Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Μία μεγάλη, αποκαλυπτική συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Μπαρτζώκας λίγες μέρες μετά το φινάλε της σεζόν στο Superbasket.gr και τον Μιχάλη Στεφάνου, μιλώντας για όλους και όλα.
Από τον απολογισμό της περιόδου που δεν μπορεί να ειπωθεί πως ήταν θετικός αλλά δεν απείχε και πολύ από αυτό και τον Δ. Γιαννακόπουλου που “δεν μπορώ να καταλάβω πως σκέφτεται”, στις βολές που δέχεται επί προσωπικού πολλές φορές, τον σχεδιασμό της περασμένης χρονιάς αλλά και αυτής που έρχεται.
Μεταξύ άλλων σχολίασε τη σχέση του με τους προέδρους, το ενδεχόμενο δεύτερων σκέψεων στο κεφάλι του για αποχώρηση από ένα έντονο ομολογουμένως περιβάλλον, τα κενά που (δεν) καλύφθηκαν, το σκεπτικό πίσω από τους Μπραζντέικις, Σίκμα και τα… λάθη του.
Ο coach B έδειξε διάθεση να απαντήσει και σε ερώτηση για τον Κώστα Σλούκα και την περιβόητη δήλωσή του μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Παναθηναϊκό. περί αλαζονείας.
Πολλά και διάφορα από τον προπονητή των “ερυθρολεύκων” σε μία συνέντευξη που έδωσε αρκετό υλικό προς συζήτηση και “τροφή για σκέψη”.
“Δεν μπορούμε να λέμε ότι το πρόσημο είναι θετικό αφού δεν κερδίσαμε το τελευταίο ματς. Από την άλλη, προπονητικά η διαχείριση καταστάσεων και η δημιουργία ενός τρόπου παιχνιδιού με τα καινούργια δεδομένα, ήταν μια τεράστια πρόκληση, που κατά τη γνώμη μας, όσο εξελισσόταν η χρονιά πήγαινε όλο και καλύτερα…
Ο Ολυμπιακός της φετινής χρονιάς έφτασε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο σε κάποιο σημείο, δηλαδή 70-80% των δυνατοτήτων που μπορούσε να παίξει. Συνέβησαν αρκετά πράγματα μέσα στη χρονιά που δεν άφηναν την ομάδα να δείξει τι μπορεί να κάνει. Στον τελικό του Σούπερ Καπ δεν έπαιξε ο Γκος γιατί γεννούσε η γυναίκα του, στον τελικό του Κυπέλλου δεν έπαιξε πάλι ο Γκος και ο Μιλουτίνοφ, ενώ στους τελικούς του πρωταθλήματος δεν έπαιξε ο Φαλ, που η επίδρασή του στο παιχνίδι είναι πολύ σημαντική για εμάς, ειδικά στα ματς με τον Παναθηναϊκό. Συγκρίνω τη φετινή χρονιά από άποψη τραυματισμών με εκείνη που είχα στην Μπαρτσελόνα.”, σχολίασε αρχικά για τη χρονιά που ολοκληρώθηκε ως έναν μίνι-απολογισμό, στον οποίο επανήλθε και αργότερα.
Για τους πολλούς ξένους και τον αναγκαστικό παροπλισμό κάποιων εξ’ αυτών στην Ελλάδα, είπε: “Δυστυχώς, η έλλειψη υψηλού επιπέδου γηγενών παικτών είναι μια πραγματικότητα στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα, αλλά σίγουρα συμβαίνει και στην Ελλάδα κι αυτό φαίνεται και από τα αποτελέσματα των εθνικών ομάδων εδώ και καιρό.”
