Tου Βαγγέλη Παπαδημητρίου/ info@eurohoops.net
Ο Κώστας Φλεβαράκης είναι ένας από τους σημαντικότερους και καλύτερους Έλληνες προπονητές της γενιάς του, με πολλές επιτυχίες και ένα ”πλούσιο” βιογραφικό, όσο λίγοι.
Το Eurohoops είχε την χαρά να συνομιλήσει μαζί του μετά το τέλος του πρώτου γύρου του ουγγρικού πρωταθλήματος, με την Σοπρόν να τερματίζει στην 8η θέση με 13-13 και να συνεχίζει στα playoffs.
Ο 51χρονος προπονητής, που βρίσκεται στην ομάδα από το 2019, μίλησε αρχικά για την τρέχουσα σεζόν, η οποία είχε πολλά σκαμπανεβάσματα και προβλήματα, αλλά και… επιτυχία στο τέλος.
”Η ομάδα πέτυχε έναν στόχο που στη διάρκεια της σεζόν έμοιαζε πολλές φορές ανέφικτος, έμοιαζε πολλές φορές να παλεύει για την παραμονή και όχι για τα playoffs. Και αυτό γιατί είχαμε να αντιμετωπίσουμε μία συγκυρία κακοτυχιών, περισσότερο από το συνηθισμένο. Παραμονές της πρεμιέρας δεν είχαμε τους Ούγγρους παίκτες από τον ιό. Και επειδή υπάρχει και κανόνας να υπάρχει ένας κάτω των 23 στην πεντάδα, αναγκαστήκαμε να βάλουμε μικρότερους παίκτες, ακόμα και 18, με ελάχιστες προπονήσεις.
Ο βασικός σέντερ μετά τραυματίστηκε και μείναμε ένα μήνα χωρίς αυτόν. Στην πορεία, πήραμε κι άλλον, γιατί θα αργούσε να επιστρέψει. Ακολούθησε η αποχώρηση του βασικού πλέι μέικερ για προσωπικούς λόγους. Μέχρι και το τελευταίο δίμηνα ψάχναμε παίκτες. Πήραμε 13 νίκες, ο στόχος αυτός αφήνει ικανοποιημένη όλη την ομάδα, ειδικά με αυτές τις συνθήκες.
Η Φάλκο είναι μία δυνατή ομάδα, αλλά όταν είμαστε υγιείς και μαζί, έχουμε δείξει ότι είμαστε ανταγωνιστικοί. Αυτό είναι το βασικό. Και από εκεί και πέρα ό,τι προκύψει, για να κλείσουμε με τον καλύτερο τρόπο μία επιτυχημένη χρονιά.
Υπήρξαν ομάδες που δεν είχαν απώλειες από τον ιό, κάτι που μοιάζει αδιανόητο καμία φορά. Γενικά, δεν υπήρχαν πολλά προβλήματα. Εμείς αναγκαστήκαμε να ψάχνουμε για παίκτες, κάτι που δεν είναι εύκολο και φθηνό. Το αποτέλεσμα είναι υψηλότερο όμως από αυτό που περίμενε κάποιος, ειδικά όπως εξελίχθηκε η σεζόν”.
”Ο κόσμος βλέπει αθλητισμό και νομίζει πως είναι όλα καλά”
Αν και σε πολλούς το πρωτάθλημα της χώρας ενδεχομένως να μην… γεμίζει το μάτι, ο Φλεβαράκης ξεκαθαρίζει πως υπάρχουν αρκετές ομάδες πολύ καλού επιπέδου, την ώρα που πολλά παραδοσιακά καλά πρωταθλήματα δεν έχουν την παλιά αίγλη τους, όπως επισημαίνει ο ίδιος.
