Της Eurohoops Team/ info@eurohoops.net
Διαβάστε αναλυτικά τι δήλωσαν οι Χάρης Γιαννόπουλος (Ρέθυμνο), Νίκος Γκίκα (Προμηθέας Πατρών), Γιαννούλης Λαρεντζάκης (ΑΕΚ), Γιάννης Αθηναίου και Βασίλης Χρηστίδης (Άρης).
Γιαννόπουλος: “Μου φαίνεται περίεργη όλη η κατάσταση. Είναι περίεργο ότι δε θα παίξουν οι 12 καλύτεροι στην Εθνική και πως πρέπει να κληθούν κάποιοι που περιμένουν την ευκαιρία εδώ και χρόνια. Το προϊόν και η Εθνική, που υποτίθεται ότι την απαρτίζουν οι 12 καλύτεροι, υποβαθμίζεται. Θα ήθελα, αν γίνει η κλήση μου στην Εθνική να με φέρει να παίξω με τους καλύτερους. Δε θέλω να μειώσω κανέναν άλλον.
Ωστόσο, δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου ότι είναι εξευτελιστικό να παίζεις στην Εθνική ομάδα, ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες. Εχω κάνει μία καλή χρονιά κι έχω ξεκινήσει πολύ καλά τη φετινή σεζόν.
Λέγοντας ότι είναι εξευτελιστικό υποτιμάς τους παίκτες που θα αγωνιστούν. Δεν είναι καθόλου υποτιμητικό κι αυτό γιατί αν έρθει η πρόκριση θα έρθει από αυτούς που θα παίξουν. Η πρόκριση και μόνο σε ένα τόσο μεγάλο τουρνουά όπως το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι πολύ σημαντική.
Πάγια θέση μου είναι ότι σε μία αντιπαλότητα ποτέ δεν ευθύνεται μόνο ένας… Βλέπω ότι η FIBA έχει κάνει κάποιες προσπάθειες και προσαρμογές προκειμένου να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση, αλλά η Ευρωλίγκα, για τους δικούς της λόγους, δε θέλει να αποδεχτεί τίποτα, ενώ θα μπορούσε. Η FIBA έχει τη θέληση, αλλά η Ευρωλίγκα δε θέλει να συζητήσει.
Προσωπικά είμαι υπέρ των «Παραθύρων» διότι μου αρέσει πολύ αυτό που γίνεται στο ποδόσφαιρο κάθε χρόνο και θα ήθελα να το δω και στο μπάσκετ. Είναι κακό για τους παίκτες που έχουν ένα παιχνίδι την εβδομάδα να διακόπτεται η σεζόν για μία εβδομάδα, αλλά σε γενικές γραμμές το βρίσκω πολύ ωραίο, διότι είναι πολύ ωραίο να παίζεις με την Εθνική ομάδα εντός έδρας αγώνες.
Συμπληρωματικά θα ήθελα να πω, ότι δεν αποδέχομαι πως οι παίκτες που θα αγωνιστούν στα Προκριματικά δεν έχουν τύχη να πάνε στο Παγκόσμιο. Κανείς δεν μπορεί να κλείσει την πόρτα σε κάποιον που θα παίξει καλά στα Προκριματικά. Γενικότερα, υπήρχε μία συζήτηση για τις εθνικές ομάδες: Ποιοι παίζουν, ποιοι δεν καλούνται και τα παιδιά που δεν έπαιζαν σε μεγάλες ομάδες, αλλά έκαναν τη σεζόν της ζωής τους, δεν είχαν την ευκαιρία να παίξουν στην Εθνική, δεν καλούνταν. Τώρα είναι η ευκαιρία να αποδείξουν. Να αποδείξουμε”.
Λαρεντζάκης: “Δεν είναι εξευτελιστικό να παίζεις για την Εθνική ομάδα, ούτε θέλω να σκέφτομαι κάτι τέτοιο. Αν δεν γίνονταν οι προκριματικοί αγώνες, εμείς το πιθανότερο είναι να μην ήμασταν ποτέ στην Εθνική. Είναι μία ευκαιρία να δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε. Είναι τιμή που θα αγωνιστούμε για την Εθνική ομάδα. Κι όχι μόνο δεν είναι εξευτελιστικό, αλλά σκέφτεσαι ότι αυτή τη φανέλα έχουν τιμήσει τόσοι πολλοί θρύλοι, που το βάρος της ευθύνης γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Κι αυτό το κατάλαβα το καλοκαίρι όταν πήρα μέρος στην προετοιμασία. Είναι τιμή για εμάς”.
