Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Μετά από μία μεγάλη νίκη, όπως αυτή της Δευτέρας (16/1) στο ΣΕΦ, οι πιθανοί τρόποι να αντιδράσει μία ομάδα είναι είτε να πιστέψει ότι μπορεί να κερδίσει τους πάντες και να μπαίνει σε κάθε γήπεδο μασώντας σίδερα, είτε να έχει αδειάσει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά και να εμφανιστεί αγνώριστη στο επόμενο παιχνίδι. Στην ιστορία του μπάσκετ υπάρχουν αρκετά παραδείγματα ομάδων οι οποίες έχουν δει σε εφαρμογή τις δύο αυτές πλευρές του νομίσματος.
Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό Superfoods η εικόνα του στην Κωνσταντινούπολη παρέπεμπε σε μία ομάδα που δεν ήταν έτοιμη και συγκεντρωμένη για μία τέτοια μάχη. Απέναντι της είχε μία ομάδα που την προηγούμενη εβδομάδα είχε χάσει στον Βελιγράδι από τον Ερυθρό Αστέρα, δεν είχε αγωνιστικές υποχρεώσεις μέσα στο Σαββατοκύριακο, λόγω του Τουρκικού All Star Game, κάτι που σημαίνει ότι είχε όλο το χρόνο να προετοιμάσει αυτό το πολύ σημαντικό παιχνίδι και να μπει στο παρκέ με το μαχαίρι στα δόντια, όπως και έκανε στην πράξη.
Ο Παναθηναϊκός υπέστη μία αγωνιστική καθίζηση και δεν μπόρεσε ουσιαστικά ποτέ να φανεί ανταγωνιστικός μέσα στο παιχνίδι. Υπήρχαν αρκετοί λόγοι για τους οποίους συνέβη αυτό. Πρώτα από όλα οι παίκτες του Πασκουάλ δεν εμφάνισαν στο παρκέ τη συνηθισμένη αμυντική προσήλωση που είχαμε δει στην πλειοψηφία των παιχνιδιών. Επίσης δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν κάποια σημεία υπεροχής και να χτυπήσουν σε αυτά την Τουρκική ομάδα, ενώ ταυτόχρονα ατύχησαν να έχουν σε κακή μέρα πολύ σημαντικούς παίκτες.
Σίγουρα όμως δεν πρέπει να αμελήσουμε ότι ο Παναθηναϊκός βρήκε απέναντι του μία πολύ καλή Φενέρ, που ήδη από τον αγώνα του Βελιγραδιού είχε εμφανίσει στοιχεία βελτίωσης, ειδικά στο κομμάτι της επίθεσης και των αποστάσεων, με την επιστροφή του Μπογκντάνοβιτς και τη μεταφορά του Ντατόμε στη θέση 4 για μεγάλα διαστήματα.
Αμυνα στο πικ εν ρολ – Η μεγάλη πληγή
Η μεγάλη πληγή των «πρασίνων» στο πρώτο ημίχρονο, που ουσιαστικά έκρινε και τον αγώνα, ήταν η αδυναμία τους να αμυνθούν με επιτυχία στο πικ εν ρολ παιχνίδι των αντιπάλων. Σε αυτό το παιχνίδι δεν είδαμε τους παίκτες του Πασκουάλ να παίζουν με άμεσες αλλαγές στην άμυνα, αλλά προσπαθούσαν να κάνουν παγίδα στον δημιουργό του πικ εν ρολ.
Το λάθος ήταν ότι τις περισσότερες φορές η παγίδα από τον ψηλό (Σίγκλετον) δεν ήταν τόσο επιθετική. Αυτό έδινε τον χώρο στον δημιουργό να περάσει την μπάλα στον ψηλό, που έκανε το dive μετά από το σκριν και έτσι η Φενέρ δημιουργούσε καταστάσεις επίθεσης 4 εναντίων 3. Όταν σε μία τέτοια κατάσταση οι αποστάσεις της επίθεσης είναι σωστές και οι πάσες γίνουν άμεσα, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα βρεθεί ελεύθερο σουτ. Κάπως έτσι έγινε στην αρχή του ματς με τον Βέσελι να λειτουργεί σαν έξτρα δημιουργός από το high-post, ανοίγοντας την άμυνα με τις πάσες του στην περίμετρο. Όταν έβρισκε βέβαια ανοιχτό τον διάδρομο δεν δίσταζε και ο ίδιος να επιτεθεί με μανία στο καλάθι του Παναθηναϊκού.
