Μάικ Προκόπιο: “Η πιο έντονη εμπειρία στη καριέρα μου ήταν η δουλειά με τον Κόμπι”

2021-06-24T10:15:08+00:00 2021-06-24T18:43:35+00:00.

admin69

24/Jun/21 10:15

Eurohoops.net

Ο Μάικ Προκόπιο, ο επί 4 συναπτά έτη προσωπικός προπονητής του Κόμπι Μπράιαντ, μιλάει στο Eurohoops και θυμάται ιστορίες από τη συνεργασία του με τον “Black Mamba”

Της Αγγελικής Κατσίνη

Ένα μεγάλο όνομα από το ΝΒΑ, ο άνθρωπος που είχε μοναδική πρόσβαση στον Kobe Bryant επί 4 συνεχόμενα χρόνια, ο Mike Procopio, ο οποίος ανέλαβε ως προσωπικός προπονητής για τη στρατηγική ανάλυση τακτικής (Strategic Game Management Coach) ενός από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών, θα έρθει στην Ελλάδα για το Elite &  Junior Basketball Camp 2021

Ο ίδιος μοιράζεται τις αναμνήσεις που είχε με τον Kobe, μιλάει για τη συνεργασία του με τους Dirk Nowitzki, Tracy Mcgrady και Dwyane Wade στο κομμάτι της ανάπτυξης παικτών, μοιράζεται τις σκέψεις που έκανε όταν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έγινε ντραφτ το 2013 και αναφέρεται στη πολυετή εμπειρία του με τους Boston Celtics, Dallas Mavericks και την εγκατάσταση ATTACK Athletics στο Σικάγο, με τον προπονητή του Michael Jordan, Tim Grover.

Επί 6 χρόνια εργαστήκατε ως διευθυντής ανάπτυξης παικτών για τους Dallas Mavericks, πώς ήταν αυτή η εμπειρία σας;

“Έμαθα πώς οι παίκτες του ΝΒA αναπτύσσονται απο νεαροί αθλητές σε βετεράνους παίκτες και πως μπορούν να διατηρήσουν μια καριέρα στο ΝΒΑ. Ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία και μια υπέροχη μαθησιακή εμπειρία, ήταν τιμή μου που κατάφερα να προπονήσω νέους παίκτες και να τους μετατρέψω σε παίκτες του ΝΒΑ, ένας μεγάλος οργανισμός οι Mavericks, υπέροχοι άνθρωποι και σπουδαίοι παίκτες και προπονητές. Πολλή μάθηση σε όλα τα επίπεδα”.

Έχετε εργαστεί ως σκάουτερ για τους Boston Celtics, ποια ήταν τα κριτήριά σας για την επιλογή παικτών στο ντραφτ του ΝΒΑ;

“Ως σκάουτερ προσπαθείς να αποκτήσεις παίκτες που είναι πραγματικά ανταγωνιστικοί, με αθλητικά προσόντα και έχουν ταλέντο, να μπορούν να έχουν αντίκτυπο και να επηρεάσουν ένα παιχνίδι σε επίπεδο NBA. Και όχι μόνο να μπορείς να δεις τι μπορούν να κάνουν στο παρόν, αλλά πόσο μπορούν να εξελιχθούν με τα χρόνια. Ήμουν πολύ νέος όταν πήρα τη δουλειά ως σκάουτερ και είχα αυτή τη τεράστια ευκαιρία να μάθω από τον Chris Wallace και αυτή η ομάδα ήταν μια καλή εμπειρία. Μία από τις νεότερες μου εμπειρίες στο σκάουτινγκ ήταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U19 στη Θεσσαλονίκη το 2003, ένα φανταστικό τουρνουά, η πρώτη μου φορά στην Ελλάδα, μια εξαιρετική εμπειρία. Έχω παρακολουθήσει τη Euroleague έτσι ώστε να κάνω σκαουτινγκ για το ΝΒΑ ντραφτ και να μάθω το ευρωπαϊκό μπάσκετ αλλά και την ανάπτυξη του”.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας αθλητής, σύμφωνα με την εμπειρία σας, για να γίνει ο καλύτερος όλων των εποχών;

