Του Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ο άσος της Έφες Αναντολού αλλά κι ο Σκότι Ουίλμπεκιν – οι δύο νατουραλιζέ πρώτης γραμμής που διαθέτει η Εθνική Τουρκίας- τιμωρήθηκαν με πέντε αγωνιστικές (!), ωστόσο αμφότεροι υποστήριξαν πως ακολούθησαν το πρωτόκολλο για την αποθεραπεία τους.
Ο Σέιν Λάρκιν εξήγησε μάλιστα εκτενώς την όλη διαδικασία, τις κινήσεις που του ζητήθηκαν να κάνει και την άποψη του γιατρού της Εθνικής Τουρκίας… εκθέτοντας την ομοσπονδία εφόσον όλα έγιναν όπως τα υποστηρίζει.
Δείτε τι έγραψε ο Σέιν Λάρκιν
“Αποφάσισα να μείνω σιωπηλός για την κατάσταση που επικρατεί στην εθνική Τουρκίας από σεβασμό στους παίκτες που δούλεψαν σκληρά και ετοιμάζονταν να αγωνιστούν στα προκριματικά, αλλά νιώθω ότι τώρα πρέπει να μιλήσω. Είναι αποκαρδιωτικός ο τρόπος που αντιμετωπίζονται όλα αυτά και στοιχειοθετεί ασέβεια προς το χαρακτήρα μου ως άτομο που βασίζεται στην ΑΛΗΘΕΙΑ.
Η αλήθεια, λοιπόν, είναι η εξής: η τουρκική ομοσπονδία μού ζήτησε να συμμετάσχω στην προετοιμασία παρ’ όλο που ήταν ήδη γνωστό ότι το κορμί μου ήταν σε άσχημη κατάσταση και θα ήταν ριψοκίνδυνο να παίξω στα προκριματικά. Ήμουν στις ΗΠΑ, δούλευα το σώμα μου και προσπαθούσα να επανέλθω μετά από μια σεζόν γεμάτη τραυματισμούς και να προπονηθώ για την επόμενη χρονιά. Η ομοσπονδία παρόλα αυτά μου ζήτησε να έρθω να κάνω μαγνητική τομογραφία στα γόνατά μου, για να γίνει σωστή διάγνωση.
Πέταξα από το Μαϊάμι στην Κωνσταντινούπολη και ο γιατρός της εθνικής ομάδας μου είπε ότι ήμουν σε κακή κατάσταση και ότι αν πιέσω τον εαυτό μου, θα κινδύνευα να υποστώ σοβαρή ζημιά στο γόνατό μου, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Λέξη προς λέξη, μου είπε ότι: “Αν πιέσεις τον εαυτό σου και δεν του δώσεις χρόνο για αποθεραπεία, θα χρειαστείς πιθανώς χειρουργική επέμβαση που θα σε κρατήσει έξω για μήνες”. Με ενημέρωσαν, λοιπόν, να μην κάνω καμία άσκηση που θα επιβάρυνε τα γόνατά μου.
Στη συνέχεια ξεκίνησα θεραπεία και μου ζητήθηκε να επιστρέψω μια εβδομάδα αργότερα για άλλη μαγνητική τομογραφία. Έκανα ακριβώς ό,τι μου ζητήθηκε και – όταν επέστρεψα για τη δεύτερη μαγνητική τομογραφία – η κατάσταση είχε κάπως βελτιωθεί αλλά και πάλι δεν ήμουν σε θέση να παίξω σε αγώνες. Οι τραυματισμοί είναι μέρος του μπάσκετ και κάποιοι είναι αναπόφευκτοι. Είναι ατυχές αλλά πάντα υπάρχει ο κίνδυνος. Ένας από τους συμπαίκτες μου, ο Ντόγκους Οζντεμίρογλου υπέστη ρήξη χιαστού και, μόλις σήμερα, ένας άλλος παίκτης που υπέγραψε πρόσφατα στην Τουρκία, ο Ραούλ Νέτο, υπέστη ρήξη επιγονατιδικού τένοντα.
Δεν είμαι σίγουρος ποια ήταν η κατάσταση της υγείας τους, ωστόσο, και οι δύο αυτοί παίκτες θα χάσουν πλέον μεγάλο μέρος της σεζόν. Εύχομαι και στους δύο καλή τύχη στο δρόμο τους προς την ανάρρωση και ελπίζω να τους δω σύντομα σε ένα γήπεδο. Το λέω αυτό επειδή το γόνατό μου είναι στο 70% αυτή τη στιγμή και θα με έθετε σε πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο από εκείνους αν συμμετείχα σε αγώνα!
Πέρυσι, παίζοντας για την εθνική ομάδα, έπαθα δυο ρήξεις συνδέσμων στο χέρι μου και μου είπαν ότι μπορώ να συνεχίσω να παίζω. Έπαιξα άλλα τρία παιχνίδια με αυτόν τον τραυματισμό και μέχρι το τέλος του τελευταίου αγώνα, δεν μπορούσα να κουνήσω δυο δάχτυλα στο δεξί μου χέρι – το χέρι που σουτάρω – και δεν μπορούσα να νιώσω την μπάλα καθώς το χέρι μου ήταν μουδιασμένο!
Ωστόσο, έκανα ό,τι μπορούσα – ενέσεις, χάπια, θεραπεία – για να είμαι εκεί έξω για την ομάδα. Δεν είχα τίποτα άλλο να δώσω, το ότι ήμουν στο 50% χωρίς το… δεξί χέρι, θα έβλαπτε περισσότερο την ομάδα, οπότε αποφάσισα να πάω και να χειρουργηθώ. Έχασα τότε τέσσερις μήνες με την Εφές και καταλήξαμε να κάνουμε μια τραγική σεζόν, όπως όλοι είδαμε.
Ζητώ πραγματικά συγνώμη από όλους τους φιλάθλους που ήθελαν να με δουν να παίζω για την εθνική ομάδα αυτό το καλοκαίρι και με πλήγωσε που δεν μπόρεσα να είμαι εκεί για να βοηθήσω την ομάδα. Πάντα ήμουν ευγνώμων για την ευκαιρία να είμαι κομμάτι της Εθνικής ομάδας και έχω μιλήσει με ανθρώπους της ομοσπονδίας για το μέλλον και πώς θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Είναι πραγματικά αποκαρδιωτικό να βλέπω πώς μου συμπεριφέρονται έτσι όταν έκανα ό,τι μου ζητήθηκε εκτός από το να πάω και να θέσω σε κίνδυνο την υγεία μου παίζοντας με το γόνατο στο 70%.
Νιώθω ότι η Τουρκία είναι ένα δεύτερο σπίτι για μένα και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς είμαστε ακόμη σε αυτήν την κατάσταση, αλλά υποθέτω ότι έτσι λειτουργούν τα πράγματα. Αγαπώ την Τουρκία και θα αγαπώ πάντα την Τουρκία. Και ανεξάρτητα από το πώς θα γίνει κάτι από όλα αυτά, θα συνεχίσω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να ανταποδώσω τη χώρα. Σε αυτό το σημείο, η αγάπη μου για την Τουρκία ξεπερνά το μπάσκετ. Κανένα πρόστιμο ή τιμωρία δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό.
Η καρδιά μου είναι εδώ και με τον κόσμο και ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ ότι θα το δείτε”.