Tου Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Εβδομάδα με… φουλ δράση ήταν αυτή που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Παρασκευής (27/1) για την Ευρωλίγκα, καθώς είχαμε την διεξαγωγή… διπλής αγωνιστικής. Ο Μεγεθυντικός Φακός ακολουθεί και τους αγώνες της 20ης ημέρας, με τημ οποία συμπληρώθηκαν τα 2/3 της κανονικής περιόδου και αναλύει το απόλυτο ντέρμπι της Κωνσταντινούπολης, τη μάχη του Βελιγραδίου, αλλά και τον ισπανικό “εμφύλιο” στην Βαρκελώνη, το αποτέλεσμα του οποίου φέρνει την “Μπάρτσα” ακόμα πιο κοντά στον αποκλεισμό της από τα πλέι οφς για πρώτη φορά μετά το 2005.
ΦEΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ – ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΪ
22/29!
Το πρώτο ημίχρονο της Γαλατασαράι ήταν μία από τις παραστάσεις που βλέπουμε αρκετά σπάνια στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Οι φιλοξενούμενοι άγγιξαν σχεδόν το τέλειο, παίζοντας εκπληκτικό μπάσκετ. Τελείωσαν το ημίχρονο με 22/29 σούτ ήτοι ένα ποσοστό της τάξης του 76%. Εκτός αυτού είχαν 18 ασσίστ και μόλις 3 λάθη σε αυτό το διάστημα έχοντας υπέρ τους διαφορά 13 πόντων στο ημίχρονο.
Τo “play”
Το πώς έστησε η Γαλατασαράι αυτό το πάρτι είναι απλό. Ο Γκιουλέρ ξεκίναγε την επίθεση με την μπάλα στα χέρια, δεχόταν ένα σκριν στην περιφέρεια από τον σέντερ της ομάδας (Τάιους- Πλάις). Από εκεί και πέρα με την άμυνα να αλλάζει, έμενε ο Βέσελι πάνω στον Γκιουλερ και αυτομάτως δημιουργούταν μις ματς μέσα στη ρακέτα. Η Φενέρ πάλευε να δώσει βοήθειες αλλά η Γαλατά κυκλοφόρησε τέλεια την μπάλα και ουσιαστικά μετά από δύο πάσες είχε βγάλει την άμυνα εκτός ισορροπίας. Τα περισσότερα σουτ ήταν ελεύθερα μέσα από κυκλοφορία.
Κυρίαρχος!
Στο δεύτερο ημίχρονο ήταν ο παίκτης που έδωσε το έναυσμα της αντεπίθεσης και του ανήκει μεγάλο κομμάτι από την πίτα της νίκης. Ο Γιαν Βέσελι ήταν εκπληκτικός στο δεύτερο μισό, παίζοντας φοβερές άμυνες αλλαγών και κερδίζοντας όλες τις μάχες κάτω από τα δύο καλάθια. Απολογισμός του, 20 πόντοι, 7 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα και μόλις ένα χαμένο σουτ.
Το “κλειδί”
Αν ένας παίκτης έκανε πολύ σημαντική δουλειά για την ομάδα του Ομπράντοβιτς χωρίς αυτή να είναι εμφανής στη στατιστική, αυτός ήταν ο Τζέιμς Νάναλι. Με την αντίληψη του αλλά και την ικανότητα του έκλεισε πολλές τρύπες στις περιστροφές της άμυνας των γηπεδούχων, ενώ έπαιξε και φοβερές άμυνες αλλαγών μέσα στη ρακέτα ειδικά απέναντι στον Πλάις.
ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ – ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Χωρίς αρχή και τέλος!
Αυτός ήταν ο βασικός λόγος της νίκης των γηπεδούχων. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού ουσιαστικά δεν εμφανίστηκαν ποτέ στο γήπεδο τόσο στο πρώτο πεντάλεπτο, στο οποίο βρέθηκαν να χάνουν με 16-0, όσο και στο τελευταίο ανάλογο χρονικό διάστημα. Το επιμέρους σκορ σε αυτά τα δύο πεντάλεπτα ήταν 24-3, ικανός λόγος για να έρθει μία ήττα.
Και όμως τον μπέρδεψε!
