Tου Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Είναι απ’ αυτά τα περίεργα παιχνίδια της μοίρας. Στον αθλητισμό δεν έχουν ίδια σημασία με αυτά στη ζωή, αλλά δεν υστερούν σ’ ενδιαφέρον. Έτσι και στην περίπτωση του Βλάντο Γιάνκοβιτς.
Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν παρών με τη Βαλένθια στη Βιτόρια και θα διεκδικούσε το 81ο Copa del Rey. Αντ’ αυτού θα προσπαθήσει να κάνει το ίδιο με τον Άρη στη Θεσσαλονίκη στον 42ο τελικό Κυπέλλου Ελλάδας και μάλιστα απέναντι στον Παναθηναϊκό, την ομάδα όπου πέρασε 3 χρόνια, πανηγυρίζοντας μία φορά το Πρωτάθλημα (2014) και σερί (2014, 2015, 2016) το ίδιο τρόπαιο το οποίο καλείται να της στερήσει τώρα ως αντίπαλος.
Πώς φτάσαμε έως εδώ κι αν… θυμάται πως πέρασε για λίγο απ’ τη Βαλένθια; “Φυσικά και θυμάμαι. Να σου πω την αλήθεια, περίμενα κάποια πράγματα εντελώς διαφορετικά. Άλλα είχα ζητήσει, άλλα έγιναν στην πορεία. Στόχος μου ήταν να καταφέρω να παίζω. Αυτό μόνο, τίποτε άλλο”.
Αλλά το παρελθόν είναι παρελθόν. Όπως η ήττα απ’ τον Ολυμπιακό (69-55 στις 15/2) στο ΣΕΦ για τη Stoiximan.gr Basket League μόλις λίγα 24ωρα πριν απ’ το μεγάλο τζάμπολ (18/2, 17:00/novasports 2).
“Κι οι δύο ομάδες είναι υψηλού επιπέδου. Κι ο Ολυμπιακός, κι ο Παναθηναϊκός παίζουν στο υψηλότερο επίπεδο κι είναι απ’ τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Δε νομίζω να ‘ναι δύσκολη η μετάβαση απ’ αυτή την ήττα στην προετοιμασία ενός τελικού. Νομίζω ότι καλό μας έκανε αυτό το παιχνίδι”.
Όχι πως ανάλογα τον αντίπαλο και το αποτέλεσμα που προηγούνται ενός τελικού η προετοιμασία διαφέρει κατά πολύ. Αν και για τον ίδιο αναμένεται διαφορετική, τουλάχιστον σε πνευματικό επίπεδο.
“Σίγουρα είναι δύσκολο. Είναι μία ομάδα στην οποία πέρασα 3 χρόνια. Πέρασα πάρα πολύ ωραία. Ήταν σαν οικογένειά μου και φυσικά με κάποια παιδιά έχουμε ακόμα πολύ καλές επαφές. Αλλά είμαι επαγγελματίας, τώρα παίζω στον Άρη, θέλω να παίξω όσο καλύτερα γίνεται για την ομάδα μου. Όσες πιθανότητες μας αναλογούν για να κατακτήσουμε το Κύπελλο να τις αγκαλιάσουμε και να προσπαθήσουμε να το καταφέρουμε. Αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο πηγαίνοντας να παίξεις απέναντι σ’ ένα τόσο μεγάλο φαβορί” εξήγησε ο 27χρονος σμολ φόργουορντ, ο οποίος τα τελευταία χρόνια είχε μάθει να παίζει πολύ καλά αυτό το ρόλο.
“Σίγουρα είναι διαφορετικά. Μέχρι τώρα έπαιζα τελικούς εναντίον του Άρη, του Απόλλωνα και του Φάρου, ήταν πιο εύκολα. Βέβαια, η πίεση πάντα υπάρχει. Είναι ένας τελικός, ένα παιχνίδι και ποτέ δεν ξέρεις. Νομίζω ότι τα λόγια είναι περιττά. Πρέπει να μπεις στο γήπεδο και να ‘σαι παντού”.
Όντας μακριά από τίτλους απ’ το 2004, την τελευταία χρονιά που όχι απλώς αυτό του Κυπέλλου, αλλά οποιοδήποτε τρόπαιο δεν κατέληξε στα χέρια των δύο “αιωνίων”, ο Άρης έχει όντως την ανάγκη να ‘ναι “παντού”. Η διεξαγωγή του τελικού στην έδρα του ενδεχομένως να βοηθήσει. “Σίγουρα. Παίζουμε ουσιαστικά εντός έδρας. Φυσικά, θα υπάρχει κόσμος κι απ’ τις δύο πλευρές. Υπάρχουν πολλά κίνητρα. Τα παιδιά έχουν πολλά κίνητρα, κι εγώ, φυσικά, να παίξω όσο καλύτερα γίνεται. Θέλω κι εγώ απ’ την πλευρά μου να δώσω τα πάντα. Αυτή είναι η μοίρα ενός αθλητή, ενός επαγγελματία αθλητή, να δίνει όσο πιο πολλά γίνεται στην ομάδα του”.
Τι σημαίνει και για τη Θεσσαλονίκη η επιστροφή ενός τελικού στην πόλη μετά απ’ το 2000 και τι θα σημαίνει μία πιθανή κατάκτηση του τροπαίου; “Είναι ένας τελικός, όπως είπα, ουσιαστικά εντός έδρας. Η πόλη ζει αυτόν τον τελικό. Από εκεί και πέρα ελπίζουμε. Υπάρχει ελπίδα”.
Στη δημιουργία της ελπίδας έχει συμβάλλει κι ο αντίπαλος του Άρη στον τελικό, ο Παναθηναϊκός, με το “ΟΚ” του για τη διεξαγωγή στο ιστορικό Αλεξάνδρειο. “Σε μία τόσο μεγάλη ομάδα δε μπορείς να πεις αν μία τέτοια κίνηση είναι σωστή ή λάθος. Είναι απόφασή της. Ουσιαστικά χαροποιεί και τον κόσμο του Άρη και δε δημιουργεί τριβή, αφήνει να παιχτεί ένα παιχνίδι στο γήπεδο ενός απ’ τους φιναλίστ. Εντάξει, τι να πω; Χρειάζεται να πούμε κάτι; Είναι μεγάλη κίνηση. Δεν έχω κάτι άλλο να πω”.
Κάπως έτσι ο τελικός προορίζεται για… γιορτή. “Φυσικά και θα βοηθήσει, γιατί νομίζω είναι πολύ καλό το κλίμα αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει εχθρικότητα μεγάλη. Ο τελικός θα παιχτεί σε πολύ καλές συνθήκες και για τους δύο. Ο Παναθηναϊκός θέλει να ‘ρθει στη Θεσσαλονίκη και να κατακτήσει ακόμη ένα Κύπελλο, ο Άρης ελπίζει πως μπορεί να νικήσει το φαβορί. Απλό”.
Ας νικήσει ο καλύτερος. Απλό.