” ιδιαίτερα τον Ολυμπιακό.
Οι γηπεδούχοι είχαν 11 ασίστ, μόλις 3 λάθη και 7/14 τρίποντα, τη στιγμή που η Φενέρμπαχτσε είχε 9/32 σουτ και μόλις 6 ασίστ. Ο Ολυμπιακός είχε κρατήσει τους αντιπάλους του μόλις στους 21 πόντους. Η λογική έλεγε πως αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί σε όλη την διάρκεια του αγώνα!
Αυτό που χρειαζόταν η ομάδα είναι να μπει στο δεύτερο ημίχρονο, όπως ακριβώς στο πρώτο. Σαν να ξεκινούν όλα από το 0-0! Όπως ενδιαφέρον είχε να δούμε αν θα διαφοροποιήσει κάτι ο Ομπράντοβιτς στην τακτική του πρώτου ημιχρόνου, που δεν απέδωσε.
Με τη σωστή προσέγγιση
Ο Ολυμπιακός μπήκε με τον ίδιο τρόπο και στο δεύτερο ημίχρονο, με τον Σπανούλη παρόντα στη μάχη, παρά το… τσίμπημα στους προσαγωγούς. Παπαπέτρου και Μάντζαρης βρήκαν γρήγορα τον στόχο από μακριά, ο Μπιρτς συνέχιζε να κυριαρχεί με… τόνους ενέργειας και η Φενέρ είχε μεγάλο πρόβλημα στη περιφέρεια.
Ο Ομπράντοβιτς αρχικά ξεκίνησε με τον Ντίξον και τον Σλούκα στον πάγκο, αλλά ο Αμερικανός ήταν πολύ κακός (0 πόντους με 0/6 σουτ, 2 λάθη και καμία ασίστ σε εκείνο το σημείο!) και έτσι ο Σέρβος κόουτς έβαλε και τον Έλληνα γκαρντ, μήπως και βρει κάποια δημιουργία και κάποιο έλεγχο στον τρόπο που η ομάδα του ξόδευε τις κατοχές της στην επίθεση.
Με επί μέρους σκορ 18-19 στο τρίτο δεκάλεπτο, το μόνο που κατάφερε η Φενέρ ήταν να μπει στη τελευταία περίοδο με -18 (58-40). Οι φιλοξενούμενοι δεν σούταραν με καλά ποσοστά, δεν μπορούσαν να αντιστρέψουν την ροή της αναμέτρησης αλλάζοντας τις ισορροπίες στις κατοχές (ο Ολυμπιακός είχε σταθερά περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ και λιγότερα λάθη μέσα στο ματς).
Στην τελική ευθεία
Ο Ομπράντοβιτς στην αρχή του τελευταίου δεκαλέπτου έκανε κάτι, που πολλοί περιμέναμε να το υιοθετήσει από πολύ νωρίς μέσα στον αγώνα, με τον Ολυμπιακό να μην έχει κιόλας τον Πρίντεζη. Χρησιμοποίησε μαζί τους Ούντο και Βέσελι, με τον Τσέχο να παίζει “4” στην επίθεση. Με Σλούκα – Ντίξον στα γκαρντ και τον Κάλινιτς στο “3”.
Με τρίποντο του Ντίξον, το πρώτο του καλάθι μετά από 8 άστοχα σουτ, η Φενέρ μείωσε στους 15 πόντους (58-43) και σε εκείνο το σημείο, ο Ολυμπιακός είχε ένα κακό διάστημα στην επίθεση με 4-5 αποτυχημένες κατοχές. Ο Ντατόμε με προσωπικό καλάθι κατέβασε την διαφορά στους 13 (60-47) και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος πήρε τάιμ – άουτ και συνάμα πέρασε ξανά στο παρκέ τον Σπανούλη και τον Μπιρτς.
Σε έξι λεπτά αγώνα, οι κόκκινοι είχαν σκοράρει μόνο μια φορά (με τον Παπαπέτρου) και η Φενέρ δημιούργησε για πρώτη φορά ένα δικό της μομέντουμ στη μάχη (60-49).
Εκεί ήρθε ο Ματ Λοτζέσκι για να χτυπήσει με τρίποντο και δίποντο! Πέντε προσωπικοί πόντοι – χρυσάφι, τη στιγμή που ο Ολυμπιακός είχε απόλυτη ανάγκη το σκορ.
Η διαφορά παρέμεινε πάνω από τους 10, η Φενέρ για πρώτη φορά στο ματς είχε σκοράρει σε διαδοχικές κατοχές και αυτό που χρειαζόταν είναι να βγουν 1-2 άμυνες και να δημιουργηθούν παράλληλα οι συνθήκες για λίγο σκορ στο ανοιχτό γήπεδο, προκειμένου να κλειδώσει ο Ολυμπιακός την μεγάλη νίκη. Τίποτα από τα δύο δεν συνέβη. Η ομάδα δεν μπορούσε να βγάλει άμυνες και το χειρότερο είναι πως αδυνατούσε να σκοράρει.
