Tου Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Δεν ήταν απλώς ένα χρυσό μετάλλιο. Ήταν η αρχή όλων, της επίσημης αγαπημένης, των επόμενων επιτυχιών, όλων όσα ακολούθησαν και θ’ ακολουθήσουν. Πριν από 30 χρόνια ο Νίκος Γκάλης, ο Νίκος Σταυρόπουλος, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Αργύρης Καμπούρης, ο Νίκος Λινάρδος, ο Παναγιώτης Καρατζάς, ο Μιχάλης Ρωμανίδης, ο Νίκος Φιλίππου, ο Λιβέρης Ανδρίτσος, ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Μέμος Ιωάννου κι ο Φάνης Χριστοδούλου κατάφεραν υπό τις οδηγίες του Κώστα Πολίτη και του Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου να σταματήσουν το χρόνο σε μία στιγμή, αλλά και συγχρόνως ν’ αρχίσουν τα πάντα.
Ποιος και πώς μπορεί να ξεχάσει τι έγινε στο Ευρωμπάσκετ του 1987; Ποιος στο άκουσμα της 14ης Ιουνίου εκείνης της χρονιάς δε φέρνει στο μυαλό του τις εύστοχες ελεύθερες βολές του Αργύρη Καμπούρη στα τελευταία δευτερόλεπτα της παράτασης του τελικού με τη Σοβιετική Ένωση (101-103) στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας; Ποιος δεν προσπάθησε να τον μιμηθεί σε κάποιο γήπεδο οπουδήποτε σε όλη την Ελλάδα; Ποιοι επίσης ντυμένοι στα γαλανόλευκα δεν τον μιμήθηκαν σε κάποιο γήπεδο σε όλο τον κόσμο, φέρνοντας νέες επιτυχίες στη χώρα; Ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 1989, χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 2005, ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006… Κι αυτά μόνο η Ανδρών.
Τα χρυσά (8), ασημένια (14) και χάλκινα (9) μετάλλια των μικρών εθνικών σε όλες τις διοργανώσεις έκτοτε αποτελούν την απόδειξη πως ο φάρος που άναψε τότε φώτισε, φωτίζει και θα συνεχίσει να φωτίζει το ελληνικό μπάσκετ.
Ήταν η αρχή χωρίς τέλος…
Ήταν το Ευρωμπάσκετ του 1987…
Η Εθνική μπάσκετ είναι η “Επίσημη Αγαπημένη” μας, εδώ και 30 χρόνια δημιουργώντας μια άρρηκτη σχέση με όλους τους Έλληνες φιλάθλους… Μαζί της σε αυτή την πορεία από το 2001 η Eurobank, η οποία είναι Υπερήφανος χορηγός της «γαλανόλευκης» για τα τελευταία 17 χρόνια!