Του Αχιλλέα Μαυροδόντη / info@eurohoops.net
Το να αναπτυχθεί σχέση αγάπης ανάμεσα σε έναν παίκτη και έναν σύλλογο δεν είναι κάτι σπάνιο. Το να περάσει όμως κανείς 24 χρόνια στην ίδια ομάδα, είναι.
Ο Μίλαν Τόμιτς έχει στην καρδιά του τον Ολυμπιακό και ο Ολυμπιακός στην καρδιά του τον Μίλαν Τόμιτς. Πώς αλλιώς άλλωστε; Μιλάμε έναν παίκτη που αποτέλεσε βασικό πυλώνα στο πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του Ολυμπιακού το 1997, ενώ το 2012 και 2013 ήταν ο άμεσος συνεργάτης του Ντούσαν Ίβκοβιτς και του Γιώργου Μπαρτζώκα στις Ευρωλίγκες της Πόλης και του Λονδίνου.
Συνολικά ο Μίλαν Τόμιτς, βρέθηκε στον Ολυμπιακό για 23 χρόνια αρχικά ως παίκτης από το 1991 μέχρι και το 2004, ενώ ως προπονητής από το 2008 έως και το 2018. Ωστόσο υπήρξε και μια περίοδος (2004-2005) περίπου ενός χρόνου, που έκανε την διαδρομή παίκτης-προπονητής-παίκτης, που συνέπεσε με την εποχή που ιδιοκτησιακά ο Ολυμπιακός άλλαξε καθεστώς και πέρασε από τα χέρια του Σωκράτη Κόκκαλη σε αυτά των αδερφών Αγγελόπουλων.
Τελικός, απολογισμός του Μίλαν ως παίκτης των Πειραιωτών είναι: 5 πρωταθλήματα Ελλάδας (1993-97), 3 Κύπελλα Ελλάδας (1994, 1997 και 2002) και 1 Ευρωλίγκα (1997), ενώ ως βοηθός προπονητή κατέκτησε: 3 πρωταθλήματα (2012, 2015, 2016), 2 τίτλους Ευρωλίγκας (2012, 2013), 2 Κύπελλα Ελλάδας (2010, 2011) και 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο (2014).
Συνολικά 24 χρόνια στο Λιμάνι. Μια ολόκληρη ζωή και τώρα θα βρεθεί ξανά στο ΣΕΦ, αυτή τη φορά όμως ως αντίπαλος, όντας στον πάγκο του Περιστερίου. Παρόλα αυτά, οι 24 σεζόν δεν ξεχνιούνται και το Eurohoops θα πραγματοποιήσει μια σύντομη αναδρομή και θα σας πάει πίσω στο χρόνο προκειμένου, θυμίζοντας τι εστί Μίλαν Τόμιτς για τον Ολυμπιακό…
Από τα… 18 του στο λιμάνι
Ολα στην σχέση Ολυμπιακού-Τόμιτς, ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 1991, όπου ο νεαρός τότε Μίλαν αποχώρησε από την Ραντίντσκι και ήρθε στην Ελλάδα, ως αμούστακο ακόμα αγόρι για να ξεκινήσει μία μεγάλη καριέρα, η οποία είχε ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Την πρώτη χρονιά η γραφειοκρατία τον κράτησε εκτός, όμως από το 1992 και έπειτα ο Τόμιτς έλαμψε. Χιουμοριστικό στοιχείο είναι το γεγονός πως γυρίζει και στο… Γιαννακόπουλος, καθώς αυτό το επίθετο του δόθηκε μετά την απόκτηση του ελληνικού διαβατηρίου.
Ο Τόμιτς ήταν ένας από τους “στυλοβάτες” της “χρυσής εποχής” Ιωαννίδη στον Ολυμπιακό, όντας ενεργό μέλος και καθοριστικός στα 4 συνεχόμενα πρωταθλήματα που κατακτήθηκαν (1993-96), στο Κύπελλο του 1994, αλλά και στις δύο συνεχόμενες παρουσίες σε τελικούς Ευρωλίγκας και στις ισάριθμες νίκες κόντρα στον Παναθηναϊκό στα Final Four του Τελ Αβίβ (1994) και της Σαραγόσα (1995).
