Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Αναλυτικά τι είπε ο Μάκης Αγγελόπουλος στην εφημερίδα “Ώρα των Σπορ”:
-Προσεγγίζεις τα τέσσερα χρόνια από τη θέση του χρηματοδότη της μπασκετικής ΑΕΚ. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην αναγνωρίζει ότι έχεις καταβάλλει πολλά χρήματα για την ομάδα. Αν θες, μας αναφέρεις και το ποσό που έχεις βάλει…
«Μπήκα στην ΑΕΚ, τον Νοέμβριο του 2013. Αυτή τη στιγμή, το Μετοχικό Κεφάλαιο της ΚΑΕ ΑΕΚ είναι 6.700.000 ευρώ. Συνολικά στην ΑΕΚ, τα χρόνια που είμαι εγώ, έχουν μπει 8,5 εκατομμύρια ευρώ. Τα έσοδα στο μπάσκετ είναι πάρα πολύ λίγα. Για να καταλάβετε, στην περίπτωση της ΑΕΚ, οριακά κάθε χρόνο καλύπτουν τα λειτουργικά (ΟΑΚΑ, γραφεία και λοιπές λειτουργικές υποχρεώσεις π.χ. ταξίδια). Το σύνολο του μπάτζετ είναι η ζημιά της, δηλαδή αν έχει μπάτζετ φέτος 3 εκατομμύρια, τόση θα είναι και η ζημιά της. Προσπαθούμε βέβαια κάθε χρόνο να αυξήσουμε λίγο τα έσοδά μας, κυρίως εμπορικά, για να μειώνουμε τη ζημιά. Πέρυσι έκλεισε η χρήση με 3,5 εκατ. ζημιά, φέτος θα κλείσει με 2,5 εκατ. ευρώ. Κι αυτό γιατί είχαμε βελτίωση των εσόδων μας. Πέρυσι είχαμε έσοδα από τα εισιτήρια 200.000 ευρώ! Αυτά είναι τα έσοδα που κάνουν οι ανταγωνιστές μας, σε μισό παιχνίδι ευρωλίγκας. Όχι σε ένα, σε μισό! Εδώ μπαίνει βέβαια το θέμα του κόσμου, που είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του και θα ήθελα να το εξηγήσω, όπως ακριβώς το σκέφτομαι».
-Προφανώς αυτά τα χρήματα δεν γίνεται να κάνουν ποτέ οικονομική απόσβεση. Άρα, επί της ουσίας δεν μιλάμε για οικονομική επένδυση. Ως εκ τούτου, για να συνεχίζεις με την ίδια θέρμη να στηρίζεις οικονομικά την ομάδα, τι προσδοκίες έχεις;
«Κοιτάξτε. Εγώ όπως ξέρετε πολύ καλά, στην ΑΕΚ μπήκα συναισθανόμενος μια ιστορική ευθύνη που είχα ως ΑΕΚτζής. Ήθελα να βάλω ένα λιθαράκι για ότι κληρονόμησα ως ΑΕΚτζής από την ιστορία αυτής της ομάδας και να αφήσω ως παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές ΑΕΚτζήδων, κάτι πολύ καλύτερο από αυτό που βρήκα. Δηλαδή το κίνητρό μου ήταν καθαρά συναισθηματικό. Είναι ομολογουμένως μια πολύ δύσκολη άσκηση γιατί πρέπει στην ουσία να κινείσαι μεταξύ επιχειρηματικότητας και συναισθήματος. Από τη μια υπάρχει το συναίσθημα που σε τραβάει στην υπερβολή και στις υπερβάσεις, κι από την άλλη η επιχειρηματικότητα, η οποία σου λέει να κινηθείς μέσα στα όρια που δεν θα δημιουργήσεις προβλήματα και σε σένα, αλλά μελλοντικά και στην ομάδα.
Αυτή η ισορροπία είναι δύσκολη. Αλλά θεώρησα ότι έβγαλα ένα δικό μου χρέος προς το μπασκετικό κομμάτι της ΑΕΚ γιατί κι εγώ κατά βάση, ποδοσφαιρικός είμαι. Στο μπάσκετ, πήγαινα μόνο σε μεγάλες νίκες, στο πρωτάθλημα που πήραμε κ.τ.λ. Και είναι γεγονός ότι κι εγώ, όπως και πάρα πολλοί σαν και μένα, δεν είχαν το μπάσκετ στην καθημερινότητά τους. Η σκέψη μου ήταν με ποιον παίζουμε την Κυριακή στο ποδόσφαιρο. Αισθάνομαι σήμερα ότι το χρέος που είχα προς το τμήμα που μας έχει φέρει τα μοναδικά δύο ευρωπαϊκά τρόπαια, το ξεπλήρωσα. Σειρά τώρα έχουν να το ξεπληρώσουν, με τη στήριξή τους και οι υπόλοιποι οπαδοί μας. Γιατί, κακά τα ψέματα, δεν γίνεται να παίζουμε σε άδεια γήπεδα, με 300 και 400 εισιτήρια».
-Πως θα γίνει να αλλάξει αυτό;
«Αυτό, όπως και τα πάντα στην ΑΕΚ, χτίζονται από το μηδέν, πρέπει να το χτίσουμε από την αρχή. Η 15ετία, 20ετία μακριά από τίτλους σε συνδυασμό με την ανομβρία τίτλων και στο ποδόσφαιρο, μας στέρησε και οπαδούς. Μειώθηκε η οπαδική μας βάση. Αυτό συνέβη λόγω της παραχάραξης της ιστορίας από το ποδόσφαιρο. Αυτή είχε ως αντίκτυπο, το να χάσουμε νέους οπαδούς συνολικά, άρα και στο μπάσκετ. Μιλάω φυσικά για αυτό που ξεκίνησε το ’96 με την “παράγκα νούμερο 1”. Αυτή η “παράγκα” άλλαξε όλο το στάτους. Και δεν μιλάω μόνο για τους τίτλους που πήρε ο Ολυμπιακός και τις συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ. Υπάρχουν και οι σοβαρότατες παράπλευρες απώλειες, σε εμπορικά, αλλά και σε δημιουργία νέων οπαδών. Στο πρώτο μισό της δεκαετίας το ’90, η ΑΕΚ είχε ένα μπάτζετ, που αν το κάνεις σε ευρώ, ήταν 5,5 εκατομμύρια ευρώ, ο ΠΑΟ είχε 5 και ο Ολυμπιακός 6. Όλες οι ομάδες πάνω κάτω, έβραζαν στο ίδιο καζάνι.
Όποιος έκανε 2-3 καλές μεταγραφές κι έφτιαχνε καλή ομάδα, έπαιρνε το πρωτάθλημα. Ξαφνικά, με την είσοδο του παράγοντα του Τσάμπιονς Λιγκ, βλέπει ο ένας ότι με τη συμμετοχή στον όμιλο, παίρνεις 25 εκατομμύρια. Στήθηκε μια ολόκληρη “παράγκα” πίσω από αυτό και άνοιξε τρομερά η ψαλίδα. Έτσι, ξέφυγε ο Ολυμπιακός. Γιατί από τα 6 εκατομμύρια μπάτζετ, βρέθηκε να μπορεί ξαφνικά να έχει 25 εκατομμύρια. Σε 4 χρόνια, 100 εκατομμύρια, αντίο. Αποτέλεσμα; Χρεοκοπία της ΑΕΚ και άρθρο 44, χρεοκοπία του ΠΑΟΚ και άρθρο 44, χρεοκοπία του Άρη και άρθρο 44, κι από εκεί και πέρα, όλο και χειρότερα, κλεμμένα πρωταθλήματα από την ΑΕΚ και ξανά χρεοκοπία. Χρεοκοπία επί της ουσίας και του ΠΑΟ μετά την Ριζούπολη. Αυτό είναι ο ορισμός της παραχάραξης της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτοί οι τίτλοι του Ολυμπιακού είναι ψεύτικοι γιατί δημιουργήθηκαν μέσω αυτής της κατάστασης και της διάλυσης όλων των υπολοίπων. Και δυστυχώς, είχε συνέπεια και στη μείωση της οπαδικής μας βάσης. Και στο μπάσκετ, μάλιστα, δεν είχαμε και ποτέ, μια μεγάλη βάση. Από εκεί ξεκίνησε το… έγκλημα».
