Tης Eurohoops team/ info@eurohoops.net
Ο Ντάριους Μάιλς είναι ένα από τα μεγαλύτερα ερωτηματικά του σύγχρονου ΝΒΑ.
Έγινε pick από το #3 του 2000 με τους Κλίπερς να είναι η ομάδα του μέχρι το 2002. Τότε, φόρεσε τη φανέλα των Καβαλίερς (2004), ενώ ακολούθησαν Μπλέιζερς (2004-2006) και Γκρίζλις (2008/09), Μεταξύ του 2006 και του 2008, στάθηκε τρομερά άτυχος, χάνοντας δυο ολόκληρες σεζόν, κάτι που τον ”τελείωσε” ουσιαστικά από τα γήπεδα.
Αυτό και άλλα πολλά, όπως οι κατηγορίες της αστυνομίας πως είχε μεγάλη ποσότητα μαριχουάνας. Το 2010 προσπάθησε να σώσει την καριέρα του διαλέγοντας να πάει στους Σάρλοτ Μπόμπκατς. Όμως ήταν ήδη πολύ αργά για την επιστροφή του, με την ομάδα να τον διώχνει πριν καν δοκιμαστεί!
Ο 39χρονος σήμερα πρώην NBAer μίλησε στην COSMOTE TV για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, την ζωή του σήμερα, τις δυσκολίες της καριέρας του και τον συμπαίκτη ΛεΜπρόν Τζέιμς.
Αναλυτικά όσα είπε:
-Ποια είναι η άποψη σου για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο;
Μιλάμε για μια λίγκα που λειτουργεί με το τι έχεις κάνει πρόσφατα. Ας κερδίζεις το βραβείο του MVP συνέχεια, αν το χάσεις για μία σεζόν θα αρχίσει η αποδόμηση για τα πάντα. Προσωπικά θεωρώ πως είναι καλύτερη ομάδα απ’ όσο ήταν τα προηγούμενα χρόνια και ο Γιάννης γίνεται καλύτερος σεζόν με τη σεζόν. Είμαι ενθουσιασμένος γι’ αυτόν.
Οι κριτικές είναι κριτικές και οι περισσότερες δεν λένε και τίποτα. Αν τις ακούς σταματάς να κάνεις αυτό που ήδη κάνεις. Όταν είσαι στην κορυφή θα προσπαθούν να σε γκρεμίσουν από κει. Ας το δει ως κίνητρο, ας συνεχίσει να κάνει ότι κάνει. Είναι απίστευτος, λατρεύω να τον βλέπω να παίζει.
-Πώς είναι πλέον η ζωή σου;
Πλέον είμαι περισσότερο συναισθηματικά δεμένος, τα συναισθήματά μου είναι υπό έλεγχο.
Έχασα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου, με τους οποίους μεγάλωσα, τη μητέρα μου, τη γιαγιά μου και τον παππού μου, με τους οποίους μεγάλωσα στο ίδιο σπίτι.
Δεν ξέρεις ποτέ το κάθε δυσάρεστο περιστατικό τι κακό θα σου προκαλέσει μέχρι πράγματι αυτό να συμβεί.
Νιώθω λοιπόν πως τα συναισθήματά μου με έχουν κάνει να επιστρέψω στο «παιχνίδι». Απλά ζω τη ζωή μου κάνοντας το σωστό για την οικογένειά μου.
-Γεννήθηκες το 1981 και η καριέρα σου ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘00. Ήσουν πάρα πολύ νέος. Πόσο απογοητευτικό ήταν αυτό για τη νοοτροπία σου και για τον τρόπο που έβλεπες γενικότερα τη ζωή;
”Ήταν πολύ απογοητευτικό, μια δύσκολη περίοδος με συναισθηματικές μεταπτώσεις, επειδή κάτι το οποίο έκανες για όλη τη ζωή σου σταματά και δε μπορείς να κάνεις απολύτως γι’ αυτό.
Οι σωματικές δυνατότητές σου απλά δεν σε αφήνουν. Το ΝΒΑ δεν είναι ένα περιβάλλον χαμηλού επιπέδου όπου μπορείς να μην αποδίδεις πάντα στο maximum. Πρέπει πάντα να δίνεις τον καλύτερο εαυτό σου γιατί απλά παίζεις απέναντι στους καλύτερους των καλύτερων.
Ήταν εξαιρετικά απογοητευτικό. Μακάρι να είχα παίξει σε All Star Game ή να είχα πάρει πρωταθλήματα, όμως ακόμα κι έτσι αισθάνομαι ευλογημένος που είχα την ευκαιρία. Το ότι έζησα την εμπειρία. Άλλωστε μέχρι και σήμερα η «πορτοκαλί θεά» με φροντίζει. Στη δική μου καριέρα το σώμα μου «κατέρρευσε» γιατί δεν είχα την απαραίτητη προπόνηση και δεν έκανα τα βάρη που έπρεπε.
Να φανταστείτε πως στο λύκειο δεν είχαμε καν πρόγραμμα ενδυνάμωσης με βάρη. Αντιμετωπίζαμε άλλα λύκεια τότε και οι ομάδες ήταν εμφανώς δυνατότερες από μας, όχι απαραίτητα καλύτερες, αλλά σίγουρα δυνατότερες.
Μπαίνοντας στο ΝΒΑ, προσθέτοντας 30 και 40 παιχνίδια παραπάνω, το σώμα απλά δεν θα ανταποκριθεί. Θεωρώ πως αν είχα πάει στο NCAA θα είχα προετοιμαστεί περισσότερο, δομικά, θα είχα μπει σε πρόγραμμα για βάρη.
Μερικά παιδιά λοιπόν δεν τα καταφέρνουν, είναι σαν ευχή και κατάρα, μερικοί από τους κορυφαίους πήγαν απευθείας στο ΝΒΑ από το Λύκειο, ο Κόμπι Μπράιαντ, ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι, ο Κέβιν Γκαρνέτ, ο Αμάρι Στάνταμαιρ, ο Ζερμέιν Ο’Νιλ. Ορισμένοι από τους καλύτερους. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Κάποιοι χρειάζονται περισσότερη πειθαρχία πριν από αυτό το στάδιο”.
-Ο ΛεΜπρόν με τον οποίο υπήρξες συμπαίκτης μπορεί να συγκριθεί με τον Τζόρνταν;
Δεν μπορείς ποτέ να περιμένεις ότι κάποιος θα συγκριθεί με το Μάικλ Τζόρνταν, ως ένας από τους καλύτερους της ιστορίας. Με τον Κόμπι Μπράιαντ κλπ. Ήξερα πως θα είναι καλός, τον είχα παρακολουθήσει τη χρονιά πριν παίξουμε μαζί.
Θυμάμαι να λέω σε παρέες στη γενέτειρά μου πως αυτός ο μικρός είναι καλύτερος από μένα στο Λύκειο και μου απαντούσαν, «όχι Ντάριους εσύ είσαι ο καλύτερος όλων».
Κοιτάζοντας όμως μια καριέρα που έχει triple double σχεδόν σε μέσους όρους, είναι τρελό, όπως και το να μπορείς να γίνεις ο κορυφαίος σκόρερ της ιστορίας του ΝΒΑ. Μιλώντας με τους φίλους μου λέμε πως ο Λεμπρόν Τζέιμς μπορεί να γίνει ο καλύτερος όλων των εποχών, πάνω και από το Μάικλ Τζόρνταν.
Η προτίμησή μου είναι να μην ξεπεραστεί ποτέ ο MJ, θεωρώ πως πάντοτε θα είναι πρώτος. Βλέποντας τους αριθμούς νιώθω πως κανείς δε θα κάνει όσα έκανε εκείνος.