“Γινόμαστε καλύτερη ομάδα με τον Φαλ”
Για την απουσία του Φαλ και πόσο κομβική ήταν αυτή, τόνισε: “Όταν παίζει ο Φαλ γινόμαστε αυτόματα καλύτερη αμυντικά ομάδα. Ο Φαλ εξυπηρετεί πολύ καλά δύο πράγματα: Ένα είναι ότι προστατεύει το καλάθι μας, μας επιτρέπει να παίζουμε διαφορετικές άμυνες, γιατί παρά το ύψος του είναι πολύ καλός και στην άμυνα εναντίον αλλαγών και ένα άλλο, ότι βοηθάει πάρα πολύ στην κυκλοφορία της μπάλας με τον τρόπο που πασάρει στην επίθεση. Δυστυχώς, η απουσία του ήταν κομβική, γιατί πριν τον τραυματισμό, έπρεπε να επιλέξουμε έναν ξένο που θα μείνει έξω. Αποφασίσαμε να πάμε με τους γκαρντ και να πάμε με τους δύο ψηλούς, Μιλουτίνοφ, Φαλ και τους υπόλοιπους στην θέση «4». Και χτύπησε δύο ημέρες πριν ο Φαλ. Πήγαμε στην ουσία με τον Μιλουτίνοφ μόνο στο «5», ο οποίος έκανε κάποια καλά παιχνίδια, όμως σίγουρα δεν ήταν η ετοιμότητα του να παίζει 30’. Κυρίως σε σειρά πέντε παιχνιδιών, πρώτη φορά ματς κάθε δύο μέρες. Δεν είχε συνηθίσει το σώμα του, προερχόταν από δύο τραυματισμούς και αυτό επηρέασε σαφώς τον τρόπο που αμυνθήκαμε, για να έρθω και στην προηγούμενη ερώτησή σας. Στην ουσία η άμυνα που εμείς επιβάλλουμε θέλει συμμετοχή όλων εννοείται, αλλά θα έλεγα πως υπάρχουν τρεις κομβικοί παίκτες. Ο Ουόκαπ, ο Παπανικολάου και ο Φαλ. Παίζουν τον πιο σημαντικό ρόλο.”
Για τους εξωαγωνιστικούς παράγοντες και σε ποιο βαθμό επηρέασαν αυτοί την έκβαση του πρωταθλητή, σημείωσε: “Πάντα οι σειρές Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός επηρεάζονται. Και τα προηγούμενα χρόνια γινόταν αυτός ο κακός χαμός. Βέβαια πιστεύω ότι, έχοντας και την προηγούμενη εμπειρία, δεν μπορώ να πω ότι δεν περίμενα ότι θα γίνει κάτι τέτοιο. Ιδίως από την στιγμή που ο Παναθηναϊκός δυνάμωσε πάρα πολύ φέτος. Αλλά και πέρυσι να θυμίσω ότι ολοκληρώθηκε το πρωτάθλημα χωρίς να τελειώσει το τελευταίο παιχνίδι, γιατί κερδίζαμε 30 πόντους στο ΟΑΚΑ και διακόπηκε το ματς. Πάλι υπήρχε ένας πόλεμος έξω από το γήπεδο, ανακοινώσεων, πρωτοβουλιών, συμπεριφορών κλπ.”
“Δυσκολεύομαι να καταλάβω πως σκέφτεται ο Δ. Γιαννακόπουλος”
Όσον αφορά τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και την ενέργειά του να τον πλησιάσει και να του δώσει το χέρι του πριν το τζάμπολ του πέμπτου τελικού, είπε: “Δυσκολεύομαι πάρα πολύ να καταλάβω τον τρόπο που σκέφτεται ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού. Νομίζω, ότι όταν σου δίνει κάποιος το χέρι, πρέπει για λόγους ευγενείας να το δώσεις πίσω και αυτό έκανα. Μετά έβγαλε ένα λογύδριο από το μικρόφωνο, περί αγάπης για το μπάσκετ, τον κόσμο, να φύγουμε αγκαλιασμένοι. Νόμιζα ότι ήταν… σουρεαλιστικό το όλο σκηνικό, απ’ αυτά που άκουγα. Ακολούθως, μετά από πέντε λεπτά, τον είδα καπνίζοντας να επιτίθεται στους διαιτητές, να τους κυνηγά και να τους βρίζει, ακριβώς απέναντι μου. Και μετά άκουσα ότι ζήτησε συγνώμη για την συμπεριφορά του. Δεν ξέρω ακριβώς από πού να το πιάσω, οπότε καλύτερα να μην το σχολιάσω. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο ειδικοί να ασχοληθούν με αυτό…”
