Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Ο Βασίλης Μουράτος του Προμηθέα ήταν ένας από τους 39 παίκτες που ενίσχυσαν από τον Νοέμβριου τ0υ 2021 την προσπάθεια της Εθνικής Ομάδας να προκριθεί για ένατη φορά σε Παγκόσμιο Κύπελλο (25/8-10/9). Η εμπειρία ήταν μοναδική, όχι μόνο λόγω επίτευξης του στόχου. Ο ίδιος έφτασε να γίνει ακόμη κι αρχηγός της “γαλανόλευκης”.
Μιλώντας στην ιστοσελίδα της ΕΟΚ, ευχήθηκε να μη ξυπνήσει ποτέ από το όνειρο που ζει.
-Η Εθνική έκλεισε τη μακρά διαδικασία των προκριματικών με δύο αγώνες χωρίς βαθμολογική σημασία, αλλά με εσάς να αποδεικνύεστε συνεπέστατοι και την εικόνα της ομάδας να είναι περισσότερο από αξιοπρεπής.
Προσωπικά το έχω πει πάρα πολλές φορές ότι το γεγονός ότι δεν υπάρχει βαθμολογικό κίνητρο δε λέει τίποτα όταν είσαι στην Εθνική. Ίσα-ίσα, όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην προσπάθεια έδωσαν παραπάνω από το 100%. Δε θα σταματήσω να λέω ότι κάθε φορά που εκπροσωπούμε την Εθνική Ομάδα είναι η μεγαλύτερη τιμή κι υπερηφάνεια που μπορεί να υπάρχει για έναν αθλητή κι εγώ θα αντιδρώ και θα πράττω πάντα με γνώμονα αυτή τη φράση κάθε φορά που θα είμαι εδώ.
-Προφανώς και το μυαλό ήταν στα δύο ματς που υπήρχαν στο πρόγραμμα, αλλά, μετρώντας αντίστροφα πια για το Παγκόσμιο κύπελλο, πιστεύεις ότι μεγάλωνε το κίνητρο με τη σκέψη της διεκδίκησης μίας θέσης εκεί;
Σίγουρα υπάρχει. Για εμένα προσωπικά, για να μιλήσω για τον εαυτό μου πρώτα, θα ήταν πάρα πολύ σπουδαίο να βρισκόμουν εκεί, είτε στην προεπιλογή είτε ακόμη περισσότερο στην τελική επιλογή της ομάδας που θα πάει στο Παγκόσμιο. Είναι όνειρο ζωής να βρεθώ σε μία πολύ μεγάλη διοργάνωση με την Εθνική Ομάδα. Από ‘κει και πέρα, θεωρώ ότι το ίδιο ισχύει για όλα τα παιδιά που βρεθήκαμε εδώ, το έδειξαν στο γήπεδο, το έδειξαν με τη θέλησή τους, νομίζω είναι φανερό ότι όλοι βλέπουμε ακόμη πιο ψηλά για την παρουσία μας στην Εθνική Ομάδα.
-Τρεις φορές η Εθνική μπήκε στη διαδικασία των προκριματικών, και τις τρεις πέτυχε τον στόχο της πρόκρισης. Η ομάδα δείχνει ότι έχει συνέχεια στα μεγάλα ραντεβού, αλλά ότι έχει συνέχεια και στο υλικό με τους 39 παίκτες που είχαν συμμετοχή στην επιτυχία.
Νομίζω ότι, ας μου επιτραπεί η έκφραση, υποτιμάμε πάρα πολύ το ότι κάθε φορά η Εθνική βρίσκεται εκεί. Θεωρούμε την επιτυχία δεδομένη, αλλά, πιστέψτε με, δεν είναι, επειδή έχω βιώσει όλα τα παράθυρα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Έχουμε δει πάρα πολύ μεγάλες ομάδες να μένουν εκτός και να μην εκπροσωπούνται σε μεγάλη διοργάνωση, οπότε θεωρώ ότι το γεγονός ότι η Εθνική βρίσκεται πάντα εκεί είναι από μόνο του μία τεράστια επιτυχία. Από ‘κει και πέρα όντως δείχνει ότι υπάρχει και συνέχεια στο ελληνικό μπάσκετ, άσχετα με το τι λέγεται κάθε φορά με το πρώτο αρνητικό αποτέλεσμα. Θεωρώ ότι πρέπει να είμαστε πάρα πολύ περήφανοι με αυτό που περιμέναμε και πιστεύω ότι θα υπάρχει κι ανάλογη συνέχεια.
