Του Μιχάλη Γκιουλένογλου / info@eurohoops.net
Στην Ελλάδα έχουμε μάθει να βλέπουμε τα πράγματα όπως μας βολεύουν. Συνήθως με γνώμονα την ομάδα μας. Το κόμμα που ψηφίζουμε.
Το παράδειγμα μας δεν είναι τυχαίο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποφάσισε να μιλήσει, στο τέλος του αγώνα του ΠΑΟΚ με τον Ολυμπιακό, για τη Stoiximan GBL, για τη συμπεριφορά της εξέδρας. Όχι μόνο για τα συνθήματα που ακούστηκαν. Αλλά και για το ότι ο καθένας κάνει ό,τι του… καπνίσει (στην κυριολεξία). Ο,τι και αν κάνει ο Γιώργος Μπαρτζώκας, για τους Ολυμπιακούς αποτελεί μία δικαιολογημένη συμπεριφορά. Για τους Παναθηναϊκούς (και όλους τους υπόλοιπους) είναι ακριβώς το αντίθετο.
Αυτό έγινε και το βράδυ της Κυριακής. Και ίσως συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Οι… ταμπέλες δεν είναι σωστές σε αυτή τη ριμάδα τη ζωή, αλλά τις τοποθετώ, όπως τοποθετεί ο κόσμος και τις δικές του απόψεις.
Η άποψη του Γιώργου Μπαρτζώκα για την ατμόσφαιρα στο κλειστό της Πυλαίας, με συνθήματα για οικογένειες, μητέρες και άλλα τέτοια ευφάνταστα, ποτισμένα από τσιγαρίλα (το εθνικό μας… άθλημα) έφερε ποικίλες αντιδράσεις.
Ένας (εκ των αντιπάλων) δε βρέθηκε να πει ότι έχει δίκιο. Όχι επειδή είναι ο Μπαρτζώκας. Θα μπορούσε στη θέση του να είναι ο Εργκίν Αταμάν. Ο κάθε άνθρωπος. Νισάφι πια με τους ανθρώπους που νομίζουν ότι επειδή πληρώνουν ένα εισιτήριο, έχουν μερίδιο σε μια ΚΑΕ, σε ένα γήπεδο, στη ζωή των υπολοίπων.
Ναι, προτιμώ τα… πατατάκια στο γήπεδο. Να πάω και να δω έναν αγώνα μπάσκετ. Να γελάσω, να το χαρώ.
ΠΑΟΚ για Μπαρτζώκα: “Δημιούργησε κλίμα προκαλώντας τον κόσμο”
Τις προάλλες στον κλειστό της Πάτρας οι φίλοι της ΑΕΚ έσκασαν… καπνογόνα ( σε κλειστό γήπεδο), προτού ξεκινήσει η ατελείωτη ιστορία με τη Βάσω Τσαρούχα. Η αφήγηση έγινε ακόμη καλύτερη, όταν οι υπεύθυνοι του κλειστού έπρεπε να ανοίξουν οι πόρτες για να κάνει.. ρεύμα και φυσικά να διακοπεί το ματς μέχρι να καθαρίσει η ατμόσφαιρα! Όλα αυτά στο 2024. Ή μήπως όχι;
Πλέον είμαστε σε κατάσταση όπου μιλάμε για καλή ατμόσφαιρα όταν ακουστούν μόνο συνθήματα για σπίτια, φαμίλιες. Συνηθισμένα πράγματα, γιατί άλλωστε “γήπεδο είναι, όχι εκκλησία”.
Και η άλλη πλευρά της… καταδίκης
Υπάρχει και η άλλη πλευρά. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας και ο κάθε Μπαρτζώκας, ο κάθε άνθρωπος που ασχολείται με το άθλημα, θα πρέπει να μάθει ότι η κριτική μπορεί να ασκηθεί και στη δική του πλευρά. Όταν κάνουν κάτι λάθος οι οπαδοί του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ, του Άρη (και πάει λέγοντας) οι πρώτοι που θα πρέπει να το… καταδικάσουν, είναι τα μέλη της ομάδας τους.
Αυτοί θα πρέπει να δώσουν το ρυθμό. Να σταματήσουν να παίζουν, να αποχωρήσουν αυτοί από το παρκέ, αντί για τους διαιτητές. Να κάνουν κάτι και όχι μόνο “ντρίπλα και μπάσκετ“.