Ο Ντατόμε σκόραρε για τρεις, (65-56), ο Βέσελι έβαλε δύο βολές (65-58) και ο Ντίξον με τρίποντο στο τρανζίσιον, κατέβασε την διαφορά στους 4 πόντους (65-61). Η τουρκική ομάδα είχε τρέξει σερί 7-21 στο τελευταίο δεκάλεπτο και ξαφνικά η ροή του αγώνα άλλαξε και είχαμε ντέρμπι μέχρι εσχάτων…
Ο Ολυμπιακός ήταν υπερβολικά στατικός στις επιθέσεις του, χωρίς κίνηση μακριά από τη μπάλα, χωρίς καλά σκριν. Ο Σπανούλης με τον χρόνο να τελειώνει, έβαλε ένα δύσκολο και μεγάλο καλάθι, το πρώτο του εντός παιδιάς και πήγε τον Ολυμπιακό στο 67-61, ένα λεπτό πριν το τέλος!
Ο Ντίξον έβαλε 1/2 βολές, αλλά η Φενέρ είχε μόλις 2 ομαδικά και αυτό δεν τη συνέφερε, αφού δεν μπορούσε να σταματήσει τον χρόνο και να στείλει τον Ολυμπιακό στις βολές.
Ο Λοτζέσκι σκόραρε για το 69-62 με μια κομπίνα από την γραμμή της επαναφοράς και εκεί ο Ολυμπιακός κλείδωσε οριστικά μια νίκη που την άξιζε 100%! Το τελικό 71-62 μπορεί να μην αντικατοπτρίζει την συνολική εικόνα της μάχης, αλλά ας σκεφτούμε τα δεδομένα που υπήρχαν πριν το τζάμπολ!
Η νίκη αυτή σε ένα Must Win παιχνίδι απέναντι σε ένα μεγάλο αντίπαλο, ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόταν ο Ολυμπιακός και βαθμολογικά και ψυχολογικά, για να κλείσει η χρονιά!
ΥΓ1. Ο Παπαπέτρου σε ένα παιχνίδι μεγάλων απαιτήσεων, χωρίς το… “μαξιλαράκι” του Πρίντεζη, έπαιξε 30 λεπτά, έβαλε 12 πόντους, έπαιξε σκυλίσια άμυνα και προσέφερε πολλά. Όπως και στη ζωή, έτσι και στο μπάσκετ, όταν είναι απαραίτητο να βγεις μπροστά και να ριχτείς στη μάχη με μοναδική εναλλακτική να τα δώσεις όλα για να… επιβιώσεις, συμβαίνουν τα καλύτερα!
ΥΓ2. Ο Μπιρτς απέδειξε πως τελικά δεν ήταν ντεφορμέ. Απλά, στα προηγούμενα παιχνίδια έπαιζε λιγότερο και δεν είχε προλάβει να βρει ρυθμό.
ΥΓ3. Μια χαρά ο Γιανγκ, έτσι; Περιμένουμε!
ΥΓ4. Ο Σπανούλης διαχειρίστηκε την κατάσταση με 0 εγωισμό και η ομάδα κέρδισε. Αντίθετα, η τακτική του Ομπράντοβιτς στην άμυνα έδειξε εγωισμό και μια εμμονή, που στη πράξη, δεν βοήθησε την Φενέρ.
ΥΓ5. Κλειδί ο Λοτζέσκι, για να “κλειδωθεί” η νίκη στο τέλος… Ό,τι κι αν γίνει, μείνει ή φύγει, ένα είναι σίγουρο. Ο Ματ μέχρι την τελευταία στιγμή θα παλεύει με όλες του τις δυνάμεις και θα δώσει τα πάντα για την ομάδα.
ΥΓ6. Τελικά αποθεώθηκε ο Άντιτς που ήταν για 2 χρόνια στην ομάδα και αποδοκιμάστηκε ο Σλούκας, που έπαιξε για 7 χρόνια στον Ολυμπιακό. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος σε αυτά… Ό,τι νομίζει και όπως νιώθει ο καθένας. Το τι πληροφορίες έχουν φτάσει στα αυτιά και το μυαλό του, είναι μια άλλη, εντελώς διαφορετική ιστορία και μια ατέρμονη κουβέντα.
ΥΓ7. Χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους! Η υγεία χρειάζεται για να υπάρχουμε. Η ανθρωπιά και οι σωστές αξίες, για να ζούμε κανονικά και όχι εικονικά…
Και κάποιες φάσεις, για να μας μείνει η γεύση της νίκης ψυχής, που πέτυχε ο Ολυμπιακός!