”Αυτό που εντοπίζω σαν διαφορά στην εποχή του ιού δεν έχει να κάνει τόσο με το αγωνιστικό κομμάτι. Δεν είναι μονοδιάστατο θέμα ο ιός. Ο κόσμος έχει τα δικά του προβλήματα και πάνω από όλα της υγείας, αλλά όταν βλέπει αθλητισμό, νομίζει ότι είναι όλα λυμένα, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για κανέναν και ότι όλα είναι όπως πριν. Ότι ο κάθε παίκτης είναι σαν να μην έχει πρόβλημα. Και τα κρίνει όλα όπως άλλες χρονιές. Ειδικά στα μικρά μέρη, το κλείσιμο έχει επηρεάσει και ψυχολογικά πολλούς παίκτες. Όταν πρόκειται για αθλητισμό, θεωρεί ότι όλοι είναι άτρωτοι και δεν έχουν πρόβλημα.
Υπάρχουν 6-7 ομάδες που είναι πολύ καλού επιπέδου, έχουμε πρόσφατη εικόνα με την Φάλκο στην Ελλάδα μέσω BCL. Δεν μιλάμε για Ισπανία, αλλά είναι δύσκολο να πεις ότι ισχύουν τα ίδια δεδομένα με παλιά. Έχει να κάνει με τα μπάτζετ, τη συνέπεια και παράγοντες. Γενικά, σε μεμονωμένες καταστάσεις, έχει διαφοροποιηθεί. είναι ανταγωνιστικό με αρκετά καλούς παίκτες. Στο τελευταίο ματς, παίξαμε με τον Ντουρέν, που έχει παραστάσεις. Υπάρχουν παιδιά που έχουν κάνει καριέρα. Έχουν αλλάξει τα δεδομένα και πολύ υψηλού πρωταθλήματα έχουν πέσει και άλλα έχουν ανέβει”.
”Γι’ αυτό δεν έχουν επιτυχίες Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός”
Του έχει λείψει η Ελλάδα; Ο Φλεβαράκης ξεκαθάρισε πως δεν ισχύει αυτό -πάντα σε επαγγελματικό επίπεδο- καθώς λίγες ομάδες λειτουργούν και δουλεύουν με τον τρόπο που θα έπρεπε.
Και εκεί κρύβεται η εξήγηση για την έλλειψη διεθνών επιτυχιών κυρίως από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό.
”Είναι λίγες οι ομάδες που λειτουργούν όπως θα έπρεπε. Πρώτα, ήταν η κρίση που επηρέασε πολύ, κάπου χάσαμε τον προσανατολισμό μας και ίσως την επαφή με υψηλού επιπέδου επαγγελματίες από το εξωτερικό. Κυριάρχησε επίπεδο μικρότερων κατηγοριών, λειτούργησε εντός Ελλάδας, αλλά όχι εκτός και γι’ αυτό δεν βλέπουμε επιτυχίες σε διεθνές επίπεδο. Έχει επηρεάσει τις μεγάλες ομάδες, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, αλλά και στις μικρότερες, με εξαίρεση την ΑΕΚ το 2018. Ούτε καν συμμετοχές στα Final Four δεν υπάρχουν πια, που ήταν κάτι δεδομένο για τις ομάδες μας. Αλλά και σε εθνικό επίπεδο, οι ομάδες παίζουν με ιδιαίτερα ρόστερ πια. Υπάρχουν μικρές ομάδες στις οποίες παίζουν πια μεγάλα ονόματα, κάτι που δεν υπήρχε παλιά”.
”Οι παίκτες του ΝΒΑ δεν έχουν απλά το ταλέντο, αλλά και τον επαγγελματισμό”
Ο Φλεβαράκης είναι ένας προπονητής, που έχει καλές σχέσεις με μεγάλους προπονητές του ΝΒΑ και είχε την ευκαιρία να βρεθεί σε πολλά καμπ μεγάλων ομάδων, βλέποντας και ζώντας το πώς λειτουργεί μία ομάδα τέτοιου επιπέδου.