Το πιο κοινότυπο σχόλιο αναφέρει ότι ο “Μπαρτζώκας” (ο “Αταμάν“, ο “Σάκοτα”, ο “Καστρίτης” κ.ο.κ.) προκαλεί με τη συμπεριφορά του.
Ας συμφωνήσουμε ότι το κάνει. Εσείς που είστε θεατές, έχετε κάποιον στην εργασία σας, να σας βρίζει χυδαία; Και αν ναι, θα τον αφήνατε ήσυχο ή θα επιχειρούσατε να τον… θάψετε επί τόπου;
Εικάζω το δεύτερο. Οπότε, γιατί προκαλούν οι προπονητές όταν τα… ακούνε και αντιδρούν;
Κανείς δεν λέει ότι η εξέδρα δεν πρέπει να αντιδράει. Στηρίζει την ομάδα της. Αλλά υπάρχουν τρόποι και… τρόποι. Κι αυτό ισχύει για όλους.
Στο ίδιο (κακό) έργο θεατές ΑΕΚ – Τσαρούχα
Πάμε και στο άλλο θέμα της αγωνιστικής, εκτός φυσικά από το αγωνιστικό. Το ματς στην Πάτρα, ανάμεσα στον Προμηθέα και την ΑΕΚ απέδειξε για μία ακόμη φορά ότι η Βάσω Τσαρούχα και η ΑΕΚ δεν μπορούν να βρίσκονται στο ίδιο… δωμάτιο. Για το καλό του αθλήματος, αν και δεν ακούγεται σωστό, δεν πρέπει να βρίσκονται στο ίδιο… δωμάτιο.
Δεν γίνεται. Ο κάθε ορισμός της σε ματς της ΑΕΚ, καταλήγει στο ίδιο έργο: Τεχνικές ποινές, διακοπές, οι διαιτητές στα αποδυτήρια και φτου από την αρχή.
Στα δικά μου μάτια και ελπίζω να μην παρεξηγηθεί, η προσπάθεια της Βάσως Τσαρούχα να γίνει το επίκεντρο ενός αγώνα, ξεπερνάει και εκείνη των αθλητών. Και φυσικά αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται.
Η ΑΕΚ εξέδωσε μία μακροσκελή ανακοίνωση. Το… ζουμί της είναι η απαίτηση επαγγελματικής διαιτησίας και η τοποθέτηση ενός αρχιδιαιτητή, στα πρότυπα της Super League.
Αν πάρουμε το ποδοσφαιρικό παράδειγμα, “γκρίνια” υπάρχει κάθε εβδομάδα. Γιατί το μπάσκετ να διαφέρει;
Το μόνο δεδομένο – και να με συμπαθάτε – είναι πως το αίτημα θα αποτελέσει μία ακόμη ευκαιρία στην αντιπαράθεση των “αιωνίων”. Όπως ακριβώς έγινε και με το αίτημα για salary cap.
Ο ένας γκαζωμένος, ο άλλος με όσο χρειαστεί
Πάμε και στο αγωνιστικό. Ναι, οι ομάδες έπαιξαν και μπάσκετ. Και για δεύτερη αγωνιστική, είδαμε το ίδιο πράγμα.
Ο Ολυμπιακός, παρά τις απουσίες (οι οποίες με το ρόστερ που διαθέτει δεν μπορούν να αποτελούν δικαιολογία) είχε το πόδι στο… γκάζι. Διέλυσε τον ΠΑΟΚ με συνοπτικές διαδικασίες.
Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός παίζει “τόσο, όσο” χρειάζεται για να πάρει τη νίκη. Το αποτέλεσμα για τους “αιώνιους” είναι το ίδιο. Διαφέρει ο τρόπος.
Και αυτό δεν είναι κακό, αυτή τη στιγμή, για κανέναν από τους δύο. Τουλάχιστον εντός των συνόρων όπου παίζουν όσο χρειάζεται και επικρατούν, ακόμη και αν… βαριούνται, όπως είπε ο Γιώργος Σιγάλας στο ημίχρονο της αναμέτρησης Κολοσσός – Παναθηναϊκός.
Διαβάστε ακόμα