Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Αναλυτικά τι είπαν οι Ρώσοι διεθνείς παίκτες μέσω της “Izvestia” για τον Ντέιβιντ Μπλατ, με αφορμή το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει, τον οποίο αποθέωσαν ως άνθρωπο και ως προπονητή. Εξάλλου, τον έζησαν για έξι χρόνια στο αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα (2006-2012), κατακτώντας το Ευρωμπάσκετ 2007 και δύο χάλκινα μετάλλια, στο Ευρωμπάσκετ 2011 και τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2012…
Σεργκέι Μπίκοβ
“Ο Ντέιβιντ έχει μια ιδιαίτερη και ζεστή σχέση με τη Ρωσία, και στη χώρα μας, πολλοί άνθρωποι του εύχονται μέσα από την καρδιά τους να κερδίσει τον σημαντικότερο αγώνα που έχει δώσει μέχρι τώρα.
Στην ανοικτή του επιστολή, είπε πολύ σωστά λόγια που δίνουν κίνητρο και αναφέρθηκε στην σκληρή δουλειά που χρειάζεται να κάνει για να ξεπεραστεί η ασθένεια. Αυτό δείχνει για μια ακόμη φορά πόσο ισχυρή προσωπικότητα είναι ο Μπλατ.
Είμαι ευγνώμων για την ευκαιρία που μου έδωσε σε μια εποχή που λίγοι πίστευαν σε μένα. Είναι ένας πραγματικός δάσκαλος, που ανέδειξε πολλούς Ρώσους παίκτες. Έζησα πολλές ευτυχισμένες μέρες μαζί του, αν και υπήρχαν δύσκολες στιγμές. Για παράδειγμα, όταν την τελευταία στιγμή κόπηκα από την αποστολή για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Αλλά μετά από τον αγώνα για το χάλκινο με την Αργεντινή, ο Μπλατ μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι σε αυτό το μετάλλιο υπάρχει και η δική μου συμβολή. Ήταν πολύ ευχάριστο που μοιράστηκε μαζί μου αυτή την επιτυχία”.
Ντμίτρι Χβοστόβ
“Θέλω να ευχηθώ στον Ντέιβιντ να μην τα παρατήσει και να παραμείνει το ίδιο θετικός. Θα ήθελα να εκφράσω την στήριξη μου στην οικογένεια του. Ελπίζω ότι μαζί θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτή την ασθένεια. Ευχαριστώ προσωπικά τον Ντέιβιντ για τα πολλά πράγματα που έκανε για μένα. Πρώτον, με κάλεσε στην εθνική ομάδα το 2007, όταν δεν ήμουν έτοιμος για ένα τέτοιο επίπεδο, αλλά κέρδισα πολλά βρισκόμενος δίπλα σε μεγάλους παίκτες.
Δεύτερον, το 2010, ο Μπλατ μου έδωσε την δυνατότητα να αγωνιστώ στο Παγκόσμιο Κύπελλο κάτι που ήταν πολύ σπουδαίο για μένα. Τρίτον, ήταν πάντα ειλικρινής μαζί μου, ακόμα και σε δύσκολες περιόδους, για παράδειγμα, όταν σχεδόν δεν έπαιζα στη Ντιναμό. Ή όταν πήγα στους Ολυμπιακούς του 2012, μου δήλωσε με ειλικρίνεια ότι δεν θα έχω πολύ χρόνο συμμετοχής”.
Ο Χβοστόβ θυμήθηκε επίσης μια αστεία ιστορία από την θητεία του Μπλατ στην εθνική ομάδα.
“Παλιά ήμουν λίγο γεματούλης και ειδικά μετά από διακοπές ερχόμουν στην προετοιμασία με παραπανίσια κιλά και ο κόουτς πάντα αστειευόταν μαζί μου και με αποκαλούσε οδηγό του Fat bus (“παχύ λεωφορείο”). Και όσοι θέλουν να κάνουν μια βόλτα με αυτό το λεωφορείο μπορεί ξαφνικά να φύγουν από την προετοιμασία(γέλια). Τέτοιες λέξεις ήταν το καλύτερο κίνητρο για να δουλέψεις το κορμί σου. Σε γενικές γραμμές, υπό τις οδηγίες του Μπλάτ, η ατμόσφαιρα στην ομάδα ήταν πάντα οικογενειακή”.
Αντόν Πανκρασόβ
“Ο Μπλατ είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος για μένα και την ιστορία του ρωσικού μπάσκετ γενικά. Σε εκείνα τα χρόνια, όταν ο Ντέιβιντ ήταν ο προπονητής της εθνικής ομάδας, μας δίδαξε να είμαστε ομάδα, να επικοινωνούμε μεταξύ μας και να κερδίζουμε μαζί. Και τώρα είναι εκείνη η στιγμή που πρέπει να σταθούμε δίπλα στον Μπλατ και την οικογένειά του. Προσωπικά, θα προσευχηθώ γι ‘αυτόν. Είμαι βέβαιος ότι θα περάσει από αυτή την δοκιμασία με αξιοπρέπεια και ότι όλα θα πάνε καλά. Πιστεύουμε σε αυτόν”.
Επίσης ο Αντόν Πονκρασόβ θυμήθηκε κι αυτός με τη σειρά του μια ιστορία από το νικηφόρο Ευρωμπάσκετ του 2007.
“Το 2007, για κάποιο λόγο, η εθνική ομάδα δεν είχε ομοιόμορφη ενδυμασία και πηγαίναμε σε διάφορα γεύματα ντυμένοι άλλοι με πόλο μπλούζες και άλλοι με απλές φανέλες. Οι παίκτες των άλλων ομάδων ήταν ντυμένοι στην τρίχα. Και στο δείπνο μετά την κατάκτηση του τροπαίου, ο κόουτς μας είπε: “Παιδιά, κοιτάξτε, δεν έχουμε όμορφα κοστούμια, όλοι φοράτε διαφορετικά μπλουζάκια, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ήσασταν ένα στο γήπεδο και για αυτό κερδίσαμε το τουρνουά”.
Αυτές οι λέξεις χαρακτηρίζουν τον Μπλατ. Ήξερε πώς να προσαρμοστεί σε όλες τις καταστάσεις και το πως να προσεγγίσει τον καθένα. Καταλάβαινε ότι το να φοράτε τα ίδια ρούχα δεν σημαίνει ότι έχετε εξαιρετική πειθαρχία στην ομάδα. Αλλά ήταν σίγουρος για εμάς και ήξερε ότι θα ακολουθήσουμε κατά γράμμα την τις εντολές του και θα πεθάνουμε γι ‘αυτόν στο παρκέ”.