Το τέλος της εποχής Ιωαννίδη το καλοκαίρι του 1996, βρήκε τον Μίλαν Τόμιτς ως έναν εκ των ηγετών εντός και εκτός παρκέ των Πειραιωτών και πάνω του ο Ντούσαν Ιβκοβιτς -που ήρθε στην θέση του σπουδαίου Έλληνα προπονητή- θα μπορούσε να βασιστεί για “χτίσει” την κορυφαία χρονιά του συλλόγου (1997).
Ο Μίλαν Τόμιτς εκτός από ηγέτης, ήταν και ένας εκ των βασικών πρωταγωνιστών της “ερυθρόλευκης” δυναστείας στην δεκαετία του 90′, όμως και μετά που ήρθαν για τον σύλλογο τα δύσκολα, ήταν ξανά… εκεί.
Ηγέτης και στα… “άγονα” χρόνια
Μετά από την τρομερή πενταετία των “ερυθρόλευκων” σε Ελλάδα και Ευρώπη, στο λιμάνι τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελαν οι άνθρωποι και οι φίλαθλοι της ομάδας. Αντιθέτως, ακολούθησαν δύσκολα χρόνια, με τον Ολυμπιακό να μένει για χρόνια μακριά από τους τίτλους. Ο Τόμιτς όμως ήταν εκεί.
Από το 1998 μέχρι και το 2004, δεν άφησε τον Ολυμπιακό και παρά τις δύσκολες στιγμές στις εγχώριες διοργανώσεις και στην Ευρωλίγκα, έμεινε στην ομάδα της καρδιάς και μάλιστα ως αρχηγός.
Αυτά τα 7 πολύ δύσκολα χρόνια που ο Σέρβος γκαρντ έμεινε στον Πειραιά μετά το σερί των επιτυχιών, οι “κόκκινοι” κατέκτησαν μόλις 1 Κύπελλο το 2002 με εκείνον να σηκώνει το βαρύτιμο τρόπαιο, ενώ έλαβαν μέρος και στο Final Four του 1999 στο Μόναχο όπου και κατέλαβαν την 4η θέση.
Την τελευταία του σεζόν (2003-04) στο λιμάνι της καρδιάς του, ο Τόμιτς δεν είχε μόνο τον ρόλο του παίκτη-αρχηγού, αλλά και του προπονητή αφού ανέλαβε στο τέλος της χρονιάς, τον πάγκο της ομάδας, αντί του Ντράγκαν Σάκοτα.
Φυσικά μετά από αυτή την εμπειρία, αποχώρησε και συνέχισε να αγωνίζεται στην ιταλική Ορόρα, ενώ έκλεισε και τυπικά την μεγάλη του καριέρα ως παίκτης στον Κολοσσό Ρόδου το 2006.
Για τον Ολυμπιακό φόρεσε για πρώτη φορά… κουστούμι!
Την σεζόν 2007-08 η σεζόν για τον Ολυμπιακό, ξεκίνησε με τον Πίνι Γκέρσον προπονητή, αλλά μετά από μία ήττα από στο ΣΕΦ, ο ισραηλινός προπονητής αποχώρησε και την θέση του έλαβε ο -τότε ομοσπονδιακός προπονητής- Παναγιώτης Γιαννάκης. Στο πλευρό του επέλεξε να έχει ως άμεσο συνεργάτη τον Μίλαν Τόμιτς, ο οποίος επέστρεψε στο ΣΕΦ από άλλο πόστο, υπηρετώντας έτσι την ομάδα της καρδιάς του.
Ο Σέρβος τεχνικός πλέον, βρέθηκε στο προπονητικό σταφ του “Δράκου” μέχρι και το καλοκαίρι του 2010, όπου αποχώρησε από τον πάγκο του Ολυμπιακού ο Έλληνας προπονητής, έχοντας κατακτήσει μόνο 1 Κύπελλο Ελλάδας (2010).
Την θέση του ανέλαβε ο σπουδαίος Ντούσαν Ιβκοβιτς, τον οποίο ο Τόμιτς είχε για 3 χρόνια προπονητή στον Ολυμπιακό και φυσικά ο “Ντούντα” τον κράτησε στο προπονητικό του τιμ.
