Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Οι προβολείς ανάβουν και τα βλέμματα στρέφουν την προσοχή τους στα Δωδεκάνησα. Εκεί, στο πολύπαθο από τις καλοκαιρινές πυρκαγιές, “Νησί των Ιπποτών”, παίζεται ο πρώτος τίτλος της σεζόν. Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ, Περιστέρι και Ολυμπιακός μαζεύονται στη Ρόδο και παίρνουν τη θέση τους στη γραμμή αφετηρίας για το σπριντ, κοινώς κούρσα της μιας ανάσας. Τέσσερις ομάδες, δύο μεγάλα φαβορί, ένας θριαμβευτής για το τρόπαιο γοήτρου περισσότερο.
Το ελληνικό Super Cup της “πορτοκαλί θεάς” μπορεί να φαντάζει μία διοργάνωση των καιρών μας για όσους έχουν κοντή μνήμη, παρά ταύτα η ιστορία έχει μία άλλη εκδοχή να διηγηθεί. Αυτό διότι το πρώτο τζάμπολ του εν λόγω θεσμού δεν έλαβε χώρα υπό το πρίσμα του ΕΣΑΚΕ αλλά υπό τις ευλογίες της ΕΟΚ, ασχέτως αν λησμονήθηκε από προσώπου γης για 37 χρόνια.
Κάπως έτσι, η “σκουριασμένη” αυτή διοργάνωση αναβίωσε εν μία νυκτί και αυτό δεν έγινε διόλου τυχαία. Το 2020 και με τον Covid-19 να… σπέρνει και να θερίζει στα μέρη μας (και όχι μόνο), το Super Cup επανεμφανίστηκε σαν “μάνα εξ’ ουρανού” για τις ομάδες αλλά και την ανάγκη να μπει το μπάσκετ και πάλι στα σπίτια. Μία πρώτης τάξης ευκαιρία να ξεμουδιάσουν από τη μεγάλη αγωνιστική αποχή και μία ευκαιρία για ένα ακόμα “ντέρμπι αιωνίων” έστω και αν δεν ερχόταν ευθύς αμέσως. Μία συνεύρεση που εν τέλει, έμεινε.
Το Eurohoops “σκαλίζει” το (άμεσο) παρελθόν και σας βάζει στο κλίμα.