Γκίκας: “Ενιωσα μία πολύ μεγάλη ικανοποίηση και ανταμοιβή για την κλήση στην Εθνική. Είναι η πρώτη φορά για εμένα, έχω φτάσει στα 27 ήδη και όταν μία τόσο μεγάλη στιγμή σου συμβαίνει σε αυτή την ηλικία σημαίνει ότι κάτι έχεις κάνει καλά στην καριέρα σου.
Νομίζω ότι το πρόβλημα έχει δημιουργηθεί επειδή οι ομάδες θέλουν να μποϊκοτάρουν τη FIBA. Οι παίκτες είναι στη μέση. Δεν είναι καλό φυσικά αυτό που συμβαίνει.
Το γεγονός ότι μπορεί να είμαι στο τελικό ρόστερ ακόμα κι αν παίξω στα Προκριματικά, δεν με ενοχλεί καθόλου. Προφανώς θα έρθουν κάποιοι καλύτεροι κι αυτό δεν με ενοχλεί. Είναι λογικό. Δεν είμαι αιθεροβάμων. Ξέρω ότι υπάρχουν καλύτεροι από εμένα και αυτοί δικαιούνται να αγωνιστούν.
Σκέφτομαι όμως ότι αν εγώ κληθώ και παίξω καλά, βάζω για τα καλά το όνομά μου στο μυαλό του προπονητή. Αν είμαι καλός, σίγουρα δημιουργώ έναν ?πονοκέφαλο? στον προπονητή για να με καλέσει και στο τελικό τουρνουά. Εγωιστικά όλοι θα θέλαμε να είμαστε παρόντες στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά κανείς δε νιώθει ντροπή, αν δεν κληθεί στο Μουντομπάσκετ σε περίπτωση που φτάσουμε έως εκεί. Θα είναι τεράστια τιμή που φορέσαμε μία φανέλα που άλλοι, ίσως καλύτεροι, πολύ καλύτεροι από εμάς, δεν φορέσαν ποτέ. Και κάτι τελευταίο: Στην Εθνική ομάδα παίζεις για τη χώρα σου όχι για τον εαυτό σου. Είναι άσχημο να μην πας σε μία διοργάνωση, αλλά το δίκαιο είναι αυτό αν έρθουν παιδιά που είναι καλύτερα από εσένα”.
Χρηστίδης: “Αν οι πιθανότητες να είναι κάποιος σε μια μεγάλη διοργάνωση είναι περισσότερες μετά τα Προκριματικά θα το κρίνει ο προπονητής. Αυτό που έχω να κάνω εγώ από τη δική μου πλευρά είναι να δώσω το 110% των δυνατότητων μου και να είμαι έτοιμος να βοηθήσω την ομάδα όποτε και όσο μου ζητηθεί.
Ξέρουμε όλοι πόσο σπουδαίος προπονητής είναι ο Έτορε Μεσίνα και πόσο σημαντικά πράγματα έχει πετύχει στην καριέρα του, όμως, ποτέ δεν είναι εξευτελισμός να παίζεις για τη χώρα σου είτε είναι Προκριματικά, είτε είναι Ευρωμπάσκετ, είτε Παγκόσμιο Κύπελλο, είτε Ολυμπιακοί Αγώνες. Είναι πάντοτε τιμή όταν αγωνίζεσαι στην Εθνική ομάδα και να εκπροσωπείς τη χώρα σου”.
Αθηναίου: “Το μόνο σίγουρο είναι ότι όποια παιδιά θα αποτελέσουν την τελική 12αδα για τους Προκριματικούς και την τελική φάση σε περίπτωση πρόκρισης, θα δώσουν και την ψυχή τους για να πετύχει η Εθνική τους στόχους της.
Θεωρώ ότι το να παίζεις για την Εθνική ομάδα της χώρας σου ακόμη και σε φιλικό παιχνίδι είναι πέρα για πέρα τιμητικό! Πόσο μάλλον σε επισήμους αγώνες. Αυτό πιστεύω ισχύει για όλα τα παιδιά και κανείς δεν θεωρεί σε καμία περίπτωση εξευτελιστικό να εκπροσωπεί τη χώρα μας στους Προκριματικούς αγώνες”.