Του Αχιλλέα Μαυροδόντη / info@eurohoops.net
Το παιχνίδι του Άρη με τον Προμηθέα είχε έναν τεράστιο πρωταγωνιστή, ο οποίος ήρθε από τον πάγκο και έκανε την διαφορά, πραγματοποιώντας μια εμφάνιση που είχαμε καιρό να δούμε από Έλληνα στους Θεσσαλονικείς. Ο λόγος για τον Στέλιο Πουλιανίτη.
Στέλιος Πουλιανίτης: ΗΡΩΑΣ του Άρη στην ΚΟΡΥΦΑΙΑ βραδιά της καριέρας του! (videos)
Ο 27χρονος σε 25:11 συμμετοχής στον αγώνα είχε 25 πόντους με 5/5 τρίποντα, 3/3 δίποντα και 4/4 βολές, 1 ριμπάουντ, 1 ασίστ, με μοναδικό “ψεγάδι” να είναι τα δύο λάθη στα οποία υπέπεσε. Έτσι, πήρε από το χέρι την ομάδα του και την οδήγησε στη νίκη, αναγκάζοντας μάλιστα τον κόσμο να φωνάξει ρυθμικά το όνομά του.
Το Eurohoops μίλησε με τον γκαρντ του Άρη, του οποίου από την Κυριακή το τηλέφωνο δεν έχει σταματήσει να χτυπά, με τον ίδιο να τονίζει αρχικά σε σχετική ερώτηση ότι “Είναι όμορφο. Είναι ακόμα μια απόδειξη πως εσύ και η ομάδα κάνατε κάτι καλά. Είναι σαν να αναγνωρίζονται κάποιοι κόποι σου. Σίγουρα μιλάμε για κάτι όμορφο”.
Ο Πουλιανίτης έκανε μια εμφάνιση από αυτές που είχε συνηθίσει να κάνει όταν ήταν μικρός και αγωνιζόταν στα παιδοεφηβικά του Άρη. Θα μπορούσαμε να πούμε πως ήταν ένα ξέσπασμα όσων είχε μέσα του; Εκείνος συμφωνεί πάντως…
“Θα μπορούσες να το πεις. Η αλήθεια είναι πως κι εγώ έτσι το θεώρησα. Επιτέλους ήθελα να βγάλω και αυτό το πρόσωπο στο παρκέ. Με αυτό τον τρόπο παιχνιδιού μεγάλωσα και μπαίνοντας στην Α1 σαν να άλλαξε κάπως. Σιγά – σιγά, όσο μεγαλώνω, βγαίνει πιο εύκολα και πιο άνετα. Είμαι χαρούμενος που μπορώ να δείξω και αυτό το κομμάτι μου”.
Όπως είπαμε, έχει παίξει σε όλα τα τμήματα του Άρη, φτάνοντας πλέον μέχρι το αντρικό. στο κορυφαίο του ματς λοιπόν με τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας, δεν θα μπορούσε να μην ξεχειλίζει από συναισθήματα. “Είναι τεράστιο. Έχω περάσει σε αυτό το γήπεδο από πάρα πολλά στάδια. Από οπαδός, από πιο μικρός κοιτώντας του ξένους και τους Έλληνες της Ευρωλίγκας, από ρούκι που δεν έπαιζα και πλέον από ενεργό μέλλος της ομάδας. Έτυχε να είναι η μέρα έτσι και να βάλω εγώ 25, όμως είναι κάτι που έγινε μέσα από την ομάδα. Το σημαντικό για εμένα είναι ότι κέρδισε η ομάδα σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Το ότι έπαιξα έναν σημαντικό ρόλο με ικανοποιεί, οπότε είναι θα έλεγα το υπέρτατο συναίσθημα”.
Ο 27χρονος δεν άφησε ασχολίαστο και το… μπουγέλο που του επεφύλασσαν οι συμπαίκτες του μετά το τέλος του αγώνα… “Αυτά είναι τα ωραία. Καλύτερα να περνάς κάτι καλό μαζί με παρέα και ευχάριστα κι ας είναι και ένα αστείο, παρά να περνάς κάτι μόνος σου και όχι τόσο χαρούμενα όσο ήμασταν όλοι μαζί”.
