Της Αντιγόνης Ζαχάρη / info@eurohoops.net
Το FIBA Intercontinental Cup θα φέρει ξανά κοντά τους θαυμαστές του μπάσκετ για έβδομη συνεχόμενη χρονιά μετά την επιστροφή του, σε ένα event γεμάτο από αστέρες του αθλήματος. Και μιλώντας για αστέρες, ο Άντερσον Βαρεχάο της Φλαμένγκο μπορεί κάλλιστα να υποστηρίξει αυτόν τον χαρακτηρισμό.
Οι παλαιότεροι αναγνώστες μπορεί να θυμούνται τον πληθωρικό Βραζιλιάνο από τη διετή θητεία του στη Μπαρτσελόνα από το 2002 μέχρι το 2004, η οποία σφραγίστηκε με έναν τίτλο Ευρωλίγκας το 2003. Έκτοτε, η καριέρα του Βαρεχάο εκτοξεύθηκε, φέρνοντας μεγάλη χαρά στους Βραζιλιάνους φίλους του μπάσκετ.
Η αρχή
Για τον -πλέον- 36χρονο παίκτη, όλα άρχισαν περίπου δύο δεκαετίες πριν, όταν έκανε το ντεμπούτο του με την Φράνκα στο Σάο Πάολο. Εκεί τον εντόπισε το έμπειρο προπονητικό επιτελείο της Μπαρτσελόνα και στα 20 του χρόνια “προσγειώθηκε” στην Ευρώπη.
Η Μπαρτσελόνα εκείνη την περίοδο διένυε ίσως μία από τις πιο λαμπρές της στιγμές και ο Βραζιλιάνος σταρ είχε την ευκαιρία να μάθει δίπλα σε θρύλους του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, όπως ο Ντεγιάν Μποντιρόγκα. Μία πολύτιμη εμπειρία από όλες τις απόψεις που κατάφερε να του “ανοίξει” την πόρτα για το NBA.
Η πολύχρονη παρουσία του στο Κλίβελαντ και το… χαμένο δαχτυλίδι
Η χρονιά είναι 2004 και ο Βαρεχάο επιλέγεται 30ος στον δεύτερο γύρο του NBA draft από τους Ορλάντο Μάτζικ. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, πατάει το πόδι του στο Κλίβελαντ, όπου και παρέμεινε μέχρι τις αρχές του 2016.
Μετά από εντεκάμιση σεζόν στην ίδια ομάδα, θα περίμενε κανείς οι σχέσεις του με τη διοίκηση και γενικότερα το franchise να είναι τουλάχιστον ομαλές, παρόλα αυτά το ιδιαίτερο στην περίπτωσή του είναι πως τα πράγματα δεν κύλησαν ομαλά την τελευταία του σεζον εκεί.
Μεσούσης της σεζόν, ο Βαρεχάο βρίσκεται αντιμέτωπος με την επιθυμία της ομάδας του για ανταλλαγή, κι εν τέλει μετακομίζει για λίγο στο Πόρτλαντ. Την ίδια χρονιά, οι Καβς κερδίζουν τους τελικούς ενάντια στους Ουόριορς.
Ο Βραζιλιάνος ψηλός θεωρητικά μπορεί ακόμα να διεκδικήσει το δαχτυλίδι του για την παρουσία του στους Καβς την τελευταία σεζόν, όλα όμως έδειξαν ότι προτίμησε να πάρει απόσταση από την ομάδα και να μην το ζητήσει ποτέ. Περίεργο ή όχι, έχει μία λογική. Ο Βαρεχάο δεν ήθελε να λάβει μία εξαναγκαστική, τυπική “τιμή”. Στην τελική, δεν είχε την επιλογή του να συνεχίσει στο Κλίβελαντ ή να πάει παρακάτω, βρέθηκε προ εκπλήξεως από τη διοίκηση, γεγονός που δικαιολογεί κάπως την άρνησή του για το δαχτυλίδι.
Μεταφορά στο Όουκλαντ και ο κολλητός του, Κλέι Τόμπσον
Έπειτα από την πολύχρονη θητεία του στους Καβαλίερς και την ανταλλαγή με τους Τρέιλ Μπλέιζερς που δεν έδειξε να τον ικανοποιεί, ο Βαρεχάο ήταν ελεύθερος να συνεχίσει την καριέρα του με τους Ουόριορς. Εκεί έμελλε να γίνει κολλητός φίλος με τον Κλέι Τόμπσον. Μπορεί η πορεία του στους πρωταθλητές του NBA να ήταν σύντομη (Φεβρουάριος 2016-Φεβρουάριος 2017), όμως άφησε το δικό του στίγμα στη ζωή του Τόμπσον.
Η φιλία των δύο αντρών αναπτύχθηκε γρήγορα κι ενώ μπορεί να μην υπάρχουν πολλές δημόσιες “αποδείξεις” για αυτό, λέγεται πως ο Βραζιλιάνος ήταν ο πιο κοντινός άνθρωπος του Τόμπσον στην ομάδα. Οι δυό τους μοιραζόντουσαν πολύ χρόνο μαζί στα εκτός έδρας παιχνίδια, καθώς διέμεναν στο ίδιο δωμάτιο στα εκτός έδρας παιχνίδια και μοιραζόντουσαν αρκετό από τον ελεύθερό τους χρόνο.
Κι ενώ ο Κλέι αποτελεί “καλτ” φιγούρα με αρκετή δόση χιούμορ στη ζωή του, είναι πολύ τρυφερό το γεγονός ότι επηρεάστηκε βαθύτατα όταν ο φίλος του κόπηκε από το front office της ομάδας και μόνο τότε οι υπόλοιποι στην ομάδα συνειδητοποίησαν το πόσο κοντά είχαν έρθει οι δύο παίκτες.
Μπορεί να μην θυμόμαστε πολλά από την πορεία του στο Όκλαντ, όμως μπορούμε να αντιληφθούμε πολλά για τον χαρακτήρα του Βαρεχάο, που πολλάκις έχει κατηγορηθεί για την εκρηκτικότητά του (κι όχι άδικα). Ο ίδιος ο Τόμπσον μάλιστα έχει δηλώσει πως ο Βαρεχάο του έδινε συμβουλές πριν από κάθε παιχνίδι.