Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Το Eurohoops συνεχίζει τα αφιερώματα του στο Final-8 του Basketball Champions League που θα διοργανωθεί στο ΟΑΚΑ και θα αναδείξει τον πρωταθλητή για το 2020, με τον Γιώργο Μπόγρη να είναι ο καλεσμένος στην έβδομη εκπομπή ενόψει του μεγάλου ραντεβού της Αθήνας.
Ο “Μπογρίνιο” μίλησε για το κίνητρο που έχει να κατακτήσει έναν τίτλο στην Ελλάδα με την Τενερίφη, την σημασία της απουσίας του κόσμου και την ομάδα του, ενώ μοιράστηκε με τους τηλεθεατές της εκπομπής μια απίστευτη ιστορία από την εποχή που ήταν στον ΠΑΟΚ.
Αναλυτικά τα όσα είπε ο Γιώργος Μπόγρης στο Live του Eurohoops:
Για την παρουσία της ομάδας του στο Final-8: “Είμαστε ενθουσιασμένοι που είμαστε εδώ. Είναι μια δουλειά που ξεκινήσαμε την περασμένη σεζόν και είμαστε πολύ χαρούμενοι που έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε για έναν τίτλο εν αντιθέσει με άλλες διοργανώσεις. Το στενάχωρο που δεν έχουμε κοινό και για εμάς είναι καλό γιατί παίρνουμε ενέργεια από αυτούς”.
Για το πόσο δυσκολο είναι να παίζεις στην αρχή της σεζόν για έναν τίτλο: “Είναι δύσκολο αλλά από την άλλη έχουμε εμπειρία και ξέρουμε πώς να ετοιμαστούμε για αυτά τα παιχνίδια. Επίσης ξέραμε από πριν το καλοκαίρι ότι θα παίξουμε εδώ, οπότε στις διακοπές μας ετοιμαστήκαμε για αυτό. Το μόνο που είναι δύσκολο είναι ότι δεν είχαμε πολλά φιλικά λόγω πανδημίας. Αυτό μας πλήγωσε γιατί θέλαμε κι άλλο χρόνο για να βρούμε ρυθμό. Έξι παίκτες ήμασταν από πέρσι και ο κόουτς ξέρει πώς να ενώνει τα κομμάτια του παζλ. Το δύσκολο είναι να έχουμε ρυθμό και επικοινωνία στο παρκέ”.
Για το πόσο σημαντικό είναι το ότι η Τενερίφη έχει ήδη παίξει επίσημα ματς: “Δεν έχουμε παίξει εδώ και δύο μήνες και άλλες ομάδες εδώ και 6 μήνες οπότε είμαστε μπροστά θεωρητικά. Παίξαμε και με την Ρεάλ ένα πολύ ανταγωνιστικό ματς για το Σούπερ Καπ και με τρεις ομάδες στην Ισπανία, οπότε έιμαστε πιο μπροστά από τις άλλες ομάδες. Επίσης έχουμε 6 παίκτες από πέρσι και αυτό είναι πολύ σημαντικό”.
Για την απίθανη ανατροπή απέναντι στην Μούρθια: “Ήταν μια μεγάλη νίκη και οι ομάδες χρειάζονται τέτοια ματς για να έρθουν πιο κοντα. Γενικά ήταν κακό ματς με πολλά λάθη για εμάς. Ήμασταν τυχεροί που στο τέλος με το σμολ μπολ κάναμε την Μούρθια να κάνει λάθη. Πρέπει να κάναμε το καλύτερο τέταρτο δεκάλεπτο στην ιστορία της λίγκας. Είναι ένα βήμα μπροστά για να έχουμε χημεία και αυτοπεποίθηση. Ο Σάσου Σάλιν στο δεύτερο ημίχρονο ήταν εκεί για εμάς και αυτό ήταν καλό, γιατί τον χρειαζόμαστε”.
Για το πώς ήταν ο κόουτς Βιδορέτα μετά από αυτή τη νίκη: “Ήταν ταπεινός και αυτό είναι το μυστικό για εμάς. Όλα είναι κομμάτια του μπάσκετ. Στο ματς ήταν έξαλλος, μετά ήταν χαρούμενος. Στην προπόνηση μιλήσαμε πολύ για αυτά τα τρία δεκάλεπτα. Και πέρσι κάναμε ένα μεγάλο καμ μπακ κόντρα στην Γκαζιαντέπ. Πλέον πάμε στην επόμενη αποστολή μας, στην Σαραγόσα”.
Για το γεγονός ότι παίζει στην χώρα του για έναν τίτλο: “Είμαι ενθουσιασμένος που είμαι σπίτι. Είναι επιπλέον κίνητρο για εμένα. Θα είναι τρομερό να κερδίσω έναν τίτλο στην Ελλάδα και να το γιορτάσω με τους δικούς μου. Το στενάχωρο είναι που δεν θα έχουμε οπαδούς γιατί εγώ θέλω να αποδείξω πράγματα μπροστά στο ελληνικό κοινό. Θυμάμαι ο Παπαλουκάς έπαιξε με την ΤΣΣΚΑ και έχασε στο ΟΑΚΑ και δεν θυμάμαι άλλον να έχει παίξει για τίτλο στην χώρα του ως αντίπαλος”.
