Του Στάθη Τραπεζανλίδη/ info@eurohoops.net
Από τη Φιλαδέλφεια και τους Σίξερς, στην Ευρώπη, το Κάουνας και την Ευρωλίγκα. Πριν από αυτό όμως αγωνίστηκε για περίπου δύο χρόνια στο Σαν Αντόνιο υπό τις οδηγίες του Γκρεγκ Πόποβιτς, απ όπου και αποκόμισε κατά τα λεγόμενά του τις σημαντικότερες εμπειρίες τις καριέρας του. Ο λόγος για τον Τζέιμς Άντερσον, ο οποίος ήρθε στην Ευρώπη και έδειξε να προσαρμόζεται κατευθείαν στο νέο του περιβάλλον. Σε όσους δεν τον ήξεραν φρόντισε να συστηθεί με το καλημέρα πραγματοποιώντας εξαιρετικές εμφανίσεις στην πρώτη φάση της διοργάνωσης.
Ο Αμερικανός μίλησε στο Eurohoops για την γρήγορη προσαρμογή του στην Ευρώπη, το ρόλο του στην Ζαλγκίρις Κάουνας, ενώ μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του για το πέρασμά του από τους πρωταθλητές ΝΒΑ, Σαν Αντόνιο Σπερς και τις εντυπώσεις του από την πρώτη του σεζόν στην Ευρωλίγκα. Αποκαλύπτει ακόμα την… “αιτία” που τον ώθησε στην καλύτερη – ίσως – φετινή ατομική εμφάνιση στην Ευρωλίγκα την τέταρτη μόλις αγωνιστική της διοργάνωσης κόντρα στην Ούνικς Καζάν (με 27 πόντους, 11 ριμπάουντ, 4 ασίστ , 3 κλεψίματα και 38 στο σύστημα αξιολόγησης).
Είναι η πρώτη φορά μετά τα χρόνια στο κολέγειο και το ΝΒDL που έχεις ηγετικό ρόλο στην ομάδα. Αισθάνεσαι πιο άνετος τώρα;
“Μου αρέσει ο ρόλος που έχω στην ομάδα. Προσαρμόζομαι στο ρόλο, ο οποίος είναι αρκετά διαφορετικός από αυτόν που είχα τα τελευταία χρόνια στο ΝΒΑ. Μου αρέσει η πρόκληση, αισθάνομαι άνετα με αυτό”.
Πόσο συναρπαστικό είναι για σένα το γεγονός ότι είσαι σε μία χώρα που ζει για το μπάσκετ; Αισθάνεσαι σαν “τοπικός ήρωας” στο Κάουνας;
“Στη Λιθουανία είναι αλήθεια ότι ο καθένας γνωρίζει το ποιος είσαι και τις δυνατότητες του παιχνιδιού. Εννοώ ότι είναι κάτι διαφορετικό για μένα και μπορώ να πω ότι είναι ωραίο που βρίσκομαι εδώ στο Κάουνας”.
Ποιοι είναι οι κύριοι λόγοι που αποφάσισες να έρθεις στην Ευρώπη και πόσο εύκολο είναι για έναν Αμερικανό να αφήσει το ΝΒΑ;
“Αφού τσέκαρα τις επιλογές μου στο ΝΒΑ, αποφάσισα να έρθω εδώ ώστε να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό, να δω αν μπορώ να παίξω και να βρω τον εαυτό μου ώστε να επιστρέψω πίσω με αυτοπεποίθηση και να παίξω όπως μπορώ. Έτσι βρήκα την Ζαλγκίρις, η ο οποία είναι ένας οργανωμένος σύλλογος και μου αρέζει να παίζω γι αυτούς.
Αναμφίβολα είναι μία δύσκολη απόφαση. Για μένα το δυσκολότερο κομμάτι είναι το γεγονός ότι είμαι μακριά από την οικογένειά μου, τη γυναίκα και την κόρη μου. Νομίζω αυτό είναι το δυσκολότερο μέρος για τον καθένα, να βρίσκεται μακριά από την οικογένειά του. Κατά τα άλλα το να ζεις στο Κάουνας είναι ωραίο, το φαγητό και η ζωή είναι ωραία. Η οικογένεια είναι το μόνο δύσκολο κομμάτι”.
