Του Γιώργου Αδαμόπουλου / info@eurohoops.net
Μπορεί να ξενίσει κάποιους στα μέρη μας, όμως οι Φιλιππίνες είναι διαχρονικά παθιασμένες με το μπάσκετ. Η απορία πολλών για τη φετινή ανάθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μαζί με Ιαπωνία και Ινδονησία, πάντως, ίσως να έπρεπε να ήταν ερωτήματα που όφειλαν να τεθούν και να απαντηθούν πριν από δεκαετίες…
Η ανοικοδόμηση της Ευρώπης μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν επέτρεπε την ανάθεση σε χώρα της Γηραιάς Ηπείρου, Μετά την παρθενική διοργάνωση του 1950 στην Αργεντινή, η παγκόσμια ομοσπονδία άφησε και τα επόμενα τέσσερα τουρνουά (1954 και 1963 στη Βραζιλία, 1959 στη Χιλή και 1967 στην Ουρουγουάη) στη Λατινική Αμερική. Το 1963, πάντως, η αρχική ανάθεση είχε γίνει στις Φιλιππίνες…
Όπως, ωστόσο, έκανε η Βραζιλία το ’54, οι Φιλιππινέζοι αρνήθηκαν τη χορήγηση βίζας σε Σοβιετικούς και Γιουγκοσλάβους, όμως ενώ θεώρησαν ότι ξέμπλεξαν με αυτό το για τους ίδιους πρόβλημα, έχασαν τους αγώνες. Το Μουντομπάσκετ ανατέθηκε στη Βραζιλία (κατέκτησε και αήττητη το χρυσό), αλλά στη Μανίλα από τότε είχαν τη φιλοδοξία να αναλάβουν τη διεξαγωγή στο μέλλον. Το τουρνουά του 1978 είχε και κάτι από δικτάτορες και κάτι από… ιεραπόστολους.
H (οργανωτική) «ρεβάνς» του 1978
Το δικτατορικό καθεστώς του Φερντινάντο Μάρκος υποσχέθηκε στη FIBA καλύτερη διαχείριση από την αποτυχημένη προσπάθεια του ‘63 και έλαβε το «χρίσμα» για την πρώτη διοργάνωση στην Ασία. Στη Μανίλα, αγωνιστικά, συστήθηκε για πρώτη φορά ο σπουδαίος Βραζιλιάνος σκόρερ, Οσκάρ Σμιντ, ο οποίος οδήγησε τη χώρα του στην κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου! Οι αμφιτρύωνες δεν κατάφεραν κάτι καλύτερο από την 8η θέση.
Θριαμβευτές αναδείχθηκαν οι Γιουγκοσλάβοι, νικώντας στον πρώτο τελικό της ιστορίας των Παγκοσμίων Κυπέλλων με σκορ 82-81 τους Σοβιετικούς, στην παράταση. Εκείνο το τουρνουά είχε διαφορετική μορφή. Οι οκτώ πρώτες ομάδες προκρίθηκαν στην τελική φάση, όμως οι δύο πρώτες εθνικές, μετά την τελική φάση, αναμετρήθηκαν για το χρυσό μετάλλιο ενώ η τρίτη και η τέταρτη έπαιξαν για το χάλκινο. Η Γιουγκοσλαβία έμεινε αήττητη σε δέκα ματς, μπροστά από το 9-1 της Σοβιετικής Ένωσης. Οι δύο υπερδυνάμεις αγωνίστηκαν στον τελικό, οι «πλάβι» στέφθηκαν παγκόσμιοι πρωταθλητές και η Βραζιλία νίκησε την Ιταλία, για την 3η θέση.