Του Λευτέρη Μούτη
Οι πολιτικοί και οι προπονητές έχουν ένα πολύ κοινό σημείο. Πρέπει οπωσδήποτε να συμβουλεύονται συνεχώς τους αριθμούς, αλλά παράλληλα χρειάζεται να έχουν επίγνωση της κατάστασης πέρα από αυτούς. Οι οικονομικοί δείκτες απεικονίζουν την πραγματικότητα, αλλά πίσω από αυτούς υπάρχει ο κόσμος. Ετσι ακριβώς και στο μπάσκετ, πίσω από τα στατιστικά, υπάρχει το ίδιο το παιχνίδι. Και ένας παίκτης για να είναι καλός, δεν χρειάζεται να έχει απλώς καλά νούμερα, αλλά να βοηθά την ομάδα, να είναι αποτελεσματικός και να συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του.
Κάτι δηλαδή, που δεν φαίνεται να κάνει τόσο αποτελεσματικά ο Σάσα Βούγιασιτς στην πρώτη του σεζόν στην Ευρωλίγκα, στην οποία εξαργύρωσε τη φήμη που δημιούργησε μετά από επτά χρόνια στο ΝΒΑ με ένα «χρυσό» συμβόλαιο δυο εκατομμυρίων δολαρίων το χρόνο. Η Εφές Αναντολού επένδυσε πάνω του, αλλά αποκλείστηκε πρόωρα από το Τop 16 της Ευρωλίγκας με τον σταρ της ομάδας να αποδεικνύεται ακατάλληλος για το ρόλο του ηγέτη που ανέλαβε.
Ο Βούγιασιτς χωρίς καμία αμφιβολία είναι ιδιαίτερα προικισμένος μπασκετικά, αλλά στην Εφές κλήθηκε να κάνει κάτι, το οποίο δεν είχε κάνει ποτέ στην ενδεκαετή καριέρα του. Να γίνει πρωταγωνιστής σε μια ομάδα που κυνηγά τίτλους. Από τα 16 του, όταν ξεκίνησε να παίζει επαγγελματικά στην ιταλική Ούντινε έμαθε είτε να παίρνει αρκετές προσπάθειες σε μια μικρομεσαία ομάδα χωρίς σταρ, είτε να αποτελεί συμπληρωματικό παίκτη της καλύτερης ομάδας του κόσμου, τους Λέικερς, έχοντας μπροστά του τον καλύτερο παίκτη του κόσμου.
‘Oπως έχει παραδεχθεί άλλωστε, ο Σλοβένος γκαρντ, η παρουσία του Κόμπε Μπράιαντ πέρα από τα προφανή οφέλη για αυτόν αποτελούσε και ένα μεγάλο μειονέκτημα «για τον χρόνο συμμετοχής και την εξέλιξη μου ως παίκτη».
Στην τελευταία του σεζόν στο ΝΒΑ, ο Βούγιασιτς φόρεσε για 56 παιχνίδια τη φανέλα των Νιού Τζέρσεϊ Νετς, όταν και έκανε ρεκόρ καριέρας στις περισσότερες στατιστικές κατηγορίες. Και πάλι όμως, η ομάδα του δεν είχε υψηλούς στόχους.
Η έναρξη του λοκ άουτ αποτέλεσε μια θαυμάσια ευκαιρία για αυτόν ώστε να κερδίσει αρκετά χρήματα αποφασίζοντας να υπογράψει στην πλούσια Εφές που είχε ρίξει αρκετό χρήμα στην αγορά από νωρίς. Οι αριθμοί του δείχνουν ότι διπλασίασε τις επιδόσεις τους. Έχει όμως, εφαρμογή αυτό και στο παρκέ;
Σε μια ομάδα γεμάτη ποιοτικούς παίκτες, ο Βούγιασιτς αναλαμβάνει περίπου το 20% των εντός παιδιάς σουτ της ομάδας του σε κάθε αγώνα. Παράλληλα, δεν βοηθά στην άμυνα, δεν δημιουργεί για τους συμπαίκτες του, ενώ συχνά κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης σουτάρει πάρα πολύ καταστρέφοντας τις επιθέσεις της ομάδας του. Συνηθίζει να αγωνίζεται δηλαδή, όπως είπε κάποιος που βρίσκεται κοντά στην ομάδα, «όπως ξυπνήσει κάθε μέρα. Άλλες φορές καλά, άλλες όχι. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει».
Ο Βούγιασιτς δίνει τη δική του εκδοχή: «Είναι πολύ διαφορετικό το ευρωπαϊκό μπάσκετ σε σχέση με ο, τι είχα αφήσει πριν από επτά χρόνια. Έχει γίνει πιο γρήγορο, πιο physical από ήταν (σ.σ. όπως φαίνεται και στο βίντεο), αλλά ακόμα δεν έχει φθάσει το ΝΒΑ. Έχει πολύ τακτική. Ακόμα προσπαθώ να προσαρμοστώ».
Σε κάθε περίπτωση, πάντως η Εφές ίσως έχει ήδη μετανιώσει για τα χρήματα (μην ξεχνάτε ότι ήταν δυο εκατομμύρια δολάρια) που δαπάνησε φέτος για αυτόν και το καλοκαίρι, όταν έρθει η στιγμή για την ενεργοποίηση του δεύτερου χρόνου του συμβολαίου του, θα το σκεφθεί διπλά.