Του Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από τη δολοφονία του 19χρονου οπαδού του Άρη, Άλκη Καμπανού, ο οποίος και έχασε τη ζωή του στη Θεσσαλονίκη.
Η είδηση “πάγωσε” το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και την κοινωνία ολόκληρη, με τη μνήμη του 19χρονου να τιμάται μέχρι και σήμερα, σε όλα τα γήπεδα της χώρας.
Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του, ο Α.Σ. Άρης πραγματοποίησε τρισάγιο στη μνήμη του αδικοχαμένου νεαρού στον δρόμο, όπου έχασε τη ζωή του και πλέον φέρει το όνομά του.
Αργότερα, αναμένεται να γίνει και μία σιωπηρή πορεία μνήμης από το συγκεκριμένο σημείο και μέχρι τον Λευκό Πύργο.
Η ανακοίνωση της ΚΑΕ
”Σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν, το αίμα μας «πάγωσε». Τα fake news δεν αρέσουν σε κανέναν, όμως ευχόμασταν με την ψυχή μας να είναι κάτι τέτοιο η πληροφορία που είχαμε λάβει. Δυστυχώς δεν ήταν…
Είκοσι λεπτά μετά την ανατολή του Φεβρουαρίου, ο Άλκης Καμπανός έπεσε νεκρός στην οδό Γαζή, θύμα εν ψυχρώ δολοφονίας από άτομα που θέλουν να αυτοπροσδιορίζονται ως «άνθρωποι», «φίλαθλοι», «οπαδοί». Από θαύμα δε θρηνήσαμε κι άλλα θύματα εκείνο το βράδυ, όμως και μόνο ο θάνατος του Άλκη συγκλόνισε συθέμελα, όχι μόνο την οικογένεια του ΑΡΗ, αλλά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Αυτός είναι ο αθλητισμός που θέλουμε;
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, όλα φαίνονται σαν να έγιναν χθες. Ανεβαίνοντας την οδό Πλαστήρα, για να στρίψεις στην οδό Ακλιβιάδη Καμπανού πλέον, περνούν μπροστά από τα μάτια σου όλες οι φρικιαστικές εικόνες που σε έκαναν να χάσεις τον ύπνο σου για πολύ καιρό…
Ο Α.Σ. ΑΡΗΣ τέλεσε τρισάγιο στη μνήμη του Άλκη Καμπανού, σήμερα (01/02) το πρωί, στον τόπο της δολοφονίας. Παρόντα, μέλη από όλη την οικογένεια του συλλόγου. Η ΚΑΕ ΑΡΗΣ δε θα μπορούσε να λείψει. Με επικεφαλής τον πρόεδρο του Δ.Σ., Χάρη Παπαγεωργίου, ισχυρή αντιπροσωπεία της ΚΑΕ έδωσε το «παρών» στο τρισάγιο. Εκεί ήταν ο γενικός διευθυντής, Βαγγέλης Φρύδας, ο κόουτς, Γιάννης Καστρίτης, ο team manager, Χρήστος Ταπούτος και οι καλαθοσφαιριστές Σταύρος Σχίζας, Γιώργος Φίλλιος, Βασίλης Χρηστίδης.
Όλοι τους άφησαν ένα λουλούδι στη μνήμη του Άλκη και ξαναθρήνησαν βουβά τον αδόκητο χαμό του. Με την ελπίδα να μη θρηνήσουμε άλλο θύμα, να μην «τελειώσει» η ζωή άλλων γονιών με τον χαμό του παιδιού τους, επειδή υποστηρίζει μία ομάδα. Το «μη με χτυπάτε άλλο» ηχεί και θα ηχεί σαν καμπάνα ες αεί. Το ζητούμενο είναι να μη σταματήσει να «ακούγεται».
Άλκη, είθε η «θυσία» σου να μην πάει χαμένη.
Θα είσαι πάντα δίπλα μας, μαζί μας, στην κερκίδα του «Nick Galis Hall». Παίζουμε και θα παίζουμε και για σένα”