Για το ποιος είναι το φαβορί: “Όταν κερδίσαμε το τρόπαιο δεν ήμασταν τα φαβορί. Θέλαμε να χαρούμε το ταξίδι και φτάσαμε εκεί. Φέτος πάμε κατευθείαν στο Φάιναλ 8 και ευχαριστούμε τους παίκτες που έπαιξαν μαζί μας πέρσι και μας βοήθησαν να το πετύχουμε αυτό. Η ομάδα φέτος έχει χτιστεί για να πάρει μεγάλες νίκες και για αυτό είμαστε εδώ. Ο κόουτς ξέρει επίσης τον τρόπο να πετύχει. Η ΑΕΚ είναι το φαβορί και έχει εμπειρία. Σε αυτό το σημείο η εμπειρία είναι βασική. Η έδρα σου δίνει επιπλέον ενέργεια πάντα. Σε αυτό είμαστε τυχεροί που δεν είναι οι οπαδοί της ΑΕΚ. Φανταστείτε βέβαια έναν τελικό στην Αθήνα με εμάς και την Μπούργος για παράδειγμα. Θα ήταν μόνο οι οικογένειές μας και μερικοί που πραγματικά αγαπούν το μπάσκετ. Όλοι τώρα ξεκινούν από την ίδια αφετηρία και πιστεύω πως μπορούμε να υποστηρίξουμε τον τίτλο του φαβορί”.
Για το αν έδωσε κάποιες συμβουλές στους συμπαίκτες του: “Χωρίς φιλάθλους δεν έχω να τους δώσω κάποια συμβουλή. Αυτή είναι η ειδικότητά μου. Έχουμε το κίνητρο και μετά θέλουμε να χαρούμε όσο μπορούμε την Αθήνα. Μακάρι να τα καταφέρουμε και την Κυριακή το βράδυ και την Δευτέρα να χαρούμε την πόλη. Αν συμβεί αυτό θα είμαι εκεί να δείξω τα πάντα στους συμπαίκτες μου”.
Για τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα της Τενερίφης: “Είμαστε τυχεροί γιατί κάναμε εξαιρετικές μεταγραφές. Όλοι στο δεύτερο ροτέισον ταιριάζουν τέλεια. Είμαστε άτυχοι βέβαια που χάσαμε τον Τοντόροβιτς που θα μας βοηθούσε. Έχουμε όμως πολλούς πολυθεσίτες και όλοι βγήκαν μπροστά για να καλύψουν το κενό. Πήραμε παίκτες που χρειαζόμαστε όμως ο Φιτιπάλντο που έχει ξεκινήσει τρομερά τη σεζόν. Ο Κάβανο επίσης ήταν ένας παίκτης που χρειαζόμασταν, πολύ καλός σουτέρ και εξαιρετικός στο πικ εν ποπ. Ο Ντόρνεκαμπ ξέρει την ομάδα και μας δίνει σπουδαίο σουτ που είναι πολύ σημαντικό κομμάτι για το σπέισινγκ της ομάδας. Μπορούμε να έχουν Ντίεθ και Κάβανο μαζί στο παρκέ που παίζουν 3 και 4 κάνοντας δύσκολα τα πράγματα για τους αντιπάλους. Γενικά είμαστε μια ομάδα που συνεχώς βελτιώνεται. Το δύσκολο για εμάς είναι ότι χάνουμε προπονήσεις γιατί είμαστε συνεχώς στο αεροπλάνο. Θα βελτιωνόμαστε λοιπόν και το να κερδίσει ένα τίτλο νωρίς θα είναι σπουδαίο. Αν πάρεις έναν τίτλο στην αρχή της σεζόν κερδίζεις σεβασμό”.
Για το αν φαντάζεται τον εαυτό του πολλά χρόνια ακόμα στην Τενερίφη: “Αφού έκανα το όνειρό μου πραγματικότητα και έπαιξα για τον Ολυμπιακό, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι η ηρεμία και στην Τενερίφη το 0έχω αυτό. Είναι δουλειά και ποτέ δεν ξέρεις, αλλά τώρα είμαι πολύ χαρούμενος. Μακάρι να μείνω για χρόνια εδώ. Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου. Ήταν η πρώτη φορά που ήμουν χαρούμενος που έφυγα από την Ελλάδα. Εδώ είναι παράδεισος και εκτός από τα δύσκολα ταξίδια, όλα είναι τέλεια. Οι άνθρωποι εδώ έχουν ίδια νοοτροπία με τους Έλληνες”.
Για την πιο αστεία και περίεργη ιστορία της καριέρας του: “Όταν ήμουν στον ΠΑΟΚ παίξαμε με την Χίμικ στην Ουκρανία. Το γήπεδο είναι συνδεδεμένο μέσω τούνελ με το ξενοδοχείο και είναι τεράστιο αυτό. Στο ημίχρονο ήθελα να πάω τουαλέτα και μετά έτρεχα για 20 λεπτά σαν τρελός για να βρω το γήπεδο. Κανείς δεν μιλούσε αγγλικά για να με βοηθήσει. Άνοιγα πόρτες και έβλεπα ξιφασκία και ενόργανη. Η ομάδα λοιπόν ξεκίνησε χωρίς εμένα το δεύτερο ημίχρονο. Βρήκα το γήπεδο εξαντλημένος και δεν πίστευα αυτό που έγινε. Με έψαχνε και ο Ζουρνατσίδης και χάθηκε και αυτός. Επέστρεψα τελικά στα μέσα της τρίτης περιόδου στο γήπεδο”.