Στο υπόλοιπο διάστημα του αγώνα ο Παναθηναϊκός διάβασε αρκετά καλά τον Ερυθρό Αστέρα και κυρίως το πικ εν ρολ παιχνίδι του. Έστελνε πάντα βοήθειες από τις πλευρές για να έχει έναν έξτρα παίκτη στην αντιμετώπιση του πικ εν ρολ. Όταν η επιθετικότητα της άμυνας αυξήθηκε οι γηπεδούχοι βραχυκύκλωσαν. Οι βοήθειες ήταν επιλεκτικές και δεν ερχόντουσαν ποτέ από τον παίκτη του Σιμόνοβιτς για να μη δώσουν χώρο, χρόνο και ρυθμό στον Σέρβο μπόμπερ. Οι Σέρβοι τελείωσαν τον αγώνα με 4/20 τρίποντα.
Τσάκισε κόκκαλα!
Για ένα ακόμα παιχνίδι η άμυνα του Ερυθρού Αστέρα καθάρισε τη μπουγάδα. Στα τελευταία πέντε λεπτά δεν υπήρχε ούτε μία φάση που δεν έσπασαν σκριν και δεν έδωσαν τίποτα εύκολο στους παίκτες του Παναθηναϊκού. Σε πολλές φάσεις οι φιλοξενούμενοι δεν μπόρεσαν καν να σουτάρουν και σκόραραν μόλις τρεις πόντους στο τελευταίο πεντάλεπτο.
Δεν είχε βοήθειες
Καλάθης και Τζεντίλε ουσιαστικά δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν την ομάδα τους καθόλου στο παιχνίδι. Ο ένας δείχνει κουρασμένος και με τη ψυχολογία του κλονισμένη. Ο δεύτερος δείχνει να μην μπορεί να μπει σε έναν σωστό ομαδικό ρυθμό και μοιάζει να παίζει περισσότερο για τον εαυτό του. Η περιφέρεια του Παναθηναϊκού δεν έχει την πολυτέλεια να τους έχει σε κακή κατάσταση και τους δύο. Είχαν αθροιστικά 1/9 σουτ και 7 λάθη, τα μισά της ομάδας τους.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΜΠΑΣΚΟΝΙΑ
Εδώ δεν θα αναλύσουμε κάποια κομμάτια του παιχνιδιού, άλλωστε η Μπασκόνια από το ημίχρονο και μετά οι Βάσκοι ήταν ολοκληρωτικά καλύτεροι από την ομάδα του κόουτς Μπαρτζώκα.
Θα κάνουμε μία μικρή ανάλυση στο γιατί η Μπαρτσελόνα παίζει τόσο άσχημα. Οι τραυματισμοί είναι σίγουρα μία δικαιολογία και μάλιστα όχι μικρή. Όταν τραυματίζεται και χάνει όλη τη χρονιά ένας από τους καλύτερους αμυντικούς του ρόστερ (Ρίμπας), αυτομάτως αλλάζουν οι ισορροπίες. Την περίοδο αυτή είναι εκτός και ο Όλεσον και η περιφερειακή άμυνα της Μπαρτσελόνα ουσιαστικά δεν υπάρχει.
Όλες οι ομάδες σημαδεύουν τους Ράις και Ναβάρο, που είναι πολύ ώρα μαζί στο παρκέ, γεγονός που αμυντικά δεν βγαίνει. Όταν δεν καταφέρει η επίθεση να δημιουργήσει ρήγμα εκεί αυτομάτως αρχίζουν τα σκριν, που αναγκάζουν την άμυνα σε αλλαγές και περιστροφές, εξαιτίας των οποίων δημιουργούνται διαφόρων ειδών μις ματς.
Οι ψηλοί που έχει η Μπαρτσελόνα, μετά τη φυγή του Ντόρσει, είναι οι Τόμιτς, Φαβεράνι, Ντόελμαν, Βεζένκοφ και Κλαβέρ. Από όλους αυτούς μόνο ο τελευταίος έχει ικανότητα να παίξει άμυνα αλλαγών. Όλοι οι άλλοι αδυνατούν, αναγκαστικά πηγαίνουν βοήθειες και έτσι με μία σωστή πάσα η αντίπαλη επίθεση δημιουργεί πλεονεκτήματα.
Ειδικά στην τρίτη περίοδο οι Βάσκοι χτύπησαν κατά κόρον με σκριν στην μπάλα και σμπαράλιασαν την άμυνα της Μπαρτσελόνα.
Στην επίθεση ο Ράις είναι καλός παίκτης, αλλά δεν είναι ο παίκτης που θα του δώσεις τα κλειδιά της ομάδας. Η κυκλοφορία δεν είναι γρήγορη και οι επιθέσεις κολλάνε. Πλέον τα πράγματα στην Βαρκελώνη είναι πολύ δύσκολα, η στελέχωση μοιάζει προβληματική και οι τραυματισμοί διογκώνουν ακόμα περισσότερο το πρόβλημα. Μοιάζει να είναι μία χαμένη χρονιά.