Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Το Eurohoops χαρίζει λίγες εκατοντάδες λέξεις και εικόνες σε πέντε σούπερ ηγέτες ομάδων που δεν κατάφεραν να σηκώσουν την κούπα του πρωταθλητή στα χέρια τους, παρότι έφτασαν στην πηγή. Νερό δεν ήπιαν όμως από το χρυσό κύπελλο.
Τζόρνταν, Κόμπι, ΛεΜπρόν, Ντάνκαν, Σακ, Ουέιντ. Η λίστα είναι μεγάλη. Μιλάμε για ηγέτες μίας ομάδας ή έστω και δεύτερης (βλέπε Μπρον) που αναδείχτηκαν πρωταθλητές και το όνομα τους γράφτηκε στην μπασκετική ιστορία με χρυσά γράμματα. Σίγουρα το μυαλό των περισσότερων πάει στους τίτλους. Πώς να θεωρηθείς κορυφαίος, σπουδαίος όταν δεν μπορείς να οδηγήσεις την ομάδα σου στο θρόνο του πρωταθλητή;
Δεν είναι πάντα έτσι. Υπάρχουν χιλιάδες φιλάθλων που θεωρούν ως GOAT τον ΛεΜπρόν Τζέιμς και τον Κόμπι Μπράιαντ αντί του Μάικλ Τζόρνταν, αδιαφορώντας ποιος έχει πάρει τα περισσότερα πρωταθλήματα.
Οκ, δεν μπορείς να θεωρήσεις ως κορυφαίο όλων των εποχών κάποιον που δεν έχει κατακτήσει ούτε έναν τίτλο. Ο πρώτος είναι πρώτος κι ο δεύτερος… τίποτα. Οι Αμερικανοί το υποστηρίζουν περισσότερο όλων. Ο επαγγελματικός αθλητισμός είναι στυγνός και στο τέλος μετράνε τα αποτελέσματα κι όχι η προσπάθεια, η κλάση, η ποιότητα. Κάποιος πάντα είναι καλύτερος. Έστω και λίγο, έστω και με διαφορά ενός πόντου, μίας νίκης…
Πέντε παικταράδες που ξεχωρίσαμε (όχι ότι δεν υπάρχουν άλλοι) μπαίνουν στο μικροσκόπιο μας για αυτούς ακριβώς τους λόγους: άγγιξαν το τέλειο, πλησίασαν στην κορυφή ως ηγέτες αλλά δεν τα κατάφεραν ποτέ με τις ομάδες τους: Γιούιν, Στόκτον, Άιβερσον, Ρέτζι Μίλερ…