Τέιλορ, ο αρτίστας του μπάσκετ

Του Λευτέρη Μούτη/ moutis@eurohoops.net

Δεν έχει σημασία τι έχεις κάνει μέχρι τώρα, αλλά τι μπορείς να κάνεις από εδώ και πέρα. Ο Τέιλορ Ρότσεστι άρπαξε την ευκαιρία και εντυπωσιάζει τους πάντες με τη Νίζνι Νόβγκοροντ. Ο Αμερικανός ηγέτης των Ρώσων μιλάει στο Eurohoops.

Η φετινή σεζόν είναι η τρίτη του στην Ευρωλίγκα και η πέμπτη του σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις (συμπεριλαμβανομένου του Eurocup) συνολικά. Και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι θα κάνει τη χρονιά εκτόξευσης του σε αυτό το επίπεδο με τη Νίζνι στην ηλικία των 29 ετών. Είναι ο πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας και είναι δεύτερος στο ranking και πέμπτος στις ασίστ δείχνοντας ότι έχει την ικανότητα και το μυαλό για να ηγηθεί μιας ομάδας Ευρωλίγκας.

Επίσης, κανείς δεν υπολόγιζε τη Νίζνι ως φαβορί για να προκριθεί στην επόμενη φάση, αλλά οι δυο νίκες επί της Σάσαρι και η μια απέναντι στη Ούνιξ της έδωσαν την αυτοπεποίθηση για να συνεχίσει να παλεύει. Η μεγαλύτερη ευκαιρία να εξασφαλίσει μια θέση στο Top16 χάθηκε στον αγώνα εναντίον της Ζαλγκίρις, αλλά η Νίζνι πάλεψε σκληρά και στο εντός έδρας ματς με τη Ρεάλ. Ωστόσο, ο ηγέτης της, Τέιλορ Ρότσεστι τραυματίστηκε στα τελευταία λεπτά (πέτυχε δυο βολές σχεδόν με ένα πόδι) και οι Μαδριλένοι κέρδισαν το παιχνίδι. Η Νίζνι πρέπει να παλέψει για ένα εισιτήριο στο Top16 χωρίς τον ηγέτη της αλλά ο Τέιλορ είναι αισιόδοξος, όχι μόνο για το παρόν, αλλά και για το μέλλον της ομάδας του. Απολαμβάνει τις μέρες του στο Νόβγκοροντ και νιώθει τους συμπαίκτες του σαν οικογένεια.

Η Νίζνι είναι η πρώτη ομάδα στην καριέρα σου, που παρέμεινες για δεύτερη σεζόν! Τι είναι αυτό που δεν είχες βρει σε καμία άλλη ομάδα και σε κράτησε στο Νόβγκοροντ;

«Όλοι οι επαγγελματίες ψάχνουμε για μια κατάσταση που μας ικανοποιεί και μπορεί να βοηθήσει την καριέρα μας. Το να έχεις καλούς προπονητές, συμπαίκτες, οργανισμό και να συμμετέχεις σε ανταγωνιστικές λίγκες, είναι σημαντικά στοιχεία. Μου αρέσει η πόλη και η ομάδα, έμαθα το καλοκαίρι για τον κόουτς τον οποίο εκτιμώ κι έτσι ήθελα πολύ να μείνω. Η VTB είναι μια σπουδαία λίγκα και μπορώ επίσης να αγωνίζομαι στην Ευρωλίγκα. Έτσι, ήταν μια ιδανική κατάσταση για μένα να παραμείνω και νιώθω πολύ καλά με την απόφασή μου».