-Παρόλο αυτά, επειδή αναφέρθηκες στον κόσμο, τα τελευταία χρόνια, με τον Μελισσανίδη στο ποδόσφαιρο και με σένα στο μπάσκετ, γίνεται αυτή η προσπάθεια και η άνοδος της ΑΕΚ σε όλα τα επίπεδα. Και στο μπάσκετ, ο κόσμος δεν ανταποκρίνεται. Είναι εμφανές ότι σε στεναχωρεί αυτό…
«Σίγουρα με στεναχωρεί, αλλά όπως είπα και προηγουμένως, το κατανοώ και δεν μπορώ να κατηγορήσω τον κόσμο, γιατί κι εγώ πρώτος, έτσι σκεφτόμουν. Πρέπει με υπομονή και επιμονή να χτίσουμε ένα καινούργιο μπασκετικό κοινό. Εγώ έχω σε πάρα πολύ υψηλή εκτίμηση τον κόσμο της ΑΕΚ. Για μένα είναι οι καλύτεροι οπαδοί του κόσμου. Προφανώς και είναι υποκειμενική η κρίση μου, αλλά αυτό πραγματικά πιστεύω. Ο κόσμος της ΑΕΚ έχει πολύ υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης. Κι επίσης έχει υψηλό αίσθημα fair play. Σε καμία άλλη ομάδα, δεν έχουν υπάρξει ποδοσφαιριστές που σε ματς-τελικό, έχουν πει ότι δεν πρέπει να μετρήσει το γκολ, σε άλλο ματς ότι δεν ήταν πέναλτι, όπως και το να δοθεί ένα οριακό πέναλτι και η εξέδρα να κράζει τον διαιτητή.
Οι ΑΕΚτζήδες έχουν αυτό τον υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης και fair play γιατί ξέρουν ότι πίσω από αυτή την ομάδα, υπάρχουν ένα σωρό συμβολισμοί και μια σειρά από αξίες, ιδανικά και αρχές που πρεσβεύει αυτή η ομάδα, που παραμένουν διαχρονικά και αναλλοίωτα. Άρα, θεωρώ θέμα χρόνου ότι θα αγκαλιάσει αυτή την προσπάθεια, ο κόσμος. Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κάποιον που δεν το έχει κάνει ακόμα, δεν θα ήταν δίκαιο. Θα δει, θα εκτιμήσει και νομίζω ότι θα ακολουθήσει».
-Είχαμε την εντύπωση στο τέλος της προηγούμενης σεζόν, ότι δεν θα γίνουν εντυπωσιακές κινήσεις, αλλά είδαμε προς το τέλος του καλοκαιριού, πάλι να φορτσάρεις στις μεταγραφές. Ποια είναι η αίσθησή σου για την ομάδα της νέας σεζόν;
«Η ομάδα που θα έχουμε φέτος θα είναι πιο ισορροπημένη σε θέσεις και θα είναι καλύτερη. Σε κάθε θέση, έχουμε δύο πολύ καλούς παίκτες και υπάρχει μια μίξη ταλέντου και εμπειρίας και σίγουρα θα είναι πιο αθλητική. Παράλληλα, συνεχίζουμε το πρόγραμμα των επενδύσεων σε νέα παιδιά. Ήδη έχουμε 11-12 νέα παιδιά από τις μικρές Εθνικές ομάδες, που σε παίδες, νέους και έφηβους είναι ότι καλύτερο υπάρχει στην Ελλάδα. Εγώ από την αρχή, έτσι όπως το σκέφτηκα, κινήθηκα σε τρεις άξονες. Ο πρώτος στόχος ήταν να επενδύσουμε και να χτίσουμε στην ιστορία της ΑΕΚ, ώστε να μάθουν οι νεότεροι ποια είναι η ΑΕΚ. Αυτό ξεκίνησε με τη βράβευση της ομάδας που πήγε στο πρώτο final 4 το 1965, συνεχίστηκε με την απόσυρση της φανέλας του Αμερικάνου, του Τρόντζου και φτάσαμε στο αποκορύφωμα να φτιάξουμε ταινία για την ΑΕΚ του ’68. Νομίζω ότι στο κομμάτι της ιστορίας της ΑΕΚ, φτάσαμε στο μέγιστο.
Ο δεύτερος πυλώνας είναι το μέλλον, δηλαδή οι νέοι και νομίζω ότι πάμε πολύ επιθετικά. Και ο τρίτος πυλώνας είναι το γήπεδο, που θα τα πούμε αναλυτικά στη συνέχεια. Συνέπεια όλων αυτών, είναι αυτό που ονειρεύομαι, να προκύψει δηλαδή η ομάδα που θα παίρνει τα πρωταθλήματα σερί. Αλλά πρέπει πρώτα να γίνουν αυτά και με τη σωστή σειρά. Αλλιώς, θα έχεις το φαινόμενο του κομήτη. Αυτό ήταν και το πρόβλημα στην ΑΕΚ. Πήρε πρωτάθλημα το 1970 και έπρεπε να περάσουν 32 χρόνια για να πάρει το επόμενο. Τεράστιο κενό. Μετά το 2002, πήγε 2η και μετά 8η και ακόμα χειρότερα. Αυτό έχει ήδη αρχίσει να στρώνει. Βγήκαμε την πρώτη χρονιά 5οι, τη δεύτερη χρονιά 4οι και την τρίτη χρονιά 3οι, κι εννοώ στην regular season. Κάνουμε δηλαδή αργά, αλλά σταθερά βήματα προς τα πάνω, που δεν το έκανε ποτέ η ΑΕΚ στην ιστορία της. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να κατοχυρώνεις ένα βήμα και να πηγαίνεις για το επόμενο».
-Πες μας για την ταινία, την οποία περιμένουμε κι εμείς, όπως και όλοι οι «Ενωσίτες», πως και πως…
«Αυτό είναι ένα δώρο από μένα, στους ΑΕΚτζήδες που έζησαν το γεγονός τότε και ήταν στο γήπεδο, αλλά και μια παρακαταθήκη στα νέα παιδιά για να μάθουν την ιστορία. Και κακά τα ψέματα, όσο και να την διηγηθείς, η νέα γενιά δεν μπορεί να το αγκαλιάσει εάν δεν το δει στον κινηματογράφο. Να αποδώσουμε τιμή σε μια χρονιά που για τους ιστορικούς παγκοσμίως, θεωρείται ρήγμα στο χρόνο. Είναι μια χρονιά με σημαντικά γεγονότα που καθόρισαν τις τύχες του πλανήτη μέχρι σήμερα. Έχουμε τον Μάη του ’68, έχουμε την Άνοιξη της Πράγας, όπου στην… καρδιά της Άνοιξης της Πράγας, παίζουμε με μια τσέχικη ομάδα στην Αθήνα, έχουμε τους Αμερικάνους φοιτητές να σκίζουν στα πανεπιστήμια τις αμερικάνικες σημαίες κόντρα στον πόλεμο του Βιετνάμ, έχουμε τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, πέντε ώρες αφού τελείωσε ο αγώνας της ΑΕΚ! Θυμίζω ότι είναι ημέρα αργίας η 4η Απριλίου στην Αμερική.
