Tου Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Τον γνωρίσαμε στον Κολοσσό Ρόδου (2014-15), τον μάθαμε στον Άρη (2015-16), τον εμπεδώνουμε στον Ολυμπιακό (2016-σήμερα). Η Ελλάδα… πάει στον Ντομινίκ Ουότερς, ο οποίος επέστρεψε μετά από ένα σύντομο πέρασμα στην ιταλική Καντού. Η ανάγκη για τον Ολυμπιακό ήταν τέτοια μετά απ’ τον τραυματισμό του Ντάνιελ Χάκετ κι ο 30χρονος Αμερικανός πόιντ γκαρντ επελέγη για να δώσεις τις απαραίτητες λύσεις.
Με 5,3 πόντους και 2,1 ασίστ μεταξύ άλλων σε 12:51 στην Ευρωλίγκα το πρόσημο είναι θετικό προς το παρόν, ασχέτως αν ο ίδιος δε συμβιβάζεται με τίποτα πέραν του τέλειου. Επομένως σιγά μη του αρκούσαν οι 8 πόντοι με 3/4 δίποντα, 0/2 τρίποντα, 2/2 βολές και τα 2 ριμπάουντ σε 14:49 στη νίκη επί της Ζαλγκίρις Κάουνας (73-64) στο ΣΕΦ.
“Προπονούμαι σκληρά κάθε ημέρα. Ξέρω τη δουλειά μου, το ρόλο μου. Όταν αισθάνομαι καλά, έχω την αυτοπεποίθηση να σουτάρω -όταν είμαι ελεύθερος- και να δημιουργήσω για τους συμπαίκτες μου. Αυτό προσπαθώ να κάνω, να ‘μαι επιθετικός με τη μπάλα στα χέρια και να δημιουργώ στην επίθεση. Αυτός είναι ο ρόλος μου και πρέπει να συνεχίσω να πιέζω τον εαυτό μου να γίνει καλύτερος, γιατί αισθάνομαι πως δεν πρέπει να χάνω κανένα σουτ. Θέλω να ‘μαι όσο πιο τέλειος γίνεται. Ξέρω πως είναι αδύνατον, αλλά προσπαθώ για το καλύτερο” εξήγησε ο πάντα χαμογελαστός Ντομινίκ Ουότερς, ο απολαμβάνει με τον Ολυμπιακό τη συγκατοίκηση με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας στη δεύτερη θέση της κατάταξης (16-6). Βέβαια, όσο δύσκολη ήταν η άνοδος σ’ αυτή, άλλα τόσο αναμένεται η διατήρηση. Κατά τον ίδιο πολύ περισσότερο με ομάδες… υπεράνω υποψίας, όπως, για παράδειγμα, η λιθουανική, η οποία πιέζει να… χωθεί στην 8άδα.
“Νομίζω τώρα ήταν πιο δύσκολα από άλλες φορές. Αυτές οι ομάδες έχουν υψηλότερο κίνητρο. Ακόμη κι όλες όσες είναι πιο χαμηλά στην κατάταξη. Είδατε τι έγινε με την Αρμάνι. Έχουν υψηλότερο κίνητρο ατομικά κι ομαδικά. Οι ομάδες που χάνουν συχνά αλλάζουν και ρόστερ συχνά κι όλοι θέλουν να κρατήσουν τις δουλειές τους. Έτσι θέλουν περισσότερο να μας νικήσουν και τις κάνει πιο επικίνδυνες αντιπάλους”.
Προφανώς ούτε στην έδρα της Φενέρμπαχτσε (23/2) τα πράγματα δε θα ‘ναι εύκολα… “Πολύ σημαντικό παιχνίδι για εμάς. Έμαθα πως έχασαν κι αυτό μας δίνει κάποιο προβάδισμα. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς να τους νικήσουμε, θα μας φέρει πιο κοντά στο πλεονέκτημα έδρας στα playoffs και κατ’ επέκταση στο Final Four. Πολύ σημαντικό παιχνίδι. Θα ‘μαστε έτοιμοι”.
Μέχρι τότε μεσολαβεί εκτός απ’ την Α1 κι ο τελικός Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Ολυμπιακός δε θα ‘ναι παρών λόγω… Παναθηναϊκού, μία ήττα για την οποία είχε εξηγήσει πως τον είχε κάνει να αισθανθεί απαίσια. Όχι τόσο πια ώστε να μη τον δει καν. Άλλωστε, θα ‘χει μία ομάδα να υποστηρίξει.
“Φυσικά και θα τον δω, παίζει ο Άρης. Αγαπώ τον Άρη. Έχω πολλή, πολλή αγάπη για όλους στην ομάδα. Χάρηκα που έμαθα πως θα γίνει στην έδρα τους, τους δίνει πιθανότητες να νικήσουν. Θα ‘ναι ωραίος τελικός”.
Κάπου εκεί η συζήτηση άλλαξε ύφος, με δύο… made in the USA ερωτήσεις. Για την πρώτη την αφορμή έδωσε η ίδια η τελευταία αντίπαλος του Ολυμπιακού, η Ζαλγκίρις Κάουνας του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, η οποία κάνει τη διαφορά με ρόστερ χωρίς Αμερικανούς. Πώς το αντιλαμβάνεται ως Αμερικανός ο ίδιος σε μία Ευρωλίγκα, χωρίς αυτό ν’ αφήσει απ’ έξω τις εγχώριες λίγκες, όπου το αμερικανικό στοιχείο περισσεύει, στην αναζήτηση/ελπίδα για καλύτερα αποτελέσματα;
“Δεν είναι δικό μου θέμα. Το μπάσκετ είναι ίδιο σ’ όλο τον κόσμο. Είναι καλή ομάδα, παίζουν ως ομάδα. Είναι θέμα του προπονητή, τι του αρέσει και τι όχι”.
Η δεύτερη ερώτηση είχε να κάνει με όλα όσα γίνονται στην πατρίδα του μετά απ’ την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ ως πρόεδρος των ΗΠΑ. Οι αντιδράσεις για το πρόσωπο και τις θέσεις του είναι καθημερινές και συμμετοχή σ’ αυτές έχουν και παίκτες του βεληνεκούς του ΛεΜπρον Τζέιμς και του Στεφ Κάρι. Είναι πέραν των καθηκόντων τους; Πρέπει, οφείλουν ή όχι όλοι όσοι έχουν τόσο κοινό από πίσω τους να εκφράζονται δημόσια για τα πολιτικά δρώμενα; Ανεξαρτήτως ποιον έχουν απέναντί τους. Η απάντησή του ειλικρινής όσο οι προηγούμενες.
“Εγώ δε θα το έκανα, δεν είναι στο χαρακτήρα μου.
Παρακολουθώ τι γίνεται. Δε στηρίζω τις θέσεις του Τραμπ. Δεν τον ψήφισα κι ούτε θα τον ψήφιζα. Δε νομίζω πως είναι κατάλληλος γι’ αυτή τη θέση. Αλλά νομίζω πως οι αθλητές θα πρέπει να μένουν μακριά απ’ αυτά. Ο κόσμος κρίνει εύκολα κι αρχίζει να σε μισεί με το παραμικρό. Δε θα πρέπει να μπλέκουν μ’ αυτά. Μακριά…”.