Με τον Ιβκοβιτς στον πάγκο του ο Ολυμπιακός, επέστρεψε την σεζόν 2011-12 στην κατάκτηση των… μεγάλων τίτλων σε πρωτάθλημα και Ευρωλίγκας, ενώ ο Μίλαν Τόμιτς έζησε στιγμές… Ρώμης από τον πάγκο αυτή την φορά, μετά το αλησμόνητο Final Four της Κωνσταντινούπολης το οποίο “βάφτηκε” στα… κόκκινα χάρη στο “πεταχτάρι” του Πρίντεζη.
Ο μεγάλος “Ντούντα” αποχώρησε οριστικά από το λιμάνι το καλοκαίρι του 2012, όμως ο Μίλαν Τόμιτς παρέμεινε ως βοηθός του Γιώργου Μπαρτζώκα στον πάγκο του Ολυμπιακού και ήταν μέλος του “χρυσού” 2013, όπου οι Πειραιώτες κατέκτησαν την back to back Ευρωλίγκα στο Λονδίνο.
Τον Οκτώβρη της σεζόν 2014-15 ο Γιώργος Μπαρτζώκας είπε “αντίο” στον Ολυμπιακό και ο Μίλαν Τόμιτς, έγινε έστω και για ελάχιστα παιχνίδια πρώτος προπονητής της ομάδας, μέχρι και την ημέρα που στο λιμάνι έφτασε ο Γιάννης Σφαιρόπουλος.
Ο Έλληνας προπονητής έχρισε ως άμεσο βοηθό του, τον Τόμιτς και οι δύο τους έμειναν μαζί για 4 ολόκληρα χρόνια, στα οποία ο Ολυμπιακός κατέκτησε τους τελευταίους τίτλους πριν το φετινό Κύπελλο, αλλά έφτασε και σε δύο τελικούς Ευρωλίγκας.
Μετά την ολοκλήρωση της συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, ήρθε και το τέλος της πορείας του Μίλαν Τόμιτς στον πάγκο της αγαπημένης του ομάδας.
Ακολούθησε ένα πέρασμα από τον Ερυθρό Αστέρα, με τον οποίο κατέκτησε τα πάντα, ενώ φέτος έδωσε τα χέρια με το Περιστέρι, έχοντας ήδη εντυπωσιάσει, τόσο με το μπάσκετ που παίζει η ομάδα του, όσο και με την επιλογή του να ρίξει στα βαθιά τα ελληνόπουλα (Μωραΐτης – Χρηστίδης). Μένει να περάσει και το… τεστ της επιστροφής του στο ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.
Να σημειωθεί πως αυτή θα είναι η δεύτερη φορά που ο Μίλαν Τόμιτς θα βρεθεί ως αντίπαλος στο ΣΕΦ, καθώς είχε δώσει και ένα φιλικό με τον Ερυθρό Αστέρα τον Σεπτέμβριο του 2019.
Ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει ποτέ
Θα σας αφήσουμε με μια απάντησή του από την συνέντευξη που έδωσε στο Eurohoops πριν από μερικούς μήνες. Το 2014 είχε δηλώσει ότι ο Ολυμπιακός δεν τελειώνει ποτέ, και αυτό το πιστεύει μέχρι και σήμερα, με την απάντησή του να είναι αποστομωτική.
«Αυτή είναι η πραγματική απάντηση και το πίστευα. Ο Ολυμπιακός δεν είναι πρόσωπα. Όλοι είμαστε επαγγελματίες, κάνουμε μια δουλειά, πληρωνόμαστε και φεύγουμε. Δεν μπορείς να κάνει αιώνια αυτή τη δουλειά. Από την άλλη, θα υπάρχουν και τα πάνω και τα κάτω. Ο Ολυμπιακός ήταν για πολλά χρόνια ψηλά, κάποια στιγμή έμεινε εκτός φάιναλ φορ τα τελευταία χρόνια, βρήκε όμως φέτος τη χημεία και παίζει πολύ ωραίο μπάσκετ. Δεν τελειώνει ποτέ ο Ολυμπιακός».