Του Πάνου Κατσιρούμπα/ info@eurohoops.net
Τη Κυριακή το βράδυ στη Μαδρίτη έπεσε η αυλαία του Παγκοσμίου Κυπέλλου μπάσκετ μα τον τελικό ανάμεσα στην Αμερικάνικη ομάδα και τη Σερβία. Ένας τελικός που ήταν υπόθεση μιας ομάδας που κυριάρχησε από την αρχή μέχρι το τέλος και αυτή δεν ήταν άλλη από την ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών. Το παιχνίδι δεν αντέχει σε κριτική, αφού οι Αμερικάνοι κυριάρχησαν ολοκληρωτικά από την αρχή μέχρι το τέλος, δεχόμενοι πίεση μόνο στα πρώτα 5 λεπτά. Ας δούμε ποια σημεία πρόσφεραν αυτή την ιστορική βραδιά στην Αμερικανική ομάδα.
Άμυνα
Οι Αμερικανοί για μια ακόμα φορά μπήκαν στο γήπεδο για να παίξουν εξαντλητική άμυνα και να κουράσουν τους αντιπάλους τους, αναγκάζοντάς τους να κάνουν κακές επιλογές και λάθη. Ανέβασαν πάρα πολύ ψηλά την άμυνα τους, με κύριο σκοπό να παίρνει την μπάλα ο Τεόντοσιτς όσο το δυνατόν πιο μακριά από το καλάθι των Αμερικανών. Έτσι αποφεύγανε την πιθανότητα άμεσης εκτέλεσης ή εκτέλεσης μετά από σκριν.
Στα πικ εν ρολ των Σέρβων έστελναν πάντα δυναμική έξοδο από το ψηλό με παγίδα με σκοπό να κόψουν την δημιουργία αλλά και να χαλάσουν τις επιθέσεις των Σέρβων κάτι που το πέτυχαν σε υψηλό βαθμό. Ήταν καταπληκτικοί επίσης στην άμυνα στο χαμηλό ποστ μη επιτρέποντας σε κανένα ψηλό της Σερβίας να φανεί επιθετικά.
Εκτέλεση
Μεγάλο κλειδί για τους Αμερικανούς πριν τον αγώνα (όπως είχαμε αναφέρει και στα κλειδιά του αγώνα) ήταν και το κατά πόσο καλά θα εκτελούσαν έξω από τη γραμμή των 6.75. Σε αυτό το κομμάτι πήραν άριστα, καθώς όσο το παιχνίδι παιζόταν ακόμα έβαλαν όλα τα σουτ και διέλυσαν την ψυχολογία των Σέρβων, αλλά και κάθε αμφιβολία για το ποιος θα ήταν το αφεντικό του αγώνα. Ίρβινγκ, Χάρντεν και Τόμπσον ήταν εξαιρετική σε αυτό το κομμάτι με τους Αμερικανούς να τελειώνουν το ημίχρονο με 11/15 σουτ 3 πόντων και συνολικά το παιχνίδι με 15/30 (50%). Την ίδια ώρα που οι Σέρβοι είχαν το φτωχό 5/25 (20%)
Ονειρεμένη βραδιά
Για να έχει ελπίδες οποιαδήποτε ομάδα απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει πέρα από την δική της υπέρβαση να ελπίζει και στην κακή μέρα των Αμερικανών. Τη Κυριακή το βράδυ οι Αμερικανοί είχαν μια ονειρεμένη βραδιά με όλους τους παίχτες να βάζουν το λιθαράκι τους και να είναι εξαιρετικοί σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Πιο συγκεκριμένα, 8 παίχτες είχαν διψήφιο αριθμό πόντων, όλοι βοήθησαν στην άμυνα (εντάξει, όλοι πλην του Χάρντεν) και όλοι εκτέλεσαν με εξαιρετικά ποσοστά, που συνοψίζονται στο εξωπραγματικό για τελικό 63% στα σουτ 2 πόντων και 50% στα σουτ 3 πόντων. Με τέτοια ατομικά απόδοση από τους Αμερικανούς, θα ήταν ουτοπικό για οποιαδήποτε ομάδα να ελπίζει σε κάτι καλύτερο.