“Πρέπει να γνωρίζει πως παίζεται το σημερινό μπάσκετ, το σουτ είναι μια τεράστια ικανότητα που πρέπει να κατέχει ένας παίκτης σε οποιαδήποτε θέση αγωνίζεται. Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει πρώτα να δεις το επίπεδο ικανότητάς του, όσον αφορά το ταλέντο. Πρέπει λοιπόν να μπορούν να σουτάρουν την μπάλα από διάφορα σημεία του γηπέδου, Δεύτερον να οργανώνουν το παιχνίδι και για τους συμπαίκτες τους. Η αθλητική ικανότητα είναι πολύ σημαντική, αλλά δεν είναι θέμα ζωής και θανάτου, σίγουρα βοηθάει. Και προφανώς πόσο ανταγωνιστικοί είναι ιδιαίτερα σε μεγάλα ματς, μπορούν να εκτελέσουν όταν η “μπάλα καίει”; Πολύ σημαντικό στοιχείο είναι η συμπεριφορά ενός αθλητή εκτός παρκέ, είναι καλοί άνθρωποι, είναι καλοί συμπαίκτες, είναι υγιείς;”

Το καμπ διεξάγεται από το 2008 στο Λουτράκι και οι αθλητές που έχουν προπονηθεί (Παπαπέτρου, Καββαδάς, Λούντζης κ.α) παίζουν τώρα στη Basket League, στη Euroleague και φυσικά ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στο ΝΒΑ, όπου ήρθε στο καμπ το 2010. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτόν; Οι πρώτες σκέψεις σας όταν μπήκε στο NBA και τι θα τον συμβουλεύετε να βελτιώσει, ώστε να γίνει ο καλύτερος όλων των εποχών;

“Όταν τον είδα για πρώτη φορά, δεν ήξερα τι να σκεφτώ. Δεν πίστευα ότι θα εξελισσόταν σε έναν εξαιρετικό παίκτη λόγω έλλειψης πληροφοριών και βίντεο. Έμοιαζε με έναν μπακ απ παίκτη, που είχε τρομερό ανταγωνισμό και έπαιζε σκληρά, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε 5 ή 6 χρόνια πάνω κάτω, αλλά μέχρι εκεί. Μερικές φορές κάνεις λάθος με αυτά τα πράγματα αλλά θα σας πω ότι ο γενικός διευθυντής του Dallas Mavericks ο Donnie Nelson, πίστευε ότι επρόκειτο να γίνει ένας Hall of Famer του ΝΒΑ, πίστευε ότι θα ήταν ο επόμενος Dr. Julius Erving. Όταν ήμουν στους Mavericks, δεν έκανα σκαουτινγκ, ασχολιόμουν περισσότερο με την ανάπτυξη παικτών, αλλά μετά παρακολουθώντας τον στο καλοκαιρινό πρωτάθλημα και γενικά, θα μπορούσες να πείς ότι ήταν ένα ξεχωριστό ταλέντο, που είχε εξαιρετικές μπασκετικές ικανότητες, ένας υπέροχος χαρακτήρας που οι άνθρωποι στο Milwaukee τον αγαπησαν για τις ηθικές του αξίες. Αυτό που θα πρότεινα να εξελίξει είναι το σουτ, ειδικά τις ελεύθερες βολές και μακροπρόθεσμα θα γίνει ένας από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών! Ως σούπερ σταρ, το σουτ 3 πόντων είναι σημαντικό, αλλά δεν είναι το σημαντικότερο σε μια καριέρα. Ο χειρισμός της μπάλας του είναι καλός, το σώμα του είναι καλό, είναι ανταγωνιστικός και τελειώνει τις φάσεις πάνω από τη στεφάνη, είναι καλός αμυντικός. Κέρδισε δύο MVPS, αυτό είναι ένα απίστευτο επίτευγμα στο οποίο το 99,9% των ανθρώπων που παίζουν μπάσκετ δεν θα το καταφέρουν ποτέ.”

