Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Ήταν μία από αυτές τις βραδιές. Που ενώ όλα δείχνουν να ξεκινάνε καλά και με ρυθμό, ξαφνικά χάνεται ο αγωνιστικός προσανατολισμός, η ομάδα δείχνει να μην πατάει καθόλου καλά εντός των τεσσάρων γραμμών, και γενικότερα κινδυνεύει με στραπάτσο που μπορεί να την φέρει πολύ πίσω. Το παιχνίδι απέναντι στην Εφές θύμισε σε πολύ μεγάλο βαθμό εκείνο που είχε δώσει ο Παναθηναϊκός Superfoods απέναντι στην Μακαμπι στο ΟΑΚΑ πριν ένα δίμηνο περίπου.
Η… γεύση που άφησε η εικόνα της ομάδας δεν ικανοποίησε την πλειοψηφία του κόσμου, και αυτό είναι σημαντικό όταν μία ομάδα παλεύει να κερδίσει ένα αγωνιστικό στοίχημα. Το πιο σημαντικό όμως είναι η νίκη, που σε κάτι τέτοιες βραδιές, μοιάζει να γιατρεύει όλες τις αγωνιστικές πληγές.
Παράλληλα… αυτή η νίκη πρέπει να αποτελέσει και αγωνιστικό “καμπανάκι” ενόψει της συνέχειας.
Βέβαια για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα, χρειάστηκαν και οι αυτοκτονικές τάσεις της Εφές, στο τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα, καθώς οι παίκτες της άφησαν τον Τζέιμς να τρέξει όλο το γήπεδο, χωρίς να του κάνουν φάουλ, κάτι που έγινε την ώρα που ο ίδιος σηκωνόταν να εκτελέσει ένα τρίποντο απελπισίας.
Στην παράταση ακούστηκαν τα καμπανάκια, τα οποία χτύπαγαν σε όλο το δεύτερο ημίχρονο, αλλά οι παίκτες της ομάδας δεν τα άκουγαν. Λίγο το ένστικτο της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης που πηγάζει από τη βαριά φανέλα, λίγο το ξέσπασμα κάποιων παικτών οδήγησαν τον Παναθηναϊκό σε μία νίκη, πολύ σημαντική, αλλά και ψυχολογική τόνωση μετά από δύο ήττες και με μία πολύ δύσκολη εβδομάδα να ακολουθεί.
Πρόβλημα όταν δεν είναι καλά ο Καλάθης.
Ήταν το δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο Νικ δείχνει να μην είναι καλά. Κάτι το οποίο είναι σε μεγάλο βαθμό λογικό, καθώς έχει τραβήξει πολύ μεγάλο κουπί το τρίμηνο που μας πέρασε.
Είχε βιαστικές επιλογές προσπαθώντας να τρέξει την ομάδα στον δικό του ρυθμό. Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεν έχει άλλο παίκτη με τα στοιχεία του floor manager που διαθέτει ο Καλάθης. Ο Τζέιμς είναι ένας παίκτης που επιμένω πως μπορεί να παίξει σαν άσσος. Έπαιξε και πέρυσι στην Μπασκόνια για μεγάλο διάστημα, δεν είναι τυχαίο αυτό. Απλά δεν έχει τα χαρακτηριστικά του Καλάθη και δεν μπορεί να κοντρολάρει τον ρυθμό στο επίπεδο, που το κάνει ο Νικ, αλλά και πολύ λίγοι άλλοι γκαρντ στην Ευρώπη.
Ο Τζειμς είναι ένας scoring guard, όπως για παράδειγμα είναι ο Ντίξον στη Φενέρ. Του αρέσει να έχει την μπάλα στα χέρια, να παίρνει σκριν δημιουργώντας ρήγματα και να τραβάει επάνω του την άμυνα. Δεν είναι ο παίκτης που θα κινηθεί χωρίς μπάλα, που θα τρέξει πίσω από ένα-δύο off ball σκριν για να εκτελέσει. Το να έχει την μπάλα στα χέρια του τον τρέφει, του δίνει ρυθμό. Αυτό όμως αφαιρεί πολλές φορές ρυθμό από τους υπόλοιπους, που με τον Καλάθη μοιάζουν αν βρίσκονται πάντα στο σωστό τάιμινγκ, στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή.
Γενικά όταν δεν βρίσκεται στο παρκέ ο Καλάθης, η ομάδα δείχνει να είναι αργή στη κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση. Μοιάζει να εγκλωβίζεται σε έναν ρυθμό, ο οποίος αφαιρεί πολλά πλεονεκτήματα από σημαντικούς παίκτες της ομάδας.
Η χρυσή τομή αναζητείται. Αν βρεθεί σύντομα, το μείγμα μπορεί να γίνει πολύ εκρηκτικό. Το τάιμινγκ, όμως δεν βοηθάει, όταν μέσα σε 15 μέρες οι «πράσινοι» καλούνται να παίξουν τα ρέστα τους απέναντι σε Ολυμπιακό για το Κύπελλο και το Πρωτάθλημα, ενώ για την Ευρωλίγκα πολύ δύσκολες αποστολές απέναντι σε Φενέρμπαχτσε και Ερυθρό Αστέρα, και στο ενδιάμεσο θα υποδεχτούν την απελπισμένη πλέον για νίκες παντού Μπααρτσελόνα.