“Δεν έχω πρόβλημα να με ειρωνεύεται ο Σλούκας, τους προέδρους όμως… απαράδεκτο”
Για τον Κώστα Σλούκα και την περίφημη δήλωσή του μετά το πέρας των Τελικών, όταν ευχαρίστησε τον ίδιο και τους προέδρους του Ολυμπιακού για την απαξίωση, την αλαζονεία και το μη σεβασμό που του δείξατε, σχολίασε: “Η απόφαση του Σλούκα να φύγει από τον Ολυμπιακό και να πάει στον Παναθηναϊκό, ήταν αναφαίρετο δικαίωμα του. Ήταν πιο ευχαριστημένος από το περιβάλλον, μπορεί να πήρε περισσότερα χρήματα, προφανώς ήταν πιο ευχαριστημένος με τον ρόλο του και είναι απόλυτα λογικό και μπράβο του και καλά έκανε. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτό. Επίσης, δεν έχω κανένα πρόβλημα αν ειρωνεύεται εμένα. Οι σχέσεις παικτών – προπονητών δοκιμάζονται πάντα σε πολύ ψηλές εντάσεις και πιέσεις. Δεν είχα και με όλους τους παίκτες που κατά καιρούς συνεργάστηκα, τις καλύτερες των σχέσεων. Οι άνθρωποι δεν ταιριάζουν όλοι με όλους, έτσι είναι τα πράγματα. Οπότε το τι σχολιάζει για εμένα, δεν με επηρεάζει, δεν είναι σημαντικό για την ζωή μου. Άλλωστε, δεν έχω μιλήσει ποτέ άσχημα για κανέναν παίκτη που φόρεσε την φανέλα του Ολυμπιακού. Ποτέ, αν δείτε στο παρελθόν, ακόμα και με άλλους παίκτες που ήρθα σε κόντρα συμφερόντων, δεν μίλησα ποτέ άσχημα και δεν θα το κάνω ούτε τώρα.
Για τους προέδρους όμως το θεωρώ απαράδεκτο αν θέλετε τη γνώμη μου. Επειδή γνωρίζω το ιστορικό, πώς τον πήρανε από την Θεσσαλονίκη, πως τον επέβαλαν όταν ο συγχωρεμένος ο Ντούντα δεν τον ήθελε στον Ολυμπιακό κι εκείνοι μπήκαν μπροστά, πώς του φέρθηκαν όσο ήταν στον Ολυμπιακό και στις δύο θητείες, γιατί ήμουν παρών και στις δύο. Και εν πάση περιπτώσει πόσα χρήματα του δώσανε. Πιστεύω ότι η συμπεριφορά είναι λάθος. Αλλά επαναλαμβάνω ότι δεν είμαι ο καλύτερος κριτής, αυτά τα κρίνει η κοινή γνώμη, η ιστορία αν θέλετε.”
“Είναι και θέμα αξιοπρέπειας”
Για τις βολές που δέχεται ως Γιώργος Μπαρτζώκας και όχι ως προπονητής του Ολυμπιακού, είπε χαρακτηριστικά ότι: “Μόνο θεσμικά μπορεί να αντιμετωπιστεί όλο αυτό. Υπάρχει συγκεκριμένο Μέσο που με κατηγόρησε για ασέβεια νεκρού, για το γεγονός ότι δεν ήθελα να αφήσω το λουλούδι στη θέση που καθόταν ο συγχωρεμένος Πάρης Δερμάνης. Μα, η συνεννόηση που είχα κάνει με την ομάδα ήταν να το αφήσω ή την ώρα που θα έμπαινα στο γήπεδο ή την ώρα που θα πήγαινα να χαιρετίσω τον αντίπαλο προπονητή. Τους είπα ότι προτιμώ να το κάνω όταν θα πήγαινα να χαιρετίσω και φυσικά αυτό έγινε.