Έχεις παίξει ξανά στην Ευρωλίγκα, αλλά την φετινή σεζόν φαντάζεις εντελώς διαφορετικός παίκτης! Που οφείλεις την μεγάλη σου άνοδο;

«Είναι συνδυασμός των πάντων. Ο προπονητής μου και οι συμπαίκτες μου είναι χωρίς καμία αμφιβολίας ο βασικότερος λόγος που έχω επιτυχία. Είμαι περισσότερο έμπειρος, οπότε είναι πιο εύκολο για μένα να αποδείξω ποιος παίκτης είμαι και να παραμείνω σε αυτό το επίπεδο για το υπόλοιπο της καριέρας μου. Ο ρόλος μου στη Νίζνι και τα αγωνιστικά λεπτά που έχω, είναι επίσης στοιχεία που συμβάλλουν στο να νιώθω άνετα κι αυτό βγαίνει στο παρκέ».

Στο μπλογκ σου στην Ευρωλίγκα είπες πως το μυστικό στη Νίζνι είναι πως απολαμβάνεις το μπάσκετ. Ποιο είναι το κλειδί σε μια ομάδα για να νιώθουν έτσι οι παίκτες;

«Μόνο εύκολο δεν είναι να δημιουργήσεις τόσο κατάλληλο περιβάλλον όπως αυτό που έχουμε εδώ! Πρέπει να χτίσεις βήμα – βήμα, να κρατήσεις τους ίδιους παίκτες για κάποια χρόνια και να φτιάξεις καλή χημεία. Την ίδια στιγμή πρέπει να απολαμβάνουν οι παίκτες να παίζουν μαζί και ο ένας για τον άλλο. Σε πολλές ομάδες υπάρχει εσωτερικός ανταγωνισμός και αρκετοί δεν είναι καθόλου χαρούμενοι με τους ρόλους άλλων παικτών. Κάθε ομάδα, κάθε παίκτης, λίγκα και πόλη είναι διαφορετική. Για αυτό πιστεύω ότι είναι δύσκολο να υπάρξει ένα τόσο οικογενειακό περιβάλλον όσο το δικό μας»!

Η Νίζνι παίζει πολλές φορές κολεγιακό στιλ μπάσκετ. Πιστεύεις πως το στιλ της ομάδας σε βοηθάει να αποδίδεις καλύτερα; Έχετε δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο και όλοι οι Αμερικανοί παίζετε εξαιρετικά.

«Έχει πλάκα! Η ομάδα μου στο κολέγιο προσπαθούσε να σκοράρει περίπου… 15 πόντους ανά ματς! Θέλω να πω πως η άμυνα ήταν το βασικό ζητούμενο και να πηγαίνουμε τα παιχνίδια σε χαμηλό ρυθμό. Είναι κλειδί το πως οι ξένοι παίκτες έχουν «κουμπώσει» με τους υπόλοιπους, ανεξάρτητα με το αν είναι από τις ΗΠΑ ή από διαφορετικές χώρες. Συνήθως οι ντόπιοι παίκτες γνωρίζονται χρόνια και είναι φίλοι μεταξύ τους. Έτσι, εμείς πρέπει να μπούμε στο κλίμα και να έρθουμε κοντά ο ένας στον άλλο όσο το δυνατό πιο σύντομα. Στη Νίζνι οι ξένοι γίναμε φίλοι γρήγορα και ταιριάξαμε πολύ καλά και με όλους τους υπόλοιπους».

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να βρίσκεται στο ίδιο γκρουπ στην Ευρωλίγκα με ομάδες με τις οποίες παίζεις και στην VTB, όπως η Ούνιξ και η Ζαλγκίρις;

«Είναι κάτι σκληρό. Βλέπουμε ομάδες από την λίγκα μας εδώ να είναι αντιμέτωπες στην Ευρωλίγκα ή και στο Eurocup. Είναι περίεργο, ιδίως όταν αντιμετωπίζεις τον ίδιο αντίπαλο σε κρίσιμα παιχνίδια δύο φορές μέσα σε 4 μέρες, όπως έγινε πρόσφατα με την Ούνιξ. Μοιάζει σα να βρίσκεσαι σε σειρές πλέι οφ. Πιθανότατα, θα τους βρεις απέναντί σου και στα πλέι οφ της VTB. Δεν είναι εύκολη κατάσταση, αλλά ξέρεις, έχει ενδιαφέρον γιατί δημιουργεί μικρές έχθρες και περισσότερη ένταση γύρω από αυτές τις αναμετρήσεις»!

