Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Μέσα σε λίγους μήνες έζησε στιγμές που αγνοούσε για χρόνια, αποτέλεσε το “talk of the country” κι όχι άδικα. Ο Βασίλης Τολιόπουλος δεν “φύτρωσε” από τη μία μέρα στην άλλη ούτε έμαθε ξαφνικά να παίζει μπάσκετ στα 27 του χρόνια.
Όπως και στη φύση όμως έτσι και στον αθλητισμό, πολλές φορές χρειάζονται οι κατάλληλες συνθήκες για να ευδοκιμήσει κάτι με τον Χαλκιδαίο γκαρντ να αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα.
Ο ηγέτης του Άρη, ο οποίος υπέγραψε νέο συμβόλαιο συνεργασίας με την ομάδα που τον “αναγέννησε” παρά τις σειρήνες από το εξωτερικό και τις φήμες για Ευρωλίγκα, επέστρεψε από την έξτρα άδεια που του είχε δώσει ο Γιάννης Καστρίτης λόγω των υποχρεώσεων με τη “γαλανόλευκη” και ετοιμάζεται για μία νέα σεζόν-πρόκληση με τους Θεσσαλονικείς.
Ο προικισμένος με το ένστικτο του στυγερού εκτελεστή που δύναται να μεταλλαχθεί ενίοτε και σε δημιουργός, Βασίλης Τολιόπουλος, μίλησε στη NOVA για την Εθνική Ομάδα, τον ομοσπονδιακό τεχνικό, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τον Άρη, την εκτόξευση στο παιχνίδι του και το δέλεαρ της Ευρωλίγκας.
Βρίσκεται στην πιο μεστή φάση της καριέρας του και αναμφίβολα αποτελεί κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ.
Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την εμπειρία που έζησε είπε πες: “Ήταν μία καταπληκτική εμπειρία. Ήταν ένα όνειρο για μένα. Στην πρώτη μου χρονιά στην Εθνική κατάφερα και βρέθηκε στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση. Τα συναισθήματα, το πόσο το χάρηκα, το πώς το έζησα, είναι κάτι που θα το διηγούμαι σε όλους, στους συμπαίκτες, στους φίλους μου, αργότερα στα παιδιά μου. Είναι πραγματικά κάτι απίστευτο αυτό που έζησα.
Σίγουρα η Τελετή Έναρξης ήταν κάτι που το περιμέναμε όλοι πως και πως. Ξέρουμε το πόσο σημαντικό κομμάτι των Αγώνων είναι. Όλοι οι αθλητές λένε για αυτή την εμπειρία. Τη ζήσαμε όλοι στο έπακρο μπορώ να πω. Τραβούσαμε τα πάντα με το κινητό, διασκεδάζαμε μεταξύ μας. Αλλά αυτό που μου έχει μείνει περισσότερο από αυτή την ομάδα είναι ότι ήμασταν παρέα. Στο Ολυμπιακό Χωριό μπορεί κάθε βράδυ να ήμασταν με όλα τα παιδιά σε ένα δωμάτιο και να μιλάμε, να κάνουμε την πλάκα μας. Αυτό είναι κάτι που μου έμεινε πάρα πολύ”.
Για τη συνύπαρξη με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, ανέφερε ότι…: “Ο Γιάννης είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Αυτό το αποδεικνύει κάθε μέρα και με την νοοτροπία του και με τη στάση του στο γήπεδο. Κάθε μέρα δουλεύει έξτρα και σου δίνει κίνητρο. Είναι ένα πρότυπο για όλους τους αθλητές”.
“Ο Σπανούλης είναι απαιτητικός όχι φωνακλάς”
Ως προς τον Βασίλη Σπανούλη και τη συνεργασία τους, σημείωσε πως: “Όλοι ξέρουμε πόσο σπουδαίος είναι ο Βασίλης και σαν παίκτης και σαν προπονητής. Για εμένα, που είναι το είδωλό μου και σαν παίκτης και σαν άνθρωπος, ήταν μια πραγματικά τρομερή εμπειρία. Περίμενα πως και πως να συνεργαστούμε. Όλο αυτό που είχα στο μυαλό μου και περίμενα από αυτόν ήταν στο 100% όπως το είχα στο μυαλό μου. Εύχομαι κάθε καλοκαίρι να είμαστε μαζί και να συνεργαζόμαστε.
Ο Σπανούλης είναι πολύ απαιτητικός. Όχι πολύ φωνακλάς, αλλά θα σου πει κάτι γιατί σε πιστεύει και θέλει να σε βελτιώσει. Εκείνη τη στιγμή που θα σου φωνάξει, καταλαβαίνεις με ποιον τρόπο το λέει. Δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη ‘α, γιατί μου το λέει αυτό, δεν με πιστεύει’ ή κάτι τέτοιο”.
Για την επόμενη μέρα της Εθνικής και πως μπορεί να προχωρήσει περισσότερο, είπε: “Πιστεύω ότι έχουν χτιστεί πολύ γερές βάσεις, ότι δουλέψαμε πάρα πολύ καλά φέτος και του χρόνου θα μπορούμε να βγάλουμε ακόμα καλύτερα πράγματα, γιατί έχουμε παίξει ήδη μαζί και ξέρουμε ο ένας τον άλλο”.
Αναφορικά με την ερχόμενη σεζόν και το τι θέλει να βελτιώσει: “Πάντα χρειάζεσαι βελτίωση. Δεν είναι κάποιο συγκεκριμένο κομμάτι. Θέλω κάθε χρονιά να γίνομαι καλύτερος επιθετικός, καλύτερος αμυντικός, θέλω να γίνω καλύτερος στο να διαβάζω τις φάσεις, στο να είμαι πιο ήρεμος. Γενικά είμαι τέτοιος χαρακτήρας που θέλω να βελτιώσω όσα περισσότερα μπορώ και θα τα δουλεύω κάθε μέρα”.
“Ο Σφαιρόπουλος με ήθελε στον Ολυμπιακό”
Για το αν πιστεύει ότι έπρεπε να αποχωρήσει νωρίτερα από τον Ολυμπιακό για να βρει μεγαλύτερο ρόλο: “Δεν ήταν στο χέρι μου. Δηλαδή δεν μου έλεγαν ‘φύγε’ κι εγώ έλεγα ‘θα μείνω’. Είχαμε μία συμφωνία, μια συνεργασία στον Ολυμπιακό που ήταν αρκετά καλή. Ο κόουτς με ήθελε στην ομάδα και μου έλεγε ‘δεν θέλω να πας κάπου δανεικός’. Οπότε εγώ το σεβόμουν και προσπαθούσα κάθε μέρα να βοηθάω την ομάδα και να αρπάξω τις ευκαιρίες. Εκείνη την περίοδο έλεγε ότι αν παίξω καλά εδώ μπορεί να καθιερωθώ στο τοπ επίπεδο. Τότε το έβλεπα ως σωστό και δεν μετανιώνω”.
“Ο Καστρίτης ξέρει πόσο τον αγαπώ και τον εκτιμώ”
Για τη δουλειά που έριξε το περασμένο καλοκαίρι, την προσπάθειά του και την εξαιρετική σεζόν (2023-24) που έκανε με τον Άρη: “Δεν είναι μόνο το ότι δούλεψα πολύ το περασμένο καλοκαίρι. Όλα τα καλοκαίρια, όταν έχω τη μεταβατική μου, πιστεύω ότι έχω κάνει καλή δουλειά.
Απλά, μέσα από τον χώρο που βρήκα στον Άρη και με την βοήθεια του κόουτς Καστρίτη, τον οποίο ευχαριστώ πάρα πολύ για ό,τι έχει κάνει για μένα και ξέρει πόσο τον αγαπώ και τον εκτιμώ, μπόρεσα να βγάλω επιτέλους το μπάσκετ που είχα μέσα μου και όλες αυτές τις αρετές μου στο γήπεδο. Είναι η 4η χρονιά που συνεργάζομαι μαζί του, οπότε ξέρω ότι πρέπει να κάνουμε αυτό που λέει για να πετύχει η ομάδα. Αυτή είναι η συνταγή και η ταυτότητα της ομάδας”.
Για το αν υπήρξε στιγμή στην καριέρα του που ένιωθε απογοητευμένος: “Έχω περάσει κι εγώ από αυτή τη φάση. Όταν έφυγα από τον ΠΑΟΚ, ήταν ένα πάρα πολύ δύσκολο καλοκαίρι. Οι προτάσεις ήταν λίγες και γενικά δεν είναι πίστη στον εαυτό μου. Ήξερα ότι ήμουν καλός παίκτης, αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί μέχρι τα 26 δεν είχα βγάλει το μπάσκετ που μπορούσα. Πήρα μια μεγάλη απόφαση, που ήταν και μεγάλο ρίσκο πιστεύω, αλλά αν δεν ρισκάρεις στη ζωή, δεν πρόκειται να πετύχεις πράγματα. Το να πάω δηλαδή στον Άρη εκείνης της περίοδου, που τα λεφτά δεν είχαν καμία σχέση με εκείνα που έπαιρνα. Πίστεψα όμως πολύ στο όραμα του κόουτς και της ομάδας, ότι μέσα από αυτούς μπορώ να βγάλω το παιχνίδι μου. Το ρίσκο αυτό πέτυχε 100% και τώρα είμαι σε μια καλύτερη κατάσταση.
Καλώς ή κακώς, είναι πολύ λίγα τα άτομα που θα τους έρθουν όλα ρόδινα στα πόδια τους. Άλλοι μπορεί -χτύπα ξύλο- να έχουν κάποιον τραυματισμό, άλλοι μπορεί να μην παίζουν για χρόνια. Πρέπει να πάρεις κάποιο ρίσκο, όποιο κι αν είναι αυτό. Είτε να πας πίσω στο οικονομικό και το θέμα ομάδα για να βρεις τον χρόνο σου, είτε να κάνεις οτιδήποτε χρειάζεται για να παίξεις. Αν δεν πάρεις ρίσκο, δεν μπορείς να πετύχεις κάτι μεγάλο”.