Tου Δημήτρη Μιναρετζή/ info@eurohoops.net
Ο Ράσελ Ουέστμπρουκ είναι “turnover machine” και το ξέρουν όλοι. Φέτος για παράδειγμα κάνει 4,8 κατά μέσο όρο κι είναι δεύτερος στο ΝΒΑ πίσω μόνο από τον πρώην συμπαίκτη του στους Ρόκετς, Τζέιμς Χάρντεν.
Πέρυσι ήταν ο χειρότερος στη λίγκα, πρόπερσι τρίτος, δεύτερος πριν τρία χρόνια, δεύτερος το 2018 και το 2017. Να συνεχίσουμε; Πρέπει να φτάσουμε στο 2014 για να μην τον συναντήσουμε στην πρώτη τριάδα των παικτών με τα περισσότερα σε μέσο όρο λάθη.
Κατά των Κινγκς κατάφερε να γράψει… μηδέν στη στατιστική του και η τελευταία φορά που έγινε αυτό ήταν τον Αύγουστο του 2020 στη φούσκα του Ορλάντο κατά της παλιάς του ομάδας, Θάντερ.
Ήταν, επίσης, η μόλις τέταρτη φορά ως πίσω το 2013-14 που δεν υπέπεσε σε λάθος, αφού από εκείνη τη σεζόν και πίσω, δεν εμφανιζόταν τόσο έντονα το πρόβλημα, όσο από τότε ως σήμερα. Εντάξει, μην φανταστείτε: είχε κάτω από τέσσερα λάθη (3,3 στην καλύτερη) στα πρώτα έξι χρόνια της καριέρας του και από 4,3 ως και 5,4 στα επόμενα οκτώ!
Ως τώρα στην καριέρα του μετράει μέσο όρο 4,2 λαθών, έναντι 8,5 ασίστ. Σχεδόν δηλαδή 1/2 που τέλος πάντων δεν το λες και τόσο κακό, αλλά σίγουρα “πληγώνει” τις ομάδες του με το ρυθμό που “χαρίζει” κατοχές και το επισημαίνουν άπαντες στο ΝΒΑ.
Οκ, προφανώς ένας παίκτης με τόσα λεπτά στο παρκέ (34,8′ στην καριέρα του) και κυρίως, με αμέτρητη ώρα κατοχής της μπάλας στα χέρια του, θα υποπέσει σε λάθη και μάλιστα πολλά.
Ο Ουέστμπρουκ δεν είναι ο παίκτης που θα αρνηθεί την πρωτοβουλία και αυτό θα τον οδηγήσει σε “turnovers” σε κάθε παιχνίδι.
Σε κάθε περίπτωση, το να μείνει στο… μηδέν αποτελεί είδηση. Όπως και να το κάνουμε. Το γεγονός ότι μόλις τέσσερις φορές στα τελευταία οκτώ χρόνια (τη μία μάλιστα σε ματς όπου έπαιξε επτά λεπτά κι αποχώρησε λόγω τραυματισμού) δεν σπατάλησε μία κατοχή είναι αξιοσημείωτο και θα συμβαίνει αυτό κάθε φορά που το καταφέρνει. Σωστά;