Κι αυτοί που γεννήθηκαν εκείνη τη χρονιά, είναι οι σημερινοί ηγέτες του πλανήτη. Είναι μια χρονιά το ’68, που καθόρισε πολλά πράγματα σε έναν πλανήτη που έβραζε. Σε αυτό τον θυμωμένο πλανήτη, έχουμε μια ομάδα που ξεκίνησε από τις γειτονιές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, όλοι τους Έλληνες, δέκα παιδιά, να πάνε και να φέρουν στην Ελλάδα, το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο που έχει φέρει ελληνική ομάδα στη χώρα, σε όλα τα σπορ. Τότε, υπήρχε μια αντίληψη, κάτι που αναδεικνύεται στην ταινία, ότι οι Έλληνες δεν μπορούν! Δεν μπορούν να βγουν κάπου πρώτοι, δεν μπορούν να φτάσουν ως το τέλος. Αυτή ήταν η αντίληψη στην κοινωνία. Αυτή την αντίληψη, την έσπασε, τη διέλυσε, η ΑΕΚ! Η ΑΕΚ είπε σε όλο τον πλανήτη: “Κύριοι, οι Έλληνες μπορούμε!”. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για όλους τους οπαδούς μας. Και τους παλιούς και τους νέους, αλλά και όσους δεν έχουν γεννηθεί ακόμα, τους επόμενους! Από το 1821, έπρεπε να περάσουν 147 χρόνια, για να βγουν οι Έλληνες κάπου πρώτοι».
-Από τον τρόπο που τα περιγράφεις και νομίζω ότι μας αποκαλύπτεις κι ένα μέρος του σεναρίου, προκαλείς ενδιαφέρον που μας ανατριχιάζει και φαντάζομαι θα ανατριχιάσει όλο τον φίλαθλο κόσμο της ΑΕΚ.
«Η ταινία είναι μια επαγγελματική πρόκληση. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια ταινία που είναι και ντοκιμαντέρ και ταινία. Έχουμε 4-5 σπονδυλωτές ιστορίες με πραγματικό σενάριο κι ένα κομμάτι από συνεντεύξεις και πραγματικών ντοκουμέντων. Δηλαδή, δείχνουμε το πρώτο γήπεδο μπάσκετ της ΑΕΚ στην Τουρκία, που ήταν η μήτρα της ΑΕΚ, το Πέρα. Εκεί ξεκίνησε το μπάσκετ στην Τουρκία και υπάρχει ακόμα η πρώτη μπασκέτα. Αυτό είναι μια σκηνοθετική πρόκληση για τον Τάσο Μπουλμέτη γιατί δεν έχει βγει παγκοσμίως, μια τέτοια ταινία.
Αθλητικά ντοκιμαντέρ υπάρχουν πολλά, που με σημερινούς ηθοποιούς, αναπαράγουν την ιστορία. Εδώ όμως υπάρχει σενάριο ταινίας, με ηθοποιούς που εμπλέκονται μέσα στο ντοκιμαντέρ. Και είμαι σίγουρος ότι είναι μια ταινία που θα πάει πολύ καλά και στο εξωτερικό. Και όχι μόνο όπου υπάρχει ομογένεια, αλλά παντού! Και είναι πολύ σημαντικό για την Ελλάδα γιατί αναδεικνύουμε μια άλλη Ελλάδα, όπου δεν υπήρχε αυτός ο οπαδικός φανατισμός. Στον τελικό, υπήρχε σε ένα πέταλο, ψηλά, μια μερίδα Ολυμπιακών, που είχαν πανό που έγραφε: : “ΑΕΚ, οι Ολυμπιακοί μαζί σου!”. Εγώ μεγάλωσα στη Σκεπαστή, όταν είχαμε δίπλα, στις θύρες 5-6-7, τους αντίπαλους. Και θέλω να επιστρέψουμε στη λογική να υπάρχουν οπαδοί και των δύο ομάδων στο γήπεδο. Αυτή η σημερινή κατάσταση με ΜΑΤ και οπαδούς μιας ομάδας στο γήπεδο, δεν με εκφράζει».
-Ήδη έχεις καταφέρει να εδραιώσεις την ΑΕΚ ως την 3η μπασκετική δύναμη της χώρας, από εκεί που ήταν εξαφανισμένη από τον μπασκετικό χάρτη. Εκτιμώ ότι ο ίδιος πρώτος από όλους, θες το κάτι παραπάνω. Πόσο εφικτό είναι αυτό, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί το μπάσκετ ευρωπαϊκά και αναφέρομαι στα εγγυημένα συμβόλαια της Ευρωλίγκα και με δεδομένο ότι η ΑΕΚ έχει μπροστά της, δύο πολύ καλές ομάδες, όπως είναι ο ΠΑΟ και ο ΟΣΦΠ.
«Ο ΠΑΟ και ο ΟΣΦΠ, στα χρόνια που δεν υπήρχε η ΑΕΚ, κατέκτησαν εννέα Ευρωλίγκες. Αυτό τα λέει όλα. Αυτό το μοντέλο με την Ευρωλίγκα, όπου έχουμε 11 ομάδες με εγγυημένα έσοδα για 10 χρόνια, καταστρέφει το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είναι ένα μοντέλο που βοηθάει μόνο αυτούς τους 11 και διαλύει όλους τους άλλους. Από αυτούς τους 11, οι τέσσερις πάνε στο φάιναλ φορ, μην σας πω ότι είναι και οι οχτώ στην οχτάδα. Και ψάχνουν άλλους πέντε για να συμπληρώσουν 16άδα. Οι οποίοι πέντε, πάνε για μια χρονιά. Δηλαδή, αν κατακτήσει η ΑΕΚ το πρωτάθλημα δεν θα πάει στην Ευρωλίγκα. Αν τερματίσει 1η και ο ΠΑΟΚ 2ος, δεν θα πάνε αυτοί οι δύο στην Ευρωλίγκα, αλλά ο ΠΑΟ και ο ΟΣΦΠ! Η διαφορά μεταξύ ΟΣΦΠ και ΑΕΚ ας πούμε, είναι τα 5-6 εκατομμύρια ευρώ έσοδα που έχουν εγγυημένα κάθε χρόνο από την Ευρωλίγκα. Αυτή είναι και η διαφορά μας στο μπάτζετ. Όπως και με τον ΠΑΟ. Και σου λέει η Ευρωλίγκα, έτσι θα είναι ότι και να συμβεί για τα επόμενα δέκα χρόνια!
Είναι πολύ σημαντικό στις επενδύσεις και σε όλες τις δουλειές, να έχεις σταθερότητα και προβλεψιμότητα εσόδων για 10 χρόνια. Γιατί όταν ξέρεις ότι βρέξει-χιονίσει, θα παίρνω αυτά τα λεφτά για 10 χρόνια, χτίζεις ανάλογα. Κάνεις έναν προϋπολογισμό. Τι προϋπολογισμό να κάνουμε εμείς και όλοι οι υπόλοιποι πλην των 11; Μα, αυτός είναι ο ορισμός του αθέμιτου ανταγωνισμού. Δηλαδή, στο ποδόσφαιρο, ο Ολυμπιακός πρέπει να πάρει το πρωτάθλημα, έτσι όπως το έπαιρνε τέλος πάντων, για να παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Στο μπάσκετ δεν χρειάζεται καν αυτό! Και 8ος να τερματίσει μια φορά, θα πάρει τα 6 εκατομμύρια και θα είναι πολύ ανταγωνιστικός την επόμενη χρονιά. Αυτός ο αθέμιτος ανταγωνισμός θα οδηγήσει μοιραία το ευρωπαϊκό μπάσκετ σε διάλυση. Είναι μονόδρομος να αλλάξει αυτό.
