Tου Στέλιου Τορομανίδη/ info@eurohoops.net
Είναι γνωστός για την ηγετική φυσιογνωμία, το αστείρευτο μπασκετικό ταλέντο και την εξωπραγματική του αυτοπεποίθηση στα δύσκολα. Εκεί που οι περισσότεροι λυγίζουν και κρύβονται, αυτός βγαίνει μπροστά και παίρνει την κρίσιμη απόφαση. Αυτές οι αρετές άλλωστε τον καθιέρωσαν στη συνείδηση των φιλάθλων ως έναν από τους κορυφαίους ευρωπαίους παίκτες των τελευταίων ετών με πληθώρα ομαδικών και ατομικών διακρίσεων.
Πάνω από όλα όμως είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος αισθάνεται ευλογημένος που απολαμβάνει τις δύο μεγάλες του αγάπες. Την οικογένειά του και το μπάσκετ! Ζει την κάθε στιγμή ξεχωριστά, είναι “ερωτευμένος” με την σκληρή δουλειά και έχει τεράστιο κίνητρο για νέες επιτυχίες.
Το Eurohoops συνάντησε τον Βασίλη Σπανούλη στο “στέκι” του. Εκεί όπου χαλαρώνει από το βαρύ πρόγραμμα αγώνων και προπονήσεων, περνάει ξέγνοιαστες στιγμές με την σύζυγο και τα παιδιά του και καταστρώνει τα σχέδια του για τις αναμετρήσεις που ακολουθούν.
Ο ίδιος μας υποδέχτηκε με τον καλύτερο τρόπο και μας παραχώρησε μια χορταστική και πάνω απ’ όλα ανθρώπινη συνέντευξη.
Στο πρώτος μέρος της συνέντευξης, ο KillBill μίλησε για τα πρώτα του βήματα στον χώρο του μπάσκετ, τις σημαντικότερες στιγμές της έως τώρα καριέρα του και το μυστικό εύρεσης νέων κινήτρων μετά από τόσες επιτυχίες.
Επίσης αναφέρεται με τα καλύτερα λόγια στο φαινόμενο “Γιάννης Αντετοκούνμπο”, μας εξηγεί πως η σκληρή δουλειά είναι τρόπος ζωής, ενώ στο δίλημμα “μια μέρα μόνος με τα τέσσερα παιδιά ή την… καυτή μπάλα στο τέλος ενός τελικού Ευρωλίγκας”, ήταν κατηγορηματικός.
“Αυτό που ήθελα μικρός ήταν να ευχαριστιέμαι το παιχνίδι. Ποτέ δεν είχα στόχο να μοιάσω σε κάποιον”
–Ποια ήταν η ιδεατή καριέρα στο μυαλό σου-το παιδικό σου όνειρο όταν πραγματοποιούσες τα πρώτα σου μπασκετικά βήματα στα γήπεδα της Λάρισας;
Ήθελα πάντα να παίξω μπάσκετ αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα φτάσω στο τωρινό μου επίπεδο. Αυτό που πάντα έκανα τόσο στο σχολείο όσο και στις ομάδες που αγωνιζόμουν μικρός, ήταν να ευχαριστιέμαι το παιχνίδι. Έβαζα κοντινούς στόχους, όπως να νικήσουμε στο επόμενο διπλό στην προπόνηση ή στο επόμενο παιχνίδι. Σίγουρα μέσα μου είχα το μικρόβιο του μπασκετμπολίστα, αλλά ποτέ δεν έκανα σχέδια πως θέλω να γίνω αυτός ή θέλω να γίνω ο άλλος. Ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθώ με το μπάσκετ, αλλά δεν είχα ως στόχο να γίνω κάτι συγκεκριμένο. Πιο πολύ με ένοιαζε αυτό που ζούσα καθημερινά.
– Έχεις αναφέρει σε παλιά σου συνέντευξη ότι εξελίχθηκες μπασκετικά σε τεράστιο βαθμό στην ηλικία 15-16 ετών υπό τις οδηγίες του Βλάντο Μαϊστρένκο. Τι σε κάνει να ξεχωρίζεις τον συγκεκριμένο προπονητή σε σχέση με τους υπόλοιπους κόουτς που έχεις συνεργαστεί;
Είναι ένας προπονητής με τον οποίο είχαμε τρομερή συνεργασία. Ήταν πάνω από όλα ένας πολύ καλός άνθρωπος, πίστευε πολύ στο ταλέντο μου και βοήθησε στην βελτίωση της τεχνικής μου, ενώ παράλληλα μου έδωσε μεγάλη ελευθερία μέσα στο παιχνίδι, όταν τότε έπαιζα στις ακαδημίες της Λάρισας. Μαζί του μπόρεσα να βγάλω όλο το ταλέντο που είχα μέσα μου!
