Της Μυρτούς Τσιτσιού
Ένα Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, μια Ευρωλίγκα, τρεις τραυματισμοί, μια υπέροχη οικογένεια, μια δεύτερη ευκαιρία, μια πατρίδα και ένας άνθρωπος που δεν τα παρατά ποτέ… Η ζωή του Παναγιώτη Βασιλόπουλου θα μπορούσε να είναι και σενάριο ταινίας του Χόλυγουντ, ωστόσο, είναι μια ιστορία πέρα για πέρα αληθινή.
Από το ποδόσφαιρο στο μπάσκετ…
Ο Βασιλόπουλος έκανε τα πρώτα του βήματα στο χώρο του αθλητισμού σε… χορτάρι, καθώς αγωνιζόταν ως τερματοφύλακας στην ομάδα του χωριού του, τη Δόξα Σαμικού. Σύντομα, όμως, το ύψος του μικρού Παναγιώτη τον οδήγησε να αλλάξει άθλημα, ξεκινώντας το μπάσκετ στον Ηρακλή Πύργου. Το 2001 ήρθαν οι πρώτες εμφανίσεις στην Εθνική Παίδων, η μεταγραφή στον ΠΑΟΚ και η αρχή μιας σπουδαίας καριέρας για το… βασιλόπουλο της Ηλείας.
Ο «Πέτζα» του ΠΑΟΚ
Το «Παλατάκι» έγινε το νέο σπίτι του 16χρονου τότε Παναγιώτη ως το 2005, στο οποίο ανδρώθηκε μπασκετικά. Στην πρώτη του συμμετοχή στην Α1, απέναντι στον Ιωνικό Νέας Φιλαδέλφειας, δεν πήρε καν προσπάθεια για σουτ. Δεν θα συνέβαινε, όμως, το ίδιο τρία χρόνια αργότερα, στο μεγάλο ντέρμπι της Θεσσαλονίκης. Ο Άρης μπορεί να κέρδισε με 99-97, όμως, ο Βασιλόπουλος είχε κλέψει την παράσταση, καθώς σε 28 λεπτά συμμετοχής είχε 20 πόντους, 4 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 4 κλεψίματα και 1 τάπα.
Φτάνοντας αισίως τα 20 του χρόνια άρχισε να καθιερώνεται στο «δικέφαλο» του Βορρά, ελλείψει εμπειρότερων παικτών, εξ αιτίας των οικονομικών προβλημάτων του συλλόγου. Πολλοί μιλούσαν για τον νέο «Πέτζα Στογιάκοβιτς», αλλά εκείνος ποτέ του δεν πίστεψε σε κάτι τέτοιο. Οι δυσκολίες οξύνονταν για τον ΠΑΟΚ, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να κρατήσει τα νεαρά ταλέντα στη Θεσσαλονίκη.
Το καλοκαίρι των… ονείρων
Τότε ο Παναγιώτης δέχτηκε τη μεγάλη πρόταση. Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, υπέγραψε στον Ολυμπιακό και μετακόμισε στον Πειραιά. Ποτέ, ωστόσο, δεν έκρυψε ότι μικρός υποστήριζε τον Παναθηναϊκό και αγαπημένος του παίκτης ήταν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης.
Το καλοκαίρι του 2005, όμως, θα έκρυβε κι άλλες εκπλήξεις για τον νεαρό φόργουορντ. Η μεστή εμφάνιση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων και η κατάκτηση του Αργυρού Μεταλλίου στην Αργεντινή θα ήταν η πρώτη. Η κλήση του στην Εθνική Ανδρών και η κατάκτηση του Eurobasket στο Βελιγράδι, υπό τις οδηγίες του Παναγιώτη Γιαννάκη, ήταν σίγουρα κάτι περισσότερο από έκπληξη. Ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα αναπάντεχα γρήγορα.
Γυρνώντας από ένα γεμάτο καλοκαίρι, ο Παναγιώτης ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει την επόμενη πρόκληση στην καριέρα του. Η πρώτη σεζόν του στους «ερυθρόλευκους» μπορεί να μην ήταν η καλύτερη, καθώς ένα καλάθι τους κράτησε μακριά από το Final-4 και ο Παναθηναϊκός πήρε με sweep το Πρωτάθλημα, όμως, το νέο κεφάλαιο του Ολυμπιακού είχε ήδη ξεκινήσει να γράφεται.
Τα επτά «κόκκινα» χρόνια
Τα επόμενα τέσσερα χρόνια η ομάδα του Πειραιά επιδείκνυε σπουδαία σημάδια βελτίωσης, με τον Βασιλόπουλο να αποτελεί έναν από τους πρωταγωνιστές.
Ώσπου την άνοιξη του 2009 θα συμμετείχε και πάλι σε Final-4 μετά από δέκα χρόνια. Ο υπαρχηγός της, όμως, δεν θα βρισκόταν στο παρκέ. Μια μέρα πριν τον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό οι πόνοι στη μέση, που τον βασάνιζαν καιρό, έγιναν αφόρητοι. Ο Ολυμπιακός έχασε με δύο πόντους στο συγκλονιστικό παιχνίδι στο Βερολίνο και έπειτα έχασε και το Πρωτάθλημα. Αλλά το σημαντικότερο είναι ότι είχε χάσει τον Παναγιώτη, ο οποίος έπρεπε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση.
Μετά από ενάμιση χρόνο ταλαιπωρίας μπήκε και πάλι στο παρκέ, όντας πανέτοιμος να συνεχίσει ότι άφησε στη μέση. Η μοίρα, όμως, δεν είχε την ίδια άποψη. Πριν προλάβει να συμπληρώσει ένα μήνα αγώνων, χτυπάει το γόνατό του στην προπόνηση πριν το ματς με τον Πανιώνιο. Η ιατρική διάγνωση ήταν αποκαρδιωτική. Ολική ρήξη πρόσθιου χιαστού. Τον Φεβρουάριο του 2011, λίγες μέρες μετά τα 27α γενέθλιά του, περνά την πόρτα του χειρουργείου, με την επιστροφή του να υπολογίζεται για τα μέσα του καλοκαιριού. Ωστόσο, ένα μήνα αργότερα ο Βασιλόπουλος αναγκάζεται να εγχειριστεί και πάλι, αφού το μόσχευμα που του είχε τοποθετηθεί ήταν μολυσμένο.
Τον Απρίλιο του 2012, κατορθώνει να επιστρέψει ξανά στην αγωνιστική δράση. Αλλά αυτό δεν ήταν το σημαντικότερο γεγονός της ζωής του εκείνη την περίοδο. Ο γάμος του με την πολίστρια, Μαρία Τσουρή και ο αναμενόμενος ερχομός του γιου τους ήταν κάτι πολύ πιο σπουδαίο. Τον Μάιο του ίδιου χρόνου, ο Παναγιώτης θα κατακτήσει την Euroleague και το Πρωτάθλημα Ελλάδος, σε μια ονειρική χρονιά για τον Ολυμπιακό.
Αλλά δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει την ομάδα του σε αυτό το όνειρο, καθώς μερικούς μήνες αργότερα χειρουργήθηκε και πάλι, μετά τη νέα εκτίμηση για ρήξη πρόσθιου χιαστού.
Η δεύτερη ευκαιρία
Το φθινόπωρο του 2013 αποφασίζει να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στην καριέρα του. Απορρίπτοντας όλες τις προτάσεις στην Ελλάδα, ταξιδεύει στην Ισπανία για χάρη της Βαγιαδολίδ. Ένας νέος τραυματισμός είναι αυτός που τον κάνει να σκεφτεί την αποχώρηση από την ενεργό δράση. Όχι όμως για πολύ. Ασυμβίβαστο με τα άσχημα παιχνίδια που του έπαιξε η μοίρα, το «βασιλόπουλο» της δικής μας ιστορίας θα δουλέψει σκληρά και θα επανέλθει.