Δυστυχώς όσο περνούσε το παιχνίδι το πρόβλημα αντί να περιορίζεται μάλλον διογκωνόταν με την Φενέρ να τρέχει το πικ εν ρολ με αρκετούς διαφορετικούς παίκτες και να μπερδεύει απόλυτα την αντίπαλη άμυνα. Ντίξον, Μπογκντάνοβιτς, Ντατόμε, Σλούκας, όλοι χρησιμοποιήθηκαν ως δημιουργοί σε αυτό το είδος παιχνιδιού και όλοι πρόσφεραν το λιθαράκι τους. Η Φενέρμπαχτσε σκόραρε τους μισούς πόντους της στο πρώτο ημίχρονο από φάσεις που ξεκίνησαν από πικ εν ρολ παιχνίδι.
Ο παράγοντας Ντουβερίογλου
Ο νεαρός σέντερ ο οποίος είχε πρωτοεμφανιστεί στην Ευρωλίγκα τη σεζόν που μας πέρασε με την φανέλα της Εφές, είχε βραδιά καριέρας απέναντι στον Παναθηναϊκό. Με την απουσία του Ούντο και τα προβλήματα του Βέσελι με φάουλ από την αρχή του αγώνα, αναγκαστικά πήρε μεγάλο χρόνο στο ροτέισιον της ομάδας του Ομπράντοβιτς.
Το χρόνο που πήρε τον άρπαξε από τα μαλλιά, αφού κυριάρχησε απέναντι στην frontline των φιλοξενούμενων και έκανε πολύ μεγάλη δουλειά τόσο στην άμυνα όσο και στην επίθεση. Βοήθησε και αυτός για να τελεσφορήσουν κάποια από τα ένα σωρό πικ εν ρολ που έτρεξε η Φενέρμπαχτσε στο πρώτο ημίχρονο, δεν έδειξε καθόλου ψαρωμένος τελειώνοντας ακόμα και φάσεις που ήθελαν καλή τεχνική κατάρτιση και απαιτούσαν να βάλει την μπάλα στο παρκέ. Επιπροσθέτως έκανε τεράστια δουλειά στην άμυνα, και όσες φορές αναγκάστηκε να τα βάλει με τον Μπουρούση τον νίκησε και μάλιστα με πολύ μεγάλη ευκολία.
Το σημείο κλειδί
Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, και κάπως μονοδιάστατα οι πράσινοι ήταν κοντά στο σκορ μέχρι λίγο πριν τελειώσει η πρώτη περίοδος. Εκεί η ομάδα του Ομπράντοβιτς έτρεξε ένα σερί 13-0 που μετέτρεψε του 21-16 σε 34-16 ουσιαστικά τελειώνοντας το παιχνίδι από πολύ νωρίς. Το χειρότερο είναι ότι από την άλλη μεριά δεν υπήρξε καμία αντίδραση σε αυτό το σερί, με την άμυνα του Παναθηναϊκού να μοιάζει με Ελβετικό τυρί, τόσο στο τρανζίσιον όσο και στο σετ παιχνίδι.
Τι δεν έκανε ο Παναθηναϊκός
1) Δεν ήταν τόσο πιεστικός στην άμυνα
Η συνηθισμένη πίεση που εφάρμοζε πάνω στην μπάλα και σε όλους τους δημιουργούς των αντιπάλων δεν έκανε την εμφάνιση της σε αυτό το παιχνίδι. Οι περιφερειακοί της Φενέρ βρήκαν τρόπο να περάσουν μπάλες στο πικ εν ρολ, ενώ όποτε έβλεπαν αργές αντιδράσεις στις εξόδους των ψηλών (Μπουρούσης ) εκτελούσαν με αρκετά καλά ποσοστά.
2) Δεν χτύπησε στο ποστ τον Ντίξον
Στο παιχνίδι του ΟΑΚΑ είχαμε δει μεγάλο μέρος της δημιουργίας και των “plays” του Παναθηναϊκού, να προέρχονται από άμεσο ποστάρισμα του Καλάθη στον Ντίξον. Αυτό ανάγκαζε την άμυνα να κλείνει προς τα μέσα για να προστατέψει το καλάθι, κάτι που έδινε δημιουργία από μέσα προς τα έξω για την Ελληνική ομάδα. Εκτός αυτού σε όποιες φάσεις δεν πήγε βοήθεια ο Νικ πήγαινε επιθετικά στο καλάθι και σκόραρε αρκετά. Στον αγώνα της Κωνσταντινούπολης δεν είδαμε την ομάδα να κυνηγάει τέτοιου είδους φάσεις.
