Της Νίκης Μπάκουλη
Η Ντόνετσκ έφτασε στα προημιτελικά του Eurocup φέτος – μόλις πέντε χρόνια μετά την.. επανίδρυση της – όπου συνάντησε τη Λιέτουβος Ρίτας. Εκεί σταμάτησε η ευρωπαϊκή της πορεία, που ξεκίνησε με τα προκριματικά της Ευρωλίγκας. Αλλά για τους Ουκρανούς αυτός δεν ήταν καν λόγος, για να αισθανθούν άσχημα. Είχαν έναν πολύ πιο σημαντικό λόγο, για να ανησυχούν: το μέλλον τους.
Στις 19 του Μάρτη, δυο άνδρες με αυτόματα όπλα, έστησαν ενέδρα στον 38χρονο Σεργκέι Ντβαντέτσκο, τον άνθρωπο που έκανε την Ντόνετσκ έναν από τους πιο γρήγορα αναπτυσσόμενους συλλόγους της Ευρώπης, και άνοιξαν πυρ, ενώ εκείνος γυρνούσε από τη δουλειά (είναι πρόεδρος της “Soyuz Bank” ) στο σπίτι του. Ο λόγος που ούτε καν τραυματίστηκε, ήταν γιατί ένιωθε άρρωστος και είχε ξαπλώσει στις πίσω θέσεις, έτσι μόνο είδε μια βροχή από σφαίρες γύρω του. Αυτό όμως, δεν συνέβη με τον οδηγό και τον σωματοφύλακα του. Αμφότεροι τραυματίστηκαν.
Η πρώτη του κίνηση, μετά το συμβάν, ήταν να αφήσει την Ουκρανία – κάτι που έκανε ακριβώς την επόμενη μέρα, μετά το εξιτήριο που πήρε από το νοσοκομείο και εγκατέλειψε τη χώρα με την οικογένεια του – και να ζητήσει άσυλο σε μια χώρα της Ευρώπης.
Οι συμπτώσεις βλέπετε ισχύουν όταν κάτι συμβαίνει μια φορά. Όχι τρεις. Τότε, έχεις γεγονότα. Και αυτά του Ντβαντέτσκο τον ήθελαν να είναι ο τρίτος από τη πρώην διοίκηση της “Rodovid Bank” (είχε διατελέσει αντιπρόεδρος την εποχή που προέκυψαν κατηγορίες για υπεξαίρεση ποσού που έφτασε τα 2.141.663.000 ευρώ και πολύ πριν αναλάβει τη διοίκηση της το κράτος), που δέχθηκε επίθεση. Ο πρώτος απέκτησε πολλαπλά τραύματα και ο δεύτερος δολοφονήθηκε.
Για αυτή τη σεζόν, η Ντόνετσκ δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα. Αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα γίνει με το τέλος της αγωνιστικής περιόδου, χωρίς τον πρόεδρο και τον κύριο χορηγό, χωρίς τον άνθρωπο που τους επαναπροσδιόρισε.