Υπάρχει πετυχημένο μοντέλο στο ποδόσφαιρο. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψει κανείς τον τροχό! Δύο διοργανώσεις, σύνδεση των δύο διοργανώσεων και να προέρχονται όλες οι θέσεις μέσα από τα τοπικά πρωταθλήματα. Αλλιώς, μπασκετική Λέστερ δεν θα υπάρξει ποτέ. Η Λέστερ πήρε το πρωτάθλημα Αγγλίας κι έπαιξε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Το Ρέθυμνο, αν πάρει το πρωτάθλημα, δεν θα παίξει Ευρωλίγκα. Και θεωρώ ότι έχουν αντικειμενικά, τεράστια ευθύνη αυτές οι 11 ομάδες, που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους. Όλοι κατηγορούμε τον Μπερτομέου, αλλά αυτός είναι ένας διευθυντής, ένας υπάλληλος επί της ουσίας. Οι ομάδες αυτές οι 11 που είναι οι μέτοχοι, έχουν μεγάλη ευθύνη για το που θα πάει το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Κοιτάξτε πόσες ομάδες διαλύθηκαν, πόσες ομάδες χρεοκόπησαν. Βρέθηκαν συγκυριακά στην καλή θέση αυτές οι 11 ομάδες που όντως είναι οι κορυφαίες της δεκαετίας, αλλά αν δούμε και την ιστορία, που ήταν η Σίμενταλ, που ήταν η Βαρέζε, που ήταν η Σκαβολίνι, η Καντού, η Γιουγκοπλάστικα. Που ήταν η ΑΕΚ; Και με ποια λογική η Ελλάδα έχει δύο θέσεις και όχι τρεις; Δύο θέσεις εδώ στην Ελλάδα είναι κλειδωμένες και δεν υπάρχει ελπίδα για κανέναν άλλον. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, υπάρχει μια θέση για τον πρωταθλητή Γερμανίας, όποιος κι αν θα είναι αυτός».
-Μιλώντας για τους 11, εκφράζεις απογοήτευση και για τη στάση Ολυμπιακού, Παναθηναϊκού…
«Ε, βέβαια. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε μόνο την πάρτη μας και πώς θα δούμε τις δικές μας επιχειρήσεις μέσα από τον κόσμο του μπάσκετ. Πρέπει να σκεφτόμαστε το μπάσκετ γενικότερα. Η αξία του ελληνικού πρωταθλήματος έχει πέσει πάρα πολύ. Πρέπει να δοθεί μια λύση γιατί αντικειμενικά το ευρωπαϊκό μπάσκετ πάει στον γκρεμό. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι μπασκετικές αγορές έχουν κάνει ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια από 300% έως 800%, Ινδία, Κίνα, Φιλιππίνες. Ακόμα και το NBA που είναι σταθερά και μόνιμα στην κορυφή, έχει ανάπτυξη 180%. Η μόνη αγορά που έχει μείνει στάσιμη είναι η ευρωπαϊκή στο μπάσκετ, απόρροια αυτής της κατάστασης».
-Αυτό το «πρέπει να αλλάξει» όμως, πως μπορεί να γίνει πρακτικά;
«Νομίζω ότι πρέπει να καθίσουν στο τραπέζι, Ευρωλίγκα και ΦΙΜΠΑ, να συμφωνήσουν σε δύο διοργανώσεις, αναλόγως τι θα συμφωνήσουν, να συμμετέχουν πρωταθλητές, δευτεραθλητές, τριταθλητές από κάθε χώρα και να υπάρχει μια ακόμα διοργάνωση, η οποία θα συνδέεται με την πρώτη, τύπου Τσάμπιονς Λιγκ και Γιουρόπα Λιγκ. Εμείς έχουμε μιλήσεις με πολύ μεγάλες ευρωπαϊκές και ιστορικές ομάδες, που έχουν τον ίδιο προβληματισμό με εμάς. Θα διαλυθεί το ευρωπαϊκό μπάσκετ.
-Η δική σου σκέψη από το ξεκίνημα, ποια ήταν για την ΑΕΚ για τη συμμετοχή της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις;
«Εμείς, η επιλογή που κάναμε πέρυσι, αφορούσε σε αυτό που συζητάμε τώρα. Να χτίσουμε μια διοργάνωση, που οι ομάδες θα βγαίνουν αξιοκρατικά, από τις θέσεις που έχουν πάρει στα εθνικά πρωταθλήματα. Η Ευρωλίγκα, εμπορικά έχει αποτύχει. Όταν χρειάζεται να δώσεις εγγυημένα συμβόλαια για δέκα χρόνια σε έντεκα ομάδες για να μπορέσεις να βρεις σπόνσορα, τότε είναι ο ορισμός της εμπορικής αποτυχίας. Δηλαδή αναγκάζεσαι να κλειδώσεις αυτά τα συμβόλαια για μια δεκαετία για να βρεις χορηγό. Δηλαδή, αν το έκανες με αγωνιστικά κριτήρια, ενδεχομένως δεν θα έβρισκες σπόνσορα. Εμείς παίζαμε στο Eurocup και δεν υπήρχε κεντρική διαχείριση για τα τηλεοπτικά συμβόλαια και μας είπανε ότι είμαστε ελεύθεροι να διαπραγματευτούμε με όποιον θέλουμε. Όταν δεν μπορείς να εξασφαλίσεις κεντρικό τηλεοπτικό συμβόλαιο για τις ομάδες που μετέχουν στο Eurocup, τότε μιλάμε πάλι για εμπορική αποτυχία. Ακόμα και τα πριμ που έδινε η Ευρωλίγκα, μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν 200.000 ευρώ. Κι αυτό δείχνει ότι χρειάστηκε να κλειδώσουνε μεγάλα brand names για να εξασφαλίσουν χορηγία. Αυτό δεν μπορεί να πάει μακριά. Δεν γίνεται στην Ευρώπη να στήσεις ένα ευρωπαϊκό NBA.
Η Ευρώπη δεν είναι Αμερική. Στην Αμερική έχει πολύ ισχυρά κολεγιακά πρωταθλήματα. Στην Ευρώπη δεν μπορεί να γίνει αυτό. Και για να το πω απλά και λαϊκά, άμα πάω να πιω έναν καφέ το πρωί, δεν θα πειράξω τον Ολυμπιακό επειδή έχασε από την Μακάμπι! Τα ματς που συζητάμε και που έχουν ενδιαφέρον στην Ελλάδα είναι γνωστά και αφορούν στις κόντρες μεταξύ των μεγάλων ομάδων. Αυτά ανεβάζουν το σφυγμό των οπαδών. Άλλη η κουλτούρα στην Ευρώπη, άλλη στην Αμερική. Γι’ αυτό σας λέω ότι είναι στημένο λάθος. Και στο τέλος της ημέρας, ελάτε λίγο και στη δική μου θέση, αλλά και στους χρηματοδότες και των άλλων ομάδων. Πώς θα κάνουμε το οικονομικό μας πλάνο όταν δεν έχουμε προβλεψιμότητα εσόδων που έχουν αυτές οι 11 ομάδες για δέκα ολόκληρα χρόνια. Για πόσο να αντέξεις να χρηματοδοτείς μια βαριά ζημιογόνα κατάσταση; Ένα, δύο, τρία, πέντε χρόνια, ε κάποια στιγμή δεν θα πηγαίνει άλλο. Δείτε την Καρσίγιακα, την Παρτιζάν, ο Ερυθρός Αστέρας. Δεν είναι οικονομικά βιώσιμο το μοντέλο.