ΤΙ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ
* Την πιο Ευρωπαϊκή Αμερικανική ομάδα
Οι Αμερικανοί σε αυτή τη διοργάνωση παρουσίασαν την ομάδα με τα περισσότερα Ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά. Δεν εστιάζουμε στο θέμα ομαδικότητας, αυτοματισμών και χημείας, γιατί σε αυτούς τους τομείς πάντα θα υστερούν οι Αμερικανικές ομάδες, αφού είναι κυρίως ομάδες μιας χρήσης και όχι με συνέχεια. Εστιάζουμε όμως στο θέμα των ρόλων μιας και με τη σύνθεση τους είχαν απαντήσεις σε όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν. Είχαν καλούς χειριστές της μπάλας ( Ίρβινγκ , Ρόουζ, Κάρι ) ηγετικές προσωπικότητες (Χάρντεν), παίχτες με εξαιρετική κίνηση χωρίς μπάλα και εκτελεστές (Κάρι, Τόμπσον, Ντερόζαν ), καλούς αμυντικούς και εξαιρετικούς ρολίστες (Γκέϊ, Κάσινς , Φαρίντ και Ντέϊβις). Αυτό το μείγμα αποδείχτηκε εκρηκτικό και οδήγησε με μεγάλη ευκολία τους Αμερικανούς στη κορυφή του κόσμου.
* Μίλος- ο πραγματικός MVP
Κατά τη δική μας ταπεινή άποψη αυτός ήταν ο κορυφαίος παίχτης της διοργάνωσης. Πραγματικός μαέστρος για την Σερβία, έκανε τα πάντα στο γήπεδο και από αυτόν ξεκινούσαν όλα τα plays των Σέρβων. Στα νοκ-άουτ παιχνίδια εκτόξευσε την απόδοση του και ήταν ο βασικός λόγος της εκτόξευσης των Σέρβων στη 2η θέση. Μετά τη φάση των ομίλων είχε μέσο όρο 17,5 πόντους και 5 ασσίστ κατά μέσο όρο. Πραγματικός ηγέτης.
* Τα νοκ-άουτ παιχνίδια των Γάλλων
Οι Γάλλοι ήταν η ομάδα που καθήλωσε στα νοκ-άουτ παιχνίδια της και σίγουρα οι οπαδοί της πέρασαν πάρα πολλές αγχωτικές στιγμές μέσα στη διοργάνωση. Ξεκίνημα από το 2ο γύρο στον οποίο οι Γάλλοι αντιμετώπισαν τους Κροάτες. Όλα έδειχναν εύκολη νίκη για τους “Τρικολόρ” αλλά οι Κροάτες γύρισαν το παιχνίδι και έφτασαν ουσιαστικά ένα σουτ μακριά από τη πρόκριση, το οποίο έχασε ο κορυφαίος εκείνης της βραδιάς, Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς
Συνέχεια με το ρεσιτάλ άμυνας και την μεγαλύτερη έκπληξη του Τουρνουά με τους Γάλλους να αιχμαλωτίζουν και να αποκλείουν το μεγάλο φαβορί για παρουσία στο τελικό, Ισπανία. Μεγαλειώδης εμφάνιση από τον Μπορίς Ντιό και Τόμας Ερτέλ στο τέλος, με τον Γκομπέρτ να προσφέρει τεράστια βοήθεια σε άμυνα και ριμπάουντ.