Το Μέσο, λοιπόν, παρέβλεψε το ίδιο το γεγονός κι έγραψε ότι δεν ήθελα κι ότι τσακώθηκα με την ομάδα. Το έκανε φυσικά για έναν συγκεκριμένο σκοπό και με έναν συγκεκριμένο στόχο. Εκπρόσωπος του ίδιου Mέσου έρχεται μετά από δύο μέρες να μου κάνει ερώτηση στη συνέντευξη Τύπου, χωρίς να έχει την παραμικρή συστολή ή ντροπή. Είναι και θέμα αξιοπρέπειας”.
“Ήξερα τι βαθμό τοξικότητας θα συναντήσω και αρνήθηκα αρχικά”
Για το κατά πόσον έχει σκεφτεί να αποχωρήσει λόγω της αυξημένης τοξικότητας, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είπε: “Όταν είχα μια πρόταση από τους προέδρους να ξαναγυρίσω στον Ολυμπιακό, σε μια εποχή που ήμουν ανενεργός, το είχα σκεφτεί πολύ αναλυτικά. Όταν πήραμε την Ευρωλίγκα το 2013 στο Λονδίνο, ο Παναθηναϊκός μέσω κάποιων γραφικών δημοσιογράφων μας έσυρε, με την τότε ανοχή της κυβέρνησης σε ντόπινγκ κοντρόλ με αίμα, αφήνοντας υπονοούμενα ότι ήμασταν ντοπαρισμένοι. Αντιθέτως, αν θυμάμαι καλά παίκτης του Παναθηναϊκού αποκαλύφθηκε να έχει πάρει ουσίες, την επόμενη χρονιά.
Ήξερα ποιο είναι το μέγεθος της τοξικότητας που θα συναντήσω. Γι’ αυτό και στην αρχή είπα όχι, μετά έκανα ένα δεύτερο ραντεβού με τους προέδρους και μου ανέθεσαν μια ευθύνη: Ο Ολυμπιακός να περάσει στην επόμενη μέρα. Γιατί έπρεπε να αποχωρήσουν πάρα πολύ σημαντικοί παίκτες για την ομάδα μας. Ήταν μια μεγάλη ευθύνη. Αποφάσισα να το κάνω. Να συμπράξω μαζί τους, να συμπορευτώ. Και για να είμαι ειλικρινής, τώρα, μετά από 4,5 χρόνια που είναι η δεύτερη μου θητεία, θα έλεγα ότι δεν τα πήγαμε και άσχημα.”
“Εκτιμώ τον Σίκμα όσο ελάχιστους […] ήταν λάθος μου που…”
Για τη φυγή των Βεζένκοφ, Σλούκα και το κατά πόσον τα κενά καλύφθηκαν, ο coach B μπήκε στο… ψητό. “Η επιλογή του Μπραζντέικις μέσα στη χρονιά έχει να κάνει με το γεγονός ότι ήταν συνέχεια τραυματίες ο ΜακΚίσικ και ο Γκος. Δηλαδή αναγκαστήκαμε να πάρουμε έναν γκαρντ ακόμα, τότε, επειδή αυτοί ήταν έξω. Σχετικά με τον Σίκμα, τον οποίο προσωπικά τιμώ όσο ελάχιστους παίκτες από όσους συνεργάστηκα στη ζωή μου, θα σας πω ότι χρειαζόταν ένα διαφορετικό πεντάρι δίπλα του, κι αυτό ήταν δικό μου λάθος. Στην Άλμπα, είχε ένα stretch five, δηλαδή παίκτη με καλό τρίποντο στο “5” που του επέτρεπε να κινείται πάρα πολύ καλά κοντά στο καλάθι, πασάροντας και δημιουργώντας καταστάσεις για τους άλλους. Με εμάς υπήρχε μια σύγκρουση με το ότι οι βασικοί μας ψηλοί ήταν παίκτες που κινούνται μέσα στο καλάθι γιατί είναι 7-footers. Αυτό ήταν το δικό μου λάθος. Από κει και πέρα, όταν βγαίνεις στην αγορά και πρέπει να κάνεις κάποιες μεταγραφές, μη νομίζετε ότι έχεις περιθώρια 10 -15 επιλογών. Είναι πολύ συγκεκριμένα τα πράγματα, ιδίως όπως έχει διαμορφωθεί τώρα η κατάσταση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.”