Στην αρχή σας παραθέσαμε τα στατιστικά του. Όπως είδατε λοιπόν, ο Πουλιανίτης δεν αστόχησε σε κανένα από τα σουτ του. Εκείνος όμως δεν το είχε προσέξει την ώρα του αγώνα. Απλά αισθανόταν καλά. “Προσπαθώ πάντα να είμαι σε όσο καλύτερη φόρμα μπορώ στην προπόνηση και μέσα από αυτή να πάρω όλο και μεγαλύτερη ευθύνη. Ένιωθα καλά και πίστευα πως θα έρθει, οπότε ετοιμαζόμουν όλο και πιο πολύ. Δεν κοίταξα ποτέ το σκορ, αλλά ήθελα να πάρω το περισσότερο από κάθε ευκαιρία. Όλη αυτή η συγκέντρωση μου πήρε και το άγχος”.
Άρης και Νίκος Γκάλης πάνε μαζί. Ο “Γκάνγκστερ” του ελληνικού μπάσκετ είναι κάτι ξεχωριστό για την ομάδα της Θεσσαλονίκης και κατ επέκταση για όλους όσους την αγαπούν. Ο Πουλιανίτης από πλευράς του στάθηκε στο πόσο σπουδαίο είναι να παίζει κανείς κάτω από τη φανέλα του, η οποία κοσμεί τον ουρανό του “Nick Galis Hall” εδώ και μερικά χρόνια. “Είναι τεράστιο. Χωρίς να βάλεις πόντους είναι απίστευτο να παίζεις κάτω από τη φανέλα του Γκάλη. Όπως είναι σπουδαίο το να παίζεις σε αυτό το γήπεδο με αυτούς τους οπαδούς και με αυτή τη φανέλα”, ανέφερε αρχικά, πριν μιλήσει για τις συναντήσεις του με τον “Έλληνα Θεό του μπάσκετ”: “Είχαμε κάνει την πρώτη μου χρόνιά ένα τραπέζι όλοι μαζί και την επόμενη το τουρνουά. Ομαδικά τον έχω δει δύο φορές. Τι να πω; Είμαι πολύ τυχερός που τους έσφιξα το χέρι”.
Το όνομα “Πουλιανίτης” δεν ακούγεται για πρώτη φορά στα μπασκετικά δρώμενα. Ο πατέρας του Στέλιου, Βαγγέλης, είχε παίξει σε πολλές ομάδες της δεκαετίας του 1980 και του 1990. Πλέον βρίσκεται στις… εξέδρες, όπου συγκινήθηκε το βράδυ της Κυριακής, ακούγοντας τον κόσμο να αποθεώνει το καμάρι του. “Ο πατέρας μου ήταν πολύ συγκινημένος. Ήταν και στο γήπεδο τότε. Έχουμε μια μπασκετική σχέση ιδιαίτερη. Έχοντας υπάρξει και εκείνος παίκτης προσπαθεί πάντα να με κρατήσει όσο πιο ήρεμο και συγκεντρωμένο γίνεται. Για εμένα είναι τεράστια χαρά που τον είδα να συγκινείται. Είναι κάτι που παλεύω και για αυτόν, αλλά και για εμένα. Όλοι στην οικογένειά μου με έχουν πιστέψει, με έχουν στηρίξει και το ότι είναι χαρούμενοι με κάνει διπλά χαρούμενο”, είπε ο Στέλιος.
Ο Θεόδωρος Ροδόπουλος
Πριν ακόμα φορέσει τη φανέλα του Άρη, όταν ήταν ακόμα νεαρός, έκανε τα πρώτα του βήματα στα “Αστέρια”, την ακαδημία του σπουδαίου Θεόδωρου Ροδόπουλου. Δεν χρειάζεται να σας πούμε εμείς για το μέγεθος του κόουτς όμως. Τα λέει ο ίδιος ο Στέλιος… “Ο κόουτς Ροδόπουλος… Δεν μπορώ να σου εξηγήσω ακριβώς το πόσο μεγάλος μπασκετάνθρωπος είναι. Έχει τόσες γνώσεις και εμπειρίες. Έχουμε μοιραστεί πάρα πολλά από όταν ακόμα ήμουν πολύ μικρός. Θυμάμαι μου έλεγε ιστορίες από όταν πήγανε να δει την προπόνηση του Τζόρνταν, που ήταν ο μόνος που μπορούσε να τη δει. Τον σέβονται σε όλο τον κόσμο για τις γνώσεις του, το ήθος του, το πόσους ανθρώπους έχει βοηθήσει. Είναι τεράστιος. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ένα τεράστιο ευχαριστώ για όσα έκανε για εμένα, αλλά και γενικότερα για το μπάσκετ. Έχει πρωτοπορήει σε πολλά και είμαι ευγνώμων για ό,τι έχει κάνει για εμένα”.
Μιλώντας για προπονητές, πάμε και στον τωρινό του, τον Γιάννη Καστρίτη. Ο κόουτς του Άρη εμπιστεύτηκε τον Πουλιανίτη και εκείνος τον έβγαλε ασπροπρόσωπο. “Ο κόουτς έχει πολλές απαιτήσεις από εμάς και αυτό είναι καλό. Να βάζεις δηλαδή ψηλά τον πήχη. Μας κάνει όλους καλύτερους και θέλει να γίνεται και ο ίδιος καλύτερος. Του αρέσει να δουλεύει πολύ και να μην αφήνει τίποτα στην τύχη. Μας θέλει έτοιμους κάθε στιγμή. Θέλει να κάνει πάντα το καλύτερο”, ήταν το σχετικό σχόλιο του 27χρονου γκαρντ για τον κόουτς του.
“Η συνέχεια για εμένα είναι ίδια. Σκληρή δουλειά, αφοσίωση στους στόχους της ομάδας και από εκεί και πέρα όλα καλά. Πλέον τα πράγματα έχουν ζορίσει εξάλλου”, δήλωσε σε ερώτηση για το τι του επιφυλάσσει η συνέχεια, μετά από αυτή την μεγάλη εμφάνιση. Παρόλα αυτά, όπως ξαναγράψαμε και νωρίτερα, τα συναισθήματα υπάρχουν και είναι έντονα. Πώς να μην είναι άλλωστε, όταν ένα ολόκληρο “Αλεξάνδρειο” φωνάζει ρυθμικά το όνομά σου; “Ακόμα δεν το έχω συνειδητοποιήσει. Ακούγεται σαν όταν ήμουν μικρός και σούταρα μόνος μου σε μια μπασκέτα. Έκλεινα τα μάτια και φανταζόμουν πως θα το ζούσα αυτό. Τώρα που το έζησα ήταν απίστευτο, μοναδικό και πόσω μάλλον σε ένα γήπεδο σαν του Άρη, με αυτό τον κόσμο. Ήταν ό,τι καλύτερο μπορεί να ζήσει ένας αθλητής. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Χαίρομαι που έκανα όλους αυτούς τους φιλάθλους να χαρούνε”.
Λίγο πριν το τέλος, ρωτήσαμε τον Στέλιο Πουλιανίτη για το αν μια τέτοια εμφάνιση φέρνει στο μυαλό του την Εθνική Ανδρών, με τον ίδιο να απαντάει ότι “Η όρεξη είναι ανοιγμένη σε όλους. Όλοι θέλουμε να φορέσουμε τη φανέλα της Εθνικής. Είναι ένα όνειρο και όλοι δουλεύουμε σκληρά για αυτό. Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία το να συνυπάρξεις με αυτούς τους μεγάλους αθλητές. Μακάρι να καταφέρω να το ζήσω κάποια στιγμή.
Ήρθε η ώρα για το τέλος με ένα… blooper. Ο Στέλιος Πουλιανίτης πήρε τη μπάλα του αγώνα, προκειμένου να θυμάται την αναμέτρηση. Πού είναι όμως αυτή; “Στα αποδυτήρια ακόμα..”.