Πάντως αυτή τη στιγμή αυτό μοιάζει να είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που πρέπει να λύσει ο Πασκουάλ.
Το «είμαι εδώ» του Τζεντίλε
Ο Ιταλός έκανε μια τρομερή πρώτη περίοδο, χωρίς αυτά που έκανε να διαφέρουν από αυτά που πήγε να κάνει στο ΣΕΦ. Απλά αυτή τη φορά ήταν σχεδόν απόλυτα εύστοχος. Ο Πασκουάλ δείχνει μία ξεκάθαρη πρόθεση να του δώσει μπάλες ειδικά στις αρχές των αγώνων. Να τον κάνει σημείο αναφοράς στο σετ παιχνίδι.
Αυτό που πρέπει να κάνει ο Ιταλός, είναι να μπορέσει ακόμα και όταν δεν είναι εύστοχος, να βρίσκει τρόπους να είναι χρήσιμος και να προσφέρει στην ομάδα. Πρέπει να δουλέψει στο κομμάτι του αλτρουισμού γιατί τα σουτ μπορεί να μην μπαίνουν πάντα.
Η σταθερά Ρίβερς
Δεν έχεις πολλά πράγματα να πεις. Ο Αμερικανός είναι ο καλύτερος παίκτης του Παναθηναϊκού εσχάτως. Από σουτέρ θέσης έχει αρχίσει να δουλεύει πολύ και πίσω από σκριν. Η ευστοχία του, αλλά και η σταθερότητα που επιδεικνύει από την περιφέρεια είναι ένα σημαντικό όπλο στη φαρέτρα της ομάδας.
Ειδική αναφορά στον Μπουρούση
Πραγματικά προσπαθώ ώρες- ώρες να καταλάβω πως αισθάνεται ο Γιάννης Μπουρούσης. Μετά την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, που οδήγησε την Μπασκόνια στο Φάιναλ 4, προσπαθεί να αποδείξει πως μπορεί να αντεπεξέλθει στα «θέλω» του Παναθηναϊκού.
Το ματς απέναντι στην Εφές είναι από εκείνα που μπορούν να δώσουν ψυχολογία στον Έλληνα σέντερ. Πήρε πολλές μπάλες, αλλά της πήρε σε καλό σημείο για να μπορέσει να κάνει το παιχνίδι του. Όσο κυλούσε το παιχνίδι, βελτιωνόταν και στο αμυντικό κομμάτι, που στα πρώτα λεπτά της παρουσίας αντιμετώπιζε προβλήματα, ειδικά όταν εμπλεκόταν σε σκριν και αλλαγές.
Όσο η ομάδα προσπαθεί να τον εκμεταλλευτεί σωστά θα πάρει πράγματα από αυτόν. Βασική προϋπόθεση για να συμβαίνει αυτό είναι να υπάρχει κίνηση παντού όταν παίρνει την μπάλα στο ποστ. Όταν του ανοίγονται επιλογές πάσας αισθάνεται πολύ καλύτερα γιατί ξέρει ότι δεν θα πρέπει να εκτελέσει κάτω από δύσκολες συνθήκες, καθώς η άμυνες τον έχουν διαβάσει.
Τη σεζόν που μας πέρασε, στην Μπασκόνια, υπήρχαν παίκτες που έκοβαν μέσα στη ρακέτα, γινόντουσαν πολλά σκριν τόσο στην πλευρά της μπάλας όσο και στην αδύνατη πλευρά και γενικότερα η άμυνα είχε πολλά προβλήματα να λύσει. Πρέπει να δοθούν τέτοιες επιλογές γιατί αυτομάτως θα γίνει πολύ πιο χρήσιμος στην ομάδα και θα μπορεί να προσφέρει περισσότερο και σε σκορ αλλά και σε δημιουργία.
Ένα μπράβο
Αξίζει σαφώς στον Κένι Γκάμπριελ. Έχοντας να πατήσει παρκέ, πάνω από 60 αγωνιστικά λεπτά στην Ευρωλίγκα, μπήκε στο γήπεδο και έδωσε σημαντικούς πόντους στην ομάδα την ώρα που το παιχνίδι ήταν στη κόψη του ξυραφιού. Σκόραρε 7 πόντους στην παράταση, ενώ συνολικά είχε 10, μαζί με 6 ριμπάουντ, επιδόσεις που καθιστούν τη βραδιά του απέναντι στην Εφές τη καλύτερη του με την πράσινη φανέλα.
Γολγοθάς
Πλέον για τον Τσάβι Πασκουάλ και τους παίκτες του ακολουθεί ένας αγωνιστικός γολγοθάς, που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας και στις τρεις διοργανώσεις που συμμετέχει. Αρχής γενομένης από το παιχνίδι στο ΣΕΦ τη Δευτέρα, το τριφύλλι έχει να δώσει πέντε ματς φωτιά. Σε αυτά τα παιχνίδια η εικόνα της ομάδας πρέπει να είναι σαφώς καλύτερη από αυτήν που είδαμε απέναντι στην Εφές. Αναζητούνται υπερβάσεις από όλους και ίσως να δούμε και κάποιες εκπλήξεις όσων αφορά το αγωνιστικό πλάνο και το ροτέισιον της ομάδας σε αυτά τα ματς. Εδώ θα είμαστε εξάλλου να αναλύσουμε και να συζητήσουμε τα πάντα.