“Ακούς το ποσό που προσφέραμε στον Μίροτιτς και δεν το πιστεύεις”
Για το θέμα του μπάτζετ βάσει των επιλογών που έγιναν εν τέλει, ο Μπαρτζώκας προχώρησε σε μία αποκάλυψη: “Ο Ολυμπιακός ήταν από τις τρεις – τέσσερις ομάδες που έκαναν την υψηλότερη πρόταση στο Μίροτιτς πέρσι το καλοκαίρι, η οποία σε χρήματα ήταν εξωπραγματική. Ακούς το ποσό και δεν το πιστεύεις. Όχι για τον Ολυμπιακό, γενικά για ομάδες της Ευρωλίγκας. Ο Νίκολα Μίροτιτς για τους δικούς του λόγους αποφάσισε κάποια στιγμή να γυρίσει στην πατρίδα του, μετά άλλαξε γνώμη και αποφάσισε να πάει στο Μιλάνο. Γι’ αυτό το λόγο δεν ήρθε και ο Ολυμπιακός έπρεπε να πάει στις επόμενες, ούτως ή άλλως πολύ δύσκολες επιλογές που είχε. Με την έννοια, ότι έφυγε ο MVP της Ευρωλίγκας και πως έπρεπε να φέρει κάποιον να μπει στα παπούτσια του, αν και εγώ σκέφτηκα ότι αυτός που θα προσπαθούσε να μπει στα παπούτσια του να παίξει έναν αντίστοιχο ρόλο, ήταν ο Πίτερς. Και το έκανε με πολύ σημαντική συνέπεια. Έκανε ίσως την καλύτερή του χρονιά και ήταν και πολύ σημαντικός παίκτης για μας. Έτσι είχε η ιστορία με τον Μίροτιτς.”
“Ο Ναν πήγε στον Παναθηναϊκό λόγω Μπετσίροβιτς και Ντράγκιτς”
Όσο για την περίπτωση του Ναν και πόσο ασχολήθηκε ο Ολυμπιακός στα αλήθεια μαζί του το περασμένο καλοκαίρι, ο προπονητής των Πειραιωτών ξεκαθάρισε πως: “Εμείς ήμασταν η πρώτη ομάδα που ασχοληθήκαμε στην Ευρώπη μαζί του. Ο συνεργάτης μου, Γιώργος Μποζίκας πήγε στο Βέγκας και τον είδε σε ατομικό workout που είχε κανονιστεί από τους εκπροσώπους του, μαζί με κάποιους άλλους παίκτες. Ήμασταν σε συνεννόηση με τους εκπροσώπους του. Ήταν ένας παίκτης που δεν είχε βγει ποτέ από την Αμερική και γενικά ήθελε να παραμείνει σε αυτό το χώρο τότε, αλλά μας είχαν απαντήσει ότι αν πραγματικά βγει στην Ευρώπη, η επιλογή του θα ήταν ο Ολυμπιακός. Ήταν ξεκάθαρο. Στη συνέχεια, μέσα στην εξέλιξη της χρονιάς ξανακάναμε πρόταση. Όταν οι εκπρόσωποί του μας είπαν ότι αποφάσισε τελικά να παίξει στην Ευρώπη, ξανακάναμε πρόταση μαζί με άλλες τρεις – τέσσερις ομάδες. Αν δεν κάνω λάθος ήταν η Παρτιζάν, ο Παναθηναϊκός, εμείς και το Μιλάνο. Και μάλιστα κάναμε και συνομιλία με τον παίκτη. Το έκανε με όλους, δηλαδή, με τους προπονητές των ομάδων, με τον τζένεραλ μάνατζερ, οι εκπρόσωποι του, ο ίδιος.
