Του Κωνσταντίνου Ηλιάδη – Προπονητή του Α.Γ.Σ. Ιωαννίνων
Η ανάλυση των χαρακτηριστικών των ομάδων εν όψει του Παγκοσμίου πρωταθλήματος U19 της Fiba συνεχίζεται σήμερα με δύο παραδοσιακές Ευρωπαϊκές δυνάμεις που μάλιστα βρίσκονται και στον ίδιο όμιλο και θα συναντηθούν από την πρώτη κιόλας φάση. Ο λόγος για την γηπεδούχο Ελλάδα και την Σερβία.
ΕΛΛΑΔΑ (Ηλίας Παπαθεωδόρου) 4η Eurobasket U18 2014
Η ελληνική ομάδα κατεβαίνει στη διοργάνωση με μια από τις πιο ταλαντούχες φουρνιές της, με παιδιά που συγκαταλέγονται στα κορυφαία της ηλικίας τους και την χρονιά που μας πέρασε αγωνίστηκαν σε ομάδες Euroleague, A1 και κολλεγιακού πρωταθλήματος. Δυστυχώς μέχρι τη στιγμή που γράφεται το κείμενο δεν γνωρίζουμε το μέγεθος του τραυματισμού του Χαραλαμπόπουλου(1997), ενός παίχτη-κλειδί για την πολύπλευρη προσφορά του στο παιχνίδι της ομάδας σε κάθε τομέα καθώς και για μια πολύ σημαντική προσωπικότητα μέσα στην ομάδα.
Στην περιφέρεια της ομάδας ξεχωρίζει ο γοργοπόδαρος Σταμάτης (1996), combo guard με καλό drive και δημιουργεί ο ίδιος πολύ καλά τις φάσεις του, με μειονέκτημα βέβαια το κορμί του. Τη διαφορά μπορεί να κάνει ο Tyler Dorsey(1996) ένα παιδί με ελληνικές ρίζες από την Αμερική, που έχει ως στόχο την καριέρα στο NBA στο μέλλον. Έχει στοιχεία που λείπουν από την ομάδα όπως την όρεξη για γρήγορο παιχνίδι, αφού είναι εξαιρετικός στο ανοιχτό γήπεδο, την δημιουργία και την επαφή με το καλάθι.
Αν προσαρμοστεί στην ομάδα και χωρέσει στη χημεία της θα αποτελέσει ένα τεράστιο πλεονέκτημα στην όποια πορεία της ομάδας. Στους ψηλούς υπάρχουν εξαιρετικά κορμιά, με αυτό του Παπαγιάννη(1997) να ξεχωρίζει καθώς έχει ένα πολύ καλό πακέτο για τα 2.17 του, καθώς και ο Μήτογλου(1996) που έκανε μια πολύ καλή rookie season στο ΝCAA και εξαιρετικό σουτ. Στο ρόστερ επίσης υπάρχουν πολύ αξιόλογοι παίχτες με χρόνο σε ομάδες Α1 που προσφέρουν αξιόπιστο βάθος στον πάγκο(Τολιόπουλος, Μουράτος, Λούντζης, Τσαλμπούρης κ.α.) και έχουν το ταλέντο να μας κάνουν μέσα στα παιχνίδια να ασχοληθούμε περισσότερο με τις ικανότητές τους.
Στα της τακτικής της ομάδας, η παρουσία ή μη του Χαραλαμπόπουλου σίγουρα επηρεάζει απίστευτα τις κατευθύνσεις της ομάδας. Με τον Χαραλαμπόπουλο η ομάδα αποκτά ένα μεγάλο κορμί με την ικανότητα να δημιουργήσει στο low post αλλά και ένα πολύ αξιόπιστο μακρινό σουτ, μιλάμε άλλωστε για έναν παίχτη που μπορεί να δώσει ουσία στο παιχνίδι είτε δίνoντας, είτε παίρνoντας screens. Στο set παιχνίδι η ομάδα θα κυνηγήσει δύο βασικές καταστάσεις, με τη μία να εμπεριέχει πολλά screens μακριά απ’ τη μπάλα να απελευθερώσει τον Dorsey, ο οποίος πολλές φορές θα καταλήξει και σε pick στη συνέχεια για να δημιουργήσει, αφού πρώτα δεν θα έχει μπορέσει να εκτελέσει. Η δεύτερη κατάσταση έχει να κάνει με τον σκοπό των pick and roll, που δεν είναι άλλος από το να δημιουργούν αποστάσεις ανάμεσα στους ψηλούς, ώστε είτε να δημιουργείται σουτ από τη θέση 4(Μήτογλου, Τσαλμπούρης), είτε να περνάει η μπάλα στο post του Παπαγιάννη.
