Του Μάνου Φυρογένη/ info@eurohoops.net
Η παρουσία του Γιάννη Αντετοκούνμπο στους εκλεκτούς του Βασίλη Σπανούλη και η επερχόμενη ενεργή συμμετοχή του στα δρόμενα της Εθνικής Ομάδας – όπως γνωστοποίησε ο ίδιος ο ομοσπονδιακός τεχνικός μετά το τέλος του φιλικού με την Πολωνία – αναμφίβολα επισκιάζει κάθε άλλη κλήση.
Στις επιλογές της “γαλανόλευκης” για το κρίσιμο προολυμπιακό τουρνουά του ΣΕΦ (2-7/7) από το οποίο περνά η επιστροφή της “Επίσημης Αγαπημένης” σε Ολυμπιακούς Αγώνες μετά από 16 χρόνια, υπάρχουν ονόματα ηχηρά πέραν του Γιάννη.
Παίκτες με μακροχρόνια προσφορά στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, πρωταθλητές Ευρώπης σε συλλογικό επίπεδο. Αθλητές που ανήκουν στην ελίτ με ενεργό και σημαντικό ρόλο και άλλοι που ακολουθούν το εθνόσημο σε κάθε κάλεσμα, βρίσκονται συχνά πυκνά στην προετοιμασία όμως δεν συμπεριλαμβάνονται στις μεγάλες διοργανώσεις.
Παίκτες που βρίσκονται στο κατώφλι της Εθνικής και δεν αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα, έχουν όμως κερδίσει με το “σπαθί” τους μία θέση στην προεπιλογή με τις εμφανίσεις τους μέσα στη χρονιά και τη συνέπειά τους.
Δύο από αυτούς που ξεχωρίζουν από τα μη πρωτοκλασάτα ονόματα και έχουν εξασφαλίσει μέχρι ώρας χρόνο και ρόλο στο ροτέισον της Εθνικής Ομάδας επί Βασίλη Σπανούλη – λαμβάνοντας ως κριτήριο τα λιγοστά παιχνίδια που έχουν δώσει η ομάδα (παράθυρα προκριματικών Ευρωμπάσκετ 2025 και φιλικό με Πολωνία) – είναι οι δύο Βασίληδες. Χαραλαμπόπουλος και Τολιόπουλος κερδίζουν διαρκώς πόντους στη “μάχη” της τελικής διαλογής. Το Eurohoops στέκεται στο (μεγάλο) στοίχημα με τον άσο της Σάσαρι, έναν αθόρυβο “στρατιώτη” που μπορεί να βοηθήσει τη γαλανόλευκη και το δείχνει με κάθε τρόπο.
Ο άσωτος υιός που βρίσκεται στο σωστό μονοπάτι
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος αποτελεί μία κλασσική περίπτωση Έλληνα αθλητή “βουτηγμένου” στο ταλέντο, που ανέβασε τις προσδοκίες με τις εμφανίσεις του στα μικρότερα ηλικιακά κλιμάκια όμως δεν είχε την εξέλιξη που όλη η Ελλάδα περίμενε από εκείνον.
Έκανε καιρό, χρόνια ολόκληρα να αποταθεί και να βγάλει από πάνω του τη ταμπέλα του νέου Φάνη Χριστοδούλου. Έπαιξε και εκείνος τον ρόλο του σε αυτό βέβαια όταν νεανίας ακόμα δήλωνε πως είναι το πρότυπό του. Δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος, δη ο Έλληνας, να μπει σε διαδικασία σύγκρισης. Ανέκαθεν το έκανε, το κάνει και θα το κάνει.
Λίγο οι συνεχείς τραυματισμοί, λίγο η φήμη που έσερνε διαρκώς μαζί του από μικρό παιδί και δεν μπορούσε μεγαλώνοντας να επιβεβαιώσει, το άστρο του Αιγαλεώτη φόργουορντ, όλα έδειχναν πως χάνεται. Οι θητείες του σε Παναθηναϊκό που πίστεψε σε εκείνον (2012-18) και Ολυμπιακό (2019-21) δεν εξελίχθηκαν σε βίο ανθόσπαρτο, ώσπου βρήκε εν τέλει στην Ιταλία την Ιθάκη του.
Από το 2021, ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος μάζεψε τα ταλέντα του και μετακόμισε στην γειτονική χώρα όπου και ανεβάζει διαρκώς τις μετοχές του. Βενέτσια, Φορτιτούντο, Πέζαρο και φέτος Σάσαρι αποτέλεσαν οι σταθμοί μιας καριέρας που έμοιαζε πως έχει χάσει από νωρίς το δρόμο της. Δεν τον πήραν και τα χρόνια όμως.
Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος στα 27 του μοιάζει πιο έτοιμος και ώριμος από ποτέ να επαναδιατυπώσει το αθλητικό του αφήγημα από την αρχή. Σε αυτό βοήθησε αρκετά και ο Γιασμίν Ρέπεσα που τον χρησιμοποίησε ως επί το πλείστον στο “3” στην Πέζαρο την περίοδο 2022-23, θέλοντας να εκμεταλλευτεί το αξιόπιστο μακρινό του σουτ. Ανέκτησε τη χαμένη του αυτοπεποίθηση.
Στο ιταλικό πρωτάθλημα ο Χαραλαμπόπουλος ελευθερώθηκε. Δούλεψε πάρα πολύ με το κορμί του, ξεφορτώθηκε μερικά περιττά κιλά που είχαν “κάτσει” πάνω του ως σημάδι των διαρκών τραυματισμών του στο ελληνικό πρωτάθλημα, στέγνωσε. Ηρέμησε, πίστεψε και πάλι στις δυνατότητές του. Έσβησε μια για πάντα την περίοδο εκείνη που έβγαζε… μάτια με τις Εθνικές ομάδες Παίδων και Εφήβων, το όποιο βάρος οι παρουσίες αυτές τον φόρτωναν και άρχισε να γράφει την ιστορία του και πάλι από την αρχή την τελευταία διετία. Οι 9.2 πόντοι και τα 4.2 ριμπάουντ στην ανταγωνιστική Lega Basket Serie A σε 56 ματς την τελευταία διετία, έρχονται για να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές.