Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Οι Λέικερς είναι στους Τελικούς μετά από 10 χρόνια, μετά και το 4-1 κόντρα στους Νάγκετς. Το 117-107 στο Game 5 έφερε και την ευκαιρία για το 17ο πρωτάθλημα της ομάδας, με τον ΛεΜπρον να γράφει (ατομική) ιστορία!
Συγκεκριμένα, έγινε ο τέταρτος μόλις παίκτης του ΝΒΑ με 10+ παρουσίες σε Τελικούς! Αυτή θα είναι η 10η φορά που θα διεκδικήσει το δαχτυλίδι, μετρώντας μέχρι σήμερα ισάριθμες εμφανίσεις (2007, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015 2016, 2017, 2018). Με αυτό το επίτευγμα, μπήκε σε ένα πολύ κλειστό club μαζί με τους Μπιλ Ράσελ (12), Σαμ Τζόουνς (11) και Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (10).
Ταυτόχρονα, έχει περισσότερες παρουσίες σε Τελικούς από 27 ΟΜΑΔΕΣ του ΝΒΑ, με εξαίρεση τους Λέικερς (32), τους Σέλτικς (21) και τους Ουόριορς (11)! Επίσης, την τελευταία δεκαετία κάθε φορά που η ομάδα του έχει προκριθεί σε playoffs, έφτασαν μέχρι τους Τελικούς!
Φυσικά, στόχος είναι το τέταρτο πρωτάθλημα, με τον 35χρονο να είναι ο μοναδικός που έχει 4 triple doubles σε postseason μετά τα 35 του χρόνια! Για την ακρίβεια, ΟΛΟ το υπόλοιπο ΝΒΑ έχει δει μόλις 3 από άλλους ”35άρηδες” (Κρις Πολ, Τζον Στόχτον, Έλγκιν Μπέιλορ)!
Πώς έφτασε σε αυτό το ρεκόρ; Μέτρησε 38 πόντους (14/21 δίποντα, 1/4 τρίποντα, 7/8 βολές), 16 ριμπάουντ, 10 ασίστ και 1 κλέψιμο σε 40′ συμμετοχής, ενώ στη τέταρτη μόνο περίοδο είχε 16 πόντους!
”Κουβαλάω μαζί μου πάντα τον Κόμπι”
Αναλυτικά όσα είπε ο ηγέτης των Λέικερς:
«Αρχικά, έπαιρνα μια ανάσα, μετά από μια σκληρή σειρά με μια από τις πιο καλές ομάδες που έχω παίξει αντίπαλος. Ξέρετε πόσο πολύ αγαπώ τον Μάικ Μαλόουν, είναι απίστευτος και υπάρχει λόγος που η ομάδα του είναι τόσο καλή.
Επίσης, σκεφτόμουν τους συμπαίκτες μου. Για κάποιους από αυτούς είναι η πρώτη τους συμμετοχής σε τελικούς ΝΒΑ. Προφανώς, ο Άντονι Ντέιβις. Αυτός είναι ο λόγος που ήθελα να είμαι συμπαίκτης του. Ήθελα να έρθει εδώ και να δει πράγματα που δεν έχει δει ποτέ ξανά στο πρωτάθλημα. Σημαίνει πολλά.
Μετά, άρχισα να σκέφτομαι τον επόμενο αντίπαλο, αν θα είναι οι Χιτ ή οι Σέλτικς. Τι πρόκληση θα είναι αυτό.
Και μετά άρχισα να σκέφτομαι το δικό μου ταξίδι. Όλα αυτά περνούσαν από το μυαλό μου, όση ώρα ήμουν εκεί κάτω στο παρκέ. Ελπίζω να ήταν μια καλή περιγραφή (γέλια)».
Για τον λόγο που πήγε στους Λέικερς και τον στόχο του: «Η δουλειά δεν έχει ολοκληρωθεί. Είμαι πολύ περήφανος που είμαι μέρος ενός συλλόγου, που επιστρέφει εκεί που ανήκει. Παίζω για πρωταθλήματα, ανταγωνίζομαι γι’ αυτά, εκπροσωπώ την Δύση για πρωταθλήματα. Γι’ αυτό ήρθαν εδώ. Υπήρχαν πολλές συζητήσεις που έλεγαν γιατί αποφάσισα να έρθω στους Λέικερς. Έλεγαν ότι ο λόγος δεν ήταν το μπάσκετ κι άλλα τέτοια. Κι η πρώτη χρονιά, με τον τραυματισμό μου, έβαλε κι άλλο λάδι στη φωτιά, για να συνεχίσουν να λένε κι άλλα. Αλλά ποτέ δεν σταμάτησαν την νοοτροπία μου, τους στόχους μου. Είμαι χαρούμενος και περήφανος για όλους στο σύλλογο».
Για τον Κόμπι Μπράιαντ: «Κάθε φορά που φοράς το μωβ και το χρυσό, σκέφτεσαι την κληρονομιά του, τον ίδιο και το τι σήμαινε στο σύλλογο για 20+ χρόνια. Το τι απαιτούσε από τους συμπαίκτες του και τον ίδιο του τον εαυτό. Έχουμε κάποιες ομοιότητες. Το παιχνίδι μας είναι διαφορετικό, αλλά όσον αφορά τη νοοτροπία μας, θέλουμε να είμαστε οι καλύτεροι και να μην χάνουμε, αυτό σε κάνει να μην κοιμάσαι. Πολλές φορές θυσιάζεις πράγματα, θυσιάζεις την οικογένειά σου, επειδή είσαι τόσο πωρωμένος με το να είσαι σπουδαίος, που άλλα πράγματα καταρρέουν. Είμαι από τους ελάχιστους που καταλαβαίνουν αυτή τη νοοτροπία και το ταξίδι του από το High School στο ΝΒΑ. Είναι κάτι που κουβαλάω μαζί μου».