Του Νίκου Βαρλά/ varlas@eurohoops.net
Οι επίσημες κλήσεις της εθνικής ομάδας ενόψει των προκριματικών του Παγκοσμίου κυπέλλου που ξεκινούν σε ένα μήνα είναι γεγονός. Οι Σκουρτόπουλος και Μίσσας κάλεσαν 24 παίκτες και ξεχωρίζει ένα όνομα, που έχει την δική του ιστορία…
Παναγιώτης Βασιλόπουλος! Σε πολύ μικρή ηλικία από τα 22 ως τα 24, ήταν από τους ελάχιστους Έλληνες παίκτες που σε τόσο νεαρή ηλικία διαδραμάτιζαν μεγάλο ρόλο στα ντέρμπι και ήταν σημαντική μέλη της εθνικής ομάδας που τότε μεσουρανούσε. Ενεργό και σταθερό μέλος της επίσημης αγαπημένης που πήρε τα δύο μετάλλια τα καλοκαίρια του 2005 και του 2006. Τελευταία παρουσία του; Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο το 2008!
Μετά άρχισαν τα βάσανα… Πρόβλημα στην μέση, επέμβαση στην μέση και επιστροφή. Αμέσως μετά ρήξη χιαστών, η επέμβαση ουσιαστικά δεν πέτυχε και από τότε άρχισε μια απίστευτη ταλαιπωρία, ένας “μαραθώνιος” πόνου και απογοητεύσεων χωρίς τέλος.
Νοσοκομεία, ταξίδια στις ΗΠΑ, εγχειρήσεις και ξανά εγχειρήσεις. Απομακρύνθηκε από το προσκήνιο για πάρα πολύ καιρό, έμεινε τελικά χωρίς χιαστό και πολλοί άνθρωποι, ακόμα και οι δικοί του που τον λατρεύουν, του έλεγαν: “Παναγιώτη τι άλλο να κάνεις; Τα έχεις δοκιμάσει όλα. Πρέπει να κόψεις το μπάσκετ, δεν έχει νόημα πια όλο αυτό”.
Ο Βασιλόπουλος, πεισματάρης, όπως ήταν πάντα και μέσα στο γήπεδο, πήγαινε κόντρα στην λογική. “Όχι, θα παίξω όσο μπορώ ακόμα έτσι όπως είμαι. Θέλω να με θυμάται ο γιός μου (σσ. Κωνσταντίνος) όρθιο μέσα στο γήπεδο”.
Συνέχισε να παλεύει, έριξε το βάρος στην ενδυνάμωση του ποδιού του, για να αντέχει χωρίς χιαστό και έκανε μια νέα προσπάθεια, που έμοιαζε εκτός λογικής. Κόροιβος, Κολοσσός, τώρα Άρης και ο τύπος στα 33 του έχει κατορθώσει να είναι τρομερά χρήσιμος για την ομάδα του, να ευχαριστιέται ξανά το σπορ που λατρεύει, να κάνει περήφανους τους γύρω του (και όλους αυτούς που επέμεναν να σταματήσει το μπάσκετ και να μην… ταλαιπωρείται) και πλέον να καλείται ξανά στην εθνική ομάδα μετά από 9 ολόκληρα χρόνια!
Τελευταία του παρουσία το 2008 στο Πεκίνο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στις 20 Οκτώβρη του 2017, 9 χρόνια και δύο μήνες μετά, πήρε την κλήση ως μέλος της προεπιλογής της εθνικής! Μήπως τελικά άξιζαν όλες αυτές οι θυσίες που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια που η προσπάθεια επιστροφής έμοιαζε να μην έχει κανένα νόημα;
Πως νιώθει ο “Βασιλό” τώρα;
“Είμαι πολύ χαρούμενος! Αυτό που μου έλειπε όσο τίποτα άλλο όλα αυτά τα χρόνια πέρα από το ίδιο το μπάσκετ, είναι να παίζω στην εθνική, όπως παλιά! Η χαρά του να ακούγεται ο Εθνικός ύμνος στην άκρη του κόσμου. Ξέρω τα δεδομένα και πως φτάσαμε σε αυτή την κλήση, με όλα όσα γίνονται με ΦΙΜΠΑ και Ευρωλίγκα. Πίστεψέ με, δεν με νοιάζει καθόλου!
Μετά τα όσα πέρασα, μου φτάνει ότι μπορώ ξανά να παίρνω χαρά από το μπάσκετ. Θα είναι πολύ δύσκολο, γιατί θα έχουμε ελάχιστες μέρες να προετοιμαστούμε, κανείς δεν ξέρει κανέναν καλά και μετράνε τα αποτελέσματα. Το μόνο που με νοιάζει είναι να είμαι καλά και να αξιωθώ να πατήσω παρκέ ξανά ως παίκτης της εθνικής Ελλάδας. Μετά από 9 χρόνια, έχω κρατήσει πολλή ενέργεια για να διοχετεύσω”!
Πόσο πολύ θέλει να παίξει σε αυτή την ομάδα; Έστω κι αν πιθανότατα θα μοιάζει με μια δεύτερη βερσιόν της εθνικής και μιλάμε για προκριματικά και όχι για μια μεγάλη διοργάνωση;
“Αν γουστάρω να παίξω; Πεθαίνω να παίξω ξανά για την εθνική! Έκανα τόσες πολλές προσπάθειες που απέτυχαν, πολλές φορές ένιωσα ότι δεν έχει νόημα όλο αυτό… Έχω φάει τόσα πολλά σκατά… Τώρα, είναι η ώρα να νιώσω χαρά”!