Πώς προετοιμάζεται ένας οργανισμός του ΝΒΑ για το ντραφτ;

“Είναι μια διαδικασία που εξελίσσεται όλο το χρόνο. Οι ομάδες του NBA έχουν πολλούς σκαουτερς που καλύπτουν το κολέγιο των ΗΠΑ και το διεθνές μπάσκετ, από την Ευρώπη έως την Ασία, την Αυστραλία, όλο τον κόσμο. Βρίσκουμε 100-150 παίκτες που πιθανότατα θα είναι προοπτικές για το ΝΒΑ ντραφτ. Καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους οι ομάδες συναντιούνται, μιλούν για τις ανάγκες της ομάδας τους και παρακολουθούν παιχνίδια, γράφουν αναφορές και γνωρίζουν στο τέλος του έτους, ποιος θα είναι πραγματικά στο ντραφτ. Μόλις έρθει ο Μάιος, διεξάγεται προπόνηση στο ΝΒΑ, που φέρνουν 1-6 παίκτες κάθε φορά, τους αξιολογούν και τους μιλούν αυτοπροσώπως, όχι μόνο στα βίντεο. Ανάλογα με το πόσες επιλογές ντραφτ έχουν, το προπονητικό τιμ της κάθε ομάδας προσπαθεί να περιορίσει τη λίστα στους παίκτες που θέλουν. Τον Ιούνιο πραγματοποιείται η διαδικασία του ντραφτ. Βλέπουν περίπου 150 παίκτες όπου κάθε φορά η λίστα αυτών των παικτών μειώνεται μετά από κάθε αξιολόγηση καθώς συναντιούνται με την ιατρική ομάδα και προσπαθούν να πάρουν αρκετές πληροφορίες για τη στάση τους έξω από το γήπεδο, τη στάση τους με την ομάδα, είναι καλοί άνθρωποι; καθώς και τις ικανότητές τους στο μπάσκετ. Προσπαθούν να συγκεντρώσουν όλες αυτές τις πληροφορίες και να δώσουν προτεραιότητα σε αυτές τις πληροφορίες για να λάβουν την καλύτερη απόφαση για την ομάδα τους.”

Περάσατε 10 χρόνια δουλεύοντας στο Hoop Consultants στην ιδιωτική εγκατάσταση ATTACK Athletics, κοντά στον Tim Grover, ο οποίος ήταν προπονητής του Michael Jordan. Πείτε μου για αυτήν την εμπειρία.

“Ήταν η καλύτερη εμπειρία μπάσκετ που είχα ποτέ. Ήμουν πάντα θαυμαστής της δουλειάς του Tim. Έλαβα όλες τις πληροφορίες που μπορούσα για αυτόν, για τη δουλειά του με τον Michael και άλλους παίκτες. Εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν πολλοί προπονητές που συνεργάζονταν με παίκτες εκτός αγωνιστικής σεζόν και δεν υπήρχαν πολλά μέρη για προπόνηση στις ΗΠΑ, γι αυτό αρκετοί από τους σταρ του ΝΒΑ αφου εμαθαν τη δουλειά που έκανε ο Tim με τον Jordan, προπονήθηκαν μαζί του. Ο Tim ήταν ένας από τους πρώτους ανεξάρτητους προπονητές μπάσκετ στο γήπεδο και στο γυμναστήριο. Έτσι ήμουν πολύ περίεργος να εργαστώ κοντά του, καθώς αυτό ήταν το πάθος μου και αυτό που μου αρέσει να κάνω. Ένα καλοκαίρι σε ένα καμπ στο Σικάγο που θα κάναμε, ο Paul Pierce (που είναι τώρα Hall of Famer) αγωνιζόταν με τους Celtics και ερχόταν στο Σικάγο να επισκεφτεί τον Tim για να δουλέψει μαζί του, ζητώντας μου να τον προπονήσω μπροστά του. Στο τέλος της προπόνησης ο Tim μου πρόσφερε δουλειά επί τόπου. Αυτή ήταν η δουλειά των ονείρων μου, ήταν και θα είναι για πάντα. Συνεργαστήκαμε με τους Dwyane Wade και Tracy McGrady και όλους αυτούς τους σταρ του ΝΒΑ αλλά και παίκτες που έπαιξαν εκτός ΗΠΑ, που ήταν παίκτες πάγκου στο NBA, που προσπαθούν να πετύχουν στο NBA ή να καταφέρουν να ξεκινήσουν στη πεντάδα. Καθώς συνεργαστηκα με όλα αυτά τα διαφορετικά επίπεδα ταλέντου με βοηθησε να εξελιχθώ. Το να είσαι ικανός να δουλέψεις μαζί τους, ήταν μια τεράστια εμπειρία.”

Έχετε δουλέψει με τους Dirk Nowitzki, Dwyane Wadde, Tracy McGrady, τι ήθελε συγκεκριμένα να βελτιώσει ο καθένας;

“Η θυσία που κάνουν αυτοί οι παίκτες για να γίνονται κάθε μέρα και καλύτεροι, όχι μόνο για να ανταγωνιστούν, αλλά για να εργαστούν πάνω στις αδυναμίες τους και να φτάσουν στο σημείο να γίνουν πρωταθλητές, όταν θα μπορούσαν να ήταν έξω διακοπές, είναι εξωπραγματικό. Παρόλο που είναι στην κορυφή, συνεχίζουν να ανταγωνίζονται και να εργάζονται πάνω στο τρόπο παιχνίδού τους, γιατί είναι αυτό που τους κινητοποιεί. Πολλοί παίκτες καθοδηγούνται από χρήματα, οπαδούς, κοινωνικά μέσα. Αυτοί οι τύποι καθοδηγούνται μόνο από το να γίνουν οι καλύτεροι παίκτες που θα μπορούσαν να είναι. Δεν γνώριζα πολύ καλά τον Tracy McGrady, καθώς τον είχα προπονήσει μόνο για μερικά καλοκαίρια. Αλλά ο Tracy ήταν ιδιαίτερα ανταγωνιστικός που έπρεπε να εργαστεί και να τελειοποιήσει το ταλέντο του. Δυστυχώς οι περισσότεροι παίκτες που παίζουν σήμερα, δεν έχουν τους ίδιους στόχους, να κερδίζουν πρωταθλήματα και να γίνουν ένας από τους σπουδαιότερους παίκτες που έπαιξαν ποτέ.”

Γιατί νομίζετε ότι συμβαίνει αυτό; Λόγω των κοινωνικών μέσων;

“Νομίζω ότι τα κοινωνικά μέσα έχουν μεγάλο αντίκτυπο. Ο Kobe, ο Dirk και ο Tracey, δεν ζούσαν ακόμα σε αυτόν τον κόσμο της τεχνολογίας. Το διαδίκτυο ξεκίνησε περίπου το 1995 και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εμφανίστηκαν το 2008, οπότε υπήρχε λιγότερη απόσπαση της προσοχής. Αλλά νομίζω ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν τους ανθρώπους πιο εγωκεντρικούς και πιο ευαίσθητους στη κριτική, πλέον υπάρχουν τόσοι αντιπερισπασμοί εκεί έξω για τους παίκτες. Κατηγορώ τα κοινωνικά μέσα για πολλά από αυτά. Ο Kobe και οι υπόλοιποι επικεντρώθηκαν απλά στο έργο τους.”

Ας μιλήσουμε για τον Kobe Bryant. Σε μια συνέντευξή του, αναφέρθηκε σε εσάς ως “τα αυτιά και τα μάτια του” στους τελικούς του 2010 εναντίον των Boston Celtics. Πώς ήταν να δουλεύετε με τον Kobe επι 4 χρόνια (2009-2013); Πώς σας επηρέασε η νοοτροπία του; Πώς ήταν σαν άτομο, πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας;

“Ήταν απίστευτη εμπειρία να μάθεις πώς προετοιμάζεται ένας από τους σπουδαιότερους παίκτες που έχουν περάσει από το ΝΒΑ. Το να τον προετοιμάζω στην αντιμετώπιση των αντιπάλων του αλλά και στη κριτική του δικού του τρόπου παιχνιδιού, ήταν η πιο έντονη εμπειρία που είχα ποτέ στη καριέρα μου. Αγαπούσε πολύ τον ανταγωνισμό και ήθελε να βελτιώσει κάθε αδυναμία του ώστε να κερδίσει όσα πρωταθλήματα μπορούσε, επικεντρωνόταν σε κάθε λεπτομέρεια, λάμβανε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσε και δεν ικανοποιούνταν ποτέ! Μου έστελνε email 3-4 το πρωί και ήθελε κάθε είδους πληροφορία για τον αντίπαλό του, του έστελνα μια λεπτομερή αναφορά μέχρι τις 7:00. Οι συζητήσεις μας ξεκινούσαν μετά το τέλος του αγώνα και στη συνέχεια μιλούσαμε για το επόμενο παιχνίδι και τους επερχόμενους αντιπάλους, τι θα μπορούσε να βελτιωθεί και θα συμφωνούσαμε ως επί το πλείστον. Ήταν ένας υπέροχος διάλογος.”

Πώς ήταν σαν άνθρωπος;

“Για να είμαι ειλικρινής, από την αρχή της συνεργασίας μας ξεκαθαρίσαμε ότι δεν θα γίνουμε φίλοι λόγω της δουλειάς μας διότι δεν μπορείς να κρίνεις αντικειμενικά. Οι περισσότεροι προπονητές θέλουν να είναι φίλοι με τους παίκτες τους όταν προπονούνται εκτός αγωνιστικής σεζόν. Το μόνο που ξέρω για τον Kobe, ήταν για το μπάσκετ. Ήταν πολύ ενθουσιώδης, έξυπνος για το πώς βλέπει το παιχνίδι. Προσπαθούσε πάντα να εμψυχώνει τους συμπαίκτες του να γίνουν σπουδαίοι, ήθελε όντας ηγέτης να τους βελτιώσει, να βγάλει το καλύτερο τους εαυτό. Πήρε έναν συμπαίκτη του να δει την ταινία «μαύρος κύκνος» δύο φορές, για να τον κάνει πιο σκληρό. Ήταν αυτοδίδακτος στο πιάνο, μίλαγε ιταλικά, ισπανικά, κροατικά. Με έκανε καλύτερο ως άνθρωπο αλλα και ως προπονητή, μία από τις πιο έντονες εμπειρίες μπάσκετ που είχα ποτέ. Ήταν τόσο έντονη όλη αυτή η τετραετής συνεργασία με έναν από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών, κατάφερα να διατηρήσω τον σεβασμό του γιατί έκανα πάντα ότι του έλεγα και ήμουν πάντοτε ειλικρινής και αντικειμενικός! Δεν ήμασταν φίλοι και δεν προσπαθούσα να πάρω τίποτα από τον Kobe.”

Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος-δύστροπος παίκτης που γνωρίσατε ποτέ και πώς τον διαχειριστήκατε;

“Καλή ερώτηση. Είναι όλοι δύσκολοι σε κάποιο βαθμό. Δεν θα έλεγα ότι γνώρισα παίκτες που ήταν δύσκολη η διαχείρισή τους. Όμως πρέπει να βρεις ποια είναι η αδυναμία για να την βελτιώσεις. Προσπαθείς να τους κάνεις να αισθανθούν άνετα και να αναπτύξετε μια σχέση, έτσι ώστε να σε εμπιστευτούν. Κανένας σταρ του ΝΒΑ με τον οποίο συνεργάστηκα δεν ήταν ποτέ δύσκολος για να είμαι ειλικρινής. Αλλά οι πιο σκληροί παίκτες ήταν εκείνοι που δεν είχαν καθοδήγηση σε νεαρή ηλικία. Ένα παιδί με το όνομα Ricky Ledo που έγινε ντραφτ στο Dallas, μέχρι να τον διαμορφώσουμε ήταν πολύ δύσκολο να δουλέψουμε στην αρχή.”

Η δουλειά σας ως προπονητής ανάπτυξης παικτών είναι πολύ εξελιγμένη στο NBA, στην Ευρώπη όχι ιδιαίτερα και στην Ελλάδα καθόλου, με εξαίρεση τον Αχιλλέα Δεμεναγα, τους προπονητές του Athens sports hall και το Μιχάλη καλαβρο. Πόσο σημαντικό είναι το έργο που προσφέρει η δουλειά σας, ειδικά για τα παιδιά σε μικρότερες ηλικίες;

“Πιστεύω ότι η ανάπτυξη παικτών σε νεαρές ηλικίες είναι πολύ σημαντική, σε αυτές τις ηλικίες έχει σημασία να έχουν γενικές δεξιότητες. Εάν δεν ξέρεις πώς να σουτάρεις στα 17 ή 18 έτη είναι πολύ δύσκολο να το διορθώσεις όταν περάσει μια συγκεκριμένη ηλικία. Έτσι τα παιδιά
πρέπει να μάθουν τα βασικά, πώς να ντριμπλάρουν, πως να σουτάρουν, πώς να κόβουν στο καλάθι σωστά, τις αμυντικές τεχνικές γενικά. Εάν τα μάθουν αυτά, θα έχουν μια σωστή βάση. Πολλοί παίκτες σε όλο τον κόσμο, δεν εκπαιδεύονται καθόλου σε αυτά, παρόλο που είναι πολύ καλοί αθλητικά, όπως στις αφρικανικές χώρες που έχω εργαστεί, όπου δεν έκαναν σωστή προπόνηση. Έτσι, όταν ήρθαν στις ΗΠΑ για να φοιτήσουν στο γυμνάσιο ή στο κολέγιο (σε ηλικία 18 ή 19 ετών), έπρεπε να διδαχθούν από την αρχή το σωστό τρόπο παιχνιδιού.”

Ποιο είναι το πρόγραμμα εκπαίδευσης που θα ακολουθήσετε στο Elite & Junior Basketball Camp;

“Νομίζω ότι το καμπ θα διδάξει στα παιδιά πώς να απλοποιήσουν το παιχνίδι και παράλληλα να διασκεδάσουν πάιζοντας. Θα γίνει εξατομικευμένη προπόνηση πάνω στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε παίκτη, ασκήσεις ατομικής τεχνικής και μυϊκής ενδυνάμωσης και βελτίωσης της φυσικής κατάστασης. Στα μικρά παιδιά πρέπει να διδαχθούν πράγματα, αλλά πρέπει επίσης να τους διδάξουμε ΓΙΑΤΙ κάνουμε αυτά τα πράγματα και έπειτα να γίνει η πρακτική άσκηση ξανά και ξανά. Στη συνέχεια πρέπει να μάθουν να ανταγωνίζονται, να κάνουν λάθη, να βελτιώνονται ατομικά, έτσι θα μάθουν μπάσκετ. Επειδή η ανάπτυξη παικτών δεν έχει να κάνει με χίλια πράγματα, αλλά με 3 ή 4 πράγματα το οποία επαναλαμβάνονται συνεχώς, έως ότου γίνεις καλός σε αυτό. Στο τέλος θα κάνουμε μια καλή αξιολόγηση, έτσι ώστε να κατανοήσουν πώς αυτό μεταφράζεται σε ένα παιχνίδι. Νομίζω ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθεί ένας παίκτης 360 μοίρες. Δεν προπονείσαι απλώς σε ντρίμπλες και σουτ σε ένα καμπ, αλλά η σωστή αξιολόγηση και κατανόηση του παιχνιδιού είναι η διαφορά του Sport Camp απο τα υπόλοιπα καμπ.”

Σκεφτήκατε ποτέ να εργαστείτε για μια ευρωπαϊκή ομάδα; Εάν σας γινόταν η πρόταση θα ερχόσασταν ποτέ στην Ευρώπη;

“Θα ήθελα πολύ, αλλά ίσως χρειαστεί να πληρώσω τη γυναίκα μου για να με χωρίσει (γέλια). Θα ήθελα με χαρά να εργαστώ στην Ευρώπη εάν αυτή η ευκαιρία παρουσιαζόταν. Νομίζω ότι θα μπορούσα να προσθέσω πολλή αξία σε μια ομάδα και να διδάξω τους προπονητές και τους παίκτες, όλα αυτά που έχω διδαχθεί εγώ με τα χρόνια δίπλα σε σπουδαίους αθλητές. Έχω την ικανότητα να προπονώ μεσαίους παίκτες και να τους μετατρέπω σε εξαιρετικούς παίκτες άνω του μέσου όρου, στο Dallas είχαμε παίκτες εκτός ντραφτ ή πολύ χαμηλό πικ στα ντραφτ και εξελίχθηκαν με πολύ γρήγορο ρυθμό. Πιστεύω λοιπόν ότι μπορώ να εργαστώ σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή ομάδα που θέλει να με προσλάβει ως σύμβουλο ανάπτυξης παικτών.”

Θα θέλατε να συνεργαστείτε με κάποιους Ευρωπαίους ή Έλληνες παίκτες;

“Τον Γιάννη φυσικά. Όσο καιρό είμαι στην Ελλάδα θα δουλέψω με μερικούς Έλληνες επαγγελματίες παίκτες, ανυπομονώ για αυτό. Στο παρελθόν συνεργάστηκα με πολλούς Ιταλούς, Γερμανούς και Ρώσους. Περιμένω λοιπόν την ευκαιρία να συνεργαστώ με όσους περισσότερους Έλληνες παίκτες μπορώ, όσο βρίσκομαι εκεί και να απολαύσω το τοπίο της Ελλάδας.”

Τελευταία και πιο δύσκολη ερώτηση (γέλια)! Παναθηναϊκός ή Ολυμπιακός;

“Το πρόβλημα με αυτήν την ερώτηση είναι ότι στην απάντηση που θα δώσω, το άλλο μισό του πληθυσμού θα θέλει να με σκοτώσει (γέλια). Είμαι περισσότερο οπαδός του μπάσκετ, παρά κάποιας ομάδας αλλά πραγματικά λατρεύω τον ανταγωνισμό των δύο ομάδων και τη παράδοση χρόνων. Μου αρέσει πολύ να παρακολουθώ ευρωπαϊκούς αγώνες γιατί παίζονται περισσότερες τακτικές και υπάρχει πρωτοτυπία στο παιχνίδι. Παρακολουθώ και τις δύο ομάδες λόγω του Rick Pitino με τον οποίο συνεργάστηκα όταν ήμουν στους Boston Celtics προπονητής και εκεινος στο κολλέγιο της Βοστώνης, θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους προπονητές όλων των εποχών. Μου αρέσει η αλληλεπίδραση με Ευρωπαίους προπονητές αλλά και το πάθος τους για μάθηση. Ανυπομονώ να μοιραστώ ιστορίες στο καμπ.”

Το Elite & Junior Basketball  Camp 2021 (1-7 Ιουλιου) συνεχίζει αδιάλειπτα για 14η χρονιά τη λειτουργία του στις εγκαταστάσεις του Sportcamp στο Λουτράκι, για τις ηλικίες απο 8-18 ετών, υπό τη καθοδήγηση του Αχιλλέα Δεμέναγα και της προπονητικής ομάδας του Athens Sports Hall.

Διαβάστε ΕΔΩ τα τελευταία νέα

×