Ακολούθησε το πιο σπουδαίο παιχνίδι της διοργάνωσης ο επικός ημιτελικός απέναντι στη Σερβία. Ένα παιχνίδι που όλοι θα θυμόμαστε για χρόνια. Με την εκπληκτική επιστροφή των Γάλλων στη 4η περίοδο, με ένα φινάλε που έμοιαζε σαν να είναι βγαλμένο από βιβλία του Χίτσκοκ και με τα εκπληκτικά ατομικά σόου του Τεόντοσιτς, από την πλευρά των Σέρβων και του Μπατούμ από τη πλευρά των Γάλλων
Τέλος, και ο μικρός τελικός απέναντι στους Λιθουανούς δεν θα μπορούσε να έχει άλλη εξέλιξη με την τεράστια κλάση του Μπορίς Ντιό να κάνει τη διαφορά στο φινάλε και να οδηγεί τους Γάλλους για 1η φορά στη ζώνη των μεταλλίων. Ομάδα με εκπληκτικό μέταλλο και χαρακτήρα.
* Τα comebacks των Τούρκων
Οι Τούρκοι σε αυτή τη διοργάνωση αναδείχτηκαν ως οι ειδικοί στις ανατροπές. Συγκεκριμένα το έκαναν όχι μια, ούτε δύο αλλά τρείς φορές. Πρώτο θύμα τη 1η ημέρα η Νέα Ζηλανδία που είδε μια διαφορά 10 πόντων που είχε στη 4η περίοδο να εξαφανίζεται και τη νίκη να χάνεται, με τον Σαβάς να κάνει μεγάλη εμφάνιση.
Η 2η ομάδα που γεύτηκε αυτή τη πικρή γεύση ήταν οι Φινλανδοί που ενώ είχαν οικοδομήσει μια διαφορά 17 πόντων στο ημίχρονο, στο τέλος έχασαν βολές και όλα τα μεγάλα σουτ με αποτέλεσμα το τρίποντο του Ακιόλ να τους “σκοτώσει”, στέλνοντας το παιχνίδι στη παράταση. Εκεί οι Τούρκοι επιβλήθηκαν με την ψυχολογία τους να είναι στα ύψη.
Το έκαναν και στα νοκ άουτ. Οι Αυστραλοί ήταν το 3ο και τελευταίο θύμα στο 2ο γύρο. Τα καγκουρό είχαν διαφορά 11 πόντων μπαίνοντας στη 4η περίοδο αλλά εκεί για μια ακόμα φορά μίλησε η ψυχή των Τούρκων. Με εκπληκτικές άμυνες και 2 μεγάλα σουτ 3 πόντων του Πρέλντζιτς, πέρασαν στα προημιτελικά όπου αποκλείστηκαν από τους Λιθουανούς.
* Το γκρουπ του Μπιλμπάο και οι Φινλανδοί φίλαθλοι
Το γκρουπ που έλαβε χώρα στο Μπιλμπάο ήταν μακράν το πιο συναρπαστικό. Αν εξαιρέσουμε τα παιχνίδια των Ηνωμένων Πολιτειών, όλα τα άλλα παιχνίδια είχαν συναρπαστική εξέλιξη και τρελά φινάλε. Ακόμα και την τελευταία αγωνιστική όλες οι ομάδες ήταν κοντά στην πρόκριση και οι 4 θέσεις κρίθηκαν την τελευταία στιγμή. Μοναδική ατραξιόν σε αυτό τον όμιλο ήταν το χρώμα και η ατμόσφαιρα που πρόσθεσαν με τη παρουσία τους οι 8000 Φινλανδοί ταξιδιώτες, που δυστυχώς έφυγαν απογοητευμένοι βλέποντας την ομάδα τους να αποκλείεται από τη συνέχεια.
