Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ελλάδα δεν είναι μόνο η … Αθήνα τιτλοφορούταν μία εκπομπή παλιότερα και μπάσκετ προφανώς και δεν ήταν πάντα Ολυμπιακός–Παναθηναϊκός ή Άρης–ΠΑΟΚ. Επειδή όμως οι δύο πρώτοι μονοπωλούν το ενδιαφέρον εδώ και πάνω από 26-28 χρόνια, ξεχνάμε ίσως – ή πολλοί δεν γνωρίζουν- την ιστορία των ομάδων ή παικτών που πέρασαν από τη χώρα μας κι άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους.
Το #Eurohoops κάνει μία … βουτιά στο παρελθόν, γυρνάει το χρόνο αρκετά έτη πίσω και σας παρουσιάζει 10 ΠΑΙΚΤΑΡΑΔΕΣ, όχι κατ’ ανάγκη τους καλύτερους, αλλά μερικούς από αυτούς που χαρακτήρισαν το ελληνικό μπάσκετ με την απόδοση, τις επιδόσεις και τις ξεχωριστές τους στιγμές.
Υποσημείωση: Επιλέχθηκαν χωρίς αξιολογική σειρά, σίγουρα … ξεχάσαμε πολλούς και δεν θέλουμε να μας κακοκαρδίσει κανείς, δεν περιλαμβάνει ελληνοποιήσεις (Γκούροβιτς, Τάρλατς, Γιάριτς, Στογιάκοβιτς κτλ.) και το – κυριότερο- δεν έχουν αγωνιστεί σε Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό.
Πάμε;
ΝΤΕΙΒΙΝΤ ΙΝΓΚΡΑΜ (ΑΝΚΡΟΥΜ)- ΗΡΑΚΛΗΣ
Πρόσφατα ο Ντέιβιντ Ίνγκραμ όπως τον βαφτίσαμε αφού Άνκρουμ είναι το επίθετο του, ήρθε στην Ελλάδα για να τιμήσει τον Ηρακλή και τα 100 χρόνια μπασκετική ζωής του.
Πριν μερικές εβδομάδες θυμηθήκαμε οι “γέροι” μία παικτάρα, έναν σκόρερ που όμοιο του στην Ελλάδα δεν έχουμε δει από την ξένη αγορά.
Χωρίς υπερβολή θα τον ονομάζαμε “Μαύρο Γκάλη”, καθώς ήταν σκόρερ τέτοιου επιπέδου αλλά στα τέσσερα χρόνια που έπαιξε στην Α1 ήταν το … Νο2 στον πίνακα των καλύτερων, πίσω πάντα από τον “Γκάνγκστερ”. Ο μέσος όρος των 32 πόντων με τον οποίο έφυγε από τον Ηρακλή και τη χώρα μας μαρτυράει για τι πράγμα μιλάμε. Εξωφρενικός!
ΟΝΤΙ ΝΟΡΙΣ (ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ)
Έπαιξε μόλις μία σεζόν στην Ελλάδα (1993-94) φορώντας τη φανέλα του Περιστερίου. Ε και; Μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που ήρθαν στη χώρα μας, προερχόμενος από επτά σπουδαίες σεζόν στην Μπαρτσελόνα! Από τη Βαρκελώνη στα Δυτικά Προάστια; Κι όμως.
Τότε το ελληνικό μπάσκετ έλκυε πολύ μεγάλους παίκτες, έστω κι αν ο Νόρις δεν θα έπαιζε ποτέ στο Περιστέρι βρισκόμενος στα ντουζένια του. Παρότι είχε φτάσει τα 34, ο “οδοστρωτήρας” αυτός της ρακέτας, τίμησε και με το παραπάνω τη φανέλα του Περιστερίου και του ελληνικού μπάσκετ και δεν είναι τυχαίο πως μέχρι και σήμερα οι παλιότεροι τον θυμόμαστε καθαρά. Ως αντίπαλο του Άρη πολλές φορές αλλά κι ως παίκτη του Περιστερίου φυσικά…
ΜΙΤΣΕΛ ΟΥΙΓΚΙΝΣ (ΜΙΛΩΝΑΣ, ΣΠΟΡΤΙΓΚ, ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ)
Oι νεότεροι θα γνωρίζετε φυσικά τον Άντριου Ουίγκινς των Ουόριορς, Νο1 στο ντραφτ του 2014 επιλογή των Τίμπεργουλφς. O πατέρας του, Μίτσελ όμως, έκανε καριέρα στο ΝΒΑ που θα ήταν σαφώς καλύτερη αν δεν έμπλεκε με τα ναρκωτικά με αποτέλεσμα να αποβληθεί για 2,5 χρόνια!
Αργότερα τον… ανακάλυψε ο Μίλωνας και τη σεζόν 1993-94 έφερε αυτή την παικτάρα στην Ελλάδα, όπου διέπρεψε στο σκοράρισμα κυρίως με τον Σπόρτιγκ στον οποίο μετακόμισε το 1994 και ξαναπήγε στα Πατήσια αφού πέρασε (μάλλον αποτυχημένα) από τον Πανιώνιο ενδιάμεσα.
Ήταν πρώτος σκόρερ με τον Μίλωνα (1994), το ίδιο με το Σπόρτιγκ (1996) και μία φορά τέταρτος. Έβλεπε το καλάθι σαν… βαρέλι κι έγραψε τη δική του ιστορία στο ελληνικό μπάσκετ ως ένας από τους καλύτερους σκόρερ που πέρασαν από τα μέρη μας!
ΧΕΝΡΙ ΤΕΡΝΕΡ (ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ, ΜΑΡΟΥΣΙ)
Ακούει και στο όνομα … Air Τέρνερ! Ο Χένρι Τέρνερ ήταν ένας γκαρντ-φόργουορντ που μπορούσε να καρφώσει με οποιονδήποτε τρόπο, να κάνει ακόμα και … 360 εν ώρα αγώνα! Και δεν το έβλεπες συχνά αυτό εν έτει 1994…
Τη σεζόν 1993-94 ο Πανιώνιος ήταν ομάδα τετράδας (όπως και πολλές χρονιές νωρίτερα). Ένας από τους ξένους που έφερε τότε ήταν ο Χένρι Τέρνερ. Οκ, σας τον εμφανίσαμε ως έναν εντυπωσιακό “dunker”, αλλά ο Τέρνερ ήταν πολλά περισσότερα από αυτό. Αναδείχτηκε δεύτερος σκόρερ (26,0) πίσω από τον Μίτσελ Ουίγκινς στο πρωτάθλημα και μόνο εύκολο δεν το λες όταν σε εκείνον τον Πανιώνιο έπαιζαν ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Φάνης Χριστοδούλου κι ο Εντ Στόουκς.
Μερικά χρόνια αργότερα, τη σεζόν 1999-00, το Μαρούσι είχε αρχίσει να σκαρφαλώνει στις ψηλότερες θέσεις της ελληνικής λίγκας κι εμπιστεύτηκε τον Τέρνερ ως έναν από τους ξένους και τα πήγε περίφημα και τότε.
Αλλά πέρα από όλα, δύο φάσεις θα θυμόμαστε πάντα από τον Χένρι Τέρνερ. Μπορείτε να τις δείτε παρακάτω (εεεεε, δείτε τι γινόταν τότε στα μπασκετικά γήπεδα, όπως αυτό της Νέας Σμύρνης).
ΚΛΙΦ ΛΕΒΙΝΓΚΣΤΟΝ (ΠΑΟΚ)
Πριν έρθει ο Κλιφ Λέβινγκστον στην Ελλάδα για λογαριασμό του ΠΑΟΚ το καλοκαίρι το 1992, είχε ήδη κατακτήσει δύο πρωταθλήματα ΝΒΑ με τους Σικάγο Μπουλς δίπλα στον Μάικλ Τζόρνταν!
Eίχε περάσει αρκετά χρόνια στους Χοκς, ενώ ξεκίνησε στους Πίστονς. Οκ, δεν έπαιζε πολύ – περίπου 13 λεπτά- στους Μπουλς (1991 και 1992 πρωταθλήματα) αλλά… διάολε, στους Μπουλς έπαιζε!
Στον ΠΑΟΚ βρέθηκε δίπλα στον Κεν Μπάρλοου, τον Παναγιώτη Φασούλα, τον Τζον Κόρφα και τον Μπάνε Πρέλεβιτς, υπό τις οδηγίες του Ντούντα Ίβκοβιτς! Ομαδάρα…
Έφτασαν ως το φάιναλ φορ του ΣΕΦ, αλλά στον ημιτελικό την … πάτησαν από την ιταλική Μπενετόν Τρεβίζο του Τόνι Κούκοτς και η μεγάλη πορεία σταμάτησε άδοξα.
Ο Κλιφ Λέβινγκστον προερχόταν από το κορυφαίο πρωτάθλημα, ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που είδαμε στην Α1 αφού τον συνόδευαν δύο τίτλοι και αν μη τι άλλο… είδαμε πράγματα που δεν ξεχνιούνται! Ειδικά τα καρφώματα του εκρηκτικού Αμερικανού φόργουορντ (2.03μ.) αποτυπώθηκαν στη μνήμη μας και μπορείτε να δείτε κι εσείς το γιατί…
ΤΖΕΦ ΜΑΛΟΟΥΝ (ΒΑΟ)
Είχε 19,0 πόντους μέσο όρο στο ΝΒΑ σε 13 σεζόν! Θέλετε να συνεχίσουμε ή να το αφήσουμε εκεί; Θυμάστε πολλούς παίκτες από την κορυφαία λίγκα παγκοσμίως που να έχουν μετρήσει τόσο υψηλό μέσο όρο πόντων και να έπαιξαν στην Ελλάδα πέρα από τον Ντομινίκ Ουίλκινς, τον Μπάιρον Σκοτ, τον Ρολάντο Μπλάκμαν; Πιστέψτε μας όχι.
Και πού έπαιξε; Στον ταπεινό, νεοφώτιστο στην Α1, ΒΑΟ, τη σεζόν 1996-97 και μάλιστα από τα μισά της χρονιάς κι έπειτα.
Ο ιστορικός Βυζαντινός ξεκίνησε τη σεζόν με 0-13 αλλά δεν τα παράτησε. Προσπάθησε να αλλάξει κάτι κι έφερε ένα πολύ σπουδαίο όνομα στην ιστορία της Stoiximan Basket league, τον Τζεφ Μάλοουν, έστω στα 36 του.
Αντικατέστησε τον Τζον Ριφσνάιντερ και είχε δίπλα του ως ξένο παίκτη τον Αιγύπτιο, Σαμίρ Γκούντα, δεύτερο από τη χώρα μαζί με τον Αλαά Αμπντελναμπί (Παπάγος).
Ο Μαλόουν δεν … σάρωσε, έχοντας 14,5 πόντους με τον ΒΑΟ και τον βοήθησε να πετύχει τρεις νίκες όλες κι όλες χάνοντας τη σωτηρία του.
Μισό λεπτό. Τι δουλειά έχει εδώ ο Μαλόουν λοιπόν; Πέρα από το σπουδαίο του παρελθόν; Μα επειδή ο ΒΑΟ νίκησε τον Ολυμπιακό με 80-79 στη Θεσσαλονίκη, την ομάδα δηλαδή που εκείνη τη χρονιά κατέκτησε τα πάντα! Κυριολεκτικά…