Της Eurohoops Team / info@eurohoops.net
Οι παλαιότεροι -και ελαφρώς λίγο πιο ρομαντικοί – επιμένουν πως το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1987 ήταν “η πρώτη μέρα της νέας (μπασκετικής) ζωής μας”. Το άθλημα στην Ελλάδα είχε παρελθόν, όμως τότε “άγγιξε” περισσότερους φιλάθλους. Η επανάληψη του ευρωπαϊκού θριάμβου το 2005 έγινε κάτι σαν… επιστροφή στην “παλιά ζωή” μας.
Ο τίτλος στο Βελιγράδι “άναψε” μία νέα “σπίθα” ελπίδας και σύνδεσης με το ένδοξο παρελθόν. Αυτές οι προσδοκίες επιβεβαιώθηκαν έναν χρόνο αργότερα, στο Μουντομπάσκετ της Σαϊτάμα. Η Εθνική, με το πνεύμα ανατροπής του τότε κόουτς, Παναγιώτη Γιαννάκη (και τα comeback με Λιθουανία και Αυστραλία), έφτασε αήττητη ως τα ημιτελικά, για να συναντήσει την Team USA του κόουτς Μάικ Σιζέφσκι και των ΛεΜπρον Τζέιμς, Καρμέλο Άντονι, Κρις Πολ , Ντουέιν Ουέιντ και Ντουάιτ Χάουαρντ. Αυτή θα γινόταν η “τελευταία μέρα της… προηγούμενης ζωής μας”. Δίχως καμία διάθεση ασέβειας στην 3η θέση του Ευρωμπάσκετ του 2009, που είναι και το τελευταίο μετάλλιο της Εθνικής σε μεγάλες διοργανώσεις.
Το Eurohoops ξαναζεί το έπος της Σαϊτάμα και τη νίκη της Εθνικής Ομάδας επί των Η.Π.Α. στον ημιτελικό του 2006, ακριβώς 18 χρόνια μετά…
Το πρωινό της 1ης Σεπτεμβρίου 2006 δεν ήταν σαν όλα τα άλλα. Όπως αποδείχθηκε ότι δεν ήταν κι ένας αγώνας σαν όλους τους άλλους. Μπορεί σε αυτή τη χώρα να έχουμε μάθει να ζούμε υπερβολικά στο (και με το) παρελθόν, ωστόσο όπως και να έχει, εκείνη η μέρα παραμένει ένα ορόσημο για το ελληνικό και παγκόσμιο μπάσκετ. Εκείνη η απρόσμενη ήττα άλλαξε τη νοοτροπία και την προσέγγιση της ενδεχομένως αλαζονικής USA Basketball. Παρά το γεγονός ότι η Team USA ηττήθηκε και σε φιλικό στις 15/8/2019 στην Αυστραλία, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 (στην 7η και χειρότερη θέση στην ιστορία τους), αλλά και στην πρεμιέρα των Ολυμπιακών του Τόκιο από τη Γαλλία, το αποκαλούμενο και «έπος της Σαϊτάμα» είναι κάτι που έχει μείνει στην ιστορία ακόμη και για τη… Redeem Team και την αμερικανική ρεβάνς του 2008.
Οι πανηγυρισμοί του 2008, όμως, ήταν σκυμμένα κεφάλια δύο χρόνια νωρίτερα. Ο Καρμέλο Άντονι είχε μείνει ανέκφραστος να κοιτάζει τον χορό των Ελλήνων διεθνών στο κέντρο του παρκέ. Αυτό που αισθανόταν ο σταρ των Η.Π.Α. ήταν κάτι που σχεδόν κανένας δεν μπορούσε να πιστέψει και πίσω στην Ελλάδα! Τα παιδιά του Παναγιώτη Γιαννάκη, όμως, η πληρέστερη Εθνική όλων των εποχών, η Greek Team για εκείνη τη μεγάλη μέρα, το είχε πιστέψει και το είχε καταφέρει!