Του Πάνου Κατσιρούμπα info@eurohoops.net
Τα σφηνάκια του Μουντομπάσκετ θα είναι η καθημερινή στήλη του Eurohoops στην οποία θα υπάρχουν αναφορές σε ότι μας κάνει εντύπωση στα παιχνίδια της διοργάνωσης. Τέταρτη μέρα λοιπόν και πάμε να δούμε τι μας άρεσε τι όχι και τι μας έκανε εντύπωση.
Το λάθος του Αταμάν: Οι Τούρκοι έκαναν μια ήττα που μπορεί να τους κοστίσει στη διάρκεια της διοργάνωσης σε ένα κλειστό παιχνίδι, απέναντι στην Ουκρανία. Αυτή κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό προκλήθηκε από ένα λάθος του Αταμάν να παίξει κατά τη διάρκεια της 4ης περιόδου με τους δίδυμους πύργους Ασίκ και Σαβάς. Οι Ουκρανοί βλέποντας το βαρύ αυτό σχήμα χτυπούσαν συνεχώς στα σκριν με γρήγορο 4αρι τον Ζάϊτσεφ στα αργά πόδια του Σαβάς, που δεν μπορούσε να ακολουθήσει τα πικ εν ποπ του Τζέτερ με τον Ζάϊτσεφ, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να εκτελεί εντελώς μόνος και να σημειώνει τους 10 από τους 12 πόντους του σε εκείνο το σημείο. Όταν ο Αταμάν κατάλαβε το λάθος του ήταν ήδη αργά. Η διαφορά είχε φτάσει τους 7 πόντους και τελικά δεν μπόρεσε να καλυφθεί.
Χωρίς Καλνιέτις δεν μπορούν: Πρώτο μεγάλο τεστ για τους Λιθουανούς κόντρα στους Αυστραλούς και αν κάτι μας έμεινε σε αυτό το παιχνίδι, είναι ότι η απουσία του Καλνιέτις είναι αδύνατο να καλυφθεί. Με αυτόν η Λιθουανοί εξασφάλιζαν καλό κατέβασμα της μπάλας, σουτ με πολύ καλά ποσοστά πάνω στα σκριν που ήταν και η ειδικότητα του, καλές πάσες στα πικ εν ρόλ. Ακόμα και αμυντικά, είναι πολύ καλός στη πίεση πάνω στη μπάλα. Η ομάδα του πολύ απλά δεν είχε τίποτα από αυτά. Πολλά λάθη στην πίεση, κακή κυκλοφορία στην επίθεση και κυρίως ατομικές ενέργειες, ελάχιστη απειλή εκτέλεσης με εξαίρεση τον Σειμπούτις στο 2ο ημίχρονο και συνολικά μόνο 8 ασσίστ. Την ίδια ώρα που τα λάθη έφτασαν στο νούμερο 22. Δυστυχώς, για τους Λιθουανούς δεν φαίνεται να υπάρχει γιατρειά, οπότε πρέπει να ζήσουν και να πεθάνουν με αυτό το πρόβλημα στη διοργάνωση.
Η σωστή απόφαση: Οι Αυστραλοί γνωρίζοντας τα προβλήματα που έχουν στα γκαρντ οι Λιθουανοί, πήραν την πιο σοφή απόφαση για αυτό το παιχνίδι. Βγήκαν με τρομερή επιθετικότητα να πιέσουν σε όλο το γήπεδο, έκαναν τη ζωή των αντιπάλων τους δύσκολη, κλέψανε μπάλες, τρέξανε στο ανοιχτό γήπεδο, σουτάρανε καλά, κοινώς ισοπεδώσανε του Λιθουανούς στο 1ο ημίχρονο, στο δικό τους παιχνίδι. Η συνταγή ήταν η ίδια ακόμα και όταν επέστρεψαν στο σκορ οι Λιθουανοί, στις αρχές τις 4ης περιόδου. στους 3 πόντους. Πίεση ξανά στα 4/4, έτσι κέρδισαν έξτρα κατοχές και στο τέλος επικράτησαν με σχετική ευκολία.
ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ!! Μετά την ατυχία με τον Καλνιέτις το πιο δυνατό σημείο που τους είχε μείνει ήταν το ντουέτο του ΝΒΑ των Βαλαντσιούνας και Μοτιεγιούνας. Αυτοί όμως κατάφεραν στο πιο κρίσιμο μέχρι τώρα παιχνίδι της ομάδας τους, απλά να εξαφανιστούν. Στην 1η περίοδο που βρίσκονταν και οι 2 στο παρκέ, ο Μπέϊνς έκανε πάρτι στη κυριολεξία. Σκοράροντας 12 από τους 14 συνολικά πόντους του και κερδίζοντας όλες τις μάχες. Ειδικά ο Βαλαντσιούνας έπαιζε άμυνα με τα μάτια, ενώ ταυτόχρονα στην επίθεση πρόσφεραν και οι 2 ελάχιστα. Συνολικά προσφέρανε 6 πόντους, 7 ριμπάουντ και 7 λάθη. Στο 2ο ημίχρονο ο Μοτιεγιούνας δεν έπαιξε καθόλου, ενώ οι Λιθουανοί γυρίσανε το παιχνίδι με τα αδέρφια Λαβρίνοβιτς στο παρκέ και εμείς που παρακολουθούσαμε το παιχνίδι νομίζαμε ότι.. κάναμε ταξίδι στο χρόνο γύρω στα 10 χρόνια πίσω!
Η πιο Ευρωπαϊκή Αμερικανική ομάδα: Μετά από 3 παιχνίδια των Αμερικανών σε ένα συμπέρασμα έχουμε καταλήξει. Ότι αυτή είναι η πιο Ευρωπαϊκή ομάδα που έχουν κατεβάσει τα τελευταία 18 χρόνια. Φαίνονται να έχουν ρόλους, να έχουν σουτέρ να εκτελέσουν σε οποιαδήποτε ζώνη η κλειστό man to man, έχουν ψηλούς να πατήσουν τη μπάλα στη ρακέτα. Δοκιμάζουν πολύ περισσότερα σκριν μακριά από τη μπάλα και φαίνεται να έχουν καλύτερες συνεργασίες. Παράλληλα, διαθέτουν κυρίως ψηλούς που μπορούν να αμυνθούν στα πικ εν ρολ, όπως ο Ντέιβις και ο Φαρίντ κατά βάσει. Είναι βέβαια νωρίς και ακόμα δεν έχουν αντιμετωπίσει κάποιο διεκδικητή μεταλλίων, αλλά ακόμα και αν μειονεκτούν σε ταλέντο με προηγούμενες Αμερικανικές ομάδες, μοιάζουν ομάδα με αρχές.
Η έκπληξη! Ο παίχτης αποκάλυψη αυτής της αγωνιστικής ημέρας ήταν ο Δομινικανός σέντερ Ελόϊ Βάργκας. Με το που πάτησε το παρκέ αμέσως άφησε το στίγμα του, σκοράροντας κατά συρροή ενώ ήταν και εξαιρετικός στην άμυνα μπλοκάροντας όλες τις διεισδύσεις των περιφερειακών της Φινλανδίας. Περιόρισε και εξέθεσε όλους τους αντίπαλους ψηλούς. Αν και ξεκίνησε απογοητευτικά στα 2 πρώτα παιχνίδια με μικρούς μέσους όρους σε πόντους και ριμπάουντ (3 ποντοι-7 ριμπ.) στο πιο κρίσιμο παιχνίδι σκόραρε 18 πόντους, μάζεψε 13 ριμπάουντ ενώ μπλόκαρε και 4 σουτ σε μόλις 26 λεπτά.
ΑΠΛΑ ΧΑΚΑ! Κάθε φορά που οι Νεοζηλανδοί συμμετέχουν σε μεγάλες διοργανώσεις αυτός ο πολεμικός χορός των Μαορί είναι η μεγάλη ατραξιόν!