Κι όταν κάτι δεν είναι οικονομικά βιώσιμο, είναι καταδικασμένο να πεθάνει. Είναι νομοτελειακό αυτό. Κι επαναλαμβάνω ότι έχουμε μεγάλη ευθύνη οι συγκεκριμένες ομάδες, που λειτουργούν σαν να μην τους ενδιαφέρει καθόλου αν σε πέντε χρόνια δεν θα υπάρχουν όλες οι υπόλοιπες. Γιατί αυτό είναι το πλάνο τους. Με τόσες αγωνιστικές στην Ευρωλίγκα, να πάνε σε ένα υπερπρωτάθλημα και να υποβαθμίσουν εντελώς τα εθνικά πρωταθλήματα. Συν τα προβλήματα στα μεταγραφικά. Για να πάρουμε εμείς έναν παίκτη πρέπει να του πληρώσεις τα διπλάσια από μια ομάδα της Ευρωλίγκα. Πέρυσι, για παράδειγμα, παίκτης που πήγε στον Ολυμπιακό είχε από εμάς πρόταση για 500.000 ευρώ και πήγε στον Ολυμπιακό με 380.000 ευρώ».
-Το Τσάμπιονς Λιγκ, τι εντυπώσεις σου έχει αφήσει από πέρυσι;
«Για να λέμε και του στραβού το δίκιο και η FIBA έχει κάνει λάθη στην κόντρα. Εκείνη ξεκίνησε το λάθος με τα εγγυημένα συμβόλαια, όταν προσπάθησε να προσεγγίσει οκτώ ομάδες. Η αποτυχία της σε αυτό, έφερε την αντίστοιχη κίνηση της Ευρωλίγκας, που ακολούθησε. Η FIBA το ξεκίνησε το λάθος. Πιστεύω όμως ότι το κατάλαβαν. Και τώρα οι άνθρωποι που τρέχουν το Champions league, που προέρχονται από το ποδόσφαιρο, έχουν την κουλτούρα και το ήδη λειτουργικό μοντέλο του ποδοσφαίρου και νομίζω το πάνε καλά. Η διοργάνωση για μένα πέρυσι, αν αναλογιστούμε ότι ήταν η πρώτη χρονιά, ήταν εξαιρετική. Και φέτος πιστεύω θα είναι πολύ καλύτερη. Αυξάνει σιγά –σιγά και τα αντισταθμιστικά. Φέτος ο νικητής θα πάρει ένα εκατομμύριο ευρώ. Γίνονται προσπάθειες σοβαρές και στα τηλεοπτικά και στις κεντρικές χορηγίες. Και είναι και στη σωστή κατεύθυνση της συμμετοχής μέσα από τη βαθμολογία των πρωταθλημάτων. Αξιοκρατικά».
-Αναφέρθηκες πριν στην πορεία του ελληνικού πρωταθλήματος προς την υποβάθμιση. Ένα ελληνικό πρωτάθλημα που είναι ήδη πεσμένο, όταν ξέρεις από το καλοκαίρι ότι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα πάνε στον τελικό του πρωταθλήματος…
«Ελπίζω και πιστεύω ότι φέτος θα αλλάξει αυτό».
-Τώρα δίνεις καλή πάσα για την επόμενη ερώτηση. Μας ανέλυσες το όραμα σου για την ΑΕΚ, αλλά και το μόνιμο και μεγάλο πρόβλημα που έχεις απέναντί σου. Παρόλο αυτά, αισιοδοξείς ακόμα και για φέτος, για να μπει η ΑΕΚ… σφήνα στους δύο πρώτους. Ολοκληρώνεις το κομμάτι της ιστορίας, το γήπεδο προχωράει και θα μας πεις σε λίγο αναλυτικά, πως μπορεί να γίνει και στο αγωνιστικό κομμάτι, η υπέρβαση;
«Αυτός είναι ο στόχος. Ότι σας ανέλυσα, έχει να κάνει με τα οικονομικά. Αλλά, αν ξεφύγουμε από αυτό, προφανώς και έχω στόχο να πάει η ΑΕΚ στον τελικό. Για να ξεχάσω και τα οικονομικά και τα πάντα! Γιατί, ναι μεν δεν οδηγεί στην Ευρωλίγκα, αλλά υπάρχει και η ιστορία, υπάρχει και το πρεστίζ, υπάρχουν τα συναισθήματα, η χαρά που θα πάρει ο κόσμος της ΑΕΚ. Οικονομικά, σας πληροφορώ ότι επιφέρει και ζημιά! Αλλά, υπάρχει και το συναίσθημα».
-Μάκη, ποιο είναι το μεγαλύτερο λάθος που έχεις κάνει από τότε που μπήκες στην ΑΕΚ; Όχι υπό την έννοια, σώνει και καλά, να το μετάνιωσες γιατί από τα λάθη, μαθαίνουμε. Αλλά να είπες μετά… «δεν μου βγήκε αυτή η επιλογή».
Ένα λάθος είναι ότι θα έπρεπε να είχα δώσει την ευκαιρία στον Σωτήρη να αναλάβει προπονητής μας, νωρίτερα, δηλαδή μετά τον Ντράγκαν. Γιατί το έκανα; Θεώρησα επειδή ο Σωτήρης ήταν βοηθός προπονητή, πως θα περνούσα το μήνυμα στον κόσμο ότι… πετάμε λευκή πετσέτα! Και δεν ήθελα να σταλεί ένα τέτοιο μήνυμα. Υπήρχε η μάχη με τον Άρη για την 3η θέση και την ήθελα την 3η θέση. Και παράλληλα, εφόσον δεν την παίρναμε την 3η θέση, δεν ήθελα να… καεί και ο ίδιος ο Μανωλόπουλος. Αυτές τις σκέψεις έκανα τότε, αλλά ήταν όντως λάθος. Γιατί, ο Σωτήρης είναι εξαιρετικός προπονητής. Φέτος, πήρε άριστα και στον τομέα του σκάουτινγκ.
Σε κάποιες θέσεις, δεν πήραμε τους πρώτους μας στόχους, αλλά αυτοί πήγαν όλοι στο NBA! Αυτό σημαίνει ότι έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά στον τομέα αυτό. Προπονητής σημαίνει χτίσιμο της ομάδας, διαχείριση του υλικού και κοουτσάρισμα. Και ο Σωτήρης, μας έχει δείξει ότι και στα τρία, έχει υψηλή ποιότητα ως προπονητής. Και του άξιζε νωρίτερα αυτή η ευκαιρία. Χάσαμε λίγο χρόνο εκεί. Ήταν δικό μου λάθος. Ο Σωτήρης επίσης, εκτός από πολύ καλός προπονητής, έχει εξαιρετική ποιότητα ως άνθρωπος. Κι επειδή μπαίνει τώρα στον τρίτο χρόνο στον οργανισμό-ΑΕΚ, τον βλέπω ότι έχει μπολιαστεί με τη νοοτροπία μας, στα θετικά και στα αρνητικά που έχουμε οι ΑΕΚτζήδες. Ο Μανωλόπουλος έχει γίνει ένας από εμάς! Έχει μπει πλήρως στην ΑΕΚτζήδικη οικογένεια και αυτό είναι πολύ θετικό».
-Νομίζω ότι γίνεται εύκολα κατανοητό ότι δεν έμεινες ευχαριστημένος από την επιλογή που έκανες με τον Ζντοβτς…
«Εμμέσως, το είπα! Περισσότερο, δεν μπόρεσε να διαχειριστεί συναισθήματα. Δεν μπόρεσε βασικά να διαχειριστεί τα νεύρα του. Που όπως και να το κάνουμε είναι πολύ σημαντικό. Όσο σημαντική είναι η επιλογή των παικτών μέχρι τον Ιούλιο, άλλο τόσο σημαντική είναι και η διαχείριση ανθρώπων μετά. Αυτό ήταν προβληματικό».