3) Δεν είχε δημιουργία
Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα δέκα λεπτά που με πικ εν ρολ αλλά και πικ εν ποπ παιχνίδι, ο Παναθηναϊκός βρήκε κάποια καλά σουτ και ανοιχτούς διαδρόμους για το καλάθι της Φενέρ, στα υπόλοιπα χάθηκε εντελώς δημιουργικά. Ο Τζέιμς για ένα ακόμα παιχνίδι έπαιζε κυρίως παιχνίδι απομόνωσης (και παρότι σκόραρε πολύ, δεν μπορούμε να πούμε ότι είχε κάποια συνεισφορά στο να βελτιωθεί η εικόνα της ομάδας). Ο Καλάθης ήταν σε κακή μέρα, τρίτο συνεχόμενο παιχνίδι που δεν μοιάζει να είναι σε καλή κατάσταση. Βέβαια επάνω στον Καλάθη έκανε πολύ καλή δουλειά και η άμυνα, αφού δεν του έδωσε καθόλου διαδρόμους για το ζωγραφιστό, ενώ δεν τον άφησε να βρει ανοιχτό γήπεδο σε καμία περίπτωση. Εκτός αυτού οι πράσινοι πολλές φορές βρίσκουν και παιχνίδι τρανζίσιον μέσα από την άμυνα τους και τα κλεψίματα που κάνουν, κάτι που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να κάνουν σε αυτό το παιχνίδι.
4) Δεν απείλησε στο ποστ
Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα λεπτά στα οποία ο Σίγκλετον ολοκλήρωσε μέσα από το ζωγραφιστό κάποιες φάσεις που ξεκίνησαν από σκριν στην μπάλα, σε όλο το υπόλοιπο παιχνίδι οι παίκτες του Πασκουάλ έβλεπαν τη ρακέτα σαν ναρκοπέδιο. Τι και αν έλλειπε ο πρώτος μπλοκέρ της Φενέρ (Ούντο), τι και αν ο Βέσελι είχε προβλήματα με φάουλ, η μπάλα δεν πέρναγε μέσα με τίποτα. Αυτό έχει διπλή αιτιολόγηση, την πολύ κακή δημιουργικά μέρα του Παναθηναϊκού και τη κάκιστη απόδοση του Μπουρούση, αλλά και την πολύ καλή άμυνα της Φενέρ. Όσες φορές η μπάλα πέρασε στο ζωγραφιστό, υπήρξε άμεσο double και μερικές φορές “triple team” για να μην μπορέσει να σκοράρει αλλά και να δημιουργήσει από εκεί ο Μπουρούσης.
Συνολικά ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε κατά κράτος από μία ομάδα, που η αλήθεια είναι ότι έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της μέχρι τώρα στη διοργάνωση. Αυτό βέβαια δεν είναι αιτιολογία, αφού οι παίκτες, αλλά και το προπονητικό τιμ του Παναθηναϊκού, δεν εμφανίστηκαν έτοιμοι να απαντήσουν στα… ερωτήματα που τους έθετε ο αντίπαλος στη διάρκεια του αγώνα.
Πλέον έρχεται μία καθοριστική εβδομάδα για το “τριφύλλι” με δύο παιχνίδια, που εν πολλοίς, θα κρίνουν τους αγωνιστικούς στόχους της ομάδας, όσον αφορά το βαθμολογικό πλασάρισμα. Την Τρίτη έρχεται στο ΟΑΚΑ η Μπαρτσελόνα που κάθε παιχνίδι της είναι τελικός, ενώ την Πέμπτη οι πράσινοι πάνε στο Βελιγράδι για να παίξουν με μία ομάδα, που μετά από 18 παιχνίδια έχουν ακριβώς το ίδιο ρεκόρ.
Το ζητούμενο πρώτα από όλα και στα δύο αυτά ματς είναι να μπορέσει ο Παναθηναϊκός να κάνει το παιχνίδι του. Να παίξει καλύτερα στην άμυνα, να βάλει πιο ψηλά τον δείκτη της δημιουργίας και γενικότερα να ευτυχήσει να έχει περισσότερους παίκτες σε καλή μέρα. Όπως και να έχει η επόμενη εβδομάδα ίσως είναι η σημαντικότερη μέχρι στιγμής στην Ευρωλίγκα για τον Παναθηναϊκό.