Του Γιάννη Ράμμα/ irammas@eurohoops.net
Άλλοι έκαναν το υπερατλαντικό ταξίδι για πρωταθλητισμό, άλλοι για… αρπαχτή κι άλλοι for the love of the game. Ανεξαρτήτως λόγου η ιστορία έχει γράψει πώς όλοι τους βρέθηκαν κάποια στιγμή στην Ευρώπη. Και με εξαίρεση τον Μπιλ Λαμπίρ, που κι αυτός, όμως, έχει γράψει τη δική του ιστορία, όλοι οι υπόλοιποι είναι Hall of Famers.
Με σειρά άφιξης στην Ευρώπη:
ΜΠΙΛ ΛΑΜΠΙΡ
Σέντερ | 15 Μαΐου 1957 | ΗΠΑ
Καβαλίερς 1980-82 | Πίστονς 1982-93
Ο Μπιλ Λαμπίρ έκανε όνομα ως ίσως το πιο “Bad Boy” στα τέλη των ’80s και στις αρχές των ’90s. Οι Πίστονς, στους οποίους κατέκτησε δύο Πρωταθλήματα (1989, 1990), ήταν η δεύτερη και τελευταία του ομάδα στο ΝΒΑ. Η πρώτη ήταν οι Καβαλίερς, αλλά μόνο στο ΝΒΑ. Η πρώτη επαγγελματική ομάδα στην καριέρα του ήταν η Μπρέσια (1979-80).
Ως #65 στο Draft το 1979 ο Αμερικανός σέντερ δε βρήκε αμέσως συμβόλαιο στο ΝΒΑ κι όταν οι Καβς του το προσέφεραν επιτέλους αυτός είχε ήδη υπογράψει να παίξει στη Serie A. Μετά από 21,1 πόντους και 12,5 ριμπάουντ στην ιταλική λίγκα (1979-80) ο επαναπατρισμός κρίθηκε άμεσος.
ΤΖΟΡΤΖ ΓΚΕΡΒΙΝ
Γκαρντ | 27 Απριλίου 1952 | ΗΠΑ
Βιρτζίνια Σκουάιρς 1973-74 | Σπερς 1974-85 | Μπουλς 1985-86
Ο Τζορτζ Γκέρβιν ήταν από τα μεγαλύτερα ονόματα στην εποχή του και το βιογραφικό του μιλάει από μόνο του. Τρεις φορές All-Star στο ΑΒΑ (1974-76) κι εννιά στο ΝΒΑ (1977-85), πέντε φορές μέλος της All-NBA First Team (1978-82) και δύο της Second (1997, 1983) και τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στο ΝΒΑ (1978-80, 1982) με 25,1 πόντους σε 1.060 παιχνίδια σε ΑΒΑ & ΝΒΑ.
Στο βιογραφικό του περιλαμβάνεται κι ένα διπλό πέρασμα από την Ευρώπη για χάρη της Ρόμα (1986-87) και της Μανρέσα (1989-90). Τι κι αν ήταν προς το τέλος της καριέρας του, είχε 26,1 πόντους στη Serie A και 25,5 στην ACB. Μάλιστα, στο τελευταίο του ευρωπαϊκό παιχνίδι είχε 31 πόντους και 15 ριμπάουντ, εξασφαλίζοντας για τη Μανρέσα την παραμονή στην κατηγορία.
ΑΛΕΞ ΙΝΓΚΛΙΣ
Φόργουορντ | 5 Ιανουαρίου 1954 | ΗΠΑ
Μπακς 1976-78 | Πέισερς 1978-80 | Νάγκετς 1980-90 | Μάβερικς 1990-91
Ο Άλεξ Ίνγκλις είναι για πολλούς μία από τις πιο σημαντικές παραλείψεις από το επετειακό Top 75+1 στο ΝΒΑ. Όχι άδικα. Οχτώ φορές All-Star (1982-89), τρεις μέλος της All-NBA Second Team (1982, 1983, 1986) και μία πρώτος σκόρερ (1983) με 28,4 πόντους, ενώ ολοκλήρωσε την καριέρα του στους 21,5 σε 1.193 παιχνίδια.
Όταν η Νάπολι τον έκανε δικό της το 1991 ήταν 37 στα 38 κι όχι το ίδιο εκρηκτικός, ωστόσο, 13,9 πόντοι σε 18 παιχνίδια δεν ήταν και λίγοι. Αυτή η μία χρονιά στη Serie A (1991-92) αποδείχθηκε κι η τελευταία στην καριέρα του.
“ΜΑΤΖΙΚ” ΤΖΟΝΣΟΝ
Γκαρντ | 14 Αυγούστου 1959 | ΗΠΑ
Λέικερς 1979-91, 1996
Μόνο ο ίδιος ο Έρβιν “Μάτζικ” Τζόνσον γνωρίζει να πει γιατί επέλεξε να επιστρέψει στη δράση το 1999, στα 40 του, ενώ είχε αποσυρθεί από το 1996. Και σίγουρα μόνο ο ίδιος γνωρίζει να πει γιατί επέλεξε, όχι μία, δύο σκανδιναβικές ομάδες για να το κάνει. Η πρώτη ήταν η σουηδική Μπόρας (1999-2000) ή “Magic M7 Boras” όπως έμελλε να μετονομαστεί για λίγο εκείνη την εποχή καθότι παίκτης-συνιδιοκτήτης, πριν συνεχίσει στους δανικούς Γκρέιτ Ντέινς ή “Magic Great Danes” (2000).
Το πρώτο του παιχνίδι στη Σκανδιναβία συνοδεύτηκε από triple-double (11-14-14), ενώ τόσο στη Σουηδία (5 παιχνίδια) όσο και στη Δανία (2 παιχνίδια) είχε προπονητή τον Τσαρλς Μπάρτον (Άρης 2003-05).