Τι περίμενες να βρεις και τι συνάντησες τελικά τόσο εκτός γηπέδου όσο και αγωνιστικά;
“Εκτός γηπέδου μπορώ να πω ότι είναι μία σπουδαία εμπειρία για μένα το να επισκέπτομαι πολλές χώρες και να παίζω σε διαφορετικά μέρη. Τα γήπεδα είναι αρκετά διαφορετικά από αυτά του ΝΒΑ. Αυτό είναι κάτι που απολαμβάνω. Το προσωπικό είναι πραγματικά καλό, η διοργάνωση σκληρή και είμαι εντυπωσιασμένος από το επίπεδο, τις ομάδες και τον τρόπο παιχνιδιού στην Ευρώπη. Αυτό με κάνει ταυτόχρονα καλύτερο παίκτη και νομίζω ότι ήταν πολύ καλή η επιλογή μου να έρθω εδώ”.
Στο ξεκίνημα της σεζόν πάντως δεν έδειξες άτομο που έχει πρόβλημα προσαρμογής στα νέα δεδομένα…
“Η Ζαλγκίρις είναι ένα οργανωμένο κλαμπ και όλοι στην ομάδα γνωρίζουν πως να σε κάνουν να αισθανθείς άνετα. Όπως είπα και προηγουμένως μου αρέσει πολύ που βρίσκομαι στην ομάδα”.
Αν είχες την ευκαιρία να αγωνιστείς σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης με στόχο την κατάκτηση της Ευρωλίγκα ή αυτή η σεζόν είναι ένα σκαλοπάτι για να επιστρέψεις πίσω στο ΝΒΑ;
“Θα ήθελα να επιστρέψω στο ΝΒΑ αλλά αν δεν με ικανοποιούν οι επιλογές μου εκεί θα ήθελα σίγουρα να αγωνιστώ σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης και διεκδικήσω τον τίτλο”.
Ήσουν μέλος των Σαν Αντόνιο Σπερς, Χιούστον Ρόκετς και Σίξερς. Στους Σίξερς είχες μεγάλο χρόνο συμμετοχής, αλλά η ομάδα δεν ήταν τόσο καλή όσο οι άλλες δύο. Ποια εμπειρία θεωρείς σημαντικότερη για την καριέρα σου και την εξέλιξή σου;
“Οι Σπερς χωρίς αμφιβολία γιατί εκεί ξεκίνησα κι εκεί έγινα ντραφτ. Στο Σαν Αντόνιο υπάρχει ένας σπουδαίος προπονητής. Για μένα το να είμαι μέλος αυτής της ομάδας και να συνεργάζομαι με αυτό το προσωπικό και με ανθρώπους που βρίσκονται στο Hall of Fame ήταν μία τεράστια εμπειρία. Τα άλλα δύο κλαμπ που αγωνίστηκα ήταν επίσης καλά για μένα. Έμαθα κάτι διαφορετικό, κάτι για τον εαυτό μου για να εξελιχθώ ως παίκτης και ως άτομο. Λέω όμως πρώτους τους Σπερς λόγω των ανθρώπων και του οργανισμού”.
Ποιος είναι ο κυριότερος λόγος κατά την άποψή σου που δεν κατάφερες να μείνεις εκεί;
“Ήταν απλά θέμα της ομάδας. Μπορώ να ελέγχω μόνο αυτά που είναι στο χέρι μου και εξαρτώνται από μένα. Πάντα προσπαθώ να είμαι όσο καλύτερος μπορώ και να βελτιώνομαι τόσο σαν παίκτης όσο και σαν άτομο”.
Ο δυσκολότερος αντίπαλος που αντιμετώπισες… έναν από το ΝΒΑ κι έναν από την Ευρώπη.
“Δύσκολη ερώτηση. Θα έλεγα ο Κόμπι από το ΝΒΑ… κι ο Λεμπρόν. Θα πω δύο. Μπορώ; (Γέλια). Ήταν στην πρώτη μου σεζόν. Από την Ευρώπη θα έλεγα τον Κιθ Λάνγκφορντ. Παίξαμε αντίπαλοι στον πρώτο γύρο. Είναι εξαιρετικός σκόρερ και με βοήθησε να ανεβάσω την απόδοσή μου και να αγωνιστώ πραγματικά καλά εκείνη τη μέρα”.
Που αφιερώνεις τον ελεύθερό σου χρόνο εκτός γηπέδου;
“Παρακολουθώ πολλές ταινίες, TV shows και φυσικά μιλάω με την οικογένειά μου. Αυτή είναι η καθημερινότητά μου εδώ”.