Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Για τον Τζέιμς Γκιστ οι τελικοί με τον Ολυμπιακό ήταν άλλη μια απόδειξη της σπουδαιότητάς του για τον Παναθηναϊκό Superfoods σε όλα τα επίπεδα. Ο Αμερικανός φόργουορντ, αν και “λαβωμένος” εξαιτίας του προβλήματος με τα ραγισμένα πλευρά του, δεν λύγισε ούτε στιγμή.
Αντίθετα, ήταν μπροστάρης στην ανατροπή, που ολοκληρώθηκε με το εμφατικό “μπρέικ” στο ΣΕΦ, που σήμανε γι’ αυτόν το τρίτο νταμπλ της “πράσινης” καριέρας του και το όγδοο τρόπαιο συνολικά!
Ο Γκιστ χωρίς ακόμα να έχει καταφέρει να σκουπίσει τον ιδρώτα που είχε χύσει (και) στον πέμπτο τελικό, εξήγησε στο Eurohoops γιατί είναι γλυκό αυτό το πρωτάθλημα, εξιστορώντας πώς ο Παναθηναϊκός μπόρεσε να επανέλθει μετά το σοκ του ευρωπαϊκού αποκλεισμού και του… πούλμαν.
“Είναι πάντα καλή στιγμή να νικάς τον Ολυμπιακό, αλλά σίγουρα τώρα ήταν η καλύτερη δυνατή. Αυτή είναι η ομορφιά της αντιπαλότητας με αυτή την ομάδα. Ο Ολυμπιακός είχε μια σπουδαία σεζόν κι έπαιξε πολύ καλά όλη τη χρονιά, αλλά εμείς δεν τα παρατήσαμε” τόνισε αρχικά και όταν ρωτήθηκε πώς οι “πράσινοι” τα κατάφεραν, μίλησε με τη γλώσσα της αλήθειας…
“Σταματήσαμε να παίζουμε εναντίον του… εαυτού μας. Σε όλο αυτό το δύσκολο διάστημα προσπαθούσαμε να βγάλουμε τον εαυτό μας από την τρύπα μέσα στην οποία εμείς είχαμε μπει. Είχαμε δείξει και νωρίτερα στη σεζόν τι μπορούμε να κάνουμε. Βγήκαμε από την τρύπα και παίξαμε όλοι για την ομάδα, δείχνοντας πόσο επικίνδυνοι μπορούμε να γίνουμε”.
Σε πρώτο και τρίτο τελικό, το “μπρέικ” ήταν πολύ κοντά, αλλά το κακό φινάλε έχυσε την καρδάρα με το γάλα. Ηταν αυτός ο οδηγός για την τρίτη και φαρμακερή προσπάθεια; “Ξέραμε ότι μπορούσαμε να νικήσουμε σε τελικό εδώ μέσα. Τα δύο παιχνίδια που χάσαμε το έδειξαν πως μπορούμε, παρότι τα χάσαμε αφού απωλέσαμε προβάδισμα στο τέλος με κάποια λάθη και κακές επιλογές. Νικήσαμε τους εαυτούς μας αυτή τη φορά και αυτό δεν συνέβη πρώτη φορά. Αυτή ήταν ίσως η πιο μεγάλη αδυναμία μας. Γνωρίζαμε ότι αν ήμασταν συγκεντρωμένοι και στα 40 λεπτά θα μπορούσαμε να νικήσουμε στο ΣΕΦ και είμαστε περήφανοι που το καταφέραμε”.
Οσο για την ανατροπή των προγνωστικών, προ του τζάμπολ των τελικών, η ειλικρίνεια και η αυτοκριτική ξεχειλίζει από τα λόγια του πλέον έμπειρου “πράσινου” Αμερικανού: “Δεν μας υποτίμησαν οι άλλοι, εμείς είχαμε υποτιμήσει τον εαυτό μας. Οι υπόλοιποι δικαιούνταν να μας θεωρούν αουτσάιντερ, γιατί εμείς το είχαμε προκαλέσει. Επρεπε να αντιληφθούμε πως εκπροσωπούμε μια τεράστια ομάδα, ένα brand για το οποίο νοιάζονται πάρα πολλοί και αγαπούν επίσης πάρα πολλοί. Για τον Παναθηναϊκό… ζει πολύς κόσμος και σίγουρα η εικόνα που είχαμε πριν από ένα μήνα δεν γίνεται να μας κάνει περήφανους. Δικαιούνταν όσοι μας θεωρούσαν αουτσάιντερ να το πιστεύουν αυτό. Ομως επιτέλους καταφέραμε να νικήσουμε τους εαυτούς μας, να πιστέψουμε και να σεβαστούμε εμάς, την αξία μας, την ομάδα, όλους. Από τη στιγμή που το κάναμε αυτό, ήρθαμε πιο κοντά και πετύχαμε κάτι ξεχωριστό”.
Τι γεύση αφήνει η σεζόν με κατάκτηση νταμπλ, αλλά όχι εκπλήρωση του ευρωπαϊκού στόχου του Final Four; “Σίγουρα όταν στο τέλος της σεζόν έχεις κατακτήσει το πρωτάθλημα, το νταμπλ, είναι μια πετυχημένη χρονιά. Υπήρχαν πολλά σκαμπανεβάσματα και εξαιτίας αυτών χάσαμε την ευκαιρία να διεκδικήσουμε και τον τίτλο στην Ευρωλίγκα, που μας λείπει πολύ. Ομως τώρα δεν πρέπει να κοιτάμε πίσω, παρά μόνο μπροστά. Το καλοκαίρι πρέπει να δουλέψουμε και να επιστρέψουμε την επόμενη χρονιά για να πετύχουμε κάτι καλύτερο”.
Φυσικά, η ερώτηση για την επόμενη μέρα δεν μπορούσε να λείπει, με τον Γκιστ να απαντά χωρίς περιστροφές: “Το ελπίζω, ναι. Ο Παναθηναϊκός είναι σαν… σπίτι για μένα, το νιώθω έτσι και θέλω να συνεχίσω να είμαι εδώ”, συμπληρώνοντας για τον κόσμο που τον αγαπάει, ειδικά όταν τον βλέπει σε μια σειρά τελικών να παλεύει παρά τον τραυματισμό του στα πλευρά: “Τους αγαπώ κι εγώ πολύ και τους ευχαριστώ για την αγάπη τους. Θέλω το καλύτερο για την ομάδα και γι’ αυτό παλεύω, χωρίς να με εμποδίζουν κάθε είδους προβλήματα”.