”Ο τρόπος λειτουργίας και στην οργάνωση. Αυτά ξεχωρίζουν. Στον τρόπο που χτίζονται οι ομάδες και με διαφορετικό τρόπο σκέψης, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι. Εδώ, έχει επικρατήσει μία σαφέστατη υπερβολή στο σκεπτόμενο μπάσκετ, γρήγορα πρέπει να δούμε τα όριά της και να βρούμε την ισορροπία με την αθλητικότητα και το ταλέντο. Βλέπετε τα σκορ στο ΝΒΑ, κάποιες ομάδες μπορεί να κάνουν μεγάλες νίκες ή ήττες, χωρίς να επηρεάζεται η λειτουργία τους και να έρχεται ο πανικός.
Είχα την τύχη να είμαι σε καμπ των Ουόριορς, των Σπερς με Πόποβιτς-Μεσίνα, των Καβαλίερς με Λου, των Μπουλς με Τιμποντό, με τις κορυφαίες ομάδες των τελευταίων ετών. Σαν οργανισμοί και επίπεδο προπονητών, είναι οι κορυφαίοι. Πέρα από τον τρόπο λειτουργίας, όσον αφορά το μπασκετικό κομμάτι, μου έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός κάποιων παικτών, που πιστεύουμε ότι απλά έχουν ταλέντο. Δεν είναι έτσι. Όταν βλέπεις τον Κάρι να πηγαίνει από νωρίς στην προπόνηση, είναι κάτι που δεν είναι αυτονόητο, όσο κι αν θεωρείται. Το γνώρισα στην Ελλάδα, είχα τη τύχη να ζήσω παίκτες με αποκορύφωμα στον Στογιάκοβιτς, που ήταν όλη μέρα στο γήπεδο και δεν έμεινε στο ταλέντο. Βλέπεις πόσες ώρες δουλεύουν, είναι κάτι πραγματικά εντυπωσιακό, όταν το βλέπεις από κοντά”.
”Χαίρομαι που βοήθησα τον Σρέντερ να γίνει αυτός που είναι”
Είναι γνωστό πως από τα… χέρια του Φλεβαράκη είχε περάσει την σεζόν 2012/13 στους Phantoms Braunschweig ο Ντένις Σρέντερ, με τον Γερμανό γκαρντ να φεύγει το 2013 για το ΝΒΑ και να καταλήγει να έχει σοβαρές πιθανότητες να στεφθεί πρωταθλητής με τους Λέικερς.
”Είχαμε περάσει αρκετές ώρες. Ο Ντένις ήταν κάτι διαφορετικό, γιατί ήταν ένα παιδί που κανείς δεν περίμενε να φτάσει εδώ, έμπαινε στο γήπεδο για μερικά λεπτά, όταν είχαν κριθεί τα ματς. Μιλήσαμε πολύ, έβλεπα ένα ταλέντο, που μπορεί να κάνει καλή καριέρα. Χρειάζεται και ο προπονητής να σου δώσει την ευκαιρία, αλλά ο παίκτης ο ίδιος καθορίζει πού θα φτάσει. Τον έβαλα στην βασική ομάδα, πήρε αυτοπεποίθηση από αυτό και έδειξε από νωρίς ότι μπορεί. Φρόντισα να του δώσω τις βασικές αρχές, είναι θέμα όμως δουλειάς και χαρακτήρα. Δεν πίστευαν πολλοί ότι θα πάει στο ΝΒΑ, χαίρομαι που τα κατάφερε και φυσικά χαίρομαι που του έδωσα ευκαιρία. στη μοναδική του ευρωπαϊκή σεζόν, ενώ έναν χρόνο πριν δεν είχε ρόλο στην ομάδα και μετά έγινε παίκτης ΝΒΑ”.
”Η Ουγγαρία έχει ίδια μέτρα με την Ελλάδα, αλλά σταθερά 10.000 κρούσματα ημερησίως”
Η συζήτηση δεν μπορούσε να μην καταλήξει στην πανδημία του κορωνοϊού, με την Ουγγαρία να έχει τεράστιο πρόβλημα, παρά το γεγονός πως είναι όλα κλειστά, όπως στην Ελλάδα.