– Είχατε πάρει και ένα πρωτάθλημα στην διάρκεια της συνεργασίας σας…
Ναι, είχαμε κατακτήσει το πανελλήνιο εφήβων για πρώτη φορά στην ιστορία της Λάρισας. Η τελική φάση θυμάμαι είχε γίνει στο Βόλο. Είχαμε νικήσει τον Άρη στον ημιτελικό και τον Ολυμπιακό στον τελικό!
“Πετύχαμε κάτι το οποίο δεν περίμενε κανείς. Έγινε το απρόβλεπτο”
– Ποιες είναι οι τρεις σημαντικότερες στιγμές στην μέχρι τώρα καριέρα σου;
Είναι πάρα πολλές και με τον Ολυμπιακό και με την Εθνική Ελλάδος. Το ευρωπαϊκό στην Πόλη, το περσινό πρωτάθλημα (σ.σ. 2015-16, 3-1 στους τελικούς απέναντι στον Παναθηναϊκό) και το back to back ευρωπαϊκό του Λονδίνου είναι πολύ σημαντικές, σίγουρα όμως δεν μπορώ να βγάλω έξω τις δύο χρονιές με την Εθνική, το 2005 και το 2006 που πήραμε το χρυσό (σ.σ. Ευρωμπάσκετ στο Βελιγράδι) και το ασημένιο (σ.σ.Μουντομπάσκετ στη Σαϊτάμα). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, πιστεύω ανατρέψαμε τα προγνωστικά. Δεν ήμασταν το φαβορί και πετύχαμε κάτι το οποίο δεν περίμενε κανείς. Για αυτό και τις χρίζω ως πιο σημαντικές. Έγινε το απρόβλεπτο και όχι το προβλεπόμενο.
“Όταν πατάω στο παρκέ , ξεχνάω τα πάντα, ότι και αν έχω πετύχει. Είναι σαν να ξεκινάω από το μηδέν”
– Έχεις πετύχει απίθανα πράγματα μέχρι στιγμής σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Υπάρχει κάτι που δεν έχεις πετύχει και θες στο μέλλον να το κατορθώσεις;
Πάντα υπάρχει κάτι. Αν δεν έχω το κίνητρο για να πετύχω παραπάνω πράγματα, τότε θα πρέπει να σταματήσω το μπάσκετ. Πιστεύω ότι το κίνητρο είναι αυτό που δίνει ζωή. Από την στιγμή που πατάω στο παρκέ , ξεχνάω τα πάντα, ότι και αν έχω πετύχει. Είναι σαν να ξεκινάω από το μηδέν, σαν να μην έχω κατορθώσει τίποτα. Έχω τεράστιο κίνητρο και φλόγα για καινούριες διακρίσεις και τίτλους με την ομάδα μου. Θέλω να πετύχω όσα περισσότερα πράγματα μπορώ, μέχρι να τελειώσει όλο αυτό το ταξίδι μου στο μπάσκετ.
– Πως αντιδράς όταν ακούς αρνητικά σχόλια και κριτικές μετά από κάποια μέτρια εμφάνισή σου; Σε “ντοπάρουν” ψυχολογικά;
Όχι, δεν δίνω βάση ούτε στα καλά ούτε στα άσχημα σχόλια. Αυτά πάντα θα υπάρχουν στον αθλητισμό. Εμένα η δουλειά μου είναι να είμαι συγκεντρωμένος στο μπάσκετ, να βελτιώνομαι συνεχώς και να κρατάω μια ισορροπία στα συναισθήματά μου, είτε μετά από καλές εμφανίσεις, είτε μετά από μέτριες, είτε μετά από άσχημες. Σκοπός μου είναι να μην με επηρεάζει τίποτα, ενώ επιθυμώ ακόμα και στις μέτριες εμφανίσεις μου να είμαι χρήσιμος για την ομάδα μου.