Εμείς ουσιαστικά ανακαλύψαμε την περίπτωσή του, το ότι τον πήρε ο Παναθηναϊκός είναι μια άλλη ιστορία. Επί της ουσίας οι εκπρόσωποί του μας είπαν ότι η απόφαση δεν είχε να κάνει με λεφτά, γιατί δεν τέθηκε θέμα τότε πόσα χρήματα δίνει ο Παναθηναϊκός και αν τα δώσει Ολυμπιακός ή πόσα δίνει η Παρτιζάν. Η απόφασή του έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Σάνι Μπετσίροβιτς, ως Σλοβένος είναι φίλος με τον Ντράγκιτς, ο οποίος ήταν συμπαίκτης του Ναν στο Μαϊάμι του Ναν και κάνανε μαζί workout εκείνη την περίοδο. Του είπε ξεκάθαρα να πάει στον Παναθηναϊκό. Αυτή η προσωπική σχέση, αυτή η συγκυρία έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο. Αυτό μας είπαν τουλάχιστον οι εκπρόσωποι του, αφού ίδιος δεν είχε ιδέα τι σημαίνει Ευρώπη. Εκτός αν εντυπωσιάστηκε από τα αγγλικά του φίλου μου του Έργκιν και πήρε την απόφαση γι αυτό τον λόγο…”
“Δεν υπήρξε ούτε μια φορά που να είχα θέμα με τους προέδρους για μία μεταγραφή”
Για την συνεργασία του με τους προέδρους όσον αφορά τον σχεδιασμό του ρόστερ και τις μεταγραφές, σημείωσε: “Πάντα υπήρχε μια κοινή γραμμή, μια κατανόηση. Εγώ για το πώς πρέπει οι πρόεδροι να σκεφτούν και τι πρέπει να γίνει και οι πρόεδροι για το πώς εγώ σκέφτομαι και ποιες είναι οι δικές μου προσδοκίες. Δεν υπήρξε ούτε μια φορά μέσα στα χρόνια αυτά που συνεργαστήκαμε και τώρα πια είναι κοντά στα 7, που να είχαμε ένα θέμα με μεταγραφή που δεν μου κάνανε και ποτέ δεν μου είπαν να πάρω ένα συγκεκριμένο παίκτη για τον οποιοδήποτε λόγο. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, συμφωνούμε ότι αυτός ο παίκτης μας κάνει ή δεν μας κάνει, γιατί πάντα ρωτάω τη γνώμη τους και πάντα θέλω να είναι συμμέτοχοι.
Το σημαντικό για ένα προπονητή είναι να νιώθει ότι οι πρόεδροι της ομάδας είναι εκεί και οι Αγγελόπουλοι είναι πάντα εδώ. Θα σας πω ότι πάντα όταν υπάρχουν προβλήματα τραυματισμών, οι πρόεδροι είναι εκεί για να βοηθήσουν. Ακόμα κι αν δεν υπάρχουν θέματα τραυματισμών και μπορεί να μην παίζει η ομάδα καλά, οι πρόεδροι πάντα, μα πάντα είναι εκεί να ρωτήσουν αν χρειαζόμαστε κάποια βοήθεια.”
Για τα social Media και τα όσα γράφονται εκεί για τον ίδιο και τους Αδερφούς Αγγελόπουλους που τον έχουν αφήσει… απροστάτευτο να προσπαθεί να βγάλει το φίδι από την τρύπα, είπε μεταξύ άλλων: “Δεν νιώθω πως βάλλομαι, δεν νιώθω μόνος μου. Πώς θα νιώθω μόνος μου όταν είμαι στον Ολυμπιακό; Ο Ολυμπιακός είναι αυτό που είναι, ένας τεράστιος σύλλογος με μια τεράστια λαϊκή βάση. Αν με ρωτάτε αν το περίμενα ότι εγώ σαν ένας κοινός προπονητής μπάσκετ θα δημιουργούσα μια κατάσταση τέτοια, στην οποία τύποι που πληρώνονται ή δεν πληρώνονται, δεν ξέρω, έχουν τους δικούς τους λόγους και κάνουν 10 διαφορετικούς λογαριασμούς για να βρίζουν εμένα ή τους προέδρους, δεν το περίμενα για να είμαι ειλικρινής. Πάντως δεν νιώθω μόνος μου, δεν νιώθω ότι βάλλομαι, δεν νιώθω ότι είμαι απροστάτευτος από κανέναν. Η σχέση που έχω με τους πρόεδρους και όλους όσους είναι στην ομάδα είναι τόσο δυνατή που αντέχει πολλά.”
