Αποστολή στην Αμβέρσα: Αντώνης Στρογγυλάκης/ info@eurohoops.net
Λένε πως όταν ένας πρώην παίκτης γίνεται προπονητής, είναι δύσκολο να… σκοτώσει τον παίκτη μέσα του, όμως ο Ρόελ Μουρς βάζει την κουβέντα σε μια νέα βάση.
Ο 40χρονος Βέλγος τεχνικός έχει οδηγήσει το πλέον νεανικό σύνολο του BCL, που έχει μέσο όρο ηλικίας που δεν ξεπερνά τα 23 χρόνια, ως το τέλος του δρόμου και φιλοδοξεί στο Final Four της διοργάνωσης που φιλοξενεί η ομάδα του στην Αμβέρσα, να ολοκληρώσει έναν ιστορικό θρίαμβο, σηκώνοντας την κούπα.
Ο προπονητής της πιο νεανικής ομάδας, όχι μόνο του Final Four, αλλά και όλης της διοργάνωσης μίλησε στο Eurohoops λίγο πριν η ομάδα του τεθεί αντιμέτωπη της Τενερίφης στον ημιτελικό (3/5, 22:15).
Για το νεανικό της ηλικίας των παικτών του, αλλά και της δικής του ως προπονητής λέει πως “θεωρώ ότι μου δίνει ένα αβαντάζ ότι είμαι ακόμα νέος για προπονητής. Ακόμα έχω τη νοοτροπία του παίκτη”.
Για την ομάδα του λέει ότι “έχω εξαιρετικά παιδιά που έχουν νοοτροπία νικητή. Δεν φοβούνται. Ασφαλώς έχουν ταλέντο και χρειάζεται αυτό. Ομως πρέπει να δουλέψουν σκληρά και να δουλέψουν μαζί. Είναι μεγάλη ευχαρίστηση για μένα που κατάφερα να βρω ένα σπουδαίο σύνολο παικτών που ήθελαν να παίξουν ομαδικά”.
Η λέξη “ομάδα” είναι πολύ σημαντική για τον Μουρς: “Αυτή είναι η δυσκολότερη δουλειά, να γίνεις ομάδα κι εδώ κι επενδύω πολύ σε αυτό. Προσπαθώ να τους κάνω να πιστέψουν ότι όταν παίζουν ως ομάδα κι όταν είσαι έτοιμος να μοιράσεις την μπάλα, τότε η μπάλα θα έρθει σε σένα”.
Αυτό το ομαδικό πνεύμα είναι άκρως ανεπτυγμένο στην Αντβερπ και είχε κάνει εντύπωση και στον πολύπειρο, πρώην άσο του Ολυμπιακού, Τρέμελ Ντάρντεν, ο οποίος πέρυσι αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες του Μουρς…
“Επειτα από 2-3 προπονήσεις είπε ότι αυτό είναι εκπληκτικό. Μου είπε ότι έχει παίξει σε ομάδες με περισσότερο ταλέντο, όμως δεν ήθελαν να παίζουν ομαδικά κι ότι έχω παιδιά που θέλουν να παίζουν ομαδικά”.
Βέβαια, όπως παραδέχεται ο 40χρονος προπονητής “όλα είναι πιο εύκολα όταν νικάς. Τότε οι παίκτες συνειδητοποιούν ότι έχω δίκιο κι έτσι όλοι έχουν την προβολή που θέλουν”.
Όσο για την δική του ταχύτατη εξέλιξη και αλλαγή ρόλων, από παίκτης, βοηθός προπονητή και πλέον πρώτος προπονητής, ο Βέλγος τόνισε ότι “είναι απαιτητικό να είσαι προπονητής. Πρέπει να αντιμετωπίσεις πολλά πράγματα. Όταν αποχωρείς, τους πρώτους μήνες είσαι ακόμα παίκτης. Όμως δεν μπορείς να είσαι πλέον στο παρκέ. Πρέπει να βρεις άλλες λύσεις. Στο πρώτο μισό της πρώτης σεζόν έγιναν οι πιο μεγάλες αλλαγές. Επρεπε να βρίσκω λύσεις πριν το παιχνίδι, κατά τη διάρκεια και μετά το παιχνίδι. Πριν, αρκούσε να βρίσκω λύσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα. Και οι δύο ρόλοι (σ.σ. παίκτης-προπονητής) είναι πολύ ωραίοι. Το να παίζεις είναι το πιο ωραίο πράγμα. Ομως η προπονητική μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση επίσης”.
Τέλος, ο Μουρς κλήθηκε να απαντήσεις για τον παράγοντα πίεση ενόψει του Final Four, από τη στιγμή που διεξάγεται εντός έδρας για την ομάδα του: “Αντιμετωπίσαμε πίεση κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης. Επρεπε να αντιμετωπίσουμε την πίεση για να φτάσουμε στο Final Four νικώντας τη Μούρθια. Είχαν προβάδισμα +8 και το Game 2 στην Ισπανία ήταν δύσκολο. Ηταν πάνω με 12 πόντους, αλλά περάσαμε. Οι παίκτες μου ζουν για τέτοιες καταστάσεις”.