Μάλιστα, ο ίδιος θέλησε να τονίσει πως πολλοί αθλητές/προπονητές δεν μπορούν ακόμα να επιστρέψουν στα γήπεδα, κάτι που θέλει να γίνει, αλλά πάνω από όλα με απόλυτη ασφάλεια.
”Η Ουγγαρία είναι μικρότερη χώρα από την Ελλάδα, αλλά τον τελευταίο καιρό έχει σταθερά 10-11.000 κρούσματα την ημέρα. Βλέπω έναν πανικό στην Ελλάδα, που έχει μία λογική, αλλά εδώ έχουμε 250 θανάτους την ημέρα. Δεν μπορώ να δω κάτι διαφορετικό εδώ. Τα μαγαζιά ήταν κλειστά από καιρό. Έχει και αυτό την ευθύνη του. Μετά από έναν χρόνο, η τήρηση των μέτρων δεν μπορεί να είναι εύκολο να γίνει, όλα παίζουν τον ρόλο τους. Όποιες χώρες έχουν πάρει άλλα μέτρα, έχουν χειρότερα νούμερα. Γενικά, υπάρχει σκέψη εδώ να ανοίξει κάποια πράγματα, αλλά αν στην Ελλάδα θεωρείται παράλογη η συζήτηση αυτή, φανταστείτε εδώ. Μακάρι να βρεθεί η χρυσή τομή να λειτουργήσουν όλοι οι τομείς, αλλά το πιο σημαντικό είναι να σταματήσουμε να υποφέρουμε πρώτα από όλα να έχουμε νεκρούς, ακόμα και ο ένας θάνατος είναι κάτι δυσάρεστο και άσχημο. Και να λειτουργήσουμε επαγγελματικά και ψυχολογικά. Πολλοί παίκτες το έχουν περάσει, ειδικά σε μικρά μέρη όπως εδώ, όταν έχεις μόνο στο γήπεδο να πας. Η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι εδώ και μήνες στις 20:00 όλες τις μέρες.
Η εστίαση είναι κλειστή, το λιανεμπόριο είχε ανοίξει για λίγο με υποτυπώδη μορφή, χωρίς να έχει αποτέλεσμα. Ο κόσμος υποφέρει, όπως παντού. Όσο κι αν μας πληγώνουν κάποια πράγματα, προτεραιότητα είναι η υγεία, πρέπει να επιστρέψουμε χωρίς να ρισκάρουμε. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα. Ξέρω και καταλαβαίνω πόσο πολύ θέλουν να επιστρέψουν οι παίκτες και προπονητές άλλων κατηγοριών, όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει αυτό. Είναι σημαντικό όμως να μην ξεχνάμε την προτεραιότητα, μακάρι να γυρίσουν όλοι στα γήπεδα, να προχωρήσουν τα εμβόλια και να γίνει ό,τι χρειάζεται για να έχει κανονικότητα η ζωή μας. Θέλουμε όλοι να επιστρέψουμε στο γήπεδο και στη δουλειά, αλλά να γίνει με προσοχή, γιατί θα δούμε ξαφνικά στην Ελλάδα 10-11.000 κρούσματα και 300 νεκρούς και λέμε τί έγινε. Θέλω να καταθέσω αυτή την ανησυχία και να μην είναι μόνο η καλή κουβέντα που θέλουμε να ακούσουμε, να ανοίξουν όλα άμεσα δηλαδή.
Μιλώντας με Έλληνες του εξωτερικού, η αίσθηση είναι ότι πάει πιο γρήγορα ο εμβολιασμός στην Ελλάδα. Στην Γερμανία, πάει αργά και υπάρχει γκρίνια. Εδώ, χρησιμοποιούν ακόμα και το ρωσικό και το κινέζικο εμβόλιο. Άμεσα, θα ξεκινήσουν οι καθηγητές και δάσκαλοι, για να ανοίξουν 19/4 τα σχολεία, αφού εμβολιαστούν οι καθηγητές. Συγκρίνομε τις χώρες, αλλά το πρόβλημα είναι ίδιο για όλους, μακάρι να πάει πιο γρήγορα για όλους”