Θετική η διάθεση για τρέξιμο παρά τα μεγάλα κορμιά, ενώ στην άμυνα η ομάδα φαίνεται να της λείπουν μερικά κομμάτια του παζλ για τη συνολική εικόνα. Ο coach Παπαθεοδώρου πολύ πιθανόν να στραφεί στη ζώνη, και να καλύψει τα μειονεκτήματα του Παπαγιάννη και να του δώσει περισσότερο χρόνο. Προσοχή, τέλος, θέλουν οι επιστροφές που δεν είναι το δυνατότερο σημείο της ομάδας.
Στους ομίλους η Ελλάδα θα αντιμετωπίσει Σερβία,Δομινικανή Δημοκρατία και Νότια Κορέα, αλλά η πραγματική διοργάνωση αρχίζει στα νοκ άουτ εκεί όπου η συγκεκριμένη ομάδα είναι ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο, έχει όμως το βάθος και το χαρακτήρα να αποτελέσει δύσκολο αντίπαλο που κανένας δεν θα θέλει να βρει στο δρόμο του.
ΣΕΡΒΙΑ(Aleksandar Bucan) 2η EUROBASKET U18 2014
Η Σερβία ως παραδοσιακή σχολή του αθλήματος, πάντα έχει στο ρόστερ της παιδιά με πλούσιο ταλέντο, αλλά κυρίως πολύ δουλεμένα τα βασικά του αθλήματος που τους επιτρέπουν να ανταγωνιστούν τον οποιονδήποτε αντίπαλο. Έτσι και η συγκεκριμένη ομάδα δεν αποτελεί εξάιρεση, καθώς έχει απόλυτη ισορροπία με πολύ καλή άμυνα και αρκετά δουλεμένη επίθεση.
Δυστυχώς ο καλύτερος παίχτης, ηγέτης και σκόρερ, αυτής της γενιάς των Σέρβων, ο Lazarevic(1996), έσπασε το χέρι του και θα κάνει αγώνα δρόμου να προλάβει τη διοργάνωση με τη συμμετοχή του να κρίνεται την τελευταία στιγμή (οι πιθανότητες είναι με το μέρος του). Πάντως μιλάμε για έναν εξαιρετικό winger με τεράστιο επιθετικό ταλέντο και πολύ καλό χειρισμό της μπάλας. Από τα υπόλοιπα παιδιά ξεχωρίζει ο combo guard Peno(1997) με το πολύ δημιουργικό παιχνίδι του αλλά κυρίως με την εκτελεστική του δεινότητα να αποτελούν τα βασικά χαρακτηριστικά του.
Προσθέστε και την πιεστική του άμυνα αλλά από την άλλη κάνει αρκετά λάθη καθώς δεν διστάζει να δοκιμάζει κάθε έμπνευση που έχει και η αλήθεια είναι πως σε κάθε φάση θέλει μια μπάλα για τον εαυτό του. Πολύ δουλειά θα κάνει στο τουρνουά ο Djokovic (1996), ένας guard που θα αναλάβει τη δημιουργία κατά βάση αλλά θα συνεισφέρει και στο σκοράρισμα αν χρειαστεί, ενώ μια άλλη πολύ καλή μονάδα είναι ο Simic(1996), περιφερειακός με αξιόλογο σουτ.
Η ομάδα θα βασιστεί σε καταστάσεις που θα αξιοποιούν το ταλέντο των παιχτών, σε καταστάσεις που θα δημιουργείται το ρήγμα και από κει και πέρα θα κυκλοφορούν τη μπάλα μέχρι να βρουν την καλύτερη προσπάθεια. Έχουν την ικανότητα να το κάνουν και όσο είναι καθαρό το μυαλό τους αποτελούν μια πολύ δύσκολη προς αντιμετώπιση επίθεση. Η ομάδα είναι πολύ σκληρή στην άμυνά της και θα αναγκάσει τον οποιονδήποτε αντίπαλο θέλει να την περάσει στα νοκ άουτ να βγάλει τον καλύτερο του εαυτό, αν αυτό αρκεί. Στον όμιλο πάντως θα αντιμετωπίσουν την Ελλάδα, την Δομινικανή Δημοκρατία και την Νότιο Κορέα.