* Το παιχνίδι της Αυστραλίας με την Αγκόλα
Ήταν μακράν του 2ου το πιο αμφιλεγόμενο παιχνίδι της διοργάνωσης. Οι Αυστραλοί κατόρθωσαν να χάσουν από την Αγκόλα, δεχόμενοι 62 πόντους στο 2ο ημίχρονο και αφού στο πρώτο είχαν προηγηθεί με 13 πόντους διαφορά… Ο λόγος ήταν λογικά, για να αποφύγουν τη σύγκρουση με τους Αμερικανούς, τουλάχιστον μέχρι τους ημιτελικούς. Οι ΦΙΜΠΑ ασχολήθηκε με το παιχνίδι, ο Ντράγκιτς κατηγόρησε ανοιχτά τους Αυστραλούς ότι έστησαν τον αγώνα και γενικότερα δημιουργήθηκε μια άβολη κατάσταση, που έπληξε την αξιοπιστία της διοργάνωσης. Τελικά όλα αυτά έγιναν και χωρίς λόγο μιας και οι Αυστραλοί αποκλείστηκαν στο 1ο νοκ-άουτ παιχνίδι χάνοντας από τους Τούρκους.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Σε αυτή τη διοργάνωση αποδείχτηκε ξεκάθαρα για μια ακόμα φορά ότι η ομάδα των Ηνωμένων Πολιτειών δύσκολα μπορεί να απειληθεί αν είναι έστω και λίγο υποψιασμένη στο τι είδους μπάσκετ θα συναντήσει κι αν έχει διακριτούς ρόλους ως ομάδα. Η διαφορά στο ατομικό ταλέντο, και τα φυσικά προσόντα δεν είναι εύκολο να καλυφθεί από το πολύ σκεπτόμενο και διαβασμένο Ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Η παρουσία πολλών Ευρωπαίων πλέον στα Κολλέγια αλλά και στο ΝΒΑ μπορεί να βοηθήσει μελλοντικά στην αύξηση του ανταγωνισμού αλλά τουλάχιστον προς το παρόν, η διαφορά δεν είναι εύκολο να καλυφθεί. Οι Αμερικανοί πλέον έχουν πάρει πολύ στα σοβαρά τις διεθνείς διοργανώσεις και σέβονται το Ευρωπαϊκό και διεθνές μπάσκετ. Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι Αμερικανοί θα εξακολουθούν να είναι το πολύ μεγάλο φαβορί σε όσες διοργανώσεις συμμετέχουν.
Το 2015 έχουμε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και θα προσπαθήσουμε να έχουμε μια πρώτη εικόνα του τι θα δούμε σε ένα χρόνο από τώρα.
Αυτή τη στιγμή οι Γάλλοι φαίνονται να βρίσκονται στο πιο ψηλό σκαλί από θέμα ρόστερ. Την επόμενη χρονιά θα έχουν τον Τόνι Πάρκερ και ίσως και κάποιους άλλους από τα μεγάλα αστέρια τους, με σκοπό να διατηρήσουν τα Ευρωπαϊκά σκήπτρα που κατέκτησαν πέρυσι στη Σλοβενία.
Οι Ισπανοί είναι έτοιμοι να πουν αντίο στη πολύ μεγάλη γενιά του Πάου Γκασόλ, του Ναβάρο και του Ρέγιες. Συνεχίζουν να έχουν σπουδαία παραγωγή παιχτών να έρχεται αλλά δύσκολα μπορούν να καλυφθούν αυτές οι απώλειες. Σέρβοι, Κροάτες , Έλληνες και Λιθουανοί μοιάζουν να είναι ομάδες που έχουν ταλέντο, είναι μεγάλες σχολές και περιμένουμε και από αυτές να είναι ανταγωνιστικές και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Σίγουρα θα είναι σημαντικό να δούμε και αυτές οι ομάδες πως θα παρουσιαστουν στο κομμάτι του ρόστερ και τι απουσίες θα έχουν.
Από εκεί και πέρα οι Τούρκοι αλλάζουν ύφος, δίνοντας βάση πλέον στους παίχτες εργάτες και όχι αστέρια του ΝΒΑ, έχουν γενιές που ακολουθούν που έχουν κατακτήσει τίτλους σε όλες τις μικρές ηλικίες και μοιάζουν να έχουν μέλλον. Παραδοσιακά επικίνδυνοι θα είναι οι Σλοβένοι, ενώ αίνιγμα θα είναι οι παρουσία Ρώσων, Ιταλών και Γερμανών.