“Όταν εγώ αποφάσισα να φύγω από τον Ολυμπιακό στην προηγούμενη θητεία, η διοίκηση…”
Όσον αφορά τη γενικότερη στήριξη της διοίκησης, προτίμησε να δώσει κάποια παραδείγματα: “Όταν εγώ αποφάσισα να φύγω στην προηγούμενη θητεία μου, μετά τα γεγονότα στο πάρκινγκ, τότε η διοίκηση δεν ήθελε να φύγω. Εγώ τους είπα ότι φεύγω και αυτό που θέλω είναι να μην δημιουργήσουν πρόβλημα στην ομάδα. Αυτή ήταν η διαφορά. Τότε δεν ήθελε η διοίκηση να φύγω, εγώ έφυγα. Στη συνέχεια με ξανακάλεσε, δεύτερη φορά, ενώ ο τρόπος που είχα φύγει ήταν αυτός που ήταν. Αυτό σημαίνει ότι για κάποιο λόγο μου δείχνουν εμπιστοσύνη και στήριξη. Τρίτον, ότι έχω μείνει τεσσεράμισι χρόνια με ανανέωση συμβολαίου στον Ολυμπιακό. Το ίδιο διάστημα, ο Παναθηναϊκός, που στηρίζει τους ανθρώπους του, έχει αλλάξει οκτώ προπονητές. Η στήριξη εκεί φαίνεται.
Για τη πολύ μεγάλο κύμα υποστήριξης και την εμπιστοσύνη που λαμβάνει από τον κόσμο του Ολυμπιακού, σημείωσε: “Είμαι στον Ολυμπιακό από παιδί και ξέρω πολύ καλά ποια είναι η ιδιοσυγκρασία των φιλάθλων. Σημαίνει ο ότι προπονητής την ώρα που η ομάδα χάνει είναι το μαύρο πρόβατο ή ένας παίκτης που έχασε ένα πέναλτι κι έχασε μια βολή. Το πάθος για την ομάδα είναι τέτοιο. Το πάθος, η λατρεία, η θρησκεία που λέμε, έχει θετικά και έχει και αρνητικά, στο πώς συμπεριφέρεσαι στα μέλη της ομάδας. Εγώ πάντα ήμουνα ένας άλλου είδου φίλαθλος του Ολυμπιακού. Δηλαδή, δεν μ’ άρεσε να βρίζω τους παίκτες, δεν μ’ άρεσε να βρίζω τον προπονητή. Μου άρεσε πάντα το αγγλικό ποδόσφαιρο και θαύμαζα τον τρόπο που αγαπάνε την ομάδα τους εκεί.
Το πιο σημαντικό πράγμα που κάναμε αυτά τα χρόνια, ήταν ότι αλλάξαμε λίγο την κουλτούρα της ομάδας, με βάση πώς πιστεύουμε εμείς ότι είναι ο συγκεκριμένος σύλλογος. Κι ο κόσμος ταυτίστηκε με αυτό. Εγώ ξέρω ποια είναι η κουλτούρα της ομάδας και όσο είμαι εδώ -δεν ξέρω πόσο θα είμαι ακόμα- δεν άφησα ποτέ κάποιον να νιώθει ότι είναι πιο σημαντικός από την ίδια την ομάδα. Και αυτό σημαίνει, για κάποιους ότι έχω πρόβλημα με τους σταρ. Έτσι μπορούν να το ερμηνεύσουν, ακόμα και οι δημοσιογράφοι που είναι στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, ότι δεν χειρίζομαι καλά τους σταρ. Αν κάποιος θεωρεί ότι είναι πιο σημαντικός από την ομάδα, θέλει να επεμβαίνει σε πράγματα που δεν άπτονται της δικαιοδοσίας του, αν θέλει ο εγωισμός του -που όλοι έχουμε εγωισμό στον αθλητισμό- να ξεπερνάει κάποια όρια, εγώ είμαι σαν θεματοφύλακας εκεί να το απαγορεύσω.”