Την περσινή σεζόν η παρουσία στους τελικούς της VTB με την Νίζνι ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Αποδίδεις καλύτερα ως αουτσάιντερ;

«Σε όλη μου την ζωή, προτιμάω να νιώθω και να παίζω ως αουτσάιντερ. Δεν έχει σημασία αν βρίσκομαι από την πλευρά της καλύτερης ή της χειρότερης ομάδας. Ξέρω καλά πως κάθε ομάδα μπορεί να χάσει από οποιονδήποτε. Συμπτωματικά, πριν την συνέντευξη έβλεπα την Μπαρτσελόνα που έχασε στη Σεβίλλη. Στο μπάσκετ τα πάντα μπορούν να συμβούν. Αν δεν βγεις έξω με ένταση, ενέργεια και την σωστή νοοτροπία, θα χάσεις. Για μένα ο καλύτερος τρόπος να προσεγγίζεις το παιχνίδι, είναι να νιώθεις αουτσάιντερ, άσχετα με το αν πράγματι είσαι ή όχι»!

Στην αρχή της περσινή σεζόν ήσουν μέλος της Σιένα. Μια σεζόν που πήγε καλά, παρά τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Τι θα θυμάσαι από εκεί; Παρακολούθησες το βίντεο με την ομιλία του κόουτς Κρέσπι πριν τον 7ο Ιταλικό τελικό;

«Αυτό που δεν μπορείς να μην αναγνωρίσεις στον Κρέσπι είναι η ένταση με την οποία ζει τα παιχνίδια και το πάθος του για το μπάσκετ και τους παίκτες του. Ειδικά όταν βλέπει ότι αγωνίζεσαι σκληρά, στο ανταποδίδει με το παραπάνω. Μπορεί να τον δεις κοντά στο πάγκο να… μάχεται τόσο σκληρά, όσο και οι παίκτες, μη σου πω να ιδρώνει και περισσότερο από αυτούς! Γνωρίζει καλά το άθλημα και είναι παθιασμένος για αυτό. Ναι, είδα το βίντεο. Από τις καλύτερες στιγμές για μένα ήταν όταν ανέφερε πως κερδίσανε δύο παιχνίδια στην Ευρωλίγκα στην εκπνοή, στη Μάλαγα και με την Ζιελόνα Γκόρα στη Σιένα, αμφότερα με σουτ του Τζεφ Βιτζιάνο. Πως οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να γίνεις μέρος μιας μεγάλης νίκης, ενός νικητήριου σουτ. Είναι αλήθεια και είναι φανταστικό! Κερδίσαμε το κύπελλο στην αρχή της σεζόν, ενώ οι οπαδοί της Σιένα είναι πραγματικά σπουδαίοι και υποστήριζαν την ομάδα με θέρμη σε μια πραγματικά ζόρικη εποχή με πολλά προβλήματα».

Ο κόουτς Κρέσπι κυκλοφόρησε το βιβλίο του με θέμα την περσινή σεζόν στη Σιένα. Έχετε μιλήσει; Είσαι περίεργος να το διαβάσεις;

«Δεν έχω μιλήσει μαζί του από τότε που έφυγα από την Σιένα. Θα με ενδιάφερε σίγουρα να διαβάσω το βιβλίο. Είναι πάντα ενδιαφέρον να διαβάζεις την οπτική ενός κόουτς, ενός συμπαίκτη, γυμναστή, μάνατζερ για να δεις τι συμβαίνει πίσω από την… καθημερινότητα και το προσκήνιο. Έμαθα πρόσφατα πως έχει εκδοθεί ένα βιβλίο ενός συμπαίκτη μου σε μια από τις πρώην ομάδες μου, την Άλμπα και είμαι πολύ περίεργος να μάθω για αυτό ή να το διαβάσω ο ίδιος. Γιατί, ο συγκεκριμένος είχε ένα φοβερό μπασκετικό μυαλό»!

