Του Κώστα Γιαταγάνα/ info@eurohoops.net
Λίγο πριν ανοίξει τις πύλες του το 69ο All Star Game του ΝΒΑ, οι αναμνήσεις από τα προηγούμενα 68, ξαναγυρίζουν!
Το Eurohoops σταχυολόγησε τις πλέον εμβληματικές, θυμάται και σας θυμίζει τις στιγμές που θα θυμόμαστε για πάντα και θα έχουν πάντα θέση στην ιστορία του θεσμού!
Από τις μυθικές μονομαχίες στα καρφώματα, στα ASG που σημάδεψε ο Air, o Κόμπι, ο Σακίλ και ο Άντονι Ντέιβις!
1988: Η μονομαχία Τζόρνταν – Ντομινίκ και η… ζακέτα του Μπερντ
To 1988 το Σικάγο φιλοξένησε το All Star Game, όπως θα γίνει και τώρα. Ωστόσο η τότε διοργάνωση είχε άλλο “σπίτι”, αφού είχε γίνει στο Chicago Stadium, το οποίο τότε ήταν έδρα των Μπουλς, στα πρώτα χρόνια του Μάικλ Τζόρνταν (ως το 1994).
Ο Air ήταν φύσει και θέσει οικοδεσπότης του All Star Weekend και δε γινόταν να μην είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής.
Πρώτα χρονικά πάντως παρακολούθησε με θαυμασμό τον Λάρι Μπερντ να κάνει three-peat στον διαγωνισμό τριπόντων δείχνοντας με χαρακτηριστική χειρονομία πως ήταν το αδιαφιλονίκητο Νο1, χωρίς καν να βγάλει τη ζακέτα του, με τον MJ να λέει με νόημα “πού να βγάλει και τη ζακέτα”!
Βέβαια, το Νο1 σε εκείνο το All Star ήταν ο Τζόρνταν, ο οποίος χρειάστηκε να κάνει το εμβληματικό και διαχρονικό όσοι… αιώνες κι αν περάσουν, κάρφωμα με πτήση όπως μόνο αυτός ήξερε, από τη γραμμή των βολών, για να υπερκεράσει το υψηλό εμπόδιο του Human Highlight Film, Ντομινίκ Ουίλκινς και να παραδεχθεί πως “αν δεν ήμασταν στο Σικάγο, ίσως να μην κέρδιζα”.
Η μονομαχία Air-Ντομινίκ έχει μείνει στην ιστορία και στο ερώτημα “ποιον διαγωνισμό καρφωμάτων θυμάστε από τα NBA All Star Games;” η απάντηση πάει αυτόματα στο 1988.
Φυσικά, για να ολοκληρωθεί ιδανικά η διοργάνωση, ο Τζόρνταν με 40 πόντους (17/23 σουτ) ήταν ο αδιαμφισβήτητος MVP του αγώνα Ανατολής-Δύσης, στο πρώτο του βραβείο σε All Star!
1992: Το ASG του Μάτζικ
Το Νοέμβριο του 1991 ο Μάτζικ Τζόνσον σόκαρε και τον μπασκετικό και όχι μόνο πλανήτη, ανακοινώνοντας πως πάσχει από AIDS, με αποτέλεσμα την αποχώρησή του από το ΝΒΑ.
Όμως, δε γινόταν να αποσυρθεί έτσι απλά ένας εκ των κορυφαίων όλων των εποχών. Οι φίλαθλοι τον ψήφισαν σωρηδόν για να είναι στο All Star Game του Ορλάντο και η διοργάνωση εξελίχθηκε σε… one man show, αφού ο Μάτζικ τα επισκίασε όλα!
Δε γινόταν αλλιώς, με τον σούπερ σταρ των Λέικερς να αποθεώνεται από τον κόσμο και τους υπόλοιπους σταρ του ΝΒΑ, που τον σήκωσαν στον αέρα λίγο πριν το τέλος, σε δείγμα… υπόκλισης για την εμφάνιση (25π., 9ασ.) που φυσικά του χάρισε το βραβείο του MVP!
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτές οι στιγμές θα μείνουν χαραγμένες, με τον Μάτζικ να δηλώνει τότε πως “ήταν ο τέλειος τρόπος για το τέλος της ιστορίας. Ηταν σαν να έχω μπροστά μου τον βιογράφο μου και να ψάχνω τρόπο να τελειώσω την ιστορία μου και να λέω “εδώ είναι το τέλος. Τελεία και παύλα”.
1996: Ο Σακίλ κατεδαφίζει το “Ναύαρχο”!
Στα All Star Games τα καρφώματα έχουν απόλυτα πρωταγωνιστικό ρόλο, κυρίως λόγω του ομώνυμου διαγωνισμού. Ωστόσο αν αναζητήσουμε το… απόλυτο κάρφωμα εκτός διαγωνισμού, αυτό δεν είναι άλλο από την “κατεδάφιση” του Ντέιβιντ Ρόμπινσον από τον Σακίλ Ο’ Νιλ το 1996!
Μπορεί ο “Ναύαρχος” να έπαιζε… εντός έδρας, αυτό το All Star Game διεξαγόταν στο Σαν Αντόνιο, αλλά ο Σακ θέλησε να δείξει ποιος είναι το αφεντικό στη ρακέτα και αφού πήρε την ασίστ του Γκραντ Χιλ, κάρφωσε κι έκανε πόστερ τον θρύλο των Σπερς, με το κοινό να εκστασιάζεται και τον Μάικλ Τζόρνταν στον πάγκο να σκάει στα γέλια!
Μάλλον βέβαια έσκασε στα γέλια γιατί ο Σακίλ ήταν συμπαίκτης του στην All Star ομάδα της Ανατολής και δε χρειάστηκε να βρεθεί στο διάβα του ως αντίπαλος!
2001: Το απόλυτο θρίλερ δια χειρός Άιβερσον
Κι όμως στα… ελεύθερα παιχνίδια του All Star Game, έχουμε ζήσει και στιγμές σασπένς, αφού ο αθλητικός και όχι μόνο εγωισμός των σούπερ σταρ του μαγικού κόσμου είναι στην πρώτη γραμμή. Αυτό ακριβώς λειτούργησε το 2001 στη διοργάνωση της Ουάσινγκτον, όπου η Δύση ήταν αδιαφιλονίκητο φαβορί για νίκη στην αναμέτρηση, έχοντας προβάδισμα 21 πόντων στο τέταρτο δωδεκάλεπτο.
Όμως εκεί… πάτησε το κουμπί ο Άλεν Άιβερσον, ο οποίος τα έκανε όλα, με 15 πόντους στα τελευταία 9 λεπτά, ώστε στο τέλος η Ανατολή να νικήσει με 111-110!
Εννοείται πως με αυτό το come back, ο πρωταγωνιστής του, με 25 πόντους, 5 ασίστ, 4 κλεψίματα κέρδισε το βραβείο του MVP. Αυτή ήταν μόνο η αρχή εκείνη τη σεζόν, αφού ήταν και MVP της σεζόν, ενώ έφτασε ως τους τελικούς του ΝΒΑ με τους Σίξερς. Ας όψεται ο Κόμπι και ο Σακίλ που έδωσαν τον τίτλο στους Λέικερς, γιατί ο “Answer” θα είχε κερδίσει και το πρωτάθλημα.