και η… τρίτη!
Τον Ιανουάριο του 2015 η ΑΕΝΚ ανακοίνωσε τη σύναψη συνεργίας με τον Παναγιώτη για το υπόλοιπο της σεζόν. Ποιο ήταν το κίνητρο για την επιστροφή; «Ο γιος μου», θα απαντήσει ο ίδιος στο Eurohoops.net. «Ήθελα να με δει να παίζω. Βέβαια δεν τα πηγαίνει και πολύ καλά με το γήπεδο. Αλλά μου αρκεί που όταν βλέπουμε στην τηλεόραση μπάσκετ λέει «Να ο μπαμπάς!». Ασχέτως που ο μπαμπάς κάθεται δίπλα και δεν παίζει σε όλες τις ομάδες!».
Μετά από την περίοδο προσαρμογής στην Κηφισιά, ο Παναγιώτης θα υπογράψει στον Κόροιβο. Στις 22 Νοεμβρίου του 2015 θα επιστρέψει στο ΣΕΦ ως αντίπαλος. Όχι απλά με μια άλλη ομάδα. Αλλά με την ομάδα της πατρίδας του, αποτελώντας μάλιστα τον δεύτερο σκόρερ της στο ματς. «Δεν είναι απλά η σύγκρουση δύο ομάδων. Είναι δύο βαθύτερα συναισθήματα. Από τη μία χαίρομαι πολύ που αγωνίζομαι στην ομάδα της πατρίδας μου και που βρίσκεται σε τόσο υψηλό επίπεδο. Από την άλλη είναι ο Ολυμπιακός, στον οποίο έχω ζήσει τα περισσότερα χρόνια μου, απίστευτες στιγμές και πολλά συναισθήματα» μας αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Δεν έχω να αποδείξω τίποτα»
Αντιμετωπίζει, όμως, τον Κόροιβο ως μια ευκαιρία για να αποδείξει τι αξίζει; «Έκανα αυτό το λάθος όταν πήγα στην Ισπανία και στην Κηφισιά. Όχι όμως τώρα. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα. Μόνο το ότι είμαι υγιής. Πλέον χαίρομαι που είμαι εδώ ξανά και το απολαμβάνω. Ήταν ένα μεγάλο απωθημένο για μένα».
Η ομάδα της Αμαλιάδας αποδεικνύει σεζόν με τη σεζόν, παιχνίδι με το παιχνίδι, ότι είναι μια υπολογίσιμη δύναμη. «Η αλήθεια είναι ότι δεν το περίμενα πως θα μπορούσε να συμβεί ποτέ αυτό. Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στον Χάρη (Μαρκόπουλο). Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί πλέον τα πράγματα πιστεύω ότι θα έχουμε μια πολύ καλή συνέχεια» ανέφερε ο 31χρονος για το μέλλον της ομάδας.
«Μεγάλο στοίχημα το theathletes.gr»
Πέρα, όμως, από το νέο ξεκίνημα στο μπάσκετ, ο Παναγιώτης δημιούργησε πρόσφατα μια ιστοσελίδα, με σκοπό να ενημερώσει για θέματα αθλητισμού, υγείας, διατροφής, ψυχολογίας. «Το theathletes.gr είναι για μένα ένα μεγάλο στοίχημα. Μετά από όλα αυτά που πέρασα και βλέποντας τις δικές μου ανάγκες προσπάθησα να δημιουργήσω ένα site που να μπορεί να βοηθήσει επαγγελματίες και μη αθλητές. Θέλουμε να δώσουμε συμβουλές και να «σώσουμε» ανθρώπους από πιθανά λάθη. Εγώ τα έζησα και δεν θα ήθελα κανείς να αντιμετωπίσει κάτι παρόμοιο. Είναι δύσκολο, βέβαια, να λειτουργεί εφόσον είμαι μακριά. Έχω όμως μια εξαιρετική ομάδα. Είμαι σίγουρος πως με λίγη υπομονή και πολύ αγάπη θα τα καταφέρουμε».