-Για εσένα σε αυτή την πορεία των έξι “παραθύρων” ποιος αγώνας ήταν ο πιο σημαντικός, που θεωρείς ότι είχε μίαα ιδιαίτερη σημασία;
Όταν κοιτάμε πίσω, δηλαδή την οικονομία των “παράθυρων”, καταλαβαίνουμε ότι όλα τα παιχνίδια είναι σημαντικά κι ότι δεν υπάρχει κάποιο παιχνίδι που μπορείς να ξεχωρίσεις. Εγώ θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο παιχνίδια, αναφερόμενος σε εμένα, το πρώτο αυτό που έζησα στο εντός με την Τουρκία, από τις πιο φανταστικές ατμόσφαιρες που έχω υπάρξει ως παίκτης, έχω βιώσει κι έχοντας μεγάλη και ουσιαστική συμμετοχή. Κι αυτό που κατάφερα στο παιχνίδι με την Σερβία κι έγινα στα 25 μου χρόνια αρχηγός της Εθνικής Ομάδας, κάτι που ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δε θα περίμενα όταν ξεκίναγα από τους Αγίους Αναργύρους. Οπότε θα ήθελα να ξεχωρίσω αυτά τα δύο παιχνίδια.
Με τη σειρά τους, Δημήτρης Μωραΐτης, Δημήτρης Φλιώνης και Παναγιώτης Καλαϊτζάκης μίλησαν για τα κέρδη που είχαν ως παίκτες μέσα από τη διαδικασία των “παραθύρων” με αποκορύφωμα την πρόσφατη (24/2) νίκη επί της Σερβίας (97-92 παρ.) στο κλειστό των Άνω Λιοσίων.
Δημήτρης Μωραΐτης: “Καλύτεροι παίκτες μέσα από τα ‘παράθυρα'”
“Τα ‘παράθυρα’ μας βοηθούν πάρα πολύ να αναδείξουμε το ταλέντο μας κι αυτά που μπορούμε να κάνουμε. Μας έχουν βοηθήσει πάρα πολύ κι όχι μόνο εμένα, αλλά όλους τους παίκτες. Το γεγονός ότι παίζουμε με άλλες εθνικές ομάδες, η προσπάθεια που κάνουμε για να βγάλουμε κάποια πράγματα στο γήπεδο, αλλά κι η επιθυμία μας να αποδείξουμε τις δυνατότητες μας είναι κάτι που βοηθάει πάρα πολύ. Μέσα από τη διαδικασία των ‘παραθύρων’ πραγματικά αισθανόμαστε ότι γινόμαστε καλύτεροι παίκτες. Οι εικόνες που παίρνω προφανώς με κάνουν καλύτερο και με εξελίσσουν ως παίκτη. Προσωπικά με βοηθάει πάρα πολύ. Κάθε ‘παράθυρο’ είναι ξεχωριστό. Εμείς ήμασταν και στο Ηράκλειο (σ.σ. στο προηγούμενο ‘παράθυρο’) όλοι μαζί, είμαστε δεμένοι, μας έχει κάνει πολύ καλό όλο αυτό και πιστεύω ότι παίζει ρόλο κι η χημεία που έχουμε φτιάξει ως ομάδα και την οποία έχουμε δημιουργήσει μέσα από αυτούς τους αγώνες. Έτσι μας βγήκε και στον αγώνα με τη Σερβία. Ήμασταν όλοι δεμένοι”.