“Μπαίνει ο παικταράς μέσα, βάζει 30 πόντους και μετά φαίνομαι εγώ ο καλός προπονητής”
Για το αν υπάρχει περιθώριο για λίγους παίκτες που θα λειτουργούσαν κάπως πιο ελεύθερα από το σύστημα και την “καλοκουρδισμένη μηχανή” που έχει στηθεί στον Πειραιά, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είπε: “Είμαι θαυμαστής του ταλέντου. Πήγαμε να πάρουμε τον Ναν, ο οποίος λειτουργεί συχνά out of the box, ή πήγαμε να πάρουμε τον Μάικ Τζέιμς και πραγματικά το έδειξε η ομάδα μ’ όλους τους τρόπους πόσο τον θέλαμε. Το ταλέντο, το θέλει κάθε προπονητής, για να μπορεί μετά να… ισιώνει λίγο τη γραβάτα. Δηλαδή, μπαίνει ο παικταράς, βάζει 30 πόντους και μετά φαίνομαι εγώ ο πολύ καλός προπονητής. Αυτό το θέλουν όλοι, σε όλο τον κόσμο. Γενικά όμως νομίζω ότι έχει εκτιμηθεί στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ο τρόπος που παίζουμε τα τελευταία χρόνια.”
Για την εξέλιξη των τελικών και κατά πόσον έπαιξε ρόλο και η πνευματική ετοιμότητα κάποιων παικτών, το mentality τους: “Για το ότι έγινε το 2-0 σε 2-3 έπαιξαν ρόλο πάρα πολλά πράγματα. Προφανώς η κακή απόδοση η δική μας και η πολύ καλή απόδοση του Παναθηναϊκού στο τέταρτο ματς. Στα άλλα παιχνίδια με τον Παναθηναϊκό, τα πρώτα δύο τα πήραμε, κατά τη γνώμη μου, σχετικά άνετα. Για το ματς 3 δεν θα ήθελα να μιλήσω. Πιστεύω ότι οι συνθήκες δεν ήταν αυτές που έπρεπε για να κερδίσουμε. Και για το ματς 5 το πήγαμε στο σουτ. Αν είχε βάλει ο Γκος το τελευταίο σουτ, πιθανότατα θα είχαμε πάρει εμείς το πρωτάθλημα, με όλα τα δεδομένα εναντίον μας εκεί. Με τον Παναθηναϊκό να βρίσκεται στο καλύτερο μομέντουμ της ιστορίας του, όλοι υγιείς, με φοβερή αυτοπεποίθηση, με μεγάλο κίνητρο εναντίον του Ολυμπιακού, με πολύ καλή απόδοση, σε καλή φόρμα συγκεκριμένων παικτών.
Κι εμείς στο χειρότερο μομέντουμ και παρόλα αυτά χάσαμε 3-2 και χάσαμε στο ένα σουτ. Ο παίκτης πρέπει να είναι δυνατός πνευματικά. Εμάς μας στοίχισε, ίσως, το γεγονός ότι στον 4ο τελικό που δεν παίξαμε καλά, χάσαμε 13 βολές σε ένα ματς που έληξε τρεις πόντους. Επίσης ο Κάνααν, ο καλύτερος σουτέρ μας μαζί με τον Πίτερς, έχασε δύο δικά του σουτ για να στείλει το ματς στην παράταση. Τα πιο εύκολα σουτ που μπορεί να έχει ένας παίκτης, ένας καλός σουτέρ σαν κι αυτόν. Πολλές φορές η ιστορία διαμορφώνεται από συγκυρίες, από πράγματα, από λάθη.”
Για τις μπασκετικές μόδες που δημιουργούνται ανά τα χρόνια, ο Γιώργος Μπαρτζώκας έκανε αναδρομή στην περίοδο των δύο συνεχόμενων πρωταθλημάτων Ευρώπης του Ολυμπιακού: “Όταν ο Ολυμπιακός έπαιρνε με μπάτζετ 6,5 εκ. back2back Ευρωλίγκες, άρχισαν να αναρωτιούνται όλοι στο ευρωπαϊκό μπάσκετ ‘πώς γίνεται εμείς που έχουμε 40 να μην το παίρνουμε και να το παίρνουν αυτοί;’. Άρχισαν να ψάχνουν να βρουν ψηλούς σαν το Χάινς ή να πάρουν τον ίδιο Χάινς.”