-Πέρα από το λάθος που ανέφερες, υπήρξε κάποια στιγμή μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια που σε απογοήτευσε τόσο, που να σκέφτηκες ακόμα και να εγκαταλείψεις;
«Να εγκαταλείψω, όχι. Στενάχωρες σκέψεις, ναι. Είναι ένας οργανισμός που χτίζεται κυριολεκτικά από το μηδέν. Και γίνεται και καθημερινός πόλεμος. Σε ένα περιβάλλον με capital controls, σε ένα περιβάλλον με φορολογία που έχει πάει από το 8% στο 24%. Στα έξοδα έχουν διπλασιαστεί οι φόροι. Στην ΚΑΕ ΑΕΚ έχει γίνει ένα μικρό οικονομικό θαύμα, αν αναλογιστεί κανείς αυτό το περιβάλλον. Συν τα όσα είπαμε πριν για την Ευρωλίγκα. Είναι θαύμα που είμαστε ακόμα ζωντανοί! Και σε πιάνει καμιά φορά, απογοήτευση και στεναχώρια, όταν βλέπεις πίσω σου και διαπιστώνεις ότι είσαι λίγο μόνος σου… Στη “σκούπα” (3-0) με τον Άρη στο τέλος του πρωταθλήματος, είχαμε 300 εισιτήρια.
Ή έχεις κερδίσει τον ΠΑΟ, παίζεις μετά ξανά μαζί του και έχεις 1000 εισιτήρια. Εκεί αισθάνεσαι λίγη πικρία. Εγώ, όπως ξέρετε, δεν μιλάω πολύ και είναι η πρώτη φορά σε αυτά τα τέσσερα χρόνια, που παραχωρώ τόσο μεγάλη συνέντευξη. Γιατί, πιστεύω ότι οι παράγοντες πρέπει να μιλάνε με τις πράξεις του. Νομίζω, λοιπόν, ότι μιλάω καθημερινά με τις πράξεις μου, δίνοντας λύση σε όλα τα προβλήματα. Πώς θα πληρώσεις τους Αμερικάνους σε περιβάλλον capital controls; Και μιλάμε για μια ομάδα όπως η ΑΕΚ, που πριν από μερικά χρόνια, ήταν εξαφανισμένη από τον μπασκετικό χάρτη.
Ήταν ασύλληπτα δύσκολο για να περάσει αυτή η ομάδα στο επίπεδο της αξιοπιστίας. Για να μπορεί να πείσει στην αρχή, ότι πλέον είχαμε μια άλλη, σοβαρή και οργανωμένη κατάσταση. Και για να συμβεί αυτό, έπρεπε να πληρώνουμε και περισσότερα, αλλά και προκαταβολικά. Είναι μεγάλο βουνό αυτό για να το ανέβεις. Η απογοήτευση, λοιπόν, είναι όταν σκέφτεσαι και μονολογείς… “εγώ βγήκα μπροστά, όχι για μένα, αλλά για την ΑΕΚ και για όλους τους ΑΕΚτζήδες. Ε, δεν θα πρέπει να εκτιμηθεί αυτό κάποια στιγμή;”. Και για να μην παρεξηγηθώ, το εξήγησα και πριν ότι πρώτος ήμουν εγώ που δεν το έκανα. Οπότε, υπομονή, επιμονή και νομίζω ότι η στήριξη είναι κοντά.
Πρέπει ωστόσο να πω εδώ ότι στα δύσκολα χρόνια, οι οργανωμένοι ήταν αυτοί που κράτησαν την ομάδα, όταν έπαιζε στις χαμηλές κατηγορίες. Και μέτρησε αυτό για να αναλάβω, γιατί είδα τους οργανωμένους να στηρίζουν την ομάδα σε κατηγορίες που έπαιζε με… σχολεία. Κι επειδή αναφέρθηκα στα πέτρινα χρόνια, να ξέρετε ότι ο μεγαλύτερος πόλεμος που μας έχει γίνει ήταν από μέσα από την ΑΕΚ. Το βίωσα και δεν θέλω να πω λεπτομέρειες, γιατί θα βγείτε από τα ρούχα σας… Με όλους αυτούς τους “εφήμερους παράγοντες” που δημιουργούσαν εσωτερικούς εχθρούς και θεωρίες συνωμοσίας με σκοπό να παραμείνουν στα πράγματα και για την προσωπική τους προβολή. Και το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ και το γήπεδο, έχουν περάσει πολλά από αυτούς».
-Αναφέρθηκες στη στήριξη των οργανωμένων στα δύσκολα χρόνια, αλλά και τώρα, στο γήπεδο, αν δεν υπήρχαν οι οργανωμένοι, λες τι θα υπήρχε μετά από κόσμο…
«Έτσι, ακριβώς. Και να πούμε εδώ και την είδηση ότι φέτος δεν θα είναι ψηλά στη γωνία, αλλά πίσω από την μπασκέτα».
-Έχεις πει και το ξέρουμε ότι δεν ήσουν μπασκετικός…
«Έχω γίνει όμως φουλ μπασκετικός…»
-Ποιοι παίκτες σε έκαναν να ξεσηκωθείς, να… φτιαχτείς, μέσα σε αυτά τα χρόνια; Και αναφέρομαι κυρίως στους ξένους που πέρασαν από την ομάδα…
«Σίγουρα ο Μενσά Μπονσού ήταν ένας παίκτης που σε σήκωνε από τη θέση σου, επειδή ήταν πολύ θεαματικός. Αλλά νομίζω η μηχανική που είχε στο σουτ ο Ίνγκλις, είναι κάτι που το βλέπεις σπάνια στα γήπεδα. Και ήταν μεγάλη χαρά και τιμή, που είχαμε αυτόν τον παίκτη… Κι επίσης και ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης. Που μην ξεχνάμε ότι ήταν η πρώτη φορά που βγάλαμε πρώτο σκόρερ στο πρωτάθλημα, μετά το 1970 και τον Γιώργο Αμερικάνο. Μας ανέβασε επίπεδο ο Λουκάς».
-Πάμε και στο γήπεδο. Εδώ δεν υπάρχει ερώτηση. Τι γίνεται; Υπάρχει κάποια είδηση;
«Υπάρχουν ενέργειες. Είμαστε σε συνεννόηση με τον υπουργό τον κ. Βασιλειάδη για την παραχώρηση της εγκατάστασης του τένις. Εκεί θέλουμε να στεγάσουμε την ομάδα μπάσκετ και να εκμεταλλευτούμε τους γύρω χώρους για να δημιουργήσουμε μια μικρή ΑΕΚούπολη! Των…68 κατά σύμπτωση στρεμμάτων! Η βούληση της Πολιτείας υπάρχει για την αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων και για να λέμε την αλήθεια είναι η πρώτη φορά που γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια γι’ αυτό. Και συστηματική, επίσης. Και μια βοήθεια στις ομάδες να γίνουν βιώσιμες, γιατί χωρίς δικό σου γήπεδο, βιώσιμος δεν γίνεσαι. Εμείς είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.
Έχουμε πάρει τα σχέδια, έχουμε κάνει τις μελέτες. Το πλάνο προβλέπει γήπεδο 9,5 με 10 χιλιάδες θέσεις για το μπάσκετ και παράλληλα εμπορικούς χώρους γύρω από αυτό. Μια επένδυση που σε πρώτη φάση είναι της τάξης των 10 με 12 εκατομμυρίων ευρώ. Μεγάλη και σίγουρα πολύ μεγαλύτερη από αυτή που πρέπει να κάνουν οι ανταγωνιστές μας, αφού και το ΟΑΚΑ και το ΣΕΦ, είναι στην ουσία, έτοιμα γήπεδα μπάσκετ. Κι εδώ δηλαδή, εμείς πρέπει να επενδύσουμε μεγάλο ποσό, για να το χτίσουμε κι αυτό».