– Διακρίνεις σε κάποιον νεαρό μπασκετμπολίστα την δική σου δίψα και αγάπη για το μπάσκετ σε συνδυασμό όμως με την εκ γενετής ηγετική σου αυτοπεποίθηση;
Αυτό είναι κάτι με το οποίο γεννιέσαι, δεν είναι κάτι το οποίο μπορείς να βελτιώσεις. Είναι στο DNA του κάθε ανθρώπου. Από κει και πέρα, σίγουρα υπάρχουν πολλά ταλέντα και ελπιδοφόροι παίκτες. Δεν θέλω να αναφερθώ σε κάποιον προσωπικά, αλλά σίγουρα η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς ταλαντούχους παίκτες.
“Ίσως να μην ξαναβγεί Έλληνας μπασκετμπολίστας σαν τον Γιάννη”
–Ένας πολύ ταλαντούχος παίκτης, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ίσως γίνει ο πρώτος Έλληνας που θα λάβει μέρος σε All Star Game του ΝΒΑ, και μάλιστα στα 22 του χρόνια. Σε παλαιότερη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Eurohoops ανέφερε πως όταν παίζατε μαζί στην Εθνική, είχε βάλει ως στόχο να τελειώσει μια προπόνηση μετά από σένα και θαύμαζε τον τρόπο που γυμναζόσουν. Αντίγραφε τις διατάσεις σου και γενικά το πρόγραμμα σου και τελικά κατάφερε μια μέρα να φύγει μετά από σένα από την προπόνηση, όντας χαρούμενος. Ποια είναι η γνώμη σου για τον Γιάννη;
Ο Γιάννης είναι ένα διαμάντι για το ελληνικό μπάσκετ, ένα φαινόμενο. Ίσως να μην ξαναβγεί Έλληνας μπασκετμπολίστας σαν και αυτόν. Μας κάνει όλους υπερήφανους. Πάρα το νεαρό της ηλικίας του, πολύς κόσμος ξενυχτάει για να τον παρακολουθήσει. Είναι απίστευτα τα πράγματα που κάνει στο NBA, το πόσο βελτιώνεται, η όρεξη που έχει για δουλειά και το πόσο προσγειωμένος είναι, παρ’ ότι τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα πάνω του.
Όσον αφορά αυτό που είπε για μένα, ο καθένας έχει μια ρουτίνα και έναν τρόπο που προετοιμάζεται στις προπονήσεις και πριν τους αγώνες. Έτσι και εγώ έχω την δική μου. Ίσως να του έκανε λίγο παραπάνω εντύπωση, τι να σου πω… Πάντα πίστευα ότι με τη σκληρή δουλειά μπορείς να καταφέρεις πολλά και γενικά είμαι ένας άνθρωπος που μου αρέσει η σκληρή δουλειά. Σε αυτό οφείλω άλλωστε την βελτίωσή μου. Μέσα από την δουλειά βρίσκω ψυχολογία, βρίσκω αυτοπεποίθηση και τον εαυτό μου. Είναι τρόπος ζωής. Πιστεύω πως αν δεν το κάνω αυτό, δεν θα νιώσω καλά και δεν θα παίζω όπως πρέπει.
– Ποιο θεωρείς πιο δύσκολο; Μια μέρα σπίτι μόνος με τα τέσσερα παιδιά σου ή να έχεις την μπάλα στην καθοριστική τελευταία επίθεση σε τελικό Ευρωλίγκας με την αντίπαλη άμυνα προσαρμοσμένη πάνω σου;
Θα διάλεγα το δεύτερο, γιατί με τα παιδιά δεν παλεύεται (γέλια). Ξέρεις… Όσο και αν είναι ευλογία, βρίσκονται σε μια ηλικία που γίνεται χαμός.
Όσον αφορά την δεύτερη επιλογή, για μένα προσωπικά είναι ευλογία να ζω τέτοιες στιγμές, είτε έχουν θετικό αποτέλεσμα, είτε αρνητικό. Διότι όταν παίρνεις μια τέτοια κρίσιμη απόφαση, πρέπει να είσαι προετοιμασμένος και για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Γιατί υπάρχει περίπτωση εκτός από αιτία για την νίκη της ομάδας σου, να γίνει και μοιραίος. Αλλά αυτά τα αποδέχεσαι και προχωράς.