Η Ρωσία είναι η 7η χώρα που παίζει επαγγελματικό μπάσκετ! Ποια ήταν η καλύτερη για σένα; Μπορείς να συγκρίνεις το επίπεδο του ανταγωνισμού στις χώρες που έχεις αγωνιστεί;

«Όπου κι αν έχω παίξει, ο ανταγωνισμός ήταν σκληρός. Έχω συμμετέχει σε πολλές λίγκες πολλών διαφορετικών χωρών, στην Ευρωλίγκα, το Eurocup. Σε κάποιες από αυτές το παιχνίδι ήταν πιο γρήγορο, σε άλλε πολύ πιο δυναμικό και σκληρό, σε κάποια πρωταθλήματα υπήρχαν πολύ γρήγοροι παίκτες ή πολλά μεγάλα κορμιά. Έχει πλάκα να δοκιμάζεις τις δυνάμεις σου σε διαφορετικές καταστάσεις. Αυτή την περίοδο αγαπάω την VTB λίγκα, αλλά πάντα δενόμουν με τα πρωταθλήματα στα οποία αγωνιζόμουν. Προφανώς, λοιπόν, δεν έχω αγαπημένη λίγκα, αλλά απλά γουστάρω να παίζω μπάσκετ»!

Έχασες την ευκαιρία να παίξεις στο ΝΒΑ. Δεν έγινες ντραφτ ποτέ και δεν κατάφερες να υπογράψεις κάποιο συμβόλαιο, παρότι είχες πάρει μέρος σε προπονήσεις ομάδων. Έχουμε διαβάσει πως ήσουν πολύ χαρούμενος και μόνο που φόρεσες την φανέλα των Λέικερς σε ένα σάμερ λιγκ. Το σκέφτεσαι ακόμα; Ρωτάμε γιατί αρκετοί παίκτες από την Ευρωλιγκα έχουν βρεθεί πρόσφατα με συμβόλαια στο ΝΒΑ και μάλιστα και πάνω από 30 ετών!

«Εννοείται… Σε όλη μου τη ζωή βλέπω ΝΒΑ. Μεγάλωσα με αυτό, οπότε αν ερχόταν μια τέτοια ευκαιρία, είναι σίγουρα πως θα την έπαιρνα και θα δοκίμαζα! Θα ήταν κάτι πολύ ξεχωριστό να παίξω στην πατρίδα μου και να είμαι κοντά στην οικογένειά μου. Αλλά δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο χαρούμενος από ότι είμαι τώρα. Είτε αγωνίζομαι στο ΝΒΑ, είτε εδώ, είτε στη Κίνα, αυτό που πραγματικά έχω ανάγκη, είναι να παίζω μπάσκετ»!

Ο πρώην συμπαίκτης σου, Τζέισον Μπουν, είπε κάποτε πως θαυμάζει την ψυχολογία σου και την αυτοπεποίθησή σου. Είναι τελικά αυτό το μεγαλύτερο προσόν για ένα παίκτη;

«Εξαρτάται από τον παίκτη! Για μένα, δεν παίζει κανένα ρόλο αν κάνεις καλή σεζόν ή κακή σεζόν. Αν έχεις ξεκινήσει το παιχνίδι καλά ή άσχημα. Πάντα έχεις την ευκαιρία να κάνεις καλά πράγματα και να αντιστρέψεις την κατάσταση! Να έχεις τον τελευταίο λόγο. Αυτοπεποίθηση και πίστη στον εαυτό σου, αυτό χρειάζεται. Πάντα σκέφτομαι πως η ομάδα μου θα κερδίσει και εγώ θα παίξω σούπερ. Εννοείται πως δεν κερδίζουμε πάντα και εγώ δεν είμαι πάντα καλός. Αλλά αυτό δεν φτάνει για να αλλάξει στο ελάχιστο, το πως νιώθω πριν και κατά την διάρκεια των αγώνων»…

Related Post