-Το χρονοδιάγραμμα, πως ακριβώς έχει και που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή;
«Περιμένουμε τη μεταφορά στο Υπερταμείο από το ΤΑΙΠΕΔ. Είναι σε εξέλιξη ένα business plan που έχουν ζητήσει από το Υπερταμείο, για όλους τους χώρους του ΟΑΚΑ. Με το που θα γίνει αυτό, εμείς είμαστε έτοιμοι να παρουσιάσουμε την πρόταση της ΑΕΚ, ολοκληρωμένη. Έχουμε συμφωνήσει με το υπουργείο Αθλητισμού και μένει να γίνει η σύμβαση με το Υπερταμείο. Μετά από αυτό, θέλουμε τρεις μήνες για τις μελέτες εφαρμογής και γύρω στους έξι με επτά για την υλοποίηση, δηλαδή το να σκεπαστεί, να κλείσει το γήπεδο. Και παράλληλα καθίσματα κ.λ.π. Αν έχουμε τη σύμβαση μέχρι τον Οκτώβρη, όπως περιμένουμε κι έχουμε τελειώσει με τις μελέτες μέχρι Ιανουάριο, δυνητικά μπορούμε του χρόνου να είμαστε στο γήπεδο!
-Με το σκέπαστρο, τι ακριβώς έχει συμβεί;
«Για το σκέπαστρο μελετήσαμε τρεις διαφορετικές αρχιτεκτονικές λύσεις κι έχουμε ήδη καταλήξει στην πιο συμφέρουσα. Υπήρξαν θέματα στο υπέδαφος της περιοχής, που έπρεπε να λάβουμε υπόψη».
-Πρώτα ο Θεός, μπαίνει η ΑΕΚ στο νέο γήπεδο. Και μετά;
«Μετά και το γήπεδο, θα είναι μονόδρομος η διεκδίκηση τίτλων. Σερί τίτλων! Θα έχουν ωριμάσει και οι επενδύσεις που έχουμε κάνει στις μικρές ηλικίες. Θα μπούμε στο γήπεδο μας, έτοιμοι για τίτλους».
-Για το ποδοσφαιρικό γήπεδο, που ξεκίνησε στη Νέα Φιλαδέλφεια… Συναισθήματα και ότι σχόλιο θες να κάνεις…
«Είναι μεγάλη προσωπική επιτυχία του Δημήτρη Μελισσανίδη. Πραγματικά δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε άλλος να παλέψει όλες αυτές τις αντιξοότητες. Είχε ταυτόχρονα έναν διμέτωπο αγώνα, εκτός αλλά και εντός ΑΕΚ. Συνήθως, σε έναν αγώνα, συσπειρώνεις όλες σου τις δυνάμεις για τους εχθρούς. Εδώ, ο Δημήτρης είχε και εσωτερικούς εχθρούς, τους δήθεν ΑΕΚτζήδες. Ήθελε μεγάλο συκώτι και μπράβο του που άντεξε. Και οικονομικά, δεν θα μπορούσε να το φέρει άλλος εις πέρας. Συναισθηματικά, τι να πω. Πρωτοπήγα στη Νέα Φιλαδέλφεια, 6 ετών! Σε έναν αγώνα ΑΕΚ-Προοδευτική. Η εικόνα που έχω είναι να είμαι στις πλάτες του πατέρα μου και να ψάχνουμε τον μαυραγορίτη για να πάρουμε εισιτήριο και να μπούμε μέσα στο Ναό μας. Δεν θα ξεχάσω ότι τα παιχνίδια άρχιζαν στις 15:00, η Σκεπαστή άνοιγε στις 11:00 και 11:05 ήμουν μέσα! Άρχιζε το ματς και ήμουν ήδη εξαντλημένος από τη φωνή!».
-Μάκη, συναισθηματικά και καθαρά ανθρώπινα, επειδή κακά τα ψέματα, όλος ο κόσμος το ξέρει πως αν δεν υπήρχες εσύ, δεν θα υπήρχε ουσιαστικά ΑΕΚ στο μπάσκετ, πως είναι να σηκώνεις αυτό το βάρος;
«Πιστέψτε με, το βάρος είναι τεράστιο. Δεν κρύβω πως νιώθω τεράστια και την ιστορική ευθύνη. Όσοι διαχειριζόμαστε τις τύχες του συλλόγου συγκυριακά, παίρνουμε μια κληρονομιά μιας πολύ βαριάς ιστορίας, που λέγεται ΑΕΚ. Και φυσικά έχω αγωνία για την παρακαταθήκη που θα αφήσω στον επόμενο. Βρήκα την ΑΕΚ κάτω από το μηδέν, δεν υπήρχε τίποτα. Ούτε κόσμο, εκτός από τους οργανωμένους. Και παλεύω να το φτιάξω από την αρχή. Φυσικά ξέρω και είναι ακόμη μεγαλύτερο το ψυχολογικό βάρος από αυτή την επίγνωση, πως αν αύριο για οποιονδήποτε λόγο ήμουν αναγκασμένος να σταματήσω να ασχολούμαι, διάδοχη κατάσταση αντικειμενικά δεν υπάρχει. Μερικές φορές δεν κοιμάσαι, όταν σκέφτεσαι τι θα αφήσεις από αυτό που κληρονομείς, στην ανυπαρξία ουσιαστικά και προσπαθείς τώρα να το μεγαλώσεις. Είναι πολύ μεγάλη η ιστορική ευθύνη».
-Και μέσα σε όλο αυτό, την κριτική πως την εκλαμβάνεις;
«Η κριτική, ειλικρινά, όταν είναι καλόπιστη, είναι αναγκαία. Σε βελτιώνει και σου δίνει ερεθίσματα. Μπορεί ακόμη και να σου δώσει κάτι που δεν έχεις σκεφτεί. Αλλά με την κακόπιστη κριτική, τρελαίνομαι. Όταν γίνεται μόνο για να αναδείξουμε κάτι που θέλουμε, όταν κάνουμε κριτική, απλά για την κριτική. Και θεωρώ ότι είναι από τις κατάρες της ΑΕΚ. Για παράδειγμα, μας κάνουν κριτική γιατί δεν έχει έρθει ο Χάρις! Η ομάδα του ήταν έκτη. Τιμωρήθηκαν δύο ομάδες για επεισόδια στο μεταξύ τους ματς και από έκτη, η ομάδα του Χάρις, πήγε στον τελικό. Έγινε δηλαδή το απίθανο.
Ακόμα δεν είχε βγει ο αντίπαλος όμως και η σειρά είναι και στους επτά αγώνες. Πόσες πιθανότητες υπήρχαν να συμβεί αυτό; Να πλακωθούν στις μπουνιές στην Κίνα; Και σου λένε “μα γιατί δεν έρχεται ο Χάρις;”. Ε, τι να εξηγήσω τώρα. Ή να διαβάζεις ότι διώξαμε τον Έρλι επειδή ήταν χορτοφάγος! Αν καθίσω να πω σε πόσα πειθαρχικά παραπτώματα υπέπεσε σε χρόνο-ρεκόρ, θα σας φύγει το… καφάσι! Αλλά θέλω να σταθώ σε αυτό, γιατί η κριτική αφορούσε πολύ και στον Γιώργο τον Χήνα και ήταν πάρα πολύ άδικη.
Ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος που δουλεύει για την ομάδα, όλες τις μέρες του χρόνου για 18 ώρες την ημέρα. Αυτό εγώ δεν το έχω ξαναδεί! Αν υπάρχει ο μπασκετικός οργανισμός της ΑΕΚ, που όλοι οι παίκτες που έχουνε περάσει, τον εκθειάζουν, η επιτυχία σε μεγάλο ποσοστό, οφείλεται στον Χήνα. Μας βοηθάει να έχουμε μια ομάδα με αρχές και με την ευτυχή συγκυρία, να είναι και φανατικός ΑΕΚτζής! Η ΑΕΚ εκφράζει κάποιες αρχές και κάποιες αξίες. Γι’ αυτές τις αρχές και τις αξίες, μας φέρνουν και οι γονείς τα παιδιά τους, γιατί έχουν καταλάβει πως υπάρχει μια άλλη κατάσταση στην ΑΕΚ. Ο Χήνας υπερασπίζεται και προστατεύει αυτές τις αρχές. Και όποιος δεν συνάδει με αυτές τις αρχές, πολύ απλά δεν μπορεί να έχει θέση στην ΑΕΚ.
Πιστεύω ότι έχουμε σε αγωνιστικό επίπεδο, πολύ καλά υλικά για να χτίσουμε. Αλλά όσο καλά υλικά και να έχεις, μετράει και η νοοτροπία. Χωρίς αυτή, δεν καταφέρνεις τίποτα. Το θέμα της νοοτροπίας, της φιλοσοφίας και των αξιών μας, τα διαχειρίζεται ο Γιώργος ο Χήνας και το κάνει ιδανικά. Όποιος δεν μπαίνει σε αυτές τις αρχές, δεν μας κάνει. Και καταλαβαίνει κανείς πως οι λόγοι που ο Έρλι δεν μας έκανε, δεν αφορούσαν φυσικά στις διατροφικές του συνήθειες. Αλλά, αν καθίσουμε και τα πούμε, το παιδί δεν θα ξαναπαίξει μπάσκετ πουθενά (σ.σ. τα ανέλυσε off the record)».
-Είναι εντυπωσιακό ότι έχεις απόλυτη γνώση και με κάθε λεπτομέρεια των όσων συμβαίνουν στην ομάδα…
«Δεν μου αρέσουν οι εταιρείες που έχουν επτά γραμμές μάνατζμεντ. Θέλω το πολύ, δύο τρεις. Αν δεν έχω αναλυτική εικόνα, δεν μπορώ να πάρω γρήγορες αποφάσεις, που πολλές φορές χρειάζονται. Μου αρέσει να κάνω “deep dive”(σ.σ. βαθιά βουτιά) στα πράγματα και να είμαι από πάνω. Σε ομάδες σαν την ΑΕΚ, αν δεν είσαι από πάνω να δίνεις λύσεις, μπορείς να πάθεις μεγάλη ζημιά. Δεν υπάρχει μάνατζμεντ από mail, τηλέφωνα και χωρίς να έχεις πραγματική εικόνα της κατάστασης.
Δεν το συζητάω αυτό. Και γι’ αυτό θεωρώ πως έχουμε χτίσει μια πολύ καλή ομάδα, γενικά. Τεχνικό τιμ, βοηθοί, ιατρικό, διατροφολόγος, γυμναστές, φυσιοθεραπευτές. Όλος ο οργανισμός βγάζει υγεία. Έρχονται παίκτες και μας λένε πως το «set up» που έχουμε, δεν υπάρχει ούτε στο NΒΑ. Δηλαδή προπόνηση πάντα με δυο τρεις γιατρούς, δυο φυσιοθεραπευτές, πολύ υποστηρικτικό προσωπικό. Πέφτει κάποιος στο παρκέ κι ακούς ένα ποδοβολητό… Έξι-επτά άτομα από πάνω».
-Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη, κάτι που θα ήθελες εσύ να πεις ως επίλογο. Ένα μήνυμα, ίσως προς τον κόσμο της ΑΕΚ ή ότι άλλο νομίζεις εσύ…
«Αναφέρθηκα πριν στο τρίπτυχο “ιστορία της ΑΕΚ-επένδυση στους νέους-γήπεδο”. Ένα τρίπτυχο που θέλω να οδηγήσει την ΑΕΚ στην κατάκτηση σερί τίτλων. Επιστέγασμα όλων αυτών, θα ήθελα να είναι να περάσει ένα κομμάτι της ΑΕΚ στον κόσμο της. Είναι το όνειρό μου! Αλλά επειδή θέλω να γίνω πιο σαφής, μιλάω για συμμετοχή της ΑΕΚ στο χρηματιστήριο! Όταν τελειώσουμε και με το γήπεδο, το όνειρό μου, είναι να γίνουμε η πρώτη ομάδα μπάσκετ που θα βρεθεί σε οργανωμένη αγορά, σε ένα χρηματιστήριο.
Τώρα, προφανώς και δεν μπορείς να το κάνεις. Όσο είσαι σε μια βαριά ζημιογόνα λειτουργία, δεν μπορείς να βάλεις τον κόσμο σε αυτό. Όταν όμως το ισορροπήσεις, τότε μπορείς να κάνεις τον φίλαθλο, μέτοχο μιας υγιούς κερδοφόρας δραστηριότητας. Κι εκεί κλείνεις και με το θέμα της επόμενης μέρας, που λέγαμε. Αλλά προϋποθέτει κατάσταση κερδοφορίας και το ξεκαθαρίζω αυτό. Εκεί μπορείς να δώσεις τον τρόπο για να συμμετάσχει και ο κόσμος. Αυτή θα είναι η απόλυτη επιτυχία. Προς το παρόν, ο κόσμος να έρθει τώρα κοντά μας, για να δει αυτό που φτιάχνουμε.
Έχουμε κάνει ότι περνάει από το χέρι μας, πρέπει τώρα να μιλήσει και ο κόσμος της ΑΕΚ. Να μετρηθούμε κάποια στιγμή. Ανέλαβα το προσωπικό μου χρέος προς το ιστορικό τμήμα του μπάσκετ. Και τις πληρώνω κιόλας. Και θα συνεχίσω. Αλλά, αντίστοιχα, να αναλογιστεί ο κάθε ΑΕΚτζής, τη δική του υποχρέωση προς το τμήμα που έκανε το μπάσκετ λαϊκό άθλημα στην Ελλάδα. Και είναι πολύ σημαντικό ότι στην ταινία, το λέει και ο Γιάννης Ιωαννίδης, αυτό! Ότι το μπάσκετ, το έκανε λαϊκό άθλημα στην Ελλάδα, η ΑΕΚ το ’68, με τους 100.000 φιλάθλους στο Καλλιμάρμαρο!
Άρα όλοι οι ΑΕΚτζήδες, έχουμε μια ιστορική ευθύνη απέναντι στην ομάδα που το πέτυχε αυτό και που παράλληλα έφερε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο στη χώρα μας. Είδατε ότι ακόμα και τα διαρκείας τα βγάλαμε αφού τελειώσαμε τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Μια τίμια αντιμετώπιση προς τον κόσμο μας, για να ξέρει ποιο θα είναι το ρόστερ που θα έρθει να δει στο γήπεδο. Και σε μια επετειακή χρονιά, αυτή που ξεκινά, πιστεύω ότι ο ΑΕΚτζής δεν θα μείνει ασυγκίνητος και θα στηρίξει την ομάδα, περισσότερο από ποτέ».
-Θα μας αποκαλύψεις και την ημερομηνία που θα βγει η ταινία στους κινηματογράφους;
«Άντε να το αποκαλύψουμε κι αυτό! Στις 25 Ιανουαρίου θα βγει στους κινηματογράφους!».