Δημήτρης Φλιώνης: “Γουστάρουμε ο ένας τον άλλον”
“Τα ‘παράθυρα’ μας βοηθούν να γίνουμε καλύτερη ομάδα. Είναι ένα γκρουπ παικτών, αυτοί των ‘παραθύρων’, αλλά κι αυτοί που πηγαίνουν στις διοργανώσεις τα καλοκαίρια, που δημιουργούν μία ταυτότητα και μία σύνδεση μεταξύ τους. Ολη αυτή η διαδικασία αποτελεί μεγάλο κίνητρο για εμάς, ατομικά κι ομαδικά, για να βρισκόμαστε εδώ κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Μας φέρνει μία αποφόρτιση και δημιουργεί μία διαφορετική νότα και για εμάς είναι πολύ σημαντικό ως Εθνική Ομάδα να βρισκόμαστε μέσα στη χρονιά, να δενόμαστε ώστε υπάρχει μία επαφή και μία ομοιογένεια. Είναι μία εντελώς διαφορετική διαδικασία που σου δίνει κάτι ξεχωριστό ως παίκτη κι ως χαρακτήρα. Γενικά όλοι οι Έλληνες παίκτες έχουμε ένα πολύ συναγωνιστικό κλίμα και μία ευγενή άμιλλα, κάτι που δημιουργεί καλές ομάδες, ομάδες που είναι αυτό που λέει η λέξη: Ομάδα! Σιγά-σιγά αλλάζουν μικρά κομμάτια στο παζλ. Τα ‘παράθυρα’ προσφέρουν αυτή τη δυνατότητα, αφού ήταν μικρές οι αλλαγές στο ρόστερ. Αφού υπάρχει η ομοιογένεια κι ως παίκτες γουστάρουμε ο ένας τον άλλον, βγαίνει αυτό το αποτέλεσμα”.
Παναγιώτης Καλαϊτζάκης: “Κάποια στιγμή μπορεί να παίξουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο”
“Δε θεωρώ ότι χρειαζόμαστε άλλο κίνητρο. Είμαστε κάποια παιδιά που παίζουμε μαζί από πέρyσι κι έχουμε χτίσει κάτι. Ήμασταν έτοιμοι και σίγουροι ότι μπορούσαμε να νικήσουμε τη Σερβία. Αν δεν υπήρχαν τα ‘παράθυρα’ μπορεί να μην είχαμε την ευκαιρία να παίξουμε σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Θεωρώ ότι μας έκανε καλό. Δε νομίζω ότι πέραν από εμάς τους ίδιους και τους προπονητές μάς πίστευε κανείς βλέποντας το ρόστερ της Σερβίας και το δικό μας. Έπαιξαν με παίκτες όπως ο Μιλουτίνοφ, ο Γιάραμαζ, ο Γιόβιτς που έχουν πάρει μέρος σε μεγάλες διοργανώσεις. Ο κόσμος μάς βοήθησε πάρα πολύ, εμείς πιστέψαμε στους εαυτούς μας, παίξαμε όλοι μαζί και πιστεύω ότι αποδείξαμε στον κόσμο, αλλά και στους εαυτούς μας ότι αυτή η χώρα έχει μέλλον, έχει παιδιά και θα έχει παιδιά. Μένει να υπάρχει πλάνο και να ξέρουμε πώς θα βοηθήσουμε τους παίκτες, ώστε κι οι παίκτες να βοηθήσουν κι αυτοί όσο μπορούν. Ως Ελληνες έχουμε αποδείξει και στο παρελθόν ότι παίζουμε με καρδιά και την ψυχή μας. Έχουμε ικανότητα και θέληση. Τον τελευταίο ενάμιση μήνα είχα έναν τραυματισμό στη μέση που με ταλαιπωρεί ακόμα και τώρα. Έμεινα αρκετά πίσω. Θέλω τόσο πολύ να μπω και να βοηθήσω, και την ομάδα μου, τον Παναθηναϊκό. Όμως, το γεγονός ότι βρέθηκα με την Εθνική μπροστά σε τόσο κόσμο, τόσα παιδιά και φορούσα τη φανέλα με το εθνόσημο ήταν κάτι απίστευτο και μου έδωσε κίνητρο. Μπήκα από το πρώτο λεπτό με τη σκέψη να βοηθήσω όσο μπορώ περισσότερο την ομάδα μου. Το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι πολύ μακριά. Το όνειρο, όμως, όχι μόνο το δικό μου, αλλά όλων των παιδιών που βρισκόμαστε εδώ είναι ότι κάποια στιγμή μπορεί να παίξουμε στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Δεν είναι κάτι που σκέφτομαι, όμως, αυτή τη στιγμή. Έχουμε δρόμο μπροστά μας”.
Διαβάστε επίσης: