Των Νίκου Βαρλά – Λευτέρη Μούτη / info@eurohoops.net
Η έλευση της Γαλατάσαραϊ στην Αθήνα, την βάση μας, ήταν μια καλή ευκαιρία να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι με τον Κάρλος Αρόγιο και να μιλήσουμε για όλα. Είναι από τους παίκτες – προσωπικότητες που όταν έχεις τη δυνατότητα να του μιλήσεις, δεν την αφήνεις ανεκμετάλλευτη.
Στην δική του περίπτωση δεν φτάνει η άδεια του κλαμπ. Πρέπει να ερωτηθεί ο ίδιος κι αν πει το οκ, τότε η συνάντηση κανονίζεται. Έτσι ακριβώς έγινε. Συναντήσαμε τον Κάρλος στο ξενοδοχείο της ομάδας, μείναμε για 30 λεπτά μαζί του και τελικά ο χρόνος αποδείχτηκε πολύ λίγος για όσα είχαμε να μοιραστούμε, αλλά υπεραρκετός, για να υποστούμε ένα μικρό σοκ.
Στην δική μας δουλειά, οι συνεντεύξεις, είναι καθημερινότητα και όλοι έχουμε πολλές εμπειρίες. Το να απολαμβάνεις, όμως, ένα άνθρωπο που δεν γνωρίζεις προσωπικά και να μιλάει τόσο ειλικρινά, να ανοίγει την καρδιά του και τις σκέψεις του τόσο άνετα χωρίς κανένα περιορισμό και αυτό – λογοκρισία, είναι κάτι που συμβαίνει πολύ σπάνια.
Είναι σίγουρα ένας μεγάλος παίκτης. Δεν το λέμε εμείς. Το έχει αποδείξει η ιστορία. Με τον κίνδυνο να μας παρεξηγήσει, αυτό που εισπράξαμε, είναι πως ως άνθρωπος είναι πολύ – πολύ “μεγαλύτερος”!
Συνειδητοποίησαμε από πρώτο χέρι γιατί είναι τόσο αγαπητός στις ομάδες που έχει αγωνιστεί και γιατί οι οπαδοί της “Γαλατάσαραϊ” είναι έτοιμοι να “σκοτώσουν” για χάρη του!
Δεν θέλουμε να πούμε περισσότερα στον πρόλογο, ούτε να απαριθμήσουμε τις πολλές σημαντικές ατάκες του για πολλά διαφορετικά ζητήματα. Συνειδητά, δεν βάζουμε τίποτα δικό μας, παρά μόνο τίτλους στις ενότητες των θεμάτων που θίχτηκαν.
Με στόχο η κουβέντα μαζί του να δημοσιευτεί όπως ακριβώς ήταν. Ο αληθινός Κάρλος Αρόγιο, χωρίς μοντάζ και “λίφτινγκ”!
Ο ρόλος του στην ομάδα και η TBL
“Κάθε σεζόν είναι εξαιρετικά δύσκολη, στο να προετοιμαστείς πνευματικά. Χρειάζεται να είναι πανέτοιμοι οι πάντες και όχι ένας ή δύο παίκτες. Για αυτό είναι δύσκολο να χτίσεις την σωστή χημεία, γιατί για να φτιάξεις μια πραγματικά σπουδαία ομάδα, απαιτεί να τους έχεις όλους στην ίδια… σελίδα. Ξέρετε πως οι παίκτες είναι μονάδες και απαιτείται χρόνος για να διαπιστωθεί ποιοι είναι πραγματικά ταγμένοι στο ομαδικό καλό.
Κάθε σεζόν, η Τουρκική λίγκα γίνεται ολοένα και πιο ανταγωνιστική. Φέτος; Πιο πολύ από πότε! Πρώτα από όλα, εξαιτίας των προπονητών που βρίσκονται πια εδώ. Ο Ίβκοβιτς στην Εφές, ο Ομπράντοβιτς στην Φενέρμπαχτσε. Οι προπονητές τέτοιου βεληνεκούς προσελκύουν πολλούς καλούς και ποιοτικούς παίκτες, για να έρθουν να παίξουν στην Τουρκία, όπως φυσικά και τα καλά λεφτά που δίνονται”.
Σε σύγκριση με την ACB
“Μπορώ να πω ότι γνωρίζω περίπου τις 10 τοπ ομάδες του ισπανικού πρωταθλήματος. Δεν ξέρω πολλά πράγματα για τις υπόλοιπες. Στην δική μας λίγκα, δεν μπορείς να μη μετρήσεις σωστά και να υποτιμήσεις ομάδες όπως η Μπάνβιτ, η Καρσίγιακα, η Μπεσίκτας και πολλές ακόμα. Είδατε, η Φενέρμπαχτσε έχασε το πρώτο παιχνίδι στην έδρα της από την Γκαζιάντεπ. Έχω βρεθεί σε συζητήσεις με παιδιά που έχουν αγωνιστεί στην ACB. Οι απόψεις διαφέρουν.
Εξαρτάται απο την οπτική που ο καθένας προσεγγίζει το ζήτημα. Επίσης, παίζει μεγάλο ρόλο πως οι προπονητές θέλουν να λειτουργούν και να παίζουν οι ομάδες τους. Κάποιοι επιδιώκουν το γρήγορο παιχνίδι και το ανοιχτό γήπεδο, κάποιοι άλλοι δίνουν έμφαση στο να παίζουν πολύ δυνατά και να στηρίζονται στις επαφές. Βλέπεις ομάδες να παίζουν κατά κόρον με το τρίποντο ή κάποιες άλλες που δεν τρέχουν καθόλου”.
Υπάρχει ξεκάθαρο φαβορί;
“Πλέον, όλες οι ομάδες στην Τουρκία, έχουν καλούς παίκτες. Η οικονομική κατάσταση συνολικά, είναι πολύ καλή στο πρωτάθλημά μας αυτή την εποχή. Είναι κάτι που παίζει ρόλο, δεν μπορούμε να λέμε ψέματα για αυτό. Έτσι, οποιοδήποτε βράδυ μπορεί να χάσεις από οποιαδήποτε ομάδα και για αυτό ίσως δεν είναι υπερβολή να πούμε πως αυτή την στιγμή το πρωτάθλημα στην Τουρκία είναι το πιο δύσκολο σε όλη την Ευρώπη. Οι πραγματικά έξυπνοι παίκτες θα βοηθήσουν τις ομάδες τους να κερδίζουν και να φτάσουν ως το τέλος. Δεν γίνεται, όμως, να προβλέψουμε από τόσο νωρίς. Το μοναδικό δεδομένο είναι πως έχουμε μπροστά μας μια συναρπαστική σεζόν”.
Πως ένιωσε που δεν είχε την ευκαιρία να παίξει στον 7ο τελικό;
“Ένιωσα συντετριμμένος. Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Ένιωσα χάλια. Ως διεκδικητής των τίτλων και επαγγελματίας αθλητής, παλεύεις κάθε μέρα με σκοπό να κερδίσεις. Η ουσία για μια ομάδα, ένα αθλητή, είναι να κατακτάει τίτλους και πρωταθλητήματα. Δεν μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία. Παλέψαμε σκληρά για να φτάσουμε ως το τέλος και τη στιγμή που κρινόντουσαν όλα, μας πήραν μέσα από τα χέρια την ευκαιρία.
Ήταν, όμως, μια απόφαση που άνηκε στο κλαμπ. Έτσι, πρέπει να την σεβαστούμε και να προχωρήσουμε μπροστα. Δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε για αυτό τώρα. Δεν γίνεται να κάθεσαι απλά και να κλαις. Ο πρόεδρος και ο τζένεραλ μάνατζερ πήραν την απόφαση και εμείς ως αθλητές είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε και να κοιτάμε μπροστά. Παραδέχομαι, όμως, πως ήμουν εντελώς σοκαρισμένος. Σημαίνει πολλά για μένα το να κερδίζω. Έχω γευτεί αυτή την αίσθηση στην καριέρα μου στο Τουρκικό πρωτάθλημα με την Γαλατάσαραϊ, αλλά και με την Μπεσίκτας, με την οποία κέρδισα τίτλους. Από εκεί προχωρήσαμε μαζί με τον κόουτς Αταμάν. Οι τίτλοι και το συναίσθημα να τους κατακτάς, είναι κάτι με το οποίο εθίζεσαι.
Έτσι, το ότι δεν είχα την ευκαιρία να το κάνω και να το ζήσω ξανά, ήταν μεγάλη απογοήτευση για μένα. Δεν φαντάστηκα ποτέ, ούτε σε 1 εκατομμύριο χρόνια πως θα ήμουν κοινωνός μιας τέτοιας εμπειρίας. Δυσκολευόμουν πολύ να κατανοήσω την κατάσταση. Δεν ξέρω αν κάτι τέτοιο έχει συμβεί ποτέ ξανά με άλλες ομάδες σε τέτοιο επίπεδο. Έχει; Κάποιος μου είπε πως κάποτε στο παρελθόν, πριν χρόνια είχε γίνει κάτι ανάλογο (Ο Κάρλος εννοεί την σειρά τελικών Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός το 1993!). Οπότε, αυτό δεν μας κάνει τους μοναδικούς που το έχουμε περάσει”!
Η αγάπη του κόσμου και ο Αταμάν
“Είναι μεγάλη ευθύνη. Νιώθω πως οι οπαδοί μας ξεχωρίζουν την ανταγωνιστική μου φύση. Πως πάντα θέλω να δίνω ότι έχω και δεν έχω για το κλαμπ, τον προπονητή και τους συμπαίκτες μου. Τα συναισθήματα είναι αμοιβαία. Υπάρχει αγάπη! Αυτή η χώρα άνοιξε τις πόρτες της για μένα και μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω το παιχνίδι μου. Να είμαι ο αληθινός Κάρλος Αρόγιο. Ο κόουτς μου επιτρέπει να είμαι ο ηγέτης και να είμαι ο εαυτός μου.
Στο ΝΒΑ πέρασα δύσκολα και… χανόμουν, επειδή ήξερα πόσα μπορούσα να κάνω και ποτέ δεν μου δόθηκε στα αλήθεια αυτή η ευκαιρία. Να νιώσω ελεύθερος και να κάνω το παιχνίδι μου. Ξέρω ότι είναι μέσα στο αίμα μου. Είμαι πολύ χαρούμενος που ήρθα στην Τουρκία και μου επιτρέπεται να παίξω ελεύθερα. Νιώθω ευγνόμωνας για όλες τις εμπειρίες που έχω αποκομίσει στην καριέρα μου στην Τουρκία”.
Φάκελος ΝΒΑ
“Η άποψη που έχω για κάποιες περιπτώσεις στο ΝΒΑ, δεν αφορά μόνο εμένα. Τα χρόνια που ήμουν στο ΝΒΑ, πάντα ακολουθούσα την Ευρωλίγκα και έβλεπα παιχνίδια, λόγω της σχέσης με τις διοργανώσεις της ΦΙΜΠΑ και την παρουσία στην εθνική μου ομάδα. Έτσι, γνώριζα ποιος είναι ο Βασίλης Σπανούλης. Αν θυμάμαι καλά, ήταν το 2006 και αγωνιζόμουν για τους Μάτζικ. Ο Σπανούλης είχε υπογράψει στους Χιούστον Ρόκετς και είχε έναν σκληρό προπονητή. Τον Τζεφ Βαν Γκάντι. Ήταν πολύ εύκολο για μένα να καταλάβω πως αυτός ο τύπος δεν ένιωθε καλά, δεν ήταν ο εαυτός του στο παρκέ. Έβλεπα στα μάτια του ότι δεν ήταν χαρούμενος. Θυμάμαι που πήγα και του μίλησα για αυτό. Λέγαμε πως προσπαθούν να ελέγξουν και να περιορίσουν το παιχνίδι μας.
Οκ, παίζεις σίγουρα με σπουδαίους παίκτες, αλλά πολλές φορές αυτοί δεν σε αφήνουν να κάνεις το παιχνίδι σου. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και σε μένα, όταν ήμουν στους Μαιάμι Χιτ. Είχα τον Λεμπρόν Τζέιμς, τον Ντουέιν Ουέιντ και τον Κρις Μπος και έπρεπε απλά να τους δίνω την μπάλα. Μπορεί ποτέ ο Αρόγιο να λειτουργήσει ως ο πραγματικός Κάρλος σε μια κατάσταση σαν κι αυτή; Όχι, δεν μπορεί φίλε. Πρέπει απλά να κάθεται εκεί για να δίνει τις μπάλες σε όλους αυτούς τους παίκτες. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση για αθλητές που στις προηγούμενες ομάδες τους έχουν συνηθίσει να είναι οι ελίτ. Δεν τον σεβάστηκαν όσο έπρεπε τον Σπανούλη στο Χιούστον. Και έτσι ο Βασίλης δεν ήταν ο κανονικός Σπανούλης. Έτσι έχουν τα πράγματα.
Το αν θα το αποδεχτείς, εξαρτάται από τον τύπο του χαρακτήρα σου και του παιχνιδιού σου. Δεν θα ήθελα να κοιτάζω κάποια στιγμή πίσω στην καριέρα μου και να σκέφτομαι πως δεν κατάφερα αυτό που μπορούσα, δεν ανέπτυξα όσο έπρεπε το παιχνίδι μου. Τελικά, το να αποφασίσω να παίξω μπάσκετ στην Ευρώπη, μου έδωσε την δυνατότητα να βρω ξανά τον εαυτό μου. Νιώθω πως ήταν η σωστή απόφαση. Το να έχω πρωταγωνιστικούς ρόλους στην Ευρώπη. Μην ξεχνάμε πως η Ευρωλίγκα είναι η πιο ανταγωνιστική λίγκα στον κόσμο μετά το ΝΒΑ. Ο Σπανούλης έκανε ακριβώς το ίδιο πράγμα, πέτυχε και για αυτό του τρέφω μεγάλο σεβασμό”.
Αν μπορούσε να γυρίσει πίσω τον χρόνο;
“Το ΝΒΑ ήταν το όνειρό μου και ιδίως το Μαιάμι είναι το σπίτι μου. Σκέφτηκα πολύ, μέχρι να αποφασίσω. Δεν έχω μετανιώσει. Συζήτησα πολύ με τον εαυτό μου και την οικογένειά μου και πήρα την απόφαση. Παιδιά, μια άλλη παρόμοια περίπτωση μου ήρθε τώρα στο μυαλό, είναι ο Γιασικεβίτσιους! Στο Γκόλντεν Στέιτ και την Ιντιάνα. Αντιμετώπισε τις ίδιες καταστάσεις. Ο Ναβάρο έπαιξε πραγματικά καλά για μια και μοναδική σεζόν και γύρισε πίσω! Αλλά, σας παρακαλώ, μην με παρεξηγήσετε. Νιώθω ευλογημένος που έπαιξα τόσα χρόνια στο ΝΒΑ. Απλά, κάποια στιγμή οι παίκτες πρέπει να λαμβάνουν αποφάσεις, με γνώμονα το τι πραγματά μπορούν να δώσουν στο μπάσκετ και τι τους γεμίζει. Εξαρτάται από πολλούς τομείς. Είμαι ικανοποιημένος με όσα έχω πετύχει στην ευρωπαϊκή μου περιήγηση. Θα ήταν άσχημο να έχω σταματήσει το μπάσκετ και να σκέφτομαι τι θα μπορούσα να έχω κάνει ως ηγέτης σε άλλες ομάδες”.
Η ατμόσφαιρα…
“Σημαντικές διαφορές, υπάρχουν και στον τρόπο που αντιμετωπίζει ο κόσμος το παιχνίδι στην Ευρώπη. Στις ΗΠΑ δεν βλέπεις συχνά ένα κομμάτι οπαδών να είναι γυμνοί από την μέση και πάνω και να χοροπηδάνε! Πρώτα από όλα, δεν επιτρέπεται (γέλια)! Έχω φίλους που ήρθαν να με δούνε στην Ευρώπη και μου έλεγαν μετά, ρε συ, τι γίνεται εδώ πέρα; Γουστάρω να είμαι μέρος μιας τέτοιας κατάστασης. Έχει περισσότερη ένταση, σου βγάζει περισσότερα και πιο έντονα συναισθήματα”.
Πότε θα σταματήσει;
“Λατρεύω το μπάσκετ, από τότε που ήμουν παιδί. Πότε θα αποχωρήσω από την ενεργό δράση; Το παιχνίδι είναι εκείνο που θα μου το υπαγορεύσει. Αν θα πρέπει να κατεβάσω ταχύτητες, ή να παίζω λιγότερα λεπτά. Το κορμί μου θα μου δείξει τον δρόμο. Νιώθω καλή αυτή την στιγμή. Τα τελευταία 13-14 χρόνια, παίζω ολόκληρες τις σεζόν και τα καλοκαίρια έχω την εθνική ομάδα. Δεν έχω πάρει αρκετή ξεκούραση. Έτσι, θα έπρεπε να νιώθω πιο κουρασμένος, από άλλα παιδιά. Είμαι 35 χρονών τώρα και το καλοκαίρι θα γίνω 36. Ειλικρινά, δεν ξέρω πότε θα έρθει αυτή η στιγμή, μιλάω ειλικρινά”.
Για τα οικονομικα προβλήματα της Γαλατάσαραϊ και το μέλλον του
“Πρέπει να δούμε τι θα συμβεί με την ομάδα μας. Ελπίζω πως η οικονομική κατάσταση θα βελτιωθεί και θα γίνει καλύτερη. Η Γαλατάσαραϊ έχει τον καθολικό σεβασμό και ποτέ δεν ήταν γνωστή ως ομάδα που αντιμετώπιζε οικονομικά ζητήματα. Εμπιστευόμαστε το κλαμπ. Πως θα φροντίσει όλα τα θέματα όσο πιο γρήγορα γίνεται. Ακόμα, όμως και να πάνε όλα κατ΄ευχήν, δεν ξέρω αν η ομάδα θα με θέλει πίσω για την επόμενη σεζόν (γέλια)! Το σίγουρο είναι πως θα συνεχίσω να δουλεύω το καλοκαίρι, να προσέχω το σώμα μου και θα δούμε τι θα μου φέρει η ζωή κι αν θα επιστρέψω εδώ.
Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, για μένα να έχουμε κάποια επιτυχία στην Ευρωλίγκα. Είναι μια σκέψη που δεν βγαίνει από το μυαλό μου. Από τότε που άφησα συνειδητά το Μαιάμι, αυτό που σκεφτόμουν είναι να καταφέρω κάτι σημαντικό στην Ευρωλίγκα. Μαζί με τον κόουτς πολλές φορές μιλάμε για την ομάδα και το ποιοι παίκες μπορούν να μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτερο σύνολο. Μοιραζόμαστε σκέψεις και ιδέες για το ποιοι μπορούν να μας βοηθήσουν να πάμε ως εκεί που θέλουμε. Αυτή την σεζόν έχουμε ποιοτικό ρόστερ. Τώρα, το θέμα είναι να γίνουμε ομάδα. Ξέρετε πως δεν είναι απλά θέμα χρημάτων. Έχει αποδειχτεί πολλές φορές τα τελευταία χρόνια στην Ευρωλίγκα. Μακάρι να είχα πετύχει εδώ όσα έχουν γευτεί τύποι όπως ο Σπανούλης και ο Γιασικεβίτσιους”.
Το Top5 του Κάρλος
Όσα χρόνια βλέπει ή παίζει στην Ευρωλίγκα, ποιό είναι το δικό του τοπ5; “Μου βάζετε δύσκολα. Δεν θέλω να ξεχάσω κάποιον που εκτιμάω πολύ, αυτό θα με σκοτώσει! Ας πούμε πως είναι ο Σπανούλης, ο Σάρας, ο Διαμαντίδης, ο Ναβάρο και ο Βούισιτς. Ο Τεόντοσιτς είναι πραγματικά καλός παίκτης. Απλά, κάποιες φορές οι αποφάσεις που παίρνει είναι τρελές”.
Για το Euroleague Rankings του Eurohoops και τις αντιδράσεις
Η αξιολόγηση του Κάρλος Αρόγιο στα Euroleague rankings του Eurohoops, προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και “επιθέσεις” με αποδέκτες εμάς από τους οπαδούς της Γαλατάσαραϊ στο διαδίκτυο. Ο ίδιος αντέδρασε διαφορετικά, αφού πόσταρε το κείμενο στον λογαριασμό του στο instagram και δήλωσε ευγνώμον.
“Ώστε εσείς είστε αυτοί που φτιάξατε την λίστα με τα ράνκιγνκς ε; (πολλά γέλια)! Πιστεύω πως το διαχειρίστηκα με τον σωστό τρόπο. Για αυτό, πήρα το κομμάτι σας, το έβαλα στην σελίδα μου στο Instagram και δήλωσα πως νιώθω τιμή για την θέση που είχα. Ένιωσα χαρούμενος, για αυτό έκανα το συγκεκριμένο ποστ. Πρέπει να το δεις έτσι. Τα πράγματα πλέον είναι διαφορετικά. Δεν είμαι πια νέος και πάνω από όλα είναι η δέσμευσή μου να τα δίνω όλα για το κλαμπ. Ξέρω τα γεγονότα, δεν καταφέραμε τα τελευταία χρόνια να πάμε παραπέρα από το τοπ 8 και γνωρίζω πως σε αυτά τα κόνσεπτ υπολογίζετε όλες τις παραμέτρους”.
Εθνική ομάδα: “Περισσότερη σοβαρότητα και πρόγραμμα”
“Είναι ένα πολύ ευαίσθητο θέμα για μένα. Που έχει περάσει και περνάει πολλές αλλαγές και μεταβάσεις. Νιώθω πως πρέπει να μείνω απόμακρος για λίγο. Είναι μια ομάδα που σίγουρα χρειάζεται περισσότερη δέσμευση. Αυτό που πολλές φορές κάνουμε, είναι να μην αναπτύσσουμε τους δικούς μας νέους παίκτες. Βλέπεις πολλούς παίκτες που είναι περισσότερο Αμερικανοί, να αγωνίζονται για την εθνική μας ομάδα. Έτσι, οι Πόρτορικανοί χάνουν το κίνητρο και τα όνειρά τους, όταν μεγαλώνουν στην πατρίδα μας.
Η ομοσπονδία δεν συνέχισε με τον κόουτς, μετά τα αποτελέσματα στο τελευταίο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Ισπανίας. Έχω υπάρξει με 4 διαφορετικούς προπονητές και 4 διαφορετικά τιμ. Θυμάμαι να αλλάξουν πολλά, ακόμα και οι GM’s όλα τα προηγούμενα χρόνια. Τα έχω δει όλα. Αγωνίζομαι 13 χρόνια για την εθνική μου ομάδα. Είμαι πολύ παθιασμένος όταν το θέμα πάει εκεί. Το να εκπροσωπώ την πατρίδα μου, ήταν πολύ μεγάλο όνειρο, από τότε που ήμουν μικρός.
Αυτό που έχω δει, κυρίως τα τελευταία χρόνια ανεξάρτητα με το ποιος είναι ο προπονητής, είναι πως το σύστημα δεν μας υποστηρίζει. Θέλουν από μας να είμαστε πετυχημένοι και να προσπαθούμε πολύ, αλλά την ίδια στιγμή δεν δείχνουν τον ίδιο τύπο σεβασμούς για τους προπονητές και για κάποιους από τους παίκτες. Οι ομοσπονδίες έχουν το δικαίωμα να πάρουν κακές αποφάσεις, όπως όλοι μας. Αλλά κακή απόφαση, μετά από μια άσχημη απόφαση, μετά από μια ακόμα λάθος απόφαση; Περιμένω να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο, γιατί στην πραγματικότητα δεν είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί τα τελευταία χρόνια. Η πιο πετυχημένη μας σεζόν, ήταν τελικά το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
Πρέπει να γίνουν πιο σωστά τα πράγματα για τους παίκτες, να υπάρχει μεγαλύτερη σοβαρότητα, περισσότερη υπομονή και σεβασμός στο τι εκπροσωπεί η συγκεκριμένη ομάδα. Αν κάνουμε τα βασικά, μπορούμε να δούμε μια καλύτερη ομάδα να δημιουργείται και να έχουμε περισσότερες πετυχημένες πορείες στο μέλλον.
Έχουμε ανάγκη να ξεκινήσουμε να λαμβάνουμε καλύτερες αποφάσεις, όταν έρχεται η ώρα να ασχοληθούμε με την εθνική ομάδα. Για το πως θα “τρέξει” η ομάδα, το μάνατζμεντ, ποιους παίκτες φέρνουμε στο ρόστερ, το αν αυτοί νιώθουν πράγματα για την ομάδα. Χρειάζεται περισσότερη σοβαρότητα. Πρέπει να ξέρετε πως ο κόσμος έχει απίστευτο πάθος με την εθνική μπάσκετ. Αγαπάνε πραγματικά αυτή την ομάδα.
Όταν φεύγουμε από το Πουέρτο Ρίκο για ένα μεγάλο τουρνουά, τα πάντα σταματάνε και ο κόσμος μας παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα. Έχουμε ανάγκη να δούμε παιδιά από το Πουέρτο Ρίκο να μεγαλώνουν μέσα στην ομάδα και να γίνονται αναπόσπαστο μέρος της. Να έχουν την ευκαιρία να εκπροσωπήσουν την χώρα τους. Όταν φέρνεις τύπους, που μέσα στην καρδιά τους δεν νιώθουν τι σημαίνει το Πουέρτο Ρίκο, είναι δύσκολο να πετύχεις. Μπορώ να είμαι εδώ και να σας μιλάω… μέρες για αυτό το θέμα. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για την πατρίδα μου και την ομάδα αυτή. Είναι μεγάλη τιμή για μένα πως τόσα χρόνια είμαι